DEM - Folia

havana
Opinie
Islamitisch hbo
is onwenselijk
#25
Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam
17 maart 2010
Domein M&R
‘We groeien
uit het gebouw’
30+ studenten
Na college voor
de kinderen zorgen
您想要與我結婚?
(Wil je met me trouwen?)
-advertentie-
Meet the Masters!
barst jij van de ambitie?
Kom naar de Masterdag op
zaterdag 27 maart.
Informatie en aanmelden: www.vu.nl/masterdag
Universitaire deeltijdopleidingen
Instromen op drie niveaus: bachelor, Master en post Master
Interactieve en praktijkgerichte colleges op diverse locaties
De opleiding wordt vergoed door je werkgever
NYENRODE, MARKTLEIDER IN ACCOUNTANCY EN CONTROLLING
www.nyenrode.nl
Meer perspectief
Presentaties op de HvA Minorenmarkt, 18 maart 2010
Kleur je studie met een minor
Domein/Opleiding
DMCI / MIC
DMCI / MIC
DMCI / MIC
DMCI
DMCI / Informatica
DMCI / Information Engineering
DMCI / Information Engineering
DMCI / Information Engineering
DMCI / Information Engineering
DEM (HES/FLB)
DEM
DEM (HES/FLB)
DEM (HES/INT)
DEM (HES/FLB)
DEM (HES/FLB)
DEM (HES/FLB)
DEM
DEM
DEM
DEM
DEM (HES)
DEM / Commerciële Economie
DEM (HES)
DEM
DEM (HES)
DEM (HES)
DOO / VO-BVE
DOO
DOO / PABO Amsterdam
DOO / PABO Amsterdam
DOO
DMR
DMR/SPH
DMR
DMR
DT / Bouwtechnische Bedrijfskunde
DT / Bouwtechnische Bedrijfskunde
DT / Logistiek
DT / Logistiek
DT
DT / Aviation
DT / Civiele Techniek
Minor
International Journalism
Jeugd en Media
Praktische Filosofie
Content in motion
Ambient Interaction
Digital Health & Wellbeing
Digital Life
Ondernemen, Onderzoek en Beleid
Digital Entrepeneurship
Bedrijfsovername
Beleggen
Business Consultancy
China; Fact-Finding
Experience en Event Management
Global Business Ethics
Marketing voor niet-marketeers
Actief Merkenmanagement voor de retailbranche
Crises als uitdaging
Cross Cultural Business Skills (deeltijd)
City marketing in Europe
Management van Creativiteit en Innovatie (MMCI)
Marketing en Management van de (sport)vereniging (MMSV)
Ondernemerschap
Sales 2.0
Srananistiek
Sustainable Leadership & Entrepeneurship
Internat.; werken in ontwikkelingslanden
Jeugdzorg en onderwijs
Kinderen met speciale behoeften
Cultuureducatie
Schoolmanagement
Kunst in de Wijk
Kernthema’s van het menselijk gedrag
Mediation
Algemeen, alle minoren
Stedelijke vernieuwing
Werken aan vastgoed
Modelleren en Simuleren
Duurzame logistiek en mobiliteit
Water in de stad
Extreme projectmanagement of Space
Engineering and Investigation
Lokaal
B.8.08
B.8.08
B.8.08
B.8.08
C.1.04
C.1.04
C.1.04
C.1.04
C.1.04
A.1.44
A.1.44
A.1.44
A.1.44
C.1.02
B.1.32
B.1.32
A.14.20
A.14.20
A.14.20
B.13.06
B.13.06
B.13.06
C.1.02
C.1.02
B.1.32
B.13.06
A.1.20
A.1.20
A.1.20
A.1.20
C.3.08
D.0.06
D.0.06
D.0.06
D.0.06
C.3.06
C.3.06
C.3.06
C.3.06
C.3.08
C.3.08
C.3.08
Tijdstip
16.00-16.25 uur
16.30-16.55 uur
17.00-17.25 uur
17.30-17.55 uur
16.00-16.25 uur
16.30-16.55 uur
17.00-17.25 uur
17.30-17.55 uur
17.30-17.55 uur
16.00-16.25 uur
16.30-16.55 uur
17.00-17.25 uur
17.30-17.55 uur
17.00-17.25 uur & 17.30-17.55 uur
16.30-16.55 uur
17.00-17.25 uur
16.00-16.25 uur
16.30-16.55 uur & 17.00-17.25 uur
17.30-17.55 uur
16.00-16.25 uur
16.30-16.55 uur
17.30-17.55 uur
16.30-16.55 uur
16.00-16.25 uur
16.00-16.25 uur
17.00-17.25 uur
16.30-16.55 uur
16.00-16.25 uur
17.00-17.25 uur
17.30-17.55 uur
16.00-16.25 uur
17.00-17.25 uur
16.00-16.25 uur
17.30-17.55 uur
16.30-16.55 uur
16.00-16.25 uur
16.30-16.55 uur
17.00-17.25 uur
17.30-17.55 uur
17.30-17.55 uur
16.30-16.55 uur
17.00-17.25 uur
inhoud
10
11
12
buitenland
Jong en oud
opinie
Leven als
God in China
Lekker weer, vier keer per dag uit eten, naar school
kansen in China. De studie trade management Asia koos ik vervolgens omdat er een
uitstekende balans is tussen bedrijfskunde en
de Aziatische culturen. Dat betekent ook het
leren van een Aziatische taal, in mijn geval
het Mandarijn.’
Tim zit momenteel in Guangzhou, de
provinciehoofdstad van Guangdong, waar
hij stage loopt bij het consulaat-generaal
Guangzhou. Erg verloren voelt hij zich niet
in het Verre Oosten. Hij geniet erg. ‘Ik leef
hier met de dag,’ zegt hij. En hij ziet het wel
voor zich om hier nadat hij is afgestudeerd
een baan te gaan zoeken.
Ook hij wordt door de Chinese meisjes aanbeden. ‘Ja, je krijgt als Nederlandse jongen
veel aandacht van de meisjes. Het is iets waar
je aan moet wennen. Voor ons is het vanzelfsprekend om iemand uit een ander land te
zien, maar in China is dat niet zo. Vooral als
een stad uit een miljoen Chinezen bestaat, en
maar een handjevol buitenlanders.’
met de taxi en aanbeden worden als een filmster: dit
zorgeloze leven kan ook aan jou besteed zijn. Het enige
wat je hoeft te doen is 8000 km vliegen om een deel
van je studie in China te volgen. Fanny van de Reijt
Toen Sander Bolt tien was wist hij al dat hij
later wilde emigreren. Bij zijn buurjongetje uit
Hong Kong keek hij altijd naar kungfufilms.
’s Nachts in bed droomde hij dan van een
toekomst in Azië waar hij als kungfustrijder
door het leven zou gaan. Zijn kungfudroom
verdween maar zijn liefde voor Azië bleef
bestaan. ‘Natuurlijk is Nederland best een fijn
land om een paspoort van te hebben,’ zegt
Sander (26) maar een leven lang hier wonen
kan hij zich nog steeds ‘niet voorstellen’.
Sander ging trade management Asia
studeren, een studie die zich richt op het
bedrijfsleven in Azië. De uitwisseling met
een Aziatische universiteit was vast onderdeel van het programma. Sander vertrok in
januari 2009 voor een semester naar Hong
Kong. ‘Het leuke aan Hong Kong is dat je
dicht genoeg tegen China aan zit om mee
te genieten van de economische groei en
mogelijkheden, maar dat de cultuur ook nog
een beetje westers is.’
Zijn westerse gewoontes moest Sander toch
laten voor wat ze waren. In Hong Kong
kennen ze geen bruine boterhammen met
pindakaas; het was drie keer per dag rijst
eten. Alleen bij het ontbijt at hij noodles,
met twee eieren en een kopje koffie. Het leven in Hong Kong beviel hem uistekend. En
dan met name het culinaire leven. Sander: ‘Ik
ben dol op Aziatisch eten. Het is leuk dat er
zo veel kleine eettentjes zijn’. Sander at vier
keer per dag buiten de deur. Al was het maar
omdat hij niet over een eigen kookgelegenheid beschikte.
In Hong Kong leidde Sander net als de Hong
Kongers een gestructureerd leven. Zo stond
hij elke dag stipt om kwart voor zeven op.
Sander: ‘Dan met de bus of taxi naar school,
de hele ochtend lessen volgen. ’s Middags op
school een bak rijst met kip en dan trainen
in de sportschool. Op weg naar huis maakte
ik dan nog even een stop bij mijn favoriete
restaurant waar ze de lekkerste omeletten met garnalen ter wereld hebben. Even
rusten, studeren, een babbeltje maken met
mijn medestudenten en dan ’s avonds weer
aan tafel voor mijn laatste portie rijst,’ lacht
Sander.
Eenzaam heeft Sander zich geen moment
gevoeld. Hij woonde met allemaal internationale studenten en in de gang waren altijd
leuke mensen om een babbeltje mee maken.
In de Chinese cultuur werd hij ondergedompeld door een speciale buddy die hij kreeg
aangewezen door de universiteit: Hoho. Zij
liet hem bijvoorbeeld de karaokebar zien,
want op karaoke zingen zijn de Chinezen
dol. Op hoge uitzondering werd hij zelfs
voor een etentje bij Hoho en haar familie
thuis uitgenodigd. ‘In Hong Kong is het huis
toch een privé ding. Hong Kong-nezen leven
vaak heel klein.’
En werd hij nog aanbeden door de meisjes? ‘Ja, je ligt wat beter in de markt,’ zegt
Sander lachend. ‘Je hebt wat meer waarde.’
Meisjes waggelden in groepjes giechelend
achter hem aan en anderen wilden met hem
op de foto. Maar hij is er niet op ingegaan
want hij is gelukkig met zijn Cindy die hij
ontmoette tijdens zijn studie. ‘Een van de
betere dingen die me is overkomen aan
de HvA’
Gratis drankjes
Ook Frances Wijsman (23) ging een tijdje
op uitwisseling naar een Chinese universiteit. De liefde voor het Chinese voedsel
Islamitisch
hbo is
onwenselijk
‘Sommige studenten gaat het om de universiteit, sommigen om de plek. Mij ging het duidelijk om de plek. De universiteit van Macau was niet bepaald een superuniversiteit.
Ik heb niet zo hard gestudeerd en ik kwam
met allemaal negens terug,’ lacht Frances.
