De Pompemich

De Pompemich
JAARGANG
17
-
NUMMER
61
-
AUGUSTUS
2011
Voorkant: Gepenbruiloft op
Funen, pagina 6
Foto: Rob van Dijk
IN DIT NUMMER
●
●
●
●
●
●
●
Van de redactie
Flevonice
Vraag en antwoord
Gepenbruiloft op Funen
Het verschil
De Gnat Emerger
Black Stone en Black Beatis
3
4
4
6
9
10
10
●
●
●
●
●
●
Ik vliegvis
Interview Thijs Derde deel Karasjohka
Visrecept Tegen verspilling
Agenda 12
13
14
18
19
19
www.depompemich.nl
Voorzitter:
Martin van der Wagt
Dr. E. Halbertsmastraat 20
8501 JW Joure
06-38128892
martinvanderwagt@orange.nl
Rob van Dijk
Valeriaan 53
8446 BC Heerenveen
0513-628448
r.dijk61@chello.nl
Secretaris:
Penningmeester:
René Sijtsma
Marnixstraat 41
8913 GV Leeuwarden
058-2127682
dinekerene@zonnet.nl
Ledenaktiviteiten en technische zaken:
Frits Maltha
de Warren 33
8551 MR Woudsend
0514-591388
fenfmaltha@home.nl
Ger Rous
Jousterweg 91 A
8465 PC Oudehaske
0513-677496
06-25254684
grous@hetnet.nl
Aktiviteitencommissie:
Menno ter Horst
van Zuylenware 65
8014WP Zwollet
06-14369930
m.ter.horst@online.nl
Kees Lutz
Molenkrite 126
8608 XK Sneek
0515-416696
keeslutz@vist.nl
RANO vertegenwoordiger:
Rob Leurs
Kraaiheide 30
8471 TZ Wolvega
0561-614459
rleurs@home.nl
Rob van Dijk
Redactie:
Remco de Vries
De Skalter 3
8627 SN Gauw
0566-651296
rdevries02@home.nl
Redactieadres:
Hans Wiersma
Tsjerkebuorren 34
9035 BB Dronrijp
0517-232313
hans@hanswiersma.nl
Hans Wiersma
www.hanswiersma.nl
Opmaak:
De Pompemich wordt bezorgd
door FRL post.
Bij klachten over de bezorging
bellen met FRL post: 058-2154157
De Pompemich - nr. 61 - augustus 2011
De Pompemich
De belangrijkste doelstelling van de vereniging is het
stimuleren van het vliegvissen in de breedste zin van
het woord, en het behartigen van de belangen van de
aangesloten leden. De Pompemich is het clubblad
van de vereniging en verschijnt drie keer per jaar.
Het lidmaatschap van de vereniging kost € 20,- per
jaar, middels automatische incasso. Opgave bij de
secretaris.
Na betaling krijg je een informatiepakket en de
laatstverschenen Pompemich toegestuurd.
Opzegging lidmaatschap vliegvisvereniging De
Pompemich:
uitsluitend schriftelijk voor 31 december bij de secretaris.
Vliegvisvereniging De Pompemich is niet aangesloten bij de Federatie Friesland voor Sportvissersver-enigingen. Vergunningen kunnen derhalve niet
worden verstrekt.
Er worden op de clubavonden binnen en/of buiten
werpinstrukties gegeven. Het is dus raadzaam om je
vliegenhengel mee te nemen.
Er is altijd iemand aanwezig die de basistechnieken
aan de beginnende vliegvisser kan uitleggen.
De vereniging heeft hengels ter beschikking voor wie
nog geen vliegenhengel heeft.
kopij voor het volgende
nieuwsbulletin
inleveren voor
10 november 2011
Van de redactie
Om als redactielid een Pompemichnummer te mogen
inleiden moest ik me van onze hoofdredacteur eerst
bewijzen?!
Kopij aanleveren, teksten corrigeren, foto’s beoordelen
en aanleveren, de lay-out bekijken en natuurlijk overleggen, want met z’n drieën verschil je soms ook van mening.
Er komt wat bij kijken, voordat er een nieuw nummer bij
de drukker en bij de leden in de bus ligt.
De inspiratie voor het werken aan de Pompemich komt
in eerste instantie natuurlijk voort uit de passie voor het
vliegvissen in al zijn aspecten. Genieten van de spanning,
de mooie natuur, de prachtige vissen, het binden en natuurlijk ook de visavonturen met je maatjes. Daarnaast is het
delen van je ervaringen met anderen een stimulans. Je leert
van andermans verhalen en tips en levert zelf ook een bijdrage waar anderen soms hun voordeel mee kunnen doen.
De digitale camera en zelfs de moderne telefoon maken
het voor iedereen mogelijk zijn vangsten of de mooie
natuur vast te leggen en anderen te laten meegenieten of te
inspireren.
Deze zomer ben ik weer eens op de ruisvoornjacht gegaan, met een 3-tje, wat droge vliegjes en wat
langzaam zinkende nimfen. Als je met de auto of op
de fiets eens rustig de tijd neemt ontdek je dicht bij
huis allerlei nieuwe mogelijkheden en word je verrast
door spetteraartjes van 3 cm, maar ook mooie vissen
van meer dan 25 cm. Friesland biedt ontelbare mogelijkheden voor deze visserij en even op pad voor een
uurtje of twee is echt genieten.
In dit nummer is er weer een ruime keus aan
“gerechten”: van forel vangen en eten, van vangende
vliegen van onze onvolprezen gastbinder, over de
gepen op Funen en het overleven in Lapland. De tips
voor beginners van Kees, naar aanleiding van de vraag
van Thijs v/d Wal, verslag van Flevo-on-Ice en een
poëtische ontboezeming van onze hoofdredacteur.
Kortom voor elk wat wils. Natuurlijk is het weer even
wennen aan de zwart-wituitgave na ons prachtige jubileumnummer, maar ja net als met vissen- het kan niet
alle dagen feest zijn!
Geniet en laat je inspireren,
Rob van Dijk
De Pompemich - nr. 61 - augustus 2011
Flevonice
Pompemichers maakten kennis met de forellen
en de mooie accommodatie van “Flevonice” in
Biddinghuizen.
Zaterdag 23 april druppelden om ca. 09.00 uur enkele
Pompemichers gehoorgevend aan de oproep op internet
van 4 april Flevonice binnen. V.N.V.-pasjes bij de receptie
ingeleverd om in aanmerking te komen voor het speciale
ledentarief van 10,- euro. Hartelijke ontvangst en gastvrije
informatie over de mogelijkheden en het pas aangevulde
forellenbestand. Hengels opgetuigd en bellyboten opgepompt en op naar de waterkant. Waden tot ca. 10 meter is
ook mogelijk. Met kleine streamertjes en zalmei-imitaties
vanaf de kant lukte niet zo best maar een powerbeet-wokkeltje getrokken door een spinhengel leverde mooie gave
kilo forellen op. Rob en Yme stroopten het hele meer af
met de Bellyboot en wisten wat forellen met de vlieg te verschalken. Voor
het schoonmaken van de gevangen
forellen mochten wij gebruik maken
van de keuken van het zelfbedieningsrestaurant met berging in de koelcel
voor een respectvolle aftocht van de
vangst. Bij vertrek om ca. 17.30 uur
kreeg ieder zijn vangst keurig in aluminiumfolie gekoeld vers mee naar
huis.
Onze ervaring aldaar is zeker aanleiding om dit nog eens te herhalen.
Voordeel was natuurlijk dat wij met
6 aanwezige leden op een bestand
van 400 forellen lekker rustig konden
vissen.
Namens bestuur en aco
Frits Maltha.
