Sporcu Kalbinin Sınırları

SPORCU KALBİNİN
SINIRLARI
Özgür Aslan
DEÜTF, Kardiyoloji A.D.
Sporcu kalbinin sınırları
l
Sporun (egzersizin) kalp üzerindeki etkileri
l
Fizyolojik (doğal) – Patolojik değişiklikler
l
l
Sporun tipine göre farklılıklar
Sporcu kalbinin izlenmesi
l
l
l
Başlangıç taramaları
İzlem taramaları
Ölüm riski
Sporun (egzersizin)
kalp üzerindeki etkileri
l
Kalbin egzersiz yüküne uyumu (adaptasyon)
l
l
Uyum’un üst sınırları !
Belirleyicileri
l
Antreman tipine özgü uyum
Sporun (egzersizin)
kalp üzerindeki etkileri
l
Kalbin egzersiz yüküne uyumu (adaptasyon)
«İskelet kaslarının artan gereksinimlerinin kalp-damar sistemi tarafından
karşılanabilme yeteneğini kalbin uyum süreci belirler»
l
l
Egzersizin bütün formları iskelet kasının işini artırır
Egzersiz yoğunluğuyla vücudun oksijen gereksinimi arasında doğrudan ilişki
vardır
§
l
Egzersiz sırasındaki Oksijen gereksinimi akciğerden O2 alımıyla sağlanır (VO2)
Oksijenden zenginleşmiş kanın akciğerlerden iskelet kasına taşınmasından
Kalp-Damar sistemi sorumludur.
§ Kalp debisi ! (Lt/dk)
Sporun (egzersizin)
kalp üzerindeki etkileri
l
Kalbin egzersiz yüküne uyumu (adaptasyon)
«İskelet kaslarının artan gereksinimlerinin kalp-damar sistemi tarafından
karşılanabilme yeteneğini kalbin uyum süreci belirler»
l
Fick eşitliği: Kalp debisi = VO2 × art-ven O2Δ)
l
Kalp debisi = Atım hacmi x Kalp hızı
l Antremansız birey
l Kalp debisi 5 Lt
§
§
Ort. 70 atım/dk
Atım hacmi 71 ml
§
§
Kadınlarda %25 daha az
Cinsiyet /vücut boyutu etkisi ?
l
Debi maksimum egzersiz sırasında 5-6 kat
artabilir
l
Düzenli egzersiz ile dinlenme sırasındaki «atım
hacmi» belirgin biçimde artar
Sporun (egzersizin)
kalp üzerindeki etkileri
l
Kalbin egzersiz yüküne uyumu (adaptasyon)
l
l
Kalp atım sayısının azalması (Vagotonik etki !)
Atım hacminin artması
l
l
Kalp boşluklarının büyümesi + LV duvarlarının hafif kalınlaşması
Ventrikülün diyastol-sonu hacminde artış ve sistol sonu hacminde azalma
§
§
Diyastolik doluş
§ Kalp hızı / diyastolik doluş zamanı
§ Miyokardın intrinsik gevşeme özelliği
§ Ventrikül kompliyansı
§ Ventrikül doluş basıncı
Kalp hızı
§ 40/dk – 200/dk
§ Otonom denge !
Sporun (egzersizin)
kalp üzerindeki etkileri
l
Kalbin egzersiz yüküne uyumu (adaptasyon)
l
Sol ventrikülün biçimlenmesi
Sporun (egzersizin)
kalp üzerindeki etkileri
l
Kalbin egzersiz yüküne uyumu (adaptasyon)
l
l
l
Sol ventrikülün biçimlenmesi
Egzersizin tipi
İzotonik egzersiz (endürans!)
Uzun süreli koşu, bisiklet,
kürek, yüzme
Kalp debisinde sürekli artış !