Enthousiast vertelt ze over haar tijd in Macau. ‘De stad is geweldig. Macau is het Las
Vegas van China. Ze hebben zelfs bepaalde
gebouwen en hotels precies nagebouwd. Er
zijn heel veel plekken in Azië waar gokken
verboden is dus iedereen komt naar Macau.
Dus dat betekent een heel goed nachtleven.
Voor een vrouw is het heel makkelijk om
gratis drankjes te krijgen,’ lacht ze.
Maar hoe vond ze het om ondergedompeld te zijn in zo’n andere cultuur waar je
de taal niet verstaat? ‘Dat je de taal niet
verstaat is heel raar,’ zegt Frances. ‘Je moet
je voorstellen dat je in een taxi stapt en dat
je vervolgens niet kan zeggen waar je heen
moet. Wij kennen ook alleen Engelse namen
voor plaatsen en straten. Vooraf moesten
we aan Chinese studenten vragen of ze het
adres waar we heen moesten voor ons op
een briefje wilde schrijven of we lieten een
foto zien van de plek waar we heen wilden.’
Een islamitische universiteit of hogeschool kan nooit
‘de’ islam vertegenwoordigen, hoogstens een richting.
Bovendien draagt islamitisch hoger onderwijs bij aan
het arabiseringsproces.
Pogingen islamitische universiteiten en hogescholen op te richten zijn telkens weer weinig
succesvol. Als instrumenten voor emancipatie
en integratie zijn dit soort instituties ongeschikt. Het gemakkelijkst valt dit te illustreren aan het fenomeen ‘islamitische partij’.
‘De’ islam bestaat niet. Dat is namelijk een
constructie van denkers als Geert Wilders en
islamitische machtspolitici. In onze mooie
stad Amsterdam roept de ene moskee de
‘officiële’ Turkse Nederlanders van Dianet
op tot gebed en een andere de gelovigen van
Milli Görüs. Weer een andere richt zich tot
Arabischtalige Marokkaanse Nederlanders.
Honderd meter verder beperkt de muezzin
zich louter tot Berberse Marokkanen die onder elkaar Tamazigh spreken. Elders wil een
moskee eigenlijk alleen Surinaamse Hindoestanen naar binnen praten. En vergeet ook
niet de moslims uit Somalië, India, Pakistan,
Indonesië en Maleisië die hier allen hun eigen
moskee hebben en eveneens andere talen dan
Arabisch voeren.
Behalve deze nationale, regionale en etnische
verschillen bestaan er onder moslims ook
nog eens theologische en dogmatische
denominaties.
Bovendien geven steeds meer Nederlandse
moslims aan dat zij een seculiere vorm
van religie beleven: een individuele, spirituele aangelegenheid die tot de woning
en de gebedsruimte beperkt is. Zij voelen
zich ook zeer wel bij de vrijheden die hun
door een democratische rechtstaat worden
geschonken.
Al deze verschillende moslims zouden elkaar
moeten vinden binnen één partij? De kleine,
onsympathieke Staatkundig Gereformeerde
Meisjes waggelden giechelend achter
hem aan en wilden met hem op de foto
deelt ze niet met Sander: ‘Dat eten in China,
dat is het vreselijkste wat er bestaat,’ roept
Frances uit. ‘China is best een arm land en
als je daar kip bestelt krijg je ook echt alles
van een kip. Een hoofd op je bord is geen
uitzondering, foeyonghai ben ik nergens
tegengekomen.’
Frances studeert international business management en zat van augustus 2008 tot februari 2009 in Macau. Eerder zat ze al voor
langere tijd in Istanboel en voor een stage in
Vancouver. Nu is ze bijna afgestudeerd en
droomt ze er al weer over om een master in
Zweden of Londen te doen. Frances: ‘In het
buitenland studeren werkt verslavend.’
In tegenstelling tot Tim en Sander droomde
zij er vroeger niet over om kungfustrijder
te worden. ‘Maar het was ook geen toeval
dat ik naar China ging. Op school leerden
we natuurlijk heel veel over Azië omdat het
land zo’n opkomende economie heeft. Ik
dacht: ik ben zelf West-Europees opgevoed,
het is goed om ook eens de oosterse cultuur
te leren kennen.’
Frances had een geweldige tijd in Macau.
Mandarijn
Ook voor Tim Knook (21) hing de fascinatie
voor Azië samen met zijn liefde voor kungfu.
Tim: ‘Mijn interesse voor Azië is tijdens
mijn basisschoolperiode ontstaan. Een van
mijn vrienden uit die tijd was Vietnamees
en liet mij een hele nieuwe cultuur zien vol
met exotisch eten, kungfufilms en Aziatische
tradities.’ Toch liet hij zich bij de keuze voor
zijn studie trade management Asia niet enkel
door zijn persoonlijke interesse leiden. ‘Tijdens mijn middelbareschoolperiode begon
ik met oriënteren op een vervolgstudie, op
dat moment was ik vrij ondernemend en
zocht naar kansen en mogelijkheden voor
mijn toekomstige carrière. Na een bezoek
aan een Chinees seminar van de Universiteit
van Maastricht was ik overtuigd van de
Eenzaam of verloren voelde Frances Wijsman zich dan ook niet: ‘Het was eigenlijk
zoals het overal is waar je gaat studeren:
er zijn een heleboel andere internationale
studenten, die allemaal zin hebben om leuke
dingen te doen.’ En dat leidde voor Frances
vooral tot veel tripjes. ‘Het fijne aan Macau
is dat het ontzettend centraal ligt, dus je kan
heel makkelijk vluchten boeken naar andere
landen in Azië. We hadden vaak een weekje
vakantie dus gedurende die periode ben
ik naar Thailand, Vietnam, Cambodja en
Singapore geweest. China zelf deden we dan
in het weekend. Vrijdag had ik geen college
dus dan hadden we steeds drie dagen om
een nieuwe plek te verkennen.’
Of ze haar levensstijl niet een beetje decadent vond? Frances lacht: ‘Ja, vergeleken bij
de Chinese studenten leefden wij ontzettend
decadent. Maar ja, natuurlijk was alles daar
een stuk goedkoper. Daarbij was mijn huur
maar 110 euro per maand en had ik van
tevoren ontzettend veel gewerkt dus ik had
veel uit te geven. Dan neem je toch wat makkelijker een massage dan in Nederland!’ n
havana
havana
Partij bestaat juist omdat zij zich beperkt tot
één religieuze denominatie. De kleine, sympathieke Partij voor de Dieren ontleent haar
bestaansrecht aan de radicale concentratie
op het item dierenwelzijn. Nederlandse moslimpartijen richten zich in laatste instantie
toch vaak op een bepaalde etnische groep.
Overigens ook de moslims die voor partijen
als de PvdA kiezen, geven hun voorkeurstemmen vaak aan leden van hun eigen etnische
groep. Dat bleek onlangs weer bij de gemeenteraadsverkiezingen.
Want de gemiddelde Nederlandse moslim is
zich immers van al die verschillen heel goed
bewust. Die trouwt niet met een moslim uit
een andere groep en erkent als voorstander
van islamitisch onderwijs evenmin gemakkelijk andere richtingen.
aan niet-confessionele instellingen.
In een werkelijke behoefte zal een islamitische universiteit of hogeschool dus niet
voorzien. Maar dat is bekeken vanuit de
vraag. Vanuit het aanbod ligt het anders. Een
richting die hecht aan de ostentatieve waarde
van een islamitische onderwijsinstelling, tegenover openbare, katholieke en protestantse
concurrenten, daarvoor zijn in binnen- en
buitenland wel wat moslimpolitici te vinden.
De meer assertieve roepers om islamitische
universiteiten en hogescholen baseren zich
vaak op de ideeën van islamoloog Tariq
Ramadan. Die stelt dat een Europese islam
Islamitische studenten studeren
naar alle tevredenheid aan
confessionele hogescholen
Arabisering
Daarom zal een beoogde ‘islamitische’
universiteit of hogeschool, nooit ‘de’ islam
vertegenwoordigen, hoogstens ‘een richting’. Want het merendeel van de Nederlandse moslims kan zich heel wel vinden in
openbaar onderwijs of in moslimonderwijs
met een gematigde signatuur. Anders dan
islamofobe politici en hun machtsbeluste
islamitische collega’s suggereren. Dat geldt
eveneens voor de bestaande universiteiten en
hogescholen. Islamitische studenten die hun
religieuze identiteit voorop willen stellen en
benadrukken, studeren zo te zien naar alle
tevredenheid aan confessionele Nederlandse
universiteiten en hogescholen, die hun naar
hartenlust allerlei godsdienstige faciliteiten
verlenen. Hun wat meer seculiere moslimcollega’s studeren zonder identiteitsproblemen
zijn ingevoerd in de wereld van de Nederlandse politiek. Dus uiteindelijk besluiten
naar een brede, pluralistische partij te streven, waarin religieuze normen en waarden
een inspirerende rol spelen. De paradox
is dat zij voor dit marketingconcept geen
islamitische partij meer hoeven op te richten.
Hun partij bestaat al bijna dertig jaar en heet
CDA. Zoals hun universiteiten en hogescholen, waar religieuze normen en waarden een
rol spelen en soms nog veel langer bestaan en
VU, Radboud, Tilburg, Windesheim, Ichtus
of InHolland heten.
Een laatste bezwaar. Je kunt allerlei morele
zich in moderne, democratische landen thuis
voelt als een vis in het water. Zijn tegenstanders opperen dat Ramadans moderniseringsproject misschien een tactiek is om al de
nationale, regionale en etnische, dogmatische
en denominale verschillen op te nemen in één
(Euro)Arabische identiteit.
Ik ben bang dat islamitisch hoger onderwijs
aan dat arabiseringsproces bijdraagt, waardoor veel Nederlandse moslims nog verder
van hun etnische wortels verwijderd raken.
Paradox
en ethische bezwaren hebben tegen de mate
waarin de Nederlandse samenleving is
geïndividualiseerd. Maar de tijd van zuilen,
volksdelen, gemeenschappen en collectieven
is voorgoed voorbij. Wie dus in de geïndividualiseerde kennissamenleving succesvol wil
worden, heeft behalve een goede opleiding
die hem de juiste kennis en vaardigheden
bijbrengt, een zo breed mogelijk netwerk
nodig. Plus de sociale kennis en vaardigheden om dat te onderhouden. En die vind
je moeilijk op een islamitische hogeschool
of universiteit.
Terug naar het voorbeeld van een islamitische partij. Die krijgt pas kans van slagen als
de betrokken politici en kiezers voldoende
August Hans den Boef is docent media,
informatie & communicatie n
havana
Elke dag uit eten
Geen moslim-hbo
Lekker weer, vier keer per dag uit
eten, aanbeden worden als een filmster: het kan als je in China studeert.