FlevOnice
Strandgaperweg 20
8256 PZ Biddinghuizen
Telefoon: 0321 - 328 480
Fax: 0321 - 328 490
E-mail: info@flevonice.nl
Openingstijden:
Winterseizoen:
Dagelijks vanaf 09.00 tot 21.00 uur.
Zomerseizoen:
Woensdag t/m zondag vanaf 09.00 tot 17.00 uur.
Maandag en dinsdag gesloten, op aanvraag geopend.
Op donderdag (van 09.00 uur - 21.00 uur)
Vraag & antwoord
Hallo hengelsport Arnold,
Allereerst m’n complimenten met de zo op eerste
instantie vriendelijke dienstverlenende webshop. Als beginnend vliegvisser probeer ik mijn weg te vinden in het labyrint van aanbieders van de meest in hun ogen belangrijke
materialen voor het maken van de meest fantastische vliegen. En natuurlijk maken zij mij en anderen wijs die producten te kopen voor de meest grote vangsten als het gaat
om (zee)forel, (vlag)zalm, ruisvoorn, winde, snoek enz.
Voorwaar, althans voor mij, een onoverzichtelijke bulk
van aanbiedingen waar je als je niet uit kijkt als beginner
behoorlijk op kosten gejaagd wordt? Dat is waarschijnlijk
mijn positie in deze toch interessante manier van vissen,
het avontuurlijke stappen in een water, proberend niet al te
veel lawaai te maken, kortom alles te doen en te laten zoals
het in de vliegvis(boeken/DVD’s) wordt omschreven.
Mijn probleem, ook als lid van de vliegvisvereniging
“De Pompemich”, dat je nooit het idee hebt de juiste materialen te hebben voor het binden van welke vlieg dan ook!
Dat leidt ook in mijn geval tot het aankopen van de meest
vreemde en in veel gevallen overbodige materialen, dat
blijkt dan achteraf!? Bijvoorbeeld ben ik nu in het bezit van
twee vicen (hoe spel je vise, vice?), niet echt verkeerd maar
één kan ik van de zomer gebruiken als we met de boot weg
zijn.
De Pompemich - nr. 61 - augustus 2011
Kortom echt overzichtelijk, is het voor mij als beginnend vliegvisser, niet!? Nu weet ik niet hoe dit bij u overkomt, bent u bekend met dit fenomeen? Ook denk ik wel
eens dat het misschien zo persoonsgebonden is dat iedere
(beginnend ook) vliegvisser zijn weg moet proberen te
vinden in dit labyrint?
Tot slot, wil ik vermelden dat ik dit mailtje niet alleen
stuur naar uw winkel, maar ook naar mijn club vliegvisvereniging “De Pompemich” omdat ik denk niet de enige te
zijn die hiermee tobt!?
Met vriendelijke groet, Thijs van der Wal
Beste Thijs (e.a.),
Zoals je zelf al suggereert, is het natuurlijk/logisch dat
met name commerciële aanbieders van vliegvismateriaal
proberen zoveel mogelijk te verkopen/om te zetten en daarbij horen ook de vlotte babbels over het nieuwste/beste/
mooiste enz.
Dat je met de vele types en soorten vliegen, nimfen,
streamers en allerlei kunstzinnig gemaakte imitaties van
vliegend, kruipend, zwemmend en ronddrijvend voedsel
geweldig succesvol kunt zijn, is ook geen geheim. Er is
heel veel mogelijk, dus ook heel veel te koop en dan heb
ik het nog niet over de creativiteit van de binders die in
handwerkwinkels of moeders handwerkmandje en nog veel
meer materiaal vissen dat ze kunnen gebruiken…
Het is dus inderdaad een labyrint waarin elke vliegbinder (-visser) zijn of haar weg moet zien te vinden. Het
vraagt dus om een systematischer aanpak dan het zomaar
volgen van allerlei verkooppraatjes.
Heel veel vliegvissers hebben hun weg in dat labyrint
al gevonden of bepaald. Maar dat wil nog niet zeggen dat
ze allen hetzelfde pad volgen! Velen van ons hebben hun
persoonlijke voorkeuren voor bepaalde soorten viswater,
vissen, types vliegen (ik noem alle andere varianten nu ook
maar ‘vlieg’), materialen en hulpmiddelen.
Als je die verschillende voorkeuren/opvattingen zonder
meer wilt volgen, wordt het ook nog eens mistig in het
doolhof!!!…
Belangrijk is om éérst te bepalen waar je heen wilt:
wat voor visserij wil je gaan beoefenen; welke vissoorten ga je belagen; in wat voor water kun en wil je ze gaan
vangen. Pas daarna kun je bepalen welke technieken en
vliegen daarvoor het meest in aanmerking komen, en als je
weet welke vlieg je wilt binden, dan weet je/kun je vragen/
opzoeken welke materialen voor die vlieg nodig/bruikbaar
zijn.
De activiteitencommissie van De Pompemich kan en wil
je daar best bij helpen, dat geldt ongetwijfeld ook voor heel
veel individuele vliegvissers die hun kennis met je willen
delen. Op de clubavonden worden naar behoefte speciale
patroontjes gebonden, maar standaard is er de mogelijkheid om met basistechnieken aan de slag te gaan! Gewoon
ff melden bij mij of als ik er niet ben, bij Menno ter Horst
of een van de bestuursleden. Als het programma daarvoor
ruimte biedt, komt het voor elkaar!
Hiernaast is er héél veel informatie op het internet te
vinden in de vorm van vliegbindsites met verschillende
technieken en patronen compleet met materiaallijstjes. Op
YouTube zijn heel veel vliegbindfilmpjes te vinden over het
gebruik van materiaal en bindtechnieken enz.
Tips:
http://jvdwnet.com/Vliegvissen/ Backupsite van Vlieg
van de Week honderden patroontjes http://www.danica.com/flytier/index.html Ongelofelijk
veel patronen.
Literatuur: The Fly-Tying Bible van Peter Gathercole is
een prachtig Engelstalig boek waarin vrijwel alle “ins en
outs” helder uiteen gezet worden, voorzien van schitterende
afbeeldingen.
Beperkt overzicht van essentiële middelen:
Vice (Engels)of Vise (Amerikaans): bankschroef, noodzakelijk, met fijne bek voor kleine haken, grovere bek voor
grote haken, b.v. snoekstreamers.
Bobbin Holder, om bindgarenklosjes te kunnen hanteren
(voorkeur keramisch = gladder).
Hackle Pliers, (veel verschillende uitvoeringen).
Hair Stacker, om punten van b.v. hertenhaar op gelijke
lengte te brengen.
Dubbing, Twister om makkelijk dubbingmateriaal op
binddraad te fixeren.
Dubbingnaald, om dubbing uit te pluizen en b.v. lak aan
te brengen. (cocktailprikkers doen het óók).
Schaartjes, fijne voor zacht bindmateriaal, grovere voor
b.v. metaaldraad.
Whip-finish Tool, handig om afbindknopen te maken.
Gelukkig zijn er ook gidsen beschikbaar in dit doolhof!
Voor het beantwoorden van deze vragen kun je collegavliegvissers raadplegen.
De Pompemich - nr. 61 - augustus 2011
Belangrijke materialen:
Handy Fish is een allround hengelsportzaak met op de eerste
verdieping een topcollectie vliegvismateriaal in elke prijsklasse.
Eigenaar Bert Schouten is Nederlands kampioen vliegvissen en
kan u op alle gebied adviseren.
Graag presenteren wij een deel van onze merken.
SAGE
Al jaren de meest verkochte
vliegenhengel ter wereld. Kom
eens voor een testvlucht met deze
werpwonders en verbaas u zelf.
Sage hengels zijn leverbaar
vanaf € 249,- en hebben
30 jaar garantie bij breuk.
SIMMS
Het merk dat vooral bekend is
om zijn topklasse waadpakken en waadschoenen. Handy
Fish heeft ook vliegvesten,
jacks en andere technische
kleding van Simms.