Periferik damar direnci normal
veya azalmış
Kalp için «Volüm» yükü
Tüm kalp boşlukları etkilenir !
l
İzometrik egzersiz (güç ! - strength)
l
l
l
l
l
Halter, gülle ve disk gibi atmafırlatma sporları, Amerikan futbolu
Periferik damar direncinde kısa ancak
yoğun artışlar
Kalp debisi normal veya hafifçe
artmış
Sistolik kan basıncında geçici ancak
belirgin artış !
l
l
l
l
l
Kalp için «basınç» yükü !
Sporun (egzersizin)
kalp üzerindeki etkileri
Sporun (egzersizin)
kalp üzerindeki etkileri
Sporun (egzersizin)
kalp üzerindeki etkileri
l
Kalbin egzersiz yüküne uyumu (adaptasyon)
l
Endürans Sporcuları
l
Yüksek egzersiz/hemodinamik yükü
§
Kalp kasının adaptasyonu için fizyolojik ve metabolik bir uyaran
§
Kalbin toplam işi artar !
§
§
§
§
§
Kor ısı artışının yükü
Katekolamin artışı
Mekanik yük artışı
PH değişimi
Oksijen radikalleri
Sporun (egzersizin)
kalp üzerindeki etkileri
l
Kalbin egzersiz yüküne uyumu (adaptasyon)
l
Endürans Sporcuları
l
Yüksek egzersiz/hemodinamik yükü
§
l
Kalp kasının adaptasyonu için fizyolojik ve metabolik bir uyaran
Morfolojik Değişiklikler
§
Eksantrik LV hipertrofisi
§
§
§
LV iç çapı ve kütlesi artar
LV duvar kalınlığında minör değişiklik olur
Üst sınırları
§
§
LV diyastol sonu çapı <65 mm
LV duvar kalınlığı <14 mm
Sporun (egzersizin)
kalp üzerindeki etkileri
l
Kalbin egzersiz yüküne uyumu (adaptasyon)
l
Endürans Sporcuları
l
Morfolojik Değişiklikler - devam
§ Sağ ventrikül ? (ARVD yönünden ayrım için)
§
§
Eksantrik RV hipertrofisi
§ Hem çıkış hem giriş yolu dilatasyonu ! (ARVD’den farkı!)
RV:LV oranında artış
§
§
§
Egzersiz yükünün ince duvarlı sağ ventrikülü daha fazla etkilemesi ?
RV sistolik fonks normal
Sol atriyum ?
§
LA volüm artışı
§
§
AF risk artışı !!
LA fonksiyonları iyi
§
HT-LV hipertrofisinde azalmış !
Sporun (egzersizin)
kalp üzerindeki etkileri
l
Kalbin egzersiz yüküne uyumu (adaptasyon)
l
Güç-sporları
l
Morfolojik değişiklik
§
Sol ventrikül hipertrofisi !!
Sporun (egzersizin)
kalp üzerindeki etkileri
l
Kalbin egzersiz yüküne uyumu (adaptasyon)
l
Endürans Sporcuları
l
Klinik durum
§
§
Aerobik egzersiz kalp-damar risklerini azaltır
Yaşam boyu yapılan endürans sporunun yaşamsal sonuçlarına
ilişkin veri az !
§
§
§
§
İskandinav kayakçılarda 30 yıl sonunda tüm nedenlere bağlı ölümler
daha az !
Endürans sporcularının daha yaygın kalp sorunları olduğuna ilişkin
kanıt yok !
Sporadik olumsuz olaylar var !
Sorun çıkabilme olasılığının zemini var !
§ Kardiyak biçimlenme ve Fibrozis !
§
Aritmiler (AF)
Sporun (egzersizin)
kalp üzerindeki etkileri
l
Kalbin egzersiz yüküne uyumu (adaptasyon)
Endürans Sporcuları
l
l
l
Uzun süreli aşırı yük ?!