Islamitisch hoger onderwijs is
onnodig en onwenselijk, betoogt
August Hans den Boef.
13
16
reportage
17
oudere studenten
oudere studenten
Oude studenten, jonge studenten
Domein
n■Bewegen, Sport & Voeding
n■Economie & Management
n■Gezondheid
n■Media, Communicatie & Informatie
n■Maatschappij & Recht
n■Onderwijs & Opvoeding
n■Techniek
Niet iedereen begint meteen na zijn eindexamen aan een studie. Soms zit daar een heel leven tussen. Vier dertigplus
HvA’ers aan het woord. ‘Als je nog één keer u tegen me zegt, breekt hier onmiddellijk de pleuris uit.’ Kirsten Dorrestijn
32 jaar
42 jaar
47 jaar
Jonger dan 35
2126
13621
2626
6495
5638
4136
4879
35 of ouder
10
432
105
174
357
1230
162
51 jaar
Een echt
Amsterdams
havenlied
Studentenband Zorita had geen schijn van kans
bij de finale van het Amsterdamse Havenlied. De
afgeladen, dampende Melkweg had alleen oor voor
Nederlandstalige meedeiners. Marcel van Roosmalen
Een optreden van zanger Harry Slinger bij
De Wereld Draait Door zorgde voor een
onverwachte toeloop naar de finale van
het nieuwe Amsterdamse Havenlied in de
Melkweg. Een half uur voor aanvang was
de kleine zaal al gevuld met een dampende
massa. Mensen van de organisatie probeerden bij de ingangen wanhopig zo veel
mogelijk mensen buiten te houden.
Dat deden ze met verve.
We moesten ons een weg naar binnen vechten, dreigen en schelden.
We kwamen voor Zorita, een jonge Belgisch/Nederlands/Hongaarse band, die volledig bestond uit (ex)studenten van de UvA.
Ze waren als eerste aan de beurt en speelden
met hun mix van gypsy, pop, latin en folk
met een vleugje Balkan beats, door de bandleden zelf omschreven als ‘Tom Waits meets
Manu Chao’, de zaal volledig plat.
Tenminste dat was de indruk die wij
hadden.
knalrood pak
De drukte in het zaaltje was zo groot dat
veel energie opging aan het halen van bier,
en het uitdelen van elleboogstoten om te
blijven staan waar je stond. Het publiek
bestond uit een bonte mengeling van fans
van alle finalisten, liefhebbers van het
levenslied, havenwerkers en bobo’s. Vooral
de leden van een zeemanskoor uit Zaandam
– ze waren met tourbussen gekomen om het
lied van volkszanger Mick Harren vocaal
te ondersteunen – trokken de aandacht met
hun knolneuzen en grote voorliefde voor
bier. Ruim voordat ze zelf moesten optreden,
waren de meesten al aangeschoten.
Presentatrice Ellen ten Damme – voor de
gelegenheid versierd met zeemanstatoeages
– droeg een knalrood pak en probeerde de
boel zo goed mogelijk aan elkaar te praten.
Ze was amper te verstaan. De pauzes tussen
de optredens van de acht bands duurden
lang. Telkens moest het podium worden verbouwd. De onderbrekingen werden gevuld
met het draaien van Hollandse zeemansliederen, die zonder uitzondering werden
meegebruld door de massa.
Carlos Zorita Diaz, de zanger van Zorita,
had vooraf in een zelfgeschreven persbericht laten weten dat de band zich ‘niet gek
liet maken’ en dat ze zichzelf zagen als underdog.
Dat leek me een understatement.
Halverwege de avond was al duidelijk dat
Zorita, het zou moeten afleggen tegen een of
andere Nederlandstalige meedeiner, want dat
was de sfeer.
Onder het bier en in de drukte probeerden
we ons werk te doen.
We spraken:
• Iemand van de Amsterdamse haven:
‘Jaaaaaa, dit is wel geslaagd hoor. Ik versta
je niet. ZORiTa? Welke band was dat? De
eerste? O, dat heb ik niet kunnen horen.’
voor de finale. Ik had de indruk dat het
aansloeg, maar de winnaar is ongetwijfeld
iets met een accordeon, een man met een
baard en een meezingrefrein.’
Dat klopte.
Meezingen
Na uitvoerig juryoverleg schreeuwde Ellen
ten Damme dat de band Zanph had gewonnen met het nummer ‘In de haven van Amsterdam’. Ze vond vooral het refrein goed.
‘In de haven van Amsterdam...’
Het leidde tot ongekende blijdschap op
het podium.
‘Iets met een accordeon, een man met
een baard en een meezingrefrein’
• Iemand van het zeemanskoor uit Zaandam: ‘Weet ik veel. Ken jij Mick Harren
niet? Nee? Weet ik veel hoe laat wij moeten... Ze roepen me wel.’
• En ten slotte, na lang zoeken, Joost Abbel
(25), ex-student sociologie en bandlid van
Zorita. Hij droeg bretels en maakte tussen
de rest van het publiek een frisse indruk.
Hij dacht niet dat ze zouden gaan winnen.
‘Nou nee, we hadden als enigen een nietNederlandstalig nummer. Ons speciaal voor
dit festival geschreven liedje ‘Lost at Sea’
is in het Engels, toch een vreemde taal. We
deden mee om onszelf onder de aandacht
te brengen en zijn er trots op dat we uit
tweehonderd inzendingen zijn gekozen
De bandleden knuffelden elkaar uitvoerig en
balden hun vuisten naar het publiek.
Het was dus een echt Amsterdamse
havenlied.
De winnaars mochten het nummer nog een
paar keer spelen.
Net zo lang tot iedereen de zin ‘In de haven
van Amsterdam’ kon meezingen. Achter in
de zaal stonden de bobo’s van het havenbedrijf in hun pakken met stropdassen. Ze
zongen uit volle borst en zeiden daarna dat
het lied de essentie goed samenvatte. ‘We
wilden een havenlied over Amsterdam. De
winnaars zijn erin geslaagd om die boodschap uit te dragen.’
Geen speld tussen te krijgen. n
havana
Weer in de klas
Feike Zandinge
Hamid Ghasemian Safai
Jorge Pattantyus
Cynthia Heus-Sabajo
vierdejaars culturele & maatschappelijke vorming
‘Voordat ik aan deze opleiding begon, heb ik van alles gedaan. Ik wist lang niet wat ik wilde.
Eerst wilde ik in de grafische sector, daarna heb ik een tijdje sociaal pedagogisch werk gedaan en vervolgens een hoveniersopleiding. Die laatste opleiding heb ik afgerond. Vervolgens
heb ik in een tuincentrum, bij de gemeentedienst en drie jaar in de horeca gewerkt. Op een
gegeven moment zag ik geen toekomstperspectief meer en toen ben ik op zoek gegaan naar
een hbo-opleiding. Het werd cmv. Aangezien ik niet eerder een hbo-opleiding had gedaan en
ik me vóór m’n dertigste heb aangemeld, krijg ik tot mijn 34e studiefinanciering.
eerstejaars forensisch onderzoek
‘Tien jaar geleden ben ik met mijn vrouw en kinderen vanuit Iran naar Nederland gevlucht.
In Iran heb ik aan de beste universiteit geneeskunde gestudeerd en vervolgens had ik mijn
eigen praktijk. Indertijd had ik bij geneeskunde één vak forensisch onderzoek gevolgd en dat
is me altijd blijven fascineren. Ik doe deze studie puur uit interesse. Als ik geld zou willen
verdienen, zou het verstandiger zijn om hier een baan als arts te zoeken, maar mijn carrière
heb ik al gemaakt toen ik jonger was. Er zijn trouwens weinig banen voor forensisch onderzoekers. Hoe ik mijn studie bekostig, daar wil ik niks over zeggen.
eerstejaars interactieve media
‘Afgelopen augustus was ik op zoek naar een cursus websites bouwen en toen stuitte ik op
deze studie. Ik dacht “wauw, dit kan ik niet laten liggen.” Ik was altijd al benieuwd hoe
internet werkt. Het is de toekomst. De studie is enorm zwaar, zeker omdat ik er nog een heel
leven naast heb. Ik ben een eigen bedrijf aan het opzetten. Laatst heb ik een week vrijgenomen van de studie om bij te komen. Ik wist van tevoren niet dat het zo zwaar zou zijn. Het is
een dagelijkse strijd om door te zetten.
derdejaars voeding & diëtetiek
‘Dit was voor mij een goed moment om te gaan studeren. Na mijn middelbare school ben ik
gaan werken en vervolgens kreeg ik een man en kinderen. Mijn jongste dochter is nu negentien en studeert ook aan de HvA.
Mijn man heeft een eigen praktijk voor fysiotherapie. Mijn besluit om te gaan studeren kwam
toen hij zei hij dat hij graag een diëtist in zijn praktijk zou willen, er komen namelijk vaak
patiënten met voedinggerelateerde klachten. Ik ben geïnteresseerd in alles wat met voeding te
‘Ik geniet enorm van
het studentenleven’
Ik vind steeds meer m’n plek, maar ik blijf onrustig. Al mijn vrienden werken. Ik mis vastigheid, de bevestiging van “dit heb ik gestudeerd, dit zijn mijn competenties en daarvoor krijg
ik betaald”. Maar tegelijkertijd geniet ik enorm van het studentenleven. Dat heb ik nooit eerder op deze manier meegemaakt. Ik heb een aanlooptijd nodig gehad om erachter te komen
wat ik wilde. Als ik dat eerder had geweten, had ik eerder mijn leven op poten gehad.
Ik voel me gelijkwaardig aan mijn klasgenoten. Zij zijn zich ook aan het ontwikkelen. Bij
hen zie ik dezelfde zoektocht en onzekerheden. Met studenten die er de kantjes van aflopen
heb ik weinig. De fase van “ik woon in een studentenhuis en ik doe de hele dag geen fuck”
ben ik lang voorbij. Bij de serieuzere studenten in mijn klas vind ik aansluiting. We doen geen
leuke dingen na de les, daar is nauwelijks tijd voor. Ik ben al blij als ik een gaatje vind om
mijn vrienden te zien. Of om te daten, want dat is nu ook aan de orde.’
‘Na de lessen moet ik koken
en voor de kinderen zorgen’
We volgen nu een vak chemie. Daarin heb ik 24 jaar geleden al les gehad. Toen waren mijn
medestudenten nog niet eens geboren. Ik moet me aanpassen aan mijn studiegenoten. Soms
ben ik het ergens niet mee eens en dan denken zij: “Misschien snapt hij het niet door de
taal”. Ze nemen me niet honderd procent serieus. Ik moet de anderen leren begrijpen en zij
moeten oefenen om met buitenlanders te werken.