FROGHAIR
Een vreemde naam bedacht uit Japanse
humor, maar wij garanderen u dat dit het beste
leadermateriaal ter wereld is. Froghair fluorocarbon lijn is onzichtbaar en knoopvast. Froghair, a
small step for man, a giant LEAP for fishermen...
Deze opsomming is niet volledig, dat is vrijwel onmogelijk. Hier zijn meest de natuurlijke en veelal klassieke
materialen genoemd. Weet dat vrijwel alles inmiddels ook
in kunststoffen wordt gemaakt zoals Antron, Chenilles, EPfibers, foam enz.
DUTCH REELS
Technisch vernuft van Hollandse
bodem. Verassend van vormgeving,
sterk, betrouwbaar en voorzien van de
smeuigste slip. Daar kan zelfs Madonna
een puntje aan zuigen...
Verdere vragen en praktijk? Op de clubavonden vinden
we daar wel tijd voor!
VISION
Een Deens merk met een range van hengels, reels, lijnen
en heel veel accessoires. Ontwikkeld in de praktijk,
gemaakt voor vliegvissers die een goede
prijs/kwaliteit verhouding zoeken.
Handy Fish, a shop with Vision...
K’s (Aco)
RIO
Gepenbruiloft op Funen
Topkwaliteit vliegenlijnen uit de USA. Een zeer
grote collectie biedt u altijd de beste lijn voor
de meest uiteenlopende omstandigheden. De
nieuwste toplijn en extreme werpbeleving is
de OUTBOUND. Schroef je reel goed vast...
30 april ’s ochtends om half 5 rijden we weg uit
Heerenveen. We hebben er zin in.
ROSS
Uit massief aluminium gefreesde Reels
met een large arbor design en een
perfecte slip. Met de Evolution, Rythm en
de saltwater Canyon reels vind u altijd
een match voor uw vliegenhengel.
C&F
De meest gewaardeerde vliegendozen ter
wereld. Zeer grote collectie met het bekende
slit-foam waarbij de vlieg achteruit geparkeerd wordt.
Ook de vises en tools zijn van absolute
topklasse.
GLOBAL FISHERMAN
Een range van produkten ontwikkeld
door Peter elberse. 4-delige vliegenhengels, reels, vliegendozen en vliegenhaken. Ideaal voor starters.
GO Handy Fish ! Onze ervaring is uw besparing.
WWW.HANDYFISH.NL
KENNEMERSTRAATWEG 127 • 1851 BC HEILOO • Tel: 072-5336961
OPEN: MA, DI, WO, VAN 9-18.00 • DO+VR KOOPAVOND ZA 9-21.00
E-MAIL: BERT@HANDYFISH.NL
Haken, dun = droog, dik = nat, lang of extra lang voor
nimfen etc. afhankelijk van soort vlieg.
Hackles van haan en hennennek (skins).
Veren/Veertjes van eend, marabou, kalkoen, gans, losse
hackles, etc. voor o.a. vleugels
Fibers van pauw, fazant, kalkoen, struisvogel, o.a. voor
body’s/thoraxen van nimfen.
Haar van hert, eland, bok (bucktail), etc.
Vissenhuid en kunststoffolie voor schildjes etc.
Dubbing pluis van natuurlijk bont b.v. haas, konijn, zeehond of kunststoffen.
Bindgaren div. kleuren en samenstelling.
Tinsels voor bv. accenten en segmentering.
div. soorten metaaldraad.
Flos voor het wikkelen van b.v. gladde body’s van
nimfen.
Kraaltjes voor extra gewicht, glitter en oogjes (in
diverse materialen).
Het is ons jaarlijkse vader-zoon weekje, dus Wietze en
ik betalen voor onze zoons, die het heerlijk vinden om even
uit te waaien na de pappadagen en nachtelijke onrust met
de kleintjes.
De spanning vooraf, de voorbereiding, het binden van
specials voor de zeeforel en de geep, je leeft er al heel lang
naar toe. Mooi weer, te mooi?, een nieuwe stek bij Dalby
op Fyn’s Hoved en een goed gezelschap.
We zijn om elf uur in Kerteminde om de sleutel op te
halen, maar die truc lukt niet. Dan maar doorrijden naar ons
huis, waar de onvriendelijk eigenaars net aan de schoonmaak zijn en ons niet binnen laten. We lopen gelijk naar het
strand en treffen een grote groep Deense lepelaars, die met
z’n zessen een zeeforel hebben gevangen en verder niets.
De lucht is strakblauw, het waait matig noord-oost en
we besluiten verder op verkenning te gaan. Net om de hoek
bij Dalby Bugt zien we een mooie strook en we gaan gelijk
De Pompemich - nr. 61 - augustus 2011
los. Na 2 uurtjes vissen hebben Wijnand en ik elk twee
gepen; al redelijk aan de maat en op een “zesje” lekker fel.
Daarna de sleutel ophalen en ons installeren .We hebben
een prachtig huis op 200 meter van het strand, beter kan
haast niet. Lekker biertje, even rusten, de meegenomen
maaltijd nuttigen en om 19.00 uur naar het strand voor de
deur. Koen, mijn zoon vangt al snel een klein forelletje-30en ik krijg twee knalharde aanbeten op een roze garnaalimitatie, maar beide forellen schieten los. In de loop van de
avond vangen we nog een paar gulletjes.
Om half elf, in de schemering vangt Wijnand een dikke
58-er aan de lepel. Hij is nog niet zo’n geroutineerde
werper, dus na een aantal uren was hij overgeschakeld. Het
wordt onze maaltijd voor morgen, dus tikje op de kop en
schoonmaken aan zee, dan heb je geen rommel bij het huis.
De hele week vissen we 3 sessies per dag: ’s ochtends
klein ontbijt, vissen van 5.30- 9.30 uur, daarna een uitgebreide brunch, dan een sessie van 11.30-14.00 uur, lekker wijntje/biertje, een dutje en een diner -forel in diverse
bereidingen-, en een avondsessie van 19.00-22.00 uur,
materiaalonderhoud en sterke verhalen met een drankje bij
de houtkachel.
In deze periode is het al lang licht en zijn de vangkansen
voor zeeforel het grootst in de vroege en late uurtjes. De
echte Deense hardliners beginnen ’s ochtends vroeger en
vissen
’s avonds later. “You leave too early”, zei een Deen om
22.15 uur!
In de loop van de week ging het echt los: de gepeninvasie! Ons eigen strand was een topstek, mooie wierbedden, de gepen kwamen er massaal op af om te paaien,
overal gefriemel aan de oppervlakte en rondschichtende
grote gepen. Met een “zesje”, een drijvende WF lijn, een
leader met punt 22/25 en eigenlijk alle vliegen in maatje
6-8 kregen we iedere worp wel een aanbeet of een volger.
De meeste mis je maar als je er een haakt is het feest (zeker
ook bij de vals gehaakte, wat regelmatig gebeurde). De
gepen waren tussen de 40 en 80 cm! Met 2 uitschieters. Ik
ving er zelf een van 82 cm en mijn zoon Koen was kampioen met 92 cm na een dril van meer dan 8 minuten.
Ze bijten heel verschillend aan; soms keihard en dan
weer voorzichtig plukken, even loslaten en bij een volgende strip pakken. Je moet de haak echt wel zetten want
de bek/snavel is hard. Dan begint de show. Ze schieten van
links naar rechts, van je af en dan weer snel naar je toe, ze
springen, dansen op hun staart en draaien om hun as. Soms
draaien ze zich helemaal in de leader. Ik viste in het begin
nog met 2 vliegen op zeeforel, maar daar ben ik snel mee
De Pompemich - nr. 61 - augustus 2011
gestopt vanwege dat draaien. Mijn
topvlieg was een zelfbouw “tubefly”,
een kleine hackle (grizzle) met een
stukje gevlochten lijn, met de dunste
mylar piping er omheen, met een
heel klein dregje(weerhaken plat). De
visimitaties, polar magnus en de garnaalimitaties deden het goed. Ook een
kleine goudkopdamsel (10-12) werd
graag genomen, maar soms geslikt.