«Egzersize bağlı kalp yorgunluğu» ?
l
Egzersiz sonrası erken dönem
§
§
l
EF’de hafif ve geçici azalma (Hem LV hem RV)
Diyastolik doluşta bozulma
Klinik anlamı ??
l
Kalp kası hücresi hasarı ?
l
Kardiyak proteinlerde artış ! (cTnI, cTnT) %47 - %100 ??
l
LV-RV fonks azalmasıyla ilişkisi tartışmalı !
l
Egzersiza doğal-fizyolojik bir yanıt mı ?
l
Miyokard hasarında olduğu gibi uzun süre kanda kalmıyor !
§
Egzersizle miyosit geçirgenliğinde değişikliğin rolü ?
Sporcu kalbinin sınırları
l
Kalbin büyüklüğü / kalınlığı
l
l
l
Kalbi büyüten hastalıklar
Hipertrofiyle seyreden hastalıklar
Ritim / iletim özellikleri
l
l
Bradikardi sınırları
Aritmiler ?
l
l
Atriyal Fibrilasyon !!
Ani ölüm riski ?
Sporcu kalbinin sınırları
Sporcu kalbinin sınırları
Sporun kalbinin sınırları
Sporcu Kalbi – Tarama önerileri
Sporcu Kalbi – Tarama önerileri
Sporcu Kalbi – Tarama önerileri
Sporcu Kalbi –
Tarama önerileri
Sporcu kalbinin izlenmesi
EKO
Sporcu kalbinin izlenmesi
EKG
Sporcu kalbinin izlenmesi
EKG - HOLTER
l
Sporcularda normal EKG
bulguları
l
l
l
l
l
l
l
l
l
l
Sinüs bradikardisi
Sinüzal aritmi
Ektopik atriyal ritim
Kavşak ritmi
1. derece AV blok
Tip 1 – 2. derece AV blok
İnkomplet sağ dal bloğu
İzole LV hipertrofisi kriterleri
Erken repolarizasyon
V1-4’te konveks ST yükselmesi
ve T negatifliği
l
Sporcularda anormal kabul edilen
EKG bulguları
l
Belirgin sinüs bradikardisi
l
l
l
l
Atriyal taşikardiler
Preeksitasyon (WPW)
Uzun QT aralığı
l
l
l
l
QTc < 320 ms
Brugada paterni
VEV’ler
l
l
Erkek QTc >470 ms, Kadın QTc >480 ms
Belirgin uzama QTc >500 ms
Kısa QT aralığı
l
l
< 30/dk , > 3 sn pause !
10 sn’de > 2 VEV
Ventrikül aritmileri
l
Sporcularda ölüm riski ?
Sporcularda ölüm riski ?
Sporcularda ölüm riski ?
Dose of Jogging and Long-Term Mortality
- The Copenhagen City Heart Study
P Schnohr; J H. O’Keefe; J L. Marott; P Lange; G B. Jensen
J Am Coll Cardiol. 2015;65(5):411-419. doi:10.1016/j.jacc.2014.11.023
Abstract
l
Background People who are physically active have at least a 30% lower risk of death during
follow-up compared with those who are inactive. However, the ideal dose of exercise for
improving longevity is uncertain.
l
Objectives The aim of this study was to investigate the association between jogging and longterm, all-cause mortality by focusing specifically on the effects of pace, quantity, and frequency of
jogging.
l
Methods As part of the Copenhagen City Heart Study, 1,098 healthy joggers and 3,950 healthy
nonjoggers have been prospectively followed up since 2001. Cox proportional hazards regression
analysis was performed with age as the underlying time scale and delayed entry.
l
Results Compared with sedentary nonjoggers, 1 to 2.4 h of jogging per week was associated
with the lowest mortality (multivariable hazard ratio [HR]: 0.29; 95% confidence interval [CI]: 0.11
to 0.80). The optimal frequency of jogging was 2 to 3 times per week (HR: 0.32; 95% CI: 0.15 to
0.69) or ≤1 time per week (HR: 0.29; 95% CI: 0.12 to 0.72). The optimal pace was slow (HR:
0.51; 95% CI: 0.24 to 1.10) or average (HR: 0.38; 95% CI: 0.22 to 0.66). The joggers were
divided into light, moderate, and strenuous joggers. The lowest HR for mortality was found in
light joggers (HR: 0.22; 95% CI: 0.10 to 0.47), followed by moderate joggers (HR: 0.66; 95% CI:
0.32 to 1.38) and strenuous joggers (HR: 1.97; 95% CI: 0.48 to 8.14).