Doordat ik pas de tweede keer werd ingeloot, ben ik een maand later begonnen. De eerste
weken waren een hel. Er werden allemaal afkortingen gebruikt die ik nog niet kende, zoals
‘p.d.’ voor ‘plaats delict’. De anderen dachten dat het aan mijn taalachterstand lag of dat ik
dom was. Tot nu toe heb ik allemaal goede cijfers gehaald.
Ik zoek bij mijn studie niks anders dan kennis. Ik ben getrouwd, ik heb kinderen en ik heb
mijn carrière al gemaakt. Na de lessen moet ik koken en voor de kinderen zorgen.’
‘Ik dacht: goh, ben ik zo oud?’
‘Mijn man sponsort mijn studie’
Ik dacht van tevoren dat ik het moeilijk zou vinden om tussen achttienjarige studenten te
zitten, maar het valt mee. Het zijn ontzettend leuke jongens en meisjes. In bepaalde opzichten
zijn ze heel onzeker. Ze hebben zich nog niet helemaal ontwikkeld en weten niet wat ze van
hun leven kunnen verwachten. Ergens kijk ik ook naar mezelf van vroeger. Dat is leerzaam.
Mijn medestudenten hebben trouwens vaak veel meer ervaring met computers. Ik kreeg mijn
eerste computer pas toen ik veertig was, zij zijn ermee opgegroeid.
Ik denk dat de studenten in het begin wel dachten: “Wat doet hij hier?” Sommigen zeiden
“u” tegen me. Dat vond ik heel moeilijk. Ik heb dat gemakkelijk opgelost door te zeggen:
“Als je nog één keer u tegen me zegt, breekt hier onmiddellijk de pleuris uit.”
Ik heb elke dag les, maar ik ga niet altijd. Dat lukt niet. Ik kan van geluk spreken dat ik geen
vrouw en kinderen heb, maar met mijn bedrijf ben ik 24 uur per dag bezig. Tijd om buiten
school iets leuks te doen, is er niet. Mijn vrienden vinden het vaak wel inspirerend dat ik dit
doe, maar ook hoor ik vaak het woord “zorgwekkend”. Ze zeggen: “jongen, dit kan niet”.’
Jorge Pattantyus heeft inmiddels zijn studie gestaakt.
maken heeft. Mijn man sponsort mijn studie helemaal. Ik krijg geen studiefinanciering.
In het eerste jaar werkte ik vaak ’s nachts door. Ik moest een gigantische inhaalslag maken en
leren omgaan met Word en PowerPoint. Ik denk dat het studeren mij meer moeite kost dan
iemand van twintig. Ik heb als ik thuiskom ook nog een gezin en een relatie. Ik heb andere
verantwoordelijkheden. Maar het feit dat ik ouder ben, gebruik ik nooit als excuus hoor.
Jongeren hebben ook hun verplichtingen.
In mijn jaar zit nog een mevrouw van 54, maar het is niet zo dat wij door onze leeftijd naar
elkaar toetrekken. Ik ga gewoon om met de mensen uit mijn groep. Ik word ook wel eens
uitgenodigd op hun verjaardagen. Doordat ik kinderen van hun leeftijd heb, weet ik wat er
speelt en welke films er draaien. Ik kan dus gezellig meekletsen.
Deze studie geeft mijn leven meer basis, meer diepgang. Ik vind het leuk dat ik mensen kan
helpen door over voeding te praten. Veel mensen staan er niet bij stil wat voeding kan betekenen. Het liefst praat ik er met iedereen over, maar op de HvA leer je dat je niet ongevraagd
advies mag geven.’
havana
havana
Bier en baarden
‘Ben ik zo oud?’
Wie maakt het nieuwe officiële lied
voor de Amsterdamse haven?
Vier 30+ studenten aan het woord
over studie en medestudenten.
18
22
19
domeinportret
domeinportret
23
Mijn eerste baan als leraar Nederlands was een fantastische ervaring waar
ik ontzettend veel van heb geleerd. Het was vooral moeilijk. Alleen al door
het simpele feit dat ik net zo jong en streetwise was als mijn leerlingen.
Als kind van mijn tijd hield ik van creatieve chaos. In mijn hart was ik zelf
eigenlijk nog leerling. Ik snapte hun gedrag. Ik had ook alle begrip voor
hun subversieve acties en hun negatieve houding tijdens allerlei lessen. De
strijdverhouding tussen leraar en leerling zag ik als acceptabel en logisch.
Eigenlijk vond ik ook dat ze gelijk hadden in hun strijd tegen wat we toen
‘de dictatuur van de docent’ noemden. Ik was natuurlijk wel leraar op die
school en dat was toch een beetje schizofreen. Het leverde in ieder geval
regelmatig hilarische situaties op. Geleidelijk aan werd ik beduidend ouder
dan mijn leerlingen. Ik ging ook steeds meer het belang inzien van orde, rust
en enige regelmaat in de klas. Creatieve chaos vond ik nog steeds leuk maar
wel graag gepland en met regie. Vervolgens ging ik een tweede studie doen.
Op de UvA ontdekte ik dat ik ouder was dan de meeste docenten van wie
ik les kreeg. Ik zat trouwens in een speciale groep van oudere studenten met
relevante werkervaring. Een soort van EVC avant la lettre. Ella Vogelaar
– ex-minister en vooral bekend van het GeenStijl-interview – zat ook in die
groep. Ze was toen nog overtuigd communist, meen ik mij te herinneren.
Geen jeugdzonde want we waren immers al dikke dertigers. Leuke en leerzame tijd. Waarom schrijf ik dit hier op? Niet uit een vaag verlangen naar
een beter verleden maar vooral omdat er in dit nummer een artikel staat
over oudere studenten. Leuk en interessant artikel. Lees het vooral, zou ik
zo zeggen.
Nu we het toch over leeftijd hebben. De HvA wil graag dat docenten promoveren. Er is daarom een prachtig stimuleringsbeleid ontwikkeld. Op de
universiteit is promoveren vooral het startpunt van een carrière. Op de HvA
lijkt het anders te zijn. Ik heb het niet echt onderzocht maar mijn voorlopige waarneming is dat vooral oudere docenten profiteren van het promotiebeleid. Dat is een beetje jammer. We zouden toch juist jonge docenten
(en andere medewerkers) moeten stimuleren om te promoveren? Leuk item
voor het netwerk van jonge docenten. Waarom horen we daar trouwens
niets meer van?
Paul van de Water
Hoofdredacteur
instellingsplan
instellingsplan
Jan Bommerhuis
Kosmopolitisch
Amsterdams
Europahuis
Het beleid van de HvA tovert collegevoorzitter Karel
van der Toorn niet uit een hoge hoed, dit ligt vast in
een instellingsplan. Eind december loopt het huidige
plan af. Hoogste tijd dus om het CvB wat suggesties te
doen voor de nieuwe versie. Carlijn van Donselaar
En maar groeien
Met populaire jonge opleidingen als hbo-rechten en
toegepaste psychologie is het domein Maatschappij &
Recht een van de snelste groeiers van de HvA. En er
staat alweer een nieuwe opleiding in de steigers.
Thijs den Otter en Eveline van Heumen
Nieuwe opleidingen zijn volgens Willem
Baumfalk goed voor de samenhang van zijn
domein Maatschappij & Recht. Hoewel de
domeinvoorzitter ervoor past om zijn opleidingen tot één grote familie te smeden. ‘We
zien het domein vooral als een bestuurlijke
Aantal
medewerkers 2005
constructie. Toen we begonnen met de domeinvorming, heb ik wel een verhaal gehouden over de inhoudelijke samenhang. Daarvoor bleek de tijd nog niet rijp. Los daarvan
denk ik dat het niet iets is dat veel studenten
bezighoudt: die studeren hbo-rechten of
Aantal
medewerkers 2009
Leeftijdopbouw
2005
Uitgraven
maatschappelijk werk en dienstverlening aan
de HvA. Zo moet het ook zijn.’
Wat de overlap van de opleidingen betreft, is
het bij Maatschappij & Recht anders geregeld dan bij bijvoorbeeld Bewegen, Sport &
Voeding. Er zijn weliswaar minoren waaraan
studenten uit verschillende opleidingen meedoen, zoals bij de social work-opleidingen.
Maar het is niet zo dat rechtenstudenten de
deur platlopen bij vakken van maatschappelijk werk & dienstverlening (mwd). Het
devies bij het domein is ‘klein binnen groot’:
onder de paraplu van Baumfalk opereren de
opleidingen min of meer zelfstandig.
Niet alleen in stijl, maar ook fysiek is de
afstand tussen de zakelijke opleiding hborechten en de sociaal-agogische opleidingen
Leeftijdopbouw
2009
groot: de hbo-juristen zitten (samen met sociaal juridische dienstverlening) in het Europahuis, de andere opleidingen zijn gehuisvest
in het Jan Bommerhuis. Een bewuste keuze
is dat niet. ‘Er is geen plan geweest waarin
we de juridische opleidingen en de sociaalagogische opleidingen bewust hebben willen
scheiden ten bate van een eigen cultuur. Dan
zou de keuze om toegepaste psychologie in
het Bommerhuis te plaatsen ook niet juist
zijn: dat is een hele andere opleiding dan bijvoorbeeld cmv. Het is gewoon een vervelend
historisch feit waarmee we tot de oplevering
van de Amstelcampus moeten leven. Dan
gaan studenten veel meer door elkaar lopen,
al zullen de opleidingen er worden verspreid
over verschillende gebouwen.’
Begonnen in hoofdfase:
Studenten:
235
381
91 144
134 247
2000
527
68%
afgestudeerd
na 4 jaar
2001
446
70%
afgestudeerd
na 4 jaar
Studenten en docenten blijken overigens niet
zo veel moeite te hebben met de bestaande
panden. ‘Het Europahuis ziet er natuurlijk
uit als een blokkendoos,’ zegt de zeventienjarige eerstejaars Matthias Wonesehanseher
over de locatie van hbo-rechten. ‘Ik voel me
hier veilig en er heerst een leuke sfeer. Er
zijn alleen te weinig werkplekken waar je je
laptop kunt inpluggen.’
Docent Sophie Polderman (hbo-rechten)
vindt de faciliteiten van het Europahuis
‘prima’, al stelt ze vast dat het pand vol zit.