Een onthakingstang is onmisbaar en
voor de grotere is een schepnet wel
heel makkelijk. Kijk bij het onthaken
uit want ze springen met hun snavel
zomaar richting je gezicht, dus zonnebril op! De Denen nemen bijna alles
mee; wij hielden het bij een zeeforel
voor het diner.
Op woensdag 4 mei, donderdag 5
mei en vrijdag 6 mei was het echt een
gekkenhuis, tellen was er niet meer
bij. We vingen er meer dan 30 per dag.
Door de weersomstandigheden,
kraakhelder, hoge druk, vaak windstil, en de overvloedige aanwezigheid van de gepen was de vangst
van zeeforellen mager. Ik heb er ’s
avonds 4 gevangen (42-56 cm ) en een
tussen alle gepen door midden op de
dag! Mijn zoon Koen pakte 4 kleintjes, alleen ‘s avonds en Wietze mijn
maatje pakte bij Gabet, de ingang van
de Odensefjord een mooie 60-er op de
lepel.
Verder vingen we ’s avonds regelmatig kleine gulletjes, tot 35 cm (best
leuk).
Het voordeel van het vissen op
Fyns Hoved is de grote variatie aan
stekken, van ondiep,goed te bewaden,
tot snel diep met veel wier en grote
stenen, dus voor de ouderen… waadstok meenemen! Verder kun je eigenlijk bij alle windrichtingen wel een
goede stek op korte afstand vinden.
We hebben door die prachtige
gepen,een schitterende sportvis, dansend op de staart en knokkend tot
de laatste centimeter een magnifieke
week gehad.
Rob van Dijk,
met dank aan Koen van Dijk en
Wijnand en Wietze v/d Meulen
Hans Wiersma Kunst en Vormgeving
Getekende of geschilderde portretten vanaf 50 euro. Voor meer informatie en voorbeelden
www.hanswiersma.nl
De Pompemich - nr. 61 - augustus 2011
Het verschil
Winter 2009 begon vroeg, althans
voor onze begrippen gezien de
laatste jaren.
Het haken daarentegen was moeilijk.
Misschien meer haken in de lange
imitatie verwerken bij het binden.
Had je een vis gemist en kwam je
even later terug op dezelfde plek
was het direct weer raak. Met deze
manier van vissen dienen de haken
vlijmscherp te zijn. Deze manier van
vissen was de komende dagen veruit
de beste manier om vis te vangen. Ik
viste met een Teeny130ST vliegenlijn. En een aftma 6/7 hengel. Een
beetje langere en donkere vlieg doet
al gauw wonderen. Deze manier van
vissen was dagen daarna nog steeds de
beste methode zolang het water niet
opwarmde. De zeeforellen azen dan
over het algemeen alleen op zeepieren. Vanwege de harde wind hadden
Timo en ik besloten om de noordkant
van het Koldingfjord te bevissen.
Hier aangekomen troffen we twee
Deense vliegvissers. Zij hadden na vijf
uren vissen nog geen enkele aanbeet
gehad. Dus probeerden wij het op onze
beproefde manier wat binnen enkele
minuten al resultaat opleverde. Later
op de dag hadden we de zuidzijde van
het fjord bezocht. Hier troffen we heel
veel vistoeristen, de meeste waren
afkomstig uit Tsjechië en hadden bijzonder goed gevangen. Merkwaardig
genoeg hadden ze op de normale
manier gevist dat wil zeggen over de
bodem zoals wij hadden gedaan. Echt
lucratief is het dan niet meer om hier
leuk te vissen. De meeste vis dan al
weg gevangen of vertrokken. De volgende dag kwamen we enkele leden
van De Pompemich tegen althans zij
reden zonder ons te vernemen met
het schuim op de bek voorbij… Mijn
idee was dat ze op weg waren naar
het Hadersleffjord. Ik ging er dan ook
vanuit dat ze op onze algemeen favoriete stek geen succes hadden gehad.
Toen wij daar belanden waren daar
weinig vissers. Wanneer je langzaam
moet vissen is het belangrijk dat je
de stekken goed kent, anders is het
best wel moeilijk. Je vist namelijk
heel langzaam een stuk af en het is de
bedoeling dat je de standvissen op gaat
zoeken. In het begin gebruikte ik een
drijvende lijn, later schakelde ik over
op de genoemde sinktiplijn.
Ik dank u Simon.
www.kensoor.nl
De winter zette dan ook nog flink
door. In Denemarken lag in de meeste
fjorden ijs tot half maart. De eerste
dagen dat het ijs verdwenen was vliegen de zeeforellen als gekken door het
water. Snel vissen is dan een noodzaak. Timo en ik kwamen een paar
dagen later, nu was het heel anders.
Nochtans zagen we vliegvissers met
een vliegenhengel onder de arm en
met beide handen stripten ze de vliegenlijn zo snel mogelijk binnen. Dit
had hun de voorgaande dagen vrij veel
vis opgeleverd. Nu echter hadden ze
nog geen aanbeet gehad. Ik besloot
mijn geluk verderop te gaan proberen. Het zogenaamde gat van Leen.
Deze naam had ik bedacht in 1996.
Toen Leen er gedurende zeven dagen
in april dag en nacht te bewonderen
was geweest. Na dik tien minuten
waden was ik dan bij de wat diepere
favoriete plek beland. Als je langere
stukken gaat waden dan moet je de
lijn uit houden en achter je aanslepen.
Op deze manier kun je ook zeeforel
vangen… Tip van Leen. Plots zag
ik een hengel vanuit het riet, iemand
viste vanaf de kant in het inmiddels
felbegeerde gat. Nu slechts hij en ik.
De spinvisser gooide zijn pilker zo’n
dertig veertig meter weg. Vanuit mijn
standplaats leek het alsof hij een zeeforel onder de hengel drilde, al snel
had hij enkele vissen op de kant, dus
opletten! Weer ging de pilker te water
en ik zag dat zeer langzaam over de
bodem viste, en ogenblikkelijk weer
een forel boven water takelde. Ik
besloot ook om zoiets te proberen met
mijn vliegenhengel. Een zandwormimitatie had ik nog wel in een van
mijn vliegendozen dacht ik, gelukkig
klopte dat. Nu dan de lijn op lengte
brengen en de vlieg af laten zinken
tot op de bodem. Het hele langzame
vissen leverde al heel snel merkwaardig genoeg keiharde aanbeten op.
De Pompemich - nr. 61 - augustus 2011
De Gnat Emerger
Begin Januari 1999 ontving ik een brief van Wim
Alphenaar, hierin stond het volgende:
“Enige tijd geleden heeft Vipmedia en special uitgebracht met patronen van vliegen die in hun blad “Beet”
hebben gestaan. Dit bleek een succes te zijn. Ik heb al
enige tijd de idee om een soortgelijk boek te gaan maken
met patronen, alleen moet dat voor meer gevorderde vliegbinders zijn.”
Ik denk dat het onverstandig is om dat alleen te gaan
doen. Het liefst zou ik de medewerking willen hebben
van een aantal vliegbinders die wat te vertellen hebben en
bovendien kunnen binden. Degenen die ik in gedachten heb
zijn dus inventieve vliegbinders.”
Ik heb Wim meteen opgebeld om te vragen wat nu precies de bedoeling was. Hij vertelde dat hij een aantal binders met enige ervaring, zeer ervaren binders en een aantal
topbinders zocht. Deze formule zou een dergelijk boek
meer draagkracht geven.