l
Conclusions The findings suggest a U-shaped association between all-cause mortality and
dose of jogging as calibrated by pace, quantity, and frequency of jogging. Light and moderate
joggers have lower mortality than sedentary nonjoggers, whereas strenuous joggers have a
mortality rate not statistically different from that of the sedentary group.
From: Dose of Jogging and Long-Term Mortality: The Copenhagen City Heart Study
J Am Coll Cardiol. 2015;65(5):411-419. doi:10.1016/j.jacc.2014.11.023
Dose of Jogging and Long-Term Mortality
Forest plot indicating all-cause mortality in light, moderate, and strenuous joggers compared with sedentary nonjoggers.
Date of download:
4/5/2015
Copyright © The American College of Cardiology.
All rights reserved.
Sports-Related Cardiac Arrest Seen as Rare in Middle Age
Deborah Brauser
April 06, 2015
LOS ANGELES, CA — Occurrences of sports-associated sudden cardiac arrest (SCA) in
middle-aged athletes appear to be few, especially in those without previous cardiovascular risk
factors or symptoms, new research suggests[1].
Further results from the Oregon Sudden Unexpected Death Study (Oregon-SUDS), which
were published today in Circulation, showed that only 5% of 1247 cases of SCA in individuals
between the ages of 35 and 65 years happened during some form of sports activity. The mean
age for the occurrences was 51.1 years, and there was a significantly higher rate among men
for sports SCA than among women (risk ratio [RR] 18.68; 95% CI 2.50–139.56).
Interestingly, these events were more likely to be witnessed, and survival to hospital discharge
was significantly higher vs non–sports-associated SCA.
"The middle-aged are becoming a bigger and bigger part of our society. And there's a huge
recognition of how lifestyle can prevent heart disease and other conditions," principal
investigator Dr Sumeet S Chugh (Heart Institute at Cedars-Sinai Medical Center, Los Angeles,
CA) told heartwire from Medscape.
"Given the uniqueness of this population and our ability to take a deeper dive into the data, we
found some important observations: about 16% already had known heart conditions, but
almost two-thirds had either some kind of symptom or risk factor," Chugh added, referring to
the group experiencing SCA during sports activities. "You could argue that this could inform
future prevention of SCA in sports."
Start Moving, Live Longer: Study Shows Physical Activity Lowers Mortality Risk
Michael O'Riordan
April 09, 2015
BETHESDA, MD — Good news on the exercise front, including for those who do a little and
those who do lot, with a new study showing that any amount of leisure-time physical activity is
associated with a significantly lower risk of death when compared with no physical activity at
all[1].
Those who did a little, such as those individuals who did less than the amount outlined in the
2008 Physical Activity Guidelines for Americans, still had a 20% lower mortality risk compared
with individuals who did no exercise at all. Those who achieved the minimum recommended
physical-activity target—defined as 7.5 to <15 MET hours per week—had a 31% lower risk of
dying compared with the physically inactive.
Those who did a lot more, such as those exceeding the weekly recommendations, had an even
larger reduction in mortality risk. Compared with those who did no exercise at all, individuals
who performed approximately three to five times the recommended minimum had a near 40%
reduction in the risk of dying. The benefit peaked at around 22.5 to 40 MET hours per/week,
report investigators.
"Individuals should engage in a level of physical activity that meets the recommend minimum,"
lead investigator Dr Hannah Arem (National Cancer Institute, Bethesda, MD) told heartwire ,
"but clinicians don't need to caution their highly active patients about a higher mortality risk."
The results of the study are published online April 6, 2015 in JAMA Internal Medicine.
Teşekkürler…