‘We groeien hier echt uit het gebouw. We zitten met zijn vieren op een klein kamertje.’
In het Jan Bommerhuis is het al niet veel anders. ‘Nergens is het echt rustig. De mediatheek is erg klein. Ik vind het wel fijn werken
in de kelder. Nog niet iedereen lijkt die te
hebben ontdekt,’ zegt derdejaars sociaal pedagogische hulpverlening Marieke Vervoort.
Baumfalk kent het probleem. ‘Met ruim
zesduizend studenten komt dit domein qua
2002
488
69%
afgestudeerd
na 4 jaar
2003
572
67%
afgestudeerd
na 4 jaar
omvang al in de buurt van een hogeschool
als die van Leiden. En we blijven maar
groeien. Onze huidige gebouwen zitten overvol: in het Bommerhuis hebben we door de
komst van toegepaste psychologie de kelder
bij wijze van spreken moeten uitgraven.
Anders kunnen we de studenten gewoon niet
kwijt. Onze bedrijfsvoerder liet me al een
aantal foto’s zien van panden waar we wellicht naar kunnen uitwijken.’
Het domein is ook een beetje een slachtoffer van het eigen succes. Vorig jaar bleek de
nieuwe opleiding toegepaste psychologie een
schot in de roos: het regende aanmeldingen,
maar de opleiding kon er maar 250 kwijt.
Baumfalk: ‘We hebben afgesproken een fixus
te hanteren, maar dat heeft alleen te maken
met de kwaliteit die we willen leveren. Het
gebrek aan ruimte is geen argument.’
‘Kinderziektes hebben we nauwelijks aangetroffen. Natuurlijk zijn er wel schoonheidsfoutjes: sommige vakken stonden
ingeroosterd in een verkeerd blok. Maar
dat is normaal. We zijn goed beslagen ten
ijs gekomen: het empirisch onderzoek is
bijvoorbeeld een universitaire kwestie. Daar
komen wij niet aan. Studenten weten ook
waar ze aan beginnen: het is glashelder dat
ze geen patiënt op een sofa krijgen.’
Toen hbo-rechten een kleine tien jaar geleden begon, was dat wat anders. ‘De HvA
was aan het pionieren. We kwamen allemaal
uit het wo,’ zegt opleidingsmanager Ellen
Oudejans. ‘Dus wat deden we? We gingen
rechtbankje spelen met onze studenten.
Inmiddels doen we dat niet meer. We plaatsen onze studenten in beroepsrollen van de
hbo-jurist. We kennen die beter dankzij de
ervaringen van onze stagiairs en alumni.’
Schoonheidsfoutjes
Toegepaste psychologie loopt volgens
opleidingsmanager Marja Blaazer gesmeerd.
Oudejans heeft wat dat betreft nieuws. ‘De
master heeft als werktitel “organisation of
legal services” en wordt op zeer korte termijn
ter goedkeuring aan het College van Bestuur
voorgelegd. Het wordt echt iets anders dan
de masters van de UvA. We zetten in op de
organisatie van juridische processen: het
wordt een verdieping van onze opleiding.
Onze alumni komen toch vooral terecht op
posities waarin ze op doortastende wijze juridische processen organiseren, waar bijvoorbeeld advocaten dan weer handig gebruik
van kunnen maken.’
Uitvallers hoofdfase
2004
695
62%
afgestudeerd
na 4 jaar
137
2003/2004
198
2004/2005
209
2005/2006
275
2006/2007
211
2007/2008
havana
havana
Dat de naam van het huidige instellingsplan Leren excelleren is, weten de meeste
medewerkers en een handjevol studenten
nog wel. Maar daar houdt het vaak mee op.
Toch heeft bijna iedereen desgevraagd wel
degelijk ideeën over wat er in het plan voor
de komende vier jaar zou moeten staan. Zo
zijn er bijvoorbeeld gemengde gevoelens
over de samenwerking tussen en binnen
de domeinen, die in september 2007 in het
leven werden geroepen. De medewerkers
lijken tevreden over de heldere structuur die
de domeinen met zich meebrengen, maar
veel studenten zijn kritischer.
Ale Bles (22), vierdejaars information engineering en lid van de domeinraad Media,
Creatie & Informatie, vraagt zich af of en
hoe studenten nu eigenlijk profiteren van de
samenwerking tussen de opleidingen binnen
een domein: ‘Wat zijn de intenties achter deze
structuur? Moeten de verschillende opleidingen elkaar versterken? In dat geval moet de
waar studenten van verschillende opleidingen
samen in participeren. En aan de opzet van
de minoren: ‘Er zijn nog onvoldoende brede
minoren, waardoor studenten te vaak een
minor binnen de eigen opleiding kiezen. Zonde, want juist een minor zou de kans moeten
bieden te leren van andere expertises.’
Babyboomers
Een aspect dat vooral door medewerkers
belangrijk wordt gevonden, is onderzoek.
Van de gestelde doelen op het gebied van
onderzoek in het huidige instellingsplan is,
wat lector vraaggerichte methodiekontwikkeling en onderzoek Louis Tavecchio betreft,
maar weinig terechtgekomen. Maar dit kon
ook bijna niet anders: ‘Het CvB is veel te
ambitieus geweest. Dat is niet erg, maar er
moet wel van geleerd worden door dit keer
concretere doelstellingen binnen een breder
tijdsbestek te formuleren.’ Volgens Tavecchio
moet er ook rekening worden gehouden met
‘Het CvB is veel te ambitieus geweest’
HvA dit de komende jaren beter en actiever
gaan faciliteren. Zodat kennis bijvoorbeeld
gedeeld kan worden via een intranet dat
voor alle medewerkers en studenten van
een domein beschikbaar is.’ Ook Lex Sietses
(23), vierdejaars information engineering
en lid dagelijks bestuur Centrale Medezeggenschapsraad (CMR), pleit voor betere
samenwerking binnen de HvA en de domeinen. Hierbij denkt hij bijvoorbeeld aan het
opzetten van afstudeerprojecten bij bedrijven
de samenstelling van het personeelsbestand.
‘De grootste groep medewerkers bestaat uit
babyboomers die tegen hun pensioen aanzitten. Zij laten zich echt niet meer vertellen dat
ze aan hun onderzoeksvaardigheden moeten
werken, laat staan dat ze nog promoveren.
De vernieuwing zal de komende jaren dus
van de jongere generatie moeten komen.
Denk bijvoorbeeld aan onderzoek als belangrijk criterium in sollicitatieprocedures.’
Ook belangrijk voor onderzoek is volgens
Tavecchio internationale uitwisseling. ‘De
HvA moet de komende jaren meer participeren in internationale projecten. Op het gebied van armoedebestrijding en schuldsanering kan veel worden geleerd van ervaringen
van collega’s uit Europese steden.’
Tavecchio’s roep om internationalisering zal
veel studenten als muziek in de oren klinken.
De vraag naar meer studiemogelijkheden
in het buitenland is onder hen veelgehoord.
Sander Vermaak (24), vierdejaars information engineering en lid van de CMR, hoopt
dat het CvB zich de komende jaren hard
zal maken voor bredere uitwisselingsprogramma’s met hogescholen en universiteiten
in het buitenland. Nu verschilt het nog te
veel per opleiding welke mogelijkheden
er zijn, vindt hij. Tweedejaars technische
bedrijfskunde Hidde Moes (21), ook lid
van de CMR, wil vooral dat studenten in de
toekomst al eerder in hun studie buitenlandervaring kunnen opdoen. ‘Nu is het vaak
alleen mogelijk om een deel van je minor of
stage in het buitenland te doen. Terwijl het
juist voor degenen die het bedrijfsleven in
gaan belangrijk is zo vroeg mogelijk te zien
hoe het er elders aan toegaat,’ zegt hij.
Een ander belangrijk punt van aandacht
voor het CvB: de relatie tussen de HvA en
UvA. Samenwerken prima, maar we zijn niet
‘het kleine broertje van’, vinden zowel medewerkers als studenten. Hoofd Huisvesting
Jeroen Baris noemt het zonde dat het personeel van de HvA en UvA elkaar op facilitair
gebied nog maar weinig ondersteunt: ‘Ik
denk dat er op dit gebied veel voordeel voor
beide partijen blijft liggen en hoop dat dit
wordt meegenomen in het nieuwe beleid.’
Dave van der Pol (24), voorzitter ASVA
en oud-HvA-student, vindt dat ook de
studenten de afgelopen jaren nog veel te
weinig hebben gehad aan het verbond
tussen hogeschool en universiteit. ‘Goede
doorschakelprogramma’s zijn er nog altijd
niet. Studenten die overstappen lopen veel
studievertraging op.’
Eigen identiteit
Lex Sietses hoopt dat in het nieuwe instellingsplan expliciet wordt stilgestaan bij de
identiteit van de HvA: ‘Wat maakt ons uniek
en waarin onderscheiden we ons van de
UvA? Het specifieke karakter van de HvA
moet worden omschreven en ook terugkomen in de achtergrond van de docenten. Veel
studenten hebben meer behoefte aan iemand
met ervaring in de top van het bedrijfsleven
dan aan iemand met een doctorstitel.’
Ook Martin Haring denkt dat een focus op
het bedrijfsleven de identiteit van de HvA
kan versterken. Als manager van het Amsterdam Center for Enterpreneurship (ACE)
binnen de HvA zet hij zich in om het ondernemerschap als serieuze carrièreoptie onder
de aandacht van studenten te brengen. ‘Een
ondernemende houding bij studenten moet
worden aangemoedigd en gestimuleerd. Dit
kan bijvoorbeeld door er meer ruimte voor
in te richten in het curriculum: vergroot het
aantal stagemomenten en biedt de mogelijkheid af te studeren op een eigen bedrijf. Ik
hoop dat er over tien jaar veel meer jonge
ondernemers afstuderen dan nu.’
In het benadrukken van een eigen identiteit
moet de HvA zich de komende jaren ook
meer profileren als een instelling die haar
verantwoordelijkheid neemt voor het welzijn
van groot Amsterdam en omgeving, vindt
Simon Gribling, interim-domeinvoorzitter
Bewegen, Sport & Voeding. Bij het opzetten
van maatschappelijke projecten in bijvoorbeeld achterstandswijken snijdt het mes
volgens hem aan twee kanten: ‘De kwaliteit
van het leven in Amsterdam verbetert en
studenten kunnen belangrijke praktijkervaring opdoen.’
Gribling wil nog iets meegeven aan het CvB:
‘Laat je niet verleiden steeds meer nieuwe
opleidingen aan te bieden. Dit gaat op den
duur ten koste van het niveau en imago.