Wat bleek nu, Wim had een aantal Nederlandse en buitenlandse binders deze brief gestuurd. Wim streefde naar
totaal vijftig binders. Eind 1999 hadden zeventien binders gereageerd. Negen Nederlanders, vier Belgen en vier
Duitsers. Er zat een aantal bekende binders bij. Hoeveel er
aan het einde van de rit hebben gereageerd weet ik niet. Ik
heb een achttal patroontjes ingeleverd, waaronder de hier
besproken Gnat Emerger.
Helaas heeft Wim geen uitgever kunnen vinden die
dit aandurfde en heeft hij zijn plan moeten laten varen.
Jammer!
Gebruikte materialen:
Haak: Partridge GRS 15 ST (maat 14/18)
Binddraad: Bruin of grijs 8/0
Body: Elandhaar
Staart: Plukje Antron
Thorax: Grijze struisveer / CDC dubbing van Fly
Scence / mollenhaar
Dakje en vleugel: CDC veer
Bindgegevens:
Haak in de klem plaatsen, binddraad opzetten, naar achteren en weer naar voren wikkelen, tot ca. 2 mm achter het
haakoog. Pak een elandveer uit het zakje, deze haren zijn
ongeveer 18 cm lang. Knip de haar op het punt waar lichte
naar het donkere gedeelte over gaat door. De twee stukjes
tussen duim en wijsvinger vasthouden, en vervolgens het
dunne puntje van het donkergekleurde stukje afknippen.
De twee stukjes zijn nu even lang. Beide stukjes inbinden,
en met behulp van een verentangetje naar voren wikkelen.
Na wat oefenen lukt dat prima. Ik koop altijd CDC veren
in een grote verpakking, en verdeel de veertjes dan in een
3 potjes van het bekende merk HAK en plak ik er een sticker met de tekst, klein middel en groot op. Nu pak je een
groot veertje en trek de fibers van de schacht af. Je houdt
de fibers tussen duim en wijsvinger vast, en bindt deze in.
Vervolgens vervaardig je de thorax, vouw de fibers over
de thorax, vleugel vastzetten - vleugeltje omhoog richten,
afbinden, en een druppel lak.
Hhk
(De) Black Stone & (De) Black Baetis
Een paar weken geleden zaten een collega en ik in de pantry onder het genot van een kop koffie over van
alles en nog wat te praten.
Onder andere kwamen de komende verhuizing die ons
te wachten staat en natuurlijk de bezuinigingen ter sprake.
Even viel er een stilte. Jij vist toch, zei mijn collega totaal
onverwacht. Uuh, ja, zei ik, een tikkeltje overdonderd. Ik
dacht, ja hoor, daar gaan we weer, dat is toch saai, dieronvriendelijk, en meer van dat soort opmerkingen. Maar
nee, deze keer toch niet. Ik ben deze zomer op vakantie in
Zuid-Frankrijk geweest, zei mijn collega. In een rivier zag
ik een man die tot zijn middel in het water stond, en met
een hengel een heel dikke lijn heen en weer zwiepte. Ik
heb namelijk gehoord dat jij ook zoiets doet, vandaar deze
10
vraag. Ja, dat is helemaal juist, antwoordde ik daarop.Je
moet mij toch eens uitleggen hoe het een en ander in zijn
werk gaat, vroeg hij. Dat is goed, zei ik. In het kort legde
ik hem uit waarvoor deze (dikke) lijn diende, en waarom je
deze (heen en weer) moest zwiepen. Ook vertelde ik hem
dat vooraan deze taps toelopende (dikke) lijn, een dunnere
lijn zat gemonteerd met daaraan een zogenaamde kunstvlieg. En, dat de meeste vliegvissers deze kunstvliegen zelf
binden. Ik dus ook. Toen werd hij toch wel erg nieuwsgierig. Kun je mij een voorbeeld van zo’n kunstvlieg laten
zien, vroeg hij. Oké, zei ik, als je even meeloopt naar mijn
De Pompemich - nr. 61 - augustus 2011
kamer kan ik je een paar voorbeelden op de MAC laten
zien. Ik opende het bestandje, en daar kwam een aantal
vliegen, waaronder de Black Stone en de Baetis nimf op
het scherm tevoorschijn. Deze plaatjes gebruik ik soms als
screensaver. Aha, zei mijn collega, die lijken wel echt. Hoe
groot zijn deze kunstvliegen, vroeg hij. Tussen mijn duim
en wijsvinger gaf ik het formaat aan. Zo klein, riep hij ver-
baasd. Waarop ik zei, je hebt ze nog veel kleiner, en gaf
vervolgens het formaat van een vlieg, gebonden op haakmaat (18), tussen duim en wijsvinger aan. Je moet wel een
beetje gek zijn om zoiets te doen, zei mijn collega lachend,
en liep hoofdschuddend de deur uit. Je hebt helemaal
gelijk, maar ik ben gelukkig niet de enige, riep ik hem na.
BLACK STONE
BLACK BAETIS
Haak: TMC 5263 (maat 6/10)
Binddraad: Zwart 8/0
Staart: 2 Goose biots
Body: Polycelon (zwart)
Thorax: Zwarte dubbing (3 segmenten)
Verzwaring: 0,37 looddraad
Poten: 3 paar Goose biots
Wingcase: Zwart plastic (verpakkingsmateriaal)
Bindwijze
Binddraad opzetten. Staart inbinden, body vormen, vervolgens een stripje zwart plastic inbinden voor de wingcase. Dub het eerste thoraxsegment, en bind aan iedere
zijde een Goose biot (pootje) in; bind de wingcase in (dubbelvouwen) over het eerste segment. Herhaal dit twee keer
en bind af. Voor de verzwaring 0,37mm looddraad onder de
thorax inbinden.
Haak: TMC 5212 (maat 10/12)
Binddraad: Zwart 8/0
Body: Polycelon (zwart)
Staart: Rubberlegs
Pootjes: Rubberlegs
Thorax: Zwarte dubbing
Dakje: Stripje zwarte flexibody
Verzwaring: Dun looddraad of koperdraad
Bindwijze
Haak in de klem, binddraad opzetten. Lood- of koperdraad om de haaksteel wikkelen. Staartje van rubberlegs
inbinden, achterlijfje vormen met polycelon. Daarna een
strip flexibody inbinden, vervolgens de dubbing inbinden
(wat ruimte achter het haakoog vrijlaten), de pootjes inbinden. Hierna opnieuw wat dubbing aanbrengen, en wikkelen
tot het haakoog. Het dakje vastzetten, en afbinden.
Als laatste
een collage van
Steenvliegnimfen en
Baetisnimfen welke ik
in de loop der jaren heb
gebonden. Dat zijn er
natuurlijk veel meer, dit
is zomaar een greep uit
de collectie vliegen.
Hhk
De Pompemich - nr. 61 - augustus 2011
11
Ik vliegvis; dus ik leef...
Ik vis steeds minder, mijn vrije tijd is steeds minder vrij en als er al tijd overblijft, neem ik foto’s.
En als ik dan toch aan de waterkant van iedere vliegvissers droomstek ben, kan ik heel goed mijn hengel aan de
kant te leggen om heel wat anders te doen. Thuis staan mijn
drie vliegvishengels gebroederlijk naast een veel grotere
verzameling werphengels die eveneens nauwelijks meer
wordt gebruikt. Toch dwalen mijn gedachten regelmatig af
naar beleefde of nog te beleven vliegvis avonturen. Want ik
ben een vliegvisser en als ik vliegvis, heb ik het gevoel dat
ik echt leef... En dat verdient wel enige uitleg want er zijn
mogelijk nog mensen die dat gefladder met een soort waslijn aan een hengel associëren met andere nutteloze bezigheden zoals het vanuit je achtertuin verlichten van de maan
met een zaklamp of het blussen van de zon met een waterpistool. Wellicht overdrijf ik een beetje, maar er zijn redenen waarom er meer ‘overige sportvissers’ zijn dan vliegvissers in onze provincie. In plaats van elk vooroordeel met
zakelijk informatie te bestrijden, volgt hieronder een korte
persoonlijke ontboezeming over waarom ik plezier beleef
aan vliegvissen.
Ons leven wordt grotendeels gevuld met repetitieve
taken en klussen die te definiëren zijn met één woord; sleur.
En zelfs al heb je mooi werk; je moet het doen en daarmee is de glans er zeker op een maandagochtend wel wat
van af. En hoewel je ook aan sleur plezier kan beleven, is
het heerlijk en belangrijk voor je geestelijk welzijn om zo
nu en dan de kop boven water te steken om een teug zuurstof tot je te nemen. Vliegvissen is voor mij zo’n mentale
teug zuurstof. En dat heeft alles te maken met het op zicht
jagen op vis. De concentratie die je nodig hebt om je de
wereld van de vis eigen te maken en de vaardigheid om
een droog vliegje op precies de goede plaats aan te bieden,
zorgen er voor dat alle afleiding plaats maakt voor twee
zaken die succesvol jagen, maar deels ook goed fotograferen mogelijk maken. En die twee zaken zijn focus en een
gezond soort spanning of nieuwsgierigheid. Nergens heb
ik dat mooier beleefd dan in en aan een rivier in het verre
noorden van Noorwegen; de Stabburselva. De reden dat ik
daar mijn mooiste twee dagen vissend met een droge vlieg
heb beleefd, had alles te maken met de tijd van het jaar.
Een paar weken later en de eerste nachtvorst had een einde
gemaakt aan de insectenrijkdom die natuurlijk ook zijn
(bultige) schaduwkanten had. Het goede bestand aan forse
forellen hielp natuurlijk ook! De meeste actie beleefde ik
op zo’n anderhalf uur lopen van mijn kampeerplek op een
plek waar de rivier breed in een flauwe bocht linksaf ging.
Nadat ik met veel moeite een paar meter uit de oever aan de
overkant een vis ving met een nimf omdat de grote afstand
een goede presentatie onmogelijk maakte, zag ik ze... Een
drietal vissen die stroomopwaarts onder mijn oever prach12
tige kringen maakte. Net als de eerder genoemde vis aan de
overkant overigens, maar deze kans op droog vissen kon ik
niet laten liggen. Een dikke sedge imitatie die even later zo
delicaat mogelijk het oppervlakte van het water raakt, passeert de vissen echter zonder dat er ook maar wat gebeurt.
Zo doorvissen had geen zin. Met de hengel tegen een rotsblok wachtte ik af totdat de kringen weer verschenen en zag
dat de vissen op half water stonden. Ze aten dus insecten
die vanaf de bodem kwamen. Vastbesloten als ik was om
ze droog te vangen, knoopte ik er een vliegje aan dat met
de kop boven en de kont onder water hing. Een uitkomend
vliegje dus. En dat werkte; twee keer achter elkaar. Maar de
derde keer niet! Er was wel een kring maar de vis weigerde
toe te happen, maar waarom? Pas toen ik het nep insect van
dichtbij bekeek en zag dat het kapot was, begreep ik wat er
aan de hand was. Mijn ‘inbraak’ op de lokale voedselketen
kwam zo tijdelijk tot een einde. Maar ondertussen had ik
wel al mijn concentratie en vaardigheid ingezet om zo’n
verre worp te maken dat de ene vis aan de overkant gevangen kon worden. En een vis vertelde mij, weliswaar non
verbaal, dat mijn kunstmug kapot was. En ja, ik ving vis.
En dat in een prachtige omgeving.
En dat brengt me op de tweede reden waarom ik plezier
beleef aan vliegvissen. De locaties waar je vist en soms ook
de reis daarna toe. De vissoorten waar je op vist, hebben
meestal een goede waterkwaliteit nodig om je aas te zien.
En daarvoor hoef je echt niet naar het buitenland. Een
mooie poldersloot met ruisvoorns of snoek, een gestaag,
maar onstuitbaar stromende rivier met voorn en brasem
of een helder IJsselmeer met kanjers van karpers die nooit
bijten; het zijn allemaal plekken waar je niet alleen om te
vissen maar ook om er gewoon te zijn van kan genieten.
En om in Noorwegen met een rugzak door de wildernis
te zwerven heb je geen prachtige stek als einddoel nodig.
Alleen al de wetenschap dat je iets speciaals kan tegen
komen is een bonus bovenop al dat moois om je heen. Je
hebt echt het gevoel dat je leeft.
Ik weet het; niet iedereen doet wat ik doe, maar voor
iedere visser is er wel zo’n draai aan te geven dat ook voor
jou het vliegvissen met enige regelmaat zo’n moment produceert waarop je je realiseert dat je niet alleen bestaat,
maar ook echt leeft.
Remco de Vries
De Pompemich - nr. 61 - augustus 2011
Interview met Thijs van der Wal
Wie ben je?
Thijs van der Wal, 66 jaar, geboren in Utrecht en ruim
40 jaar wonend in Friesland. Getrouwd met Hepie Visser
uit Paesens-Moddergat.
Hoe en wanneer ben je met (vlieg)vissen in aanraking gekomen?
Via een in een ver verleden gekochte vliegenhengel die
toendestijds (10 tot 15 jaar geleden) op de vliering terecht
gekomen is. Later pas in 2007 kwam mijn pensioen in zicht
met als gevolg meer tijd t.g.v. een vakantie in Tsjechië de
vliegenhengel weer te voorschijn. Op de manier van kom
ik heb er één, laat ik hem maar mee nemen. Dat het toen
zo boven verwachting goed zou gaan in Tsjechië met het
vangen van forellen wist ik toen nog niet! Ik weet wel dat
vooral de manier van vliegvissen me aan stond, in het water
stappen met lieslaarzen, een waadpak had ik toen en nu ook
nog niet het geruis van een stromend riviertje “De Upa”.
Ook het vooral op de been blijven in de stroom met soms
gladde keien enz. enz.
Mijn vliegendoos heb ik in Tsjechië in de plaatselijke
viswinkel in Trutnov door de Tsjechische vliegvisser daar
aanwezig door middel van gebaren taal aangevuld. Wat
kan ik daar nog meer van zeggen, de
vangst deed het hem en was tegelijkertijd verkocht en verslingerd aan
deze mooie hobby.
Wat is je ideale vismaat?
Ik neem aan dat er een broeder in
Petrus bedoeld wordt, m’n bootvriend
was en is ook nu nog m’n vismaat,
echter hij heeft geen tijd door een
werkzaam leven om ook vliegvissen
te leren naast de andere manier van
vissen. Gelukkig is mijn levenspartner
ook een verwoed sportvisser en vismaat met tot mijn spijt (niet echt) het
snoekbaarsrecord levensgroot op de
muur in onze gang!
Wat is je meest dramatische
visverhaal?
In een zeer ver verleden samen
met wijlen m’n vader bij gebrek
van een door mij vergeten (zei m’n
vader!?) schepnet gebruik moeten
maken van een geleende wasmand die
aanwezig was op een woonboot. Het
was lang tijd m’n beste vismaat maar
soms was er een behoorlijke (sportieve?) competitie tussen ons
Wat is je meest memorabele vliegviservaring?
Zie hoe en wanneer.
Met welke uitrusting vis je het meest?
Snoekbaars trolhengel achter m’n bootje (nog wel?)
Waar zou je nog wel eens een hengel uit willen
gooien?
Als het om een vliegenhengel gaat heb ik door het
hebben van weinig ervaring in stromend water in het buitenland géén voorkeur maar ja wat wordt er aangeraden aan
een beginnend vliegvisser?