Ons aanbod moet herkenbaar blijven voor
nieuwe studenten.’ Dit punt van Gribling
past in de breed gedragen opvatting dat de
HvA zich primair moet blijven richten op
haar eigen doelgroep. Jet Benjamins, hoofd
Instroommanagement, vindt dat ook moet
worden gewaakt voor een te grote focus
op excelleren: ‘We dragen als openbare
instelling ook de verantwoordelijkheid voor
een grote groep studenten met gemiddelde
capaciteiten. Als na de instroom blijkt dat
iemand moeite heeft met bepaalde aspecten
van de studie, moet de HvA mogelijkheden
tot bijspijkeren aanbieden en faciliteren.’
De kerntaak van de HvA, het bieden van
‘kwalitatief hoogstaand onderwijs’, wordt
in de ogen van sommigen bedreigd door
het grote aantal instromers. Dave van der
Pol is vooral bang dat dit zal leiden tot
meer ‘managementdenken’. Ook Lex Sietses
maakt zich zorgen: ‘Ook als een van de
velen verdient een student een persoonlijke
benadering. Ik kan me niet voorstellen dat
een opleiding als media, informatie & communicatie, met een instroom van negenhonderd studenten per jaar, nu volledig aansluit
bij de wensen van al die individuen. Meer
in het bevorderen van samenwerking tussen
opleidingen binnen domeinen. ‘De insteek
was juist om op bestuurlijk niveau een meer
decentrale structuur te krijgen. Laat medewerkers dus eerst zelf eens kijken in hoeverre ze kunnen samenwerken met collega’s
binnen hun domein. Wij sturen wel actief
in de samenwerking tussen de verschillende
‘Het is niet in het belang van de HvA
dat er straks zeven eilandjes zijn’
differentiatie in aanbod en meer ruimte voor
studieloopbaanbegeleiding is essentieel.’
Collegevoorzitter Karel van der Toorn is blij
met de input van studenten en medewerkers.
Hoe belangrijk hij een breed draagvlak
vindt, blijkt bijvoorbeeld uit de brainstormsessie met student-leden van de CMR die
volgende week op het programma staat.
Maar, benadrukt hij, nieuw beleid betekent
ook: keuzes maken. Niet iedereen zal zijn
persoonlijke voorkeur straks terugzien in het
plan. Waar hij bijvoorbeeld weinig in ziet, is
de rol die voor het CvB zou zijn weggelegd
domeinen. Het is niet in het belang van de
HvA dat er straks zeven eilandjes zijn.’
Amsterdams gezicht
Waar Van der Toorn vooral op in wil zetten, is een duidelijk profiel. ‘De HvA moet
als relatief jonge organisatie nog meer een
eigen Amsterdams gezicht krijgen. Hier
passen aandacht voor ondernemerschap en
maatschappelijke betrokkenheid uitstekend
in. Maar ook de ligging van de Amstelcampus in het centrum van de stad wordt een
belangrijke factor.’
Het idee van een ongelijkwaardige relatie
tussen de HvA en UvA wuift hij weg: ‘Je
moet als HvA’er niet toegeven aan zelfonderschatting. Beide organisaties hebben hun
eigen kracht.’ De identiteit van de HvA zit
volgens Van der Toorn in haar kerntaak: het
bieden van kwalitatief hoogstaand onderwijs. Maar hoe verhoudt dit zich tot de almaar groeiende instroom? ‘Ik zie het aanbod
vanuit ons aan die grote groepen vooral als
een uitdaging. Er moeten inderdaad meer
keuzemogelijkheden komen die recht doen
aan de verschillen tussen mensen.’
Onderzoek staat hoog op het prioriteitenlijstje van de collegevoorzitter: ‘We hebben
de afgelopen jaren geëxperimenteerd met
de plek van onderzoek binnen de organisatie. Nu is het tijd voor volgende stappen.
Ook voor de studenten. Veel van hen gaan
straks aan de slag binnen een complexe
beroepspraktijk die zich snel ontwikkelt.
De houding die hen als onderzoeker wordt
aangeleerd komt dan goed van pas.’ In de
eigen organisatie zal onderzoek een grotere
rol gaan spelen in de selectie van nieuwe
mensen. ‘Het liefst nemen we docenten aan
die al gepromoveerd zijn.’ Het zittende personeel krijgt meer scholingsmogelijkheden
en kansen om hun onderzoeksvaardigheden
te ontwikkelen.
Van der Toorn ziet in het nieuwe plan
tenslotte ook een grotere rol voor internationalisering weggelegd. De komende jaren
zal daarom actief geïnvesteerd worden in
internationale uitwisselingsprogramma’s en
projecten: ‘Door een beperkt aantal kwalitatief goede buitenlandse partnerinstellingen
aan ons te binden, hopen we studenten en
docenten er vaker op uit te kunnen sturen.
Want ook dat past bij ons nieuwe kosmopolitisch Amsterdamse gezicht.’ n
havana
havana
6000 studenten
Geen papieren tijger
Maatschappij & Recht is een van
de snelst groeiende domeinen.
Het nieuwe instellingsplan is in de
maak en iedereen mag meedenken.
En verder...
04 nieuws
26 very short intro’s
30 hva-agenda
09 ingezonden
27 de hoogste bieder
30 vijftien jaar
09 vraag van de week
28 recensies
30 gekeurd
09 column jolanda
29 eten
31 weekgast
26 ondertussen in
29 zwartwit
32 afstuderen
Havana is het weekblad voor studenten en medewerkers
van de Hogeschool van Amsterdam 17 maart 2010 jaargang 15 / #25
Redactieadres Vendelstraat 2, 1012 XX Amsterdam, 020 595 39 91 havana@hva.nl. Hoofd­
redactie/management Paul van de Water p.l.van.de.water@hva.nl Eindredactie Wim de Jong
w.de.jong@hva.nl Redactie Eveline van Heumen e.c.l.van.heumen@hva.nl, Selina van Loon
(redactie-assistent) s.van.loon2@hva.nl, Thijs den Otter m.d.den.otter@hva.nl, Rian Roegholt
(stagiair), Merel Straathof m.s.straathof@hva.nl, Annemarie Vissers a.m.w.t.vissers@hva.nl
Medewerkers Kim Bos, Carlijn van Donselaar, Kirsten Dorrestijn, Aoife Groenewegen,
Gijs Hardeman, Anouk Kemper, Anne Koeleman, Thomas van Manen, Harmen van der Meulen
(correctie), Jolanda te Roller, Esther Versluis, Hans van Vinkeveen Fotografen Bram Belloni,
Maarten Brante, Fred van Diem, Marc Deurloo, Jelmer de Haas, Jan-Maarten Hupkes
Illustratoren Pepijn Barnard, Martien Bos, Aimée Groen, Bas Kocken, Magda Rinkema,
Pascal Tieman Vormgeving Ron Zijlmans Ontwerp Lay-out Death Valley Advertenties
Bureau Van Vliet, Postbus 20, 2040AA, Zandvoort, telefoon 023 571 47 45 fax 023 571 76 80
of zandvoort@bureauvanvliet.com Abonnementen € 18,15 per jaar, opgave via de redactieassistent of per e-mail Drukkerij Dijkman Offset Diemen.
Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder toestemming van de hoofdredacteur
­artikelen of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen. ISSN - 1385-5670 Havana heeft
een samenwerkingsverband met Folia. (Floor Boon, Mirna van Dijk, Jim Jansen, Maud
­Janssen, Marit van Kooij, Dirk Wolthekker).
De volgende Havana verschijnt woensdag 24 maart
havana
3
nieuws
Aoife Groenewegen / Gijs Hardeman / Eveline van Heumen / Jim Jansen / Thijs den Otter (coördinatie) / Annemarie Vissers / Paul van de Water / Dirk Wolthekker
De aloude Pigmentumfeesten
– Het Begin, Het Vervolg en
Het Einde – worden voortaan
georganiseerd via HvA-studen­
tenvereniging ASVL. SV Pigmen­
tum verdwijnt daarmee definitief
uit beeld.
Begin dit collegejaar werd duidelijk
dat een bedrijfje de feesten al jaren
organiseerde zonder actieve inmenging van studenten: Pigmentum – de
comateuze club van de vroegere
HES – ging rond 2007 ter ziele. Er
is nog wel een site in de lucht, maar
die verwijst slechts naar de stichting
die de tegoeden van de vereniging
beheert. Die bleek niets met de feesten in de Escape te maken te hebben.
Die werden georganiseerd door een
bedrijfje waarvan de eigenares zelfs
nooit lid was van de club.
Het logo van SV Pigmentum dat tot
en met september 2009 op de flitsende posters prijkte, stond daar vooral
uit pr-overwegingen. Bovendien re-
kende de Escape scherpere bierprijzen omdat de organisatie op papier
in handen was van een studentenclub. Had eigenaar Janneke Koeman
een probleempje toen duidelijk werd
dat de enige studenten die bij het
feest waren betrokken gewoon door
haar werden ingehuurd? Feit is dat
het ‘Pigmentum presenteert’ van de
posters is weggepoetst, en is vervangen door ‘ASVL presenteert’.
ASVL-voorzitter Shannon Hardonk houdt zich nadrukkelijk op
de vlakte over de voorgeschiedenis. ‘De club die Het Begin, Het
Vervolg en Het Einde organiseerde
valt vanaf heden onder de ASVL.
De feesten worden via een aparte
stichting georganiseerd, zoals ook
sociëteit De Lax in een aparte stichting is ondergebracht. De mensen
die het feest de afgelopen jaren
regelden, vinden het belangrijk dat
er een duidelijke link bestaat met
de studenten van de HvA. Die link
zijn wij.’ (TdO)
Pacman-pa
te gast
Over het hoe, wat en waarom
kunnen we nog niets melden, maar
duidelijk is dat Toru Iwatani, de
geestelijke vader van Pacman, een
‘exclusief gastcollege’ gaat geven
aan een ‘select groepje’ studenten
gamedesign van de HvA.
Pacman was een gigantische gamehit
in de jaren tachtig, toen miljoenen
gamers van het eerste uur de gele
stip pillen liet happen. Pacmans pa is
tegenwoordig verbonden aan Tokyo
Polytechnic University en houdt
zich nog steeds bezig met games en
gamedesign.