Wat zijn je favoriete vliegen?
De in Tsjechië gekochte nimfjes (nog wel?)
Welke vis bevis je het meest?
Snoekbaars (nog wel?)
Wat trekt je in het bijzonder aan vliegvissen?
Zie hoe en wanneer.
Heb je nog wensen op het gebied van vliegvissen?
Heb je nog een paar A4-tjes
Hartelijk dank voor je medewerking
De Pompemich - nr. 61 - augustus 2011
13
Derde en laatste deel van het Karasjohka avontuur
Walsen op de Karasjohka...
Het vorige deel van dit driedelige verhaal over onze
belevenissen op de Karasjohka rivier in Noors Lapland eindigde met de vangst van een 68 centimeter grote forel. We
staan nu voor de beslissing of we bij het basiskamp blijven
om ons daar weer op te laten pikken door het watervliegtuig. Of proberen we met drie man plus zware bepakking
op de één of andere manier met één opblaasbare kano het
tweede oppik punt vijftig kilometer verder op te halen?
Onze al gepensioneerde gids kan wegens gezondheidsproblemen niet komen met een tweede kano en we hebben
alledrie bitter weinig kano-ervaring op stromend water.
Toch is de beslissing niet moeilijk. Op de ene prachtige vis
van Teye na hebben we weinig actie gezien en het avontuur
lonkt. Verder is de moeilijkheidsgraad van de rivier niet al
te hoog. Daar hebben we ons van tevoren van verzekerd.
Boven op een heuvel weet ik de piloot te bereiken die
voor boze gezichten zorgt als ik later zijn boodschap overbreng aan de anderen.
“It goeie nijs is dat hy ús op it twadde ôfpraten plak
ophellet, mar de tocht twa dagen ferlengen wol hy net.” We
hebben genoeg tijd om de tiendaagse tocht met twee dagen
+HQJHOVSRUWFHQWUXP$UQROG
2QEHWZLVWXZKHQJHOVSRUWVSHFLDOLVWP
0DUNWZHJ
&'2XGHVFKRRW+HHUHQYHHQ=XLG
7HOQU
ZZZKHQJHOVSRUWFHQWUXPDUQROGQO
+(7$66257,0(17
9$1'(:(%6+23
:25'7'$*(/,-.6
8,7*(%5(,'
:::+(1*(/63257&(17580$512/'1/
14
te verlengen, maar we zijn afhankelijk van de luimen van
de piloot en dat voelt niet goed.
We besluiten rustig aan te beginnen. Roeland en ik
nemen de kano terwijl Teye popelt om zijn benen te strekken. We spreken de plek af waar we elkaar ontmoeten en
peddelen daarna met rustige slagen het meer over naar de
instroom van de rivier vanaf onze plek aan het meer. De
eerste stroomversnelling nemen we zonder problemen.
Licht euforisch peddelen we naar de afgesproken plek en
wachten op Teye die al gauw arriveert. Een weinig succesvolle vissessie later proberen we voor het eerst drie
grote rugzakken te combineren met drie volwassenen in
één kano. Dat lukt door de rugzakken rechtop te zetten met
onbekende gevolgen voor de stabiliteit. Al gauw blijkt dat
de stroomversnelling die Roeland en ik eerder passeerden wel heel erg tam was. De rivier vernauwt en verdiept
zicht en werpt rollend over de stenen best hoge golven op.
Ik probeer uit alle macht de kano de goede richting uit te
sturen met hulp van de mannen voor me, want met twee
rugzakken en de twee ruggen voor me is mijn zicht beperkt.
Maar wanneer de kano versnelt merk ik dat ik niet snel
genoeg meer reageer. De stroom neemt het van me over en
we knallen door de kleine wals door de rivier een meertje
in. En weer is daar dat euforische gevoel. Voor me gaan
de peddels de lucht in en slaakt Teye een kreet! De kano
wiebelt even en de schrik slaat ons om het hart als we het
dode punt van omslaan lijken te passeren. Maar ook dat
moment gaat voorbij. We peddelen door tot in de avond en
komen er achter dat de rivier op veel plaatsen gewoon niet
diep genoeg is. De oplossing is om soms lange einden in
het waadpak naast de kano te lopen midden in de rivier op
plekken waar je je normaal gesproken niet waagt vanwege
de felle stroming. Na verloop van tijd komt de grens van
mijn conditie in zicht en word ik om begrijpelijke redenen
gevraagd om vanaf de oever mee te lopen. Zo lopend kom
ik een afgesneden staart tegen van een behoorlijke forel
op een rotsblok. Er zit iemand voor ons... Eenden vliegen
in de avondzon in paniek voor ons uit op plekken waar de
rivier zich verbreedt tot kleine meertjes waar de plantengroei onder de kano een heel gezond snoekenbiotoop verraad. Om een uur of negen vinden we een plek voor onze
tenten op een grote met rendiermos begroeide vlakte met zo
hier en daar een berkje. Aan de overkant van de rivier zien
we een paar huisjes van een Samisch (Laps) winterverblijf
en de groene kano van het Finse echtpaar dat we eerder al
troffen.
We blijven twee dagen op deze plek. Twee dagen waarin
de vangsten tegen vallen, er een snoek wordt gevangen en
opgegeten en mijn tent terwijl ik er uit stap weg waait en
gelukkig weer kan worden geborgen minus twee tentpen-
De Pompemich - nr. 61 - augustus 2011
nen. Twee dagen waarin we prachtige stekken zien, vossenstront vinden en een helikopter zien overvliegen. Wanneer
we willen vertrekken, staat dezelfde wind die mijn tent
weg blies, nog steeds te blazen. De kano blijkt zo ontzettend moeilijk te besturen en Roeland wordt op de oever
afgezet om de weg te voet te vervolgen. Teye en ik moeten
een groot meer over, wat zelfs met de harde wind goed lukt
door consequent de hoge wal aan te houden. Ondanks de
wind keren de viskansen. Vooral Roeland is goed bezig en
weet twee forellen te vangen waarvan het grootste exemplaar prachtig is getekend. Ook Teye deelt in de vreugde
met een kleiner exemplaar. En ik, ik fotografeer. De stek is
betrekkelijk klein en ik heb het even gehad met vissen. Dat
verandert echter wanneer we arriveren op een met vijf sterren op de kaart bekroonde stek waar we ons laatste basiskamp opzetten. De tenten staan nog maar net of we staan al
in onze waadbroek in de rivier die prachtig vanaf een meer
in komt stromen. Ik mag als eerste, maar weet niets te interesseren in mijn goudkopnimf. Ik schuif een stukje op en
maak plaats voor Teye terwijl Roeland zich verderop ontfermt over de uitloop van een stroomversnelling. Plotseling
klinkt er een kreet rechts van mij en aan alles behalve een
kromme hengel is te merken dat Teye iets bijzonders heeft
gezien. “Der kaam in grutte forel fan ûnderen, mar dy miste
myn streamer”, legt hij uit. Even verderop klinkt later op de
avond een kernachtige vloek, want ook Roeland mist een
behoorlijke vis. In de daaropvolgende anderhalve dag krijgt
Teye dezelfde vis zo ver dat ‘ie maar liefst drie keer het
aas mist. We scharrelen ons kostje wel bij elkaar, maar het
mooie slag forellen wordt niet meer gevangen. Wel moet
Teye zijn EHBO vaardigheden aanspreken als Roeland zich
snijd aan een gevonden mes.
En dan is het tijd om te vertrekken naar ons ophaaladres
op een zanderige landtong in een meer. We passeren weer
een Saminederzetting en pauzeren op een prachtige stek
waar rechts van het eilandje waar we afmeren een aantal
rotsblokken op strategische locaties zijn neer gestrooid. Het
resulteert in nog een mooie maatse forel voor Teye met, zo
blijkt later, een roestige haak in z’n slokdarm. Na de aankomst op de vertrekplek zijn we nog bezig ons een beetje
te installeren op een grasveldje als we uren te vroeg het
De Pompemich - nr. 61 - augustus 2011
15
16
De Pompemich - nr. 61 - augustus 2011
gebrom van een vliegtuigje horen. We
spoeden ons naar de landtong waar de
kano en de peddels nog liggen en zien
even het later het vliegtuigje passeren
en langzaam in de verte verdwijnen.
En dat terwijl we ons echt niet verbergen. We concluderen dat de piloot
kennelijk naar een andere klus onderweg is.
Achteraf horen we wat er zich
ongeveer afgespeeld. De piloot vliegt
over de afgesproken plek en probeert
vanuit de bekraste plexiglas raampjes
naar onder te kijken, wat kennelijk niet
makkelijk is. Piloot: “Shit, ze zijn er
niet!” (Het vliegtuig vliegt ondertussen verder.) Hij pakt zijn mobieltje en
zoekt het nummer van Ulf onze gids in
Alta. (Het vliegtuig vliegt ondertussen
nog verder). Hij vindt het nummer en
belt Ulf die gelukkig opneemt. Piloot:
“Hi Ulf, ik ben net over de afgesproken plek gevlogen en ze zijn er niet!”.
Ulf: “Maar ze moeten er zijn! Kijk
nog eens.” Dat doet de piloot en dan
ziet hij ons wel. Hij landt, steekt een
sigaret op en even later laat ik met
de nodige bagage Teye en Roeland
achter met de nog opgeblazen kano.
Uiteindelijk arriveren we alledrie in
Alta op één van de campings met nog
een paar dagen respijt voor we terug
moeten vliegen. Die paar dagen brengen we vanzelfsprekend ook door in
de bergen op een paar uurtjes lopen
van de weg richting een rivier waar
we alle drie goede herinneringen aan
koesteren; de Stabburselva. De rivier
zien we niet, maar me vermaken ons
heel behoorlijk in het wel aanwezige
water en met het aanwezige bessenareaal. Teye maakt zelfs bosbessenjam
en dat smaakt heerlijk op pannenkoeken! Het netto visresultaat is de vangst
van één maatse forel die behoorlijk
mager is en twee zalmen, waarvan ik
de grootste voor mijn rekening mag
nemen en Teye de tweede. 63 centimeter en 2.3 kilo is ‘mijn’ zalm om
precies te zijn. De aanbeet was een
ferme ruk en voordat ik het in de gaten
De Pompemich - nr. 61 - augustus 2011
had danste de vis zo’n vijftien meter
stroomopwaarts al springend verder.
Ik ben er zielsgelukkig mee. De vis
schenken we aan Ulf en zijn vrouw
Anne Kari als dank voor alle hulp en
dit avontuur zit er weer op. Op naar
het volgende...
Remco de Vries
17
Deze keer een recept met forel
Tegen verspilling (dode bot)
GEBAKKEN FORELFILET MET KOKOS EN BASILICUMSAUS
Moeite doen voor je vis
Niet opzien tegen een half uur lopen met volle
bepakking
Lopen veel lopen
Met je waadpak door het water
Soms tot boven je middel
Kou en ontbering
Wat is er aan dat vliegvissen?
Alle zintuigen op scherp
Je zult een vis vangen
Al is het het laatste wat je doet
De moed zinkt je in de schoenen
En dan uit het niets
Er zit iets aan je lijn
Een stoot adrenaline
De eeuwig durende strijd kan beginnen
De twijfel slaat toe
Er zijn er vaker losgeschoten
Je voelt de vluchtpogingen
De agressie
De strijd
Ben ik de vis de baas
Of neemt het dier de regie
Niet willen verliezen
Geen fouten maken
Alle verspeelde vis schiet er door je heen
En de gelande
Voordat de vis echt op de kant ligt en je kan zeggen ik
heb gewonnen kan er van alles mis gaan. De haak kan los
schieten, de lijn kan breken, het schepnet te klein zijn, je
kan uitglijden, struikelen en een nat pak halen, de haak
blijft in je schepnet haken en de vis weet te ontsnappen,
een hond kan je vis meenemen, de vis kan een haak in je
waadpak zwemmen, de haak van je vlieg kan uitbuigen, of
afbreken, je hengel begeeft het, er kan een onweer losbreken, het gaat stortregenen, ..
Forel is een heerlijke vis. Ik ben echter van mening dat
gekweekte vis en dus ook de vis die je in vijvers vangt en
in de winkel koopt veel minder van smaak is dan wildvang.
Hier in Nederland is echter geen wilde forel te vangen dus
we zullen het er mee moeten doen. Ook ben ik geen liefhebber van het vijvervissen. Ik sta zelfs nog liever zonder
iets te vangen langs een rivier of aan de kust dan aan zo`n
vijver.
Wat hebben we nodig voor 4 personen:
- 4 forellen (=8 filets)
- 75 gram boter
- 1 flinke gesnipperde ui
- 2 eetlepels liefst vers geraspte gember
- geraspte schil van 1 citroen
- 200 cc witte wijn
- 1 blikje kokosmelk
- versgemalen peper en zout
- Fileer de forellen.
- Smelt de boter in een pan en fruit hierin de ui met de
gember.
- Voeg de citroenschil en de witte wijn toe en laat dit voor
ongeveer de helft inkoken en voeg de kokosmelk toe.
- Laat dit zachtjes doorkoken tot een mooie saus ontstaat.
- Bestrooi de forelfilets met zout en versgemalen peper.
- Bak de forelfilets in een koekenpan in wat zonnebloemolie (ongeveer 2 minuten per kant )
- Voeg de fijn gescheurde basilicumblaadjes toe aan de
saus.
- Maak de borden op door wat saus op het bord te scheppen
en leg daar de forelfilets bovenop.
Een lekkere chardonnay erbij maakt het geheel af. Ik ben
zelf een groot fan van de Australische chardonnay van Southern Creek. Deze kun je ook gebruiken voor de saus en
dan de rest erbij drinken.
Eet smakelijk.
18
Hans Wiersma
Eddy.
Peeters Hengelsport, www.peetershengelsport.nl
0206441350
De Pompemich - nr. 61 - augustus 2011
Agenda
De clubavonden worden gehouden in:
Dorpshuis ’t Heechein
Buorren 34
8542 AB Terkaple
0566689897
zaal open vanaf 19.00 uur.
30 augustus
27 september
25 oktober 29 november 20 december
Zomervakantie, vrij programma
Het snoeksizoen, de voorbereiding en praktijksuggesties Snoekvissen en streamers o.l.v. Menno ter Horst
Minder genoemd als visbestemming, wél vakantieland met mooie mogelijkheden; Oostenrijk, een visparadijs. Een presentatie door expert Jan v/d Boogaard o.l.v. Rob v Dijk
Nostalgisch! In de praktijk! Zalmvissen en het binden van een klassieke zalmvlieg door expert van “buiten”. O.l.v. Frits Maltha
Afsluiting van het jaar, materiaalverkoop
2012
31 januari Jaarvergadering
Activiteiten:
april- oktober Een meer gestructureerde aanpak in twee doelgroepen, buiten werpen voor beginners en gevorderden, o.l.v. Martin v/d Wagt, onze gediplomeerde instructeur en zijn assistenten
oktober
Snoekdag, in 2010 een succes qua opkomst, streven naar weer een succes maar dan óók in vangsten!
Nog te plannenDubbelhandig werpen.
De werpinstructies buiten beginnen om zeven uur.
Op de website verschijnt tijdig de meest recente informatie over bindmateriaal, locaties enz.
www.depompemich.nl
De Pompemich - nr. 61 - augustus 2011
19
AVERTENTIE CSL
20
De Pompemich - nr. 61 - augustus 2011