De Japanner zal het Festival of
Games in Utrecht openen, op 3 en
4 juni. Dat meldt in ieder geval de
computerwebsite Control.nl. Het
ligt dus voor de hand dat Iwatani
rond die data ook zijn gastcollege
verzorgt. Navraag bij het domein
Media, Creatie & Informatie leert
dat ze daar nog een slag om de arm
houden. ‘Degene die erover gaat is
op vakantie. Daarom wachten we
nog even met het geven van aanvullende info.’ (AV)
Veenstra neemt leiding IT&V over
Vanaf 1 april heeft Ineke Veen­
stra, directeur Facilitair Centrum
van de UvA, ook de leiding over
de HvA afdeling Informatie
Technologie & Voorzieningen
(IT&V).
De beide afdelingen zijn onder meer
verantwoordelijk voor inkoop,
beveiliging, veiligheid en huisvesting.
‘We zijn kwartiermakers op het
gebied van samenwerking tussen de
UvA en HvA,’ reageert Veenstra. ‘De
samenwerking is nu meer geformaliseerd en dit moet leiden tot één
organisatie in 2012. De afdeling
inkoop is al op 15 februari samengevoegd.’
Veenstra neemt bij IT&V de leiding
over van Wijnand Scholtens die
slechts anderhalf jaar in dienst was
bij IT&V. In een eerder door de
HvA verstrekte mededeling werd gemeld dat Scholtens ‘in goed overleg
zich heeft terug getrokken’. Volgens
Veenstra heeft de samenwerking
veel voordelen. ‘We gaan kennis en
kunde sneller uitwisselen en er is
sprake van schaalvergroting. Daarnaast moet de dienstverlening nog
beter worden. De UvA en HvA heeft
te maken met verschillende groepen
gebruikers en onze dienstverlening
moet daar op aangepast worden.’
Wijnand Scholtens was niet bereikbaar voor commentaar. (JJ)
Gehandicapte studenten geven HvA 5,5
Studenten met een handicap
blijken iets minder tevreden
over de HvA dan een jaar
­geleden.
Dat blijkt uit het rapport ‘Studeren
met een handicap 2009’.
In het rapport van onderzoeksbureau CHOI, in opdracht van het
expertisecentrum Handicap + Studie, worden alle hogeronderwijsinstellingen beoordeeld op intake, de
beschikbaarheid van hulpmiddelen,
de mogelijkheid tot aanpassingen in
het onderwijs, voorlichting, speciale
begeleiding en begripvolle docenten. Op een tienpuntsschaal scoort
de HvA een 5,5. Dat is ongeveer
tweetiende lager dan in het jaar
4
havana
daarvoor. Die magere score dankt
de hogeschool aan het oordeel over
de intake en de voorlichting, en het
begrip waarop studenten met een
handicap kunnen rekenen van hun
docenten.
Het is overigens niet zo dat de score
van de HvA uit de toon valt in het
hbo: een 5,5 is goed voor een plek
onder in de middenmoot. Van de
grote hogescholen in de Randstad
doet echter alleen InHolland het
slechter (5,3). De Hogeschool
Utrecht (5,8), de Hogeschool Rotterdam (5,9) en de Haagse Hogeschool (6,1) doen het allemaal beter.
De gegevens zijn gefilterd uit de
laatste drie edities van de Nationale
Studentenenquête.
Hoofd Studentenzaken Luuk van
Dée zegt verbaasd te zijn over de
matige score. ‘We zijn vorig jaar
juist indringend bezig geweest met
de faciliteiten voor studenten met
een handicap. Er zijn samen met de
UvA speciale projecten uitgevoerd,
we hebben protocollen opgesteld
voor studenten met dyslexie.’
Het totale aantal studenten met een
handicap in Nederland bedraagt
54 duizend. In meer dan de helft
van de gevallen gaat het om studenten met dyslexie, dyscalculie of
concentratieproblemen. (TdO)
Beeld Fred van Diem
Begin, Vervolg en
Einde nu bij ASVL
BOING!
Traditiegetrouw mag de student die tijdens de minor beleggen de
beste paper schrijft de beurs uitgongen. Op donderdag 11 maart
was de eer aan student Naima El Yakoubi. Met haar paper De
winst per aandeel als prestatie-indicator won ze bovendien een
geldbedrag van 1500 euro en een beeld. De prijs van de minor
beleggen is vernoemd naar de in 2007 overleden HvA-docent Bert
Douwes. De jury bestond uit Ton Ruitenberg van NYSE Euronext
en HvA-docent Jos Nijenhuis. (TdO)
?
Vraag/Antwoord
Slaatje?
Ze werd door oplettend Sorbon-personeel gespot: ‘groot­
verbruikster’ van Sorbon-sla en secretaresse bij het domein
Gezondheid, Ursula Erkamp. Aan Erkamp de taak mee te
denken over hoe die salades aan de man te brengen.
U bent volgens Sorbon grootverbruikster van groenvoer?
‘Nou, ja, daar komt het wel op neer. Het was ze opgevallen dat ik
dagelijks een salade bestel. Dus dat hebben ze opgeslagen en op
een gegeven moment stond Sorbon-medewerker Dave de Maaijer
voor m’n neus met de vraag of ik nog suggesties of tips voor
verbetering had.’
U werd bespied!
‘Nee hoor, zo heb ik dat totaal niet ervaren. Het was gewoon dat
het hem opviel dat ik elke dag voor de saladebar stond. Ik noem
dat opmerkingsgave, iets dat je erg goed van pas komt in de horeca. Je moet op een gegeven moment je klanten een beetje leren
kennen, dat vermogen heeft Dave zeker volgens mij. We hebben
later dus een gesprek gehad over wat er beter kan.’
Onder het genot van een slaatje?
‘Ha! Nee, het duurde ongeveer een minuut of twintig. En het was
een leuk gesprek. Het gaat er meer om dat ze die salades weten
te verkopen. Daar ontbreekt het ze nog een beetje aan en daar
heb ik wat tips over gegeven. Bijvoorbeeld over de presentatie
ervan en dingen als: gooi niet alle ingrediënten bij elkaar, zorg dat
de lekkere dingen ook apart te verkrijgen zijn. Breng het als een
luxeproduct en zorg ook voor een basissalade. Nou, daar ging het
dus over. Ze gaan ermee aan de slag.’
De komende tijd is het dus wachten op een Salade di
Ursula?
‘Ik kan me verheugen op wat komen gaat, maar een salade met
mijn naam zit daar niet bij in de planning.’ (AV)
nieuws
Sick building
‘BAS goed op orde’
De klimaatproblemen op de Tafelbergweg worden ver­
oorzaakt door gebrekkige ventilatie. Bovendien is in een
aantal ruimtes de concentratie CO2 te hoog. In de winter is
het op veel plaatsen te warm.
Studentenbond LSVb vindt nog
steeds dat het bindend afwij­
zend studieadvies (BAS) moet
verdwijnen. Maar volgens de
Onderwijsinspectie functioneert
de BAS in Nederland redelijk, al
zijn er tekortkomingen.
Dat concludeert een deskundige, die op verzoek van het domein
Gezondheid onderzoek heeft verricht naar de problemen die van
de Tafelbergweg een sick building maken. Het ventilatiesysteem
wordt normaal gesproken afgestemd op het aantal mensen in een
ruimte. Maar daarbij zijn in het ontwerp van de klimaatbeheersing van de HvA-locatie ‘fouten gemaakt’, meldt bedrijfsvoerder
Freek Rebel in de nieuwsbrief van het domein Gezondheid.
Rebel zit in een speciaal ingerichte klimaatgroep, die begin dit
collegejaar door het domein werd ingesteld. Verschillende docenten lieten in oktober weten het werk te zullen neerleggen als
er geen maatregelen werden genomen. De atmosfeer in het pand
zorgde voor fysiek ongemak als hoofdpijn, tranende ogen en geïrriteerde luchtwegen.
En dat terwijl het systeem in opdracht van facilitair bedrijf IT&V
voor 1,1 miljoen euro is vertimmerd en het pand, anders dan
veredelde kantoorflats als de Leeuwenburg of het Europahuis, is
neergezet als schoolgebouw en dus berekend zou moeten zijn op
intensief gebruik.
Een vertegenwoordiger van IT&V was overigens present toen de
klimaatgroep de resultaten bekendmaakte. De afdeling ontwikkelt nog deze maand drie scenario’s waarmee de problemen getackeld zouden kunnen worden. (TdO)
De inspectie stelt bijvoorbeeld dat
studenten niet altijd een waarschuwing krijgen. Bovendien worden niet
overal exitgesprekken georganiseerd.
Hoofd Juridische Zaken Kees Koppenol heeft echter de indruk dat de HvA
de zaken redelijk goed op orde heeft.
‘Het waarschuwingssysteem functioneert goed. Toch komt het wel voor
dat studenten ten onrechte een BAS
krijgen. Dat gebeurt dan bij studenten
die in de zomer nog herkansingstentamens maken. De resultaten van die
toetsen zijn soms nog niet verwerkt
als de BAS-brieven worden verstuurd.
Studenten kunnen dan beroep aantekenen; die zaken worden geschikt.’
Op de werkvloer lijkt het waarschu-
wingssysteem goed te functioneren.
Jim Grigoleit, secretaris van de
examencommissie van de pabo, wijst
op een strak protocol binnen zijn
opleiding. ‘In de loop van het eerste
jaar hebben alle eerstejaars een
voortgangsgesprek met hun coach.
Daarvan wordt via een standaardformulier een verslag gemaakt dat
door coach en student wordt ondertekend. In juni krijgen studenten
eventuele vooraankondiging van een
BAS per brief. Vervolgens bespreken
de coaches in de eerste week van
juli alle studenten die geen zestig
studiepunten hebben gehaald met de
examencommissie. Een week later
controleert de commissie de gegevens nogmaals, en dan pas worden
de BAS-brieven verstuurd.’
Ook elders wordt hard gewerkt aan
de begeleiding. Zo zet het domein
Economie & Management er zwaar
op in. ‘Twijfelaars en studenten van
wie de resultaten tegenvallen, krijgen
na een gesprek met hun reguliere
Twee drijvende eilanden
Beeld Bram Belloni
De kurk kan weer terug op de
fles, bij ingenieursbureau Bar­
tels. Het winnende idee van de
interne ontwerpwedstrijd blijkt
namelijk allang bedacht door
HvA-studenten Sportmarketing.
USC in no time klaar
In februari 2009 werd de eerste paal geslagen, op 25 mei
zal het nieuwe gebouw van het Universitair Sportcentrum
(USC) op het Science Park worden opgeleverd.
‘Ongelofelijk snel,’ zegt USC-directeur Theo van Uden. ‘Dat komt
door een heel strakke planning. De Universiteit van Amsterdam
heeft het oude gebouw aan de De Boelelaan per 1 juli verkocht
aan de gemeente, dus er zit een heel harde deadline op, waardoor
de bouw in een keurslijf werd geperst.’
Het nieuwe sportcentrum, naar een ontwerp van Rudy Uytenhaak, bestaat uit twee grote sporthallen, een riante fitnesszaal,
een klimwand, een gymzaal, twee aerobicszalen, een yogazaal,
een spinningzaal, een zaal voor vechtsporten en vier squashbanen.
Daarnaast komt er een praktijk voor fysiotherapie, voedingsadvies, sportmassage, mentale training en sporttesten. Ook wordt er
een sportcafé en restaurant gerealiseerd. Het nieuwe pand heeft
22 miljoen euro gekost, inclusief de inventaris. De HvA is ook bij
het project betrokken, maar heeft niet meebetaald aan de nieuwbouw, die geheel gefinancierd is door de UvA. Van Uden: ‘De HvA
zal tegen betaling het sportcentrum kunnen gebruiken.’
Vanaf de zomer zullen de eerste sporters gebruik kunnen maken
van het nieuwe USC. Het oude gebouw van het USC zal door de
gemeente nog niet direct worden afgebroken, maar nog enige tijd
in gebruik blijven als gemeentelijke sporthal. (DW)
Het ingenieursbureau, met vestigingen door heel Nederland, schreef een
interne ontwerpwedstrijd uit voor
zijn medewerkers. Uitgangspunten:
de Nederlandse kandidaatstelling
voor de Olympische Spelen en de
toenemende neiging te bouwen op
water. Het team met een ontwerp­
idee voor een drijvend Olympisch
eiland kwam als winnaar uit de bus.
Dat het ontwerp inderdaad potentie
heeft, ondervonden studenten Sportmarketing van de HvA echter al
eind vorig jaar. In oktober deed het
team van toekomstige Sportmarke-
teers met eenzelfde idee al mee aan
de Amsterdamse ontwerpwedstrijd
over de toekomst van de stad. Met
succes: hun The Dutch Watergames
won de eerste prijs. De studenten
hielden daarbij ook de Olympische
Spelen van 2028 in het achterhoofd
en dachten eveneens na over de rol
van water in Nederland.
Plagiaat? Of per ongeluk hetzelfde
ontwerpidee? Bij Bartels zijn ze zich
van geen kwaad bewust. ‘Eenzelfde ontwerp met die uitgangspunten? Echt waar? Dat is erg knap
trouwens, van die studenten,’ zegt
medewerker Robin van Gerwen
van het ingenieursbureau. ‘Maar we
hadden ook niet de intentie het ei
van Columbus uit te vinden hoor.
Bovendien wordt er verder niets
mee gedaan, het ging puur om een
interne wedstrijd.’ (AV)
coach een uitnodiging van me,’ zegt
studiekeuzecoach Lino Boekelman.
‘Dit studiejaar heb ik al meer dan
honderd studenten gesproken van
de voltijdopleiding Leeuwenburg. Ik
probeer erachter te komen waardoor studenten twijfelen. Ze weten
zichzelf na zo’n gesprek vaak weer
te motiveren. Of ze stappen naar buiten met een ander plan. Sommigen
oriënteren zich op een andere studie.
In theorie verdwijnen er dus veel
minder studenten uit beeld.’
De Inspectie onderzocht het bindend afwijzend studieadvies op
nationale schaal, op verzoek van
voormalig minister Plasterk. Die
wilde weten of hogescholen en universiteiten de maatregel uitvoeren
zoals de wet voorschrijft. Dat blijkt
in grote lijnen het geval: de voorlichting over de BAS is doorgaans
op orde en de gemiddelde eis om
veertig van de zestig studiepunten te
halen, is volgens de inspectie ‘realistisch’. (TdO)
DEM goes
OnStage
Domein Economie & Manage­
ment is deze maand begonnen
met een pilot voor nieuwe stage­
software.
Het project ‘DEM goes OnStage’
moet een optimale samenwerking
tussen bedrijfsleven, alumni, studenten en docenten stimuleren. Met
het programma OnStage kunnen
stageplekken en studenten worden
gematcht, mentoren kunnen hun
beoordeling digitaal doorgeven en er
komt een alumniportal. Momenteel
zijn deze onderdelen niet beschikbaar in één systeem. Met OnStage
horen al deze activiteiten flexibeler
te verlopen. In juni besluit het domein of Onstage de huidige software
gaat vervangen. (EvH)
SPORTFLITSen
n Hockey JCU’ers Billy Bakker en
Teun Rohof hebben met Nederland
de derde plek veroverd op het WK
hockey in New Dehli. In de troostfinale won het team met 4-3 van
Engeland. Nederland keek halverwege de wedstrijd nog tegen een 3-1
achterstand aan. In de halve finales
had Nederland met 2-1 verloren van
Australië, de uiteindelijke wereldkampioen.
n Volleybal HvA Volleybal is
in de kampioenspoule op de vierde
plek geëindigd, na een nederlaag
tegen Langhenkel Volley. In Doetinchem werd het 3-0 voor de
thuisclub. In het finaleschema om de
landstitel mag HvA Volleybal aantreden tegen AB Groningen/Lycurgus,
dat op de eerste plek van de poule
eindigde.
n Voetbal Het dameselftal van
AZ heeft op 11 maart goede zaken
gedaan in de strijd om de landstitel:
de topper tegen concurrent Willem II
werd met 1-0 gewonnen. Het team
van AZ, dat vijf HvA-studentes telt,
staat op de eerste plek met 24 punten uit dertien wedstrijden.
n Gewichtheffen Op zondag
11 april vindt bij het USC op de
De Boelelaan het open studentenkampioenschap gewichtheffen voor
mannen en vrouwen plaats. Het
toernooi staat open voor alle studenten van mbo, hbo en wo. Ervaring
met ­gewichtheffen is vereist voor
deelname. Opgeven via oskgewichtheffen@gmail.com. (GH)
havana
5
nieuws
‘HvA verkwanselt Edusloom
het salesvak’
Het draadloze internet in het Singelgrachtge­
bouw is al lange tijd sloom. Heel erg sloom.
Volgens salesexpert Rikkert
Walbeek verkwanselt de HvA het
salesvak. Ook werd een tekst
van zijn hand schaamteloos door
de HvA geplagieerd.
Voor de informatietekst van de nieuwe minor Sales2.0 heeft het domein
Economie & Management zonder
toestemming een tekst van salesexpert Rikkert Walbeek overgenomen.
Walbeek is daar niet blij mee, maar
vooral het verkeerde gebruik van
vaktermen op de site van de minor
viel verkeerd. Het resulteerde in een
snedig geschreven blog op Walbeeks
website, die van mening is dat de
HvA het salesvak hiermee ‘verkwanselt’. ‘De manier waarop er over
sales werd geschreven, vond ik erg
vervelend. Dan raak je bij mij de
verkeerde snaar en daarop heb ik dit
artikel geschreven,’ schreef Walbeek
op zijn site.
Walbeek vertelt desgevraagd dat
hij vrijwel direct een excuus van de
HvA heeft gekregen. ‘Ik heb de HvA
een mail gestuurd over dit voorval.
Al snel kreeg ik een telefoontje van
Jurriaan Gorter, contactpersoon
van de minor. Hij bood zijn excuses
aan en legde uit dat het om een
‘proeftekst’ ging die helemaal niet
geplaatst had moeten worden. Een
dag nadat ik het blog geplaatst had,
heeft de HvA mijn tekst vervangen
door hun eigen tekst. Ik waardeer
het dat ik gebeld werd door Gorter.
Wat mij betreft is het zo adequaat
afgehandeld.’ (EvH)
RvT Windesheim akkoord
De Christelijke Hogeschool Windesheim heeft van zijn Raad van
Toezicht groen licht gekregen voor
de nevenvestiging in Flevoland. Het
enige dat nu nog ontbreekt, is een
datum waarop de instelling de overname van de vier HvA-opleidingen
definitief bekrachtigd.
Naast de vier opleidingen van de
HvA die in september 2010 verdergaan onder de vlag van Windesheim,
komen er in 2011 twaalf voltijdopleidingen in Almere bij. In 2015
moet het aanbod zijn gegroeid tot
37 opleidingen. (TdO)
Even bellen met
Jurriaan Gorter
Nick Groot (IT-services) legt uit wat er mis is
met het internet. ‘Het huidige draadloze netwerk
voldoet niet meer aan de eisen. Vooral niet in het
Singelgrachtgebouw. Daar zijn de afgelopen jaren
steeds meer studenten en medewerkers met een
laptop gehuisvest. Daarom is er sinds eind 2009
een experiment gaande met de nieuwste draadloze
technologieën.’
Deze apparatuur wordt momenteel gebruikt in het
Singelgrachtgebouw en op drie verdiepingen van de
Leeuwenburg. Een extern bedrijf is de instellingen
Word lid week
De Amsterdamse kamer van verenigingen
(AKvV) organiseert van 8 tot en met 15 april
een ‘word lid week’.
In deze week presenteren ruim twintig verenigingen
zich aan de studenten in Amsterdam. In de ‘word lid
week’ worden iedere avond activiteiten georganiseerd. Naast borrels op de verenigingen zijn er ook
lezingen. Er treden bandjes op en je kunt meedoen
aan een debat. Op de laatste dag is er een sporttoernooi. Het initiatief vanuit de AKvV is ontstaan omdat veel verenigingen zich bij de start van het nieuwe
studiejaar alleen op aankomende studenten richten
TEDx Amsterdam heeft naast de Gouden
Giraffe gegrepen. De award voor het beste
bedrijfsevenement van 2010 was bestemd voor
de opening van de Hermitage.
De vraag is alleen wie. Het wisselt
daar nogal snel, haha. Ik ben bezig
om Jort Kelder te strikken voor de
presentatie, en Nico Dijkshoorn
voor een voordracht. We zullen zien
of het lukt.’
TEDx Amsterdam was, samen met de opening van
de Hermitage en The Enterprize genomineerd in de
categorie ‘effectief’. Evenementen binnen deze categorie moeten een marketing- of communicatiedoelstelling hebben. TEDx is de lokale, gratis variant op
TED, een jaarlijks evenement waar toonaangevende
denkers zoals Bill Clinton, Bill Gates en Richard
Branson een presentatie geven. TEDx events worden over de hele wereld gehouden. Voorwaarde is
dat de toegang gratis is. Alleen voor eten en drinken
Wie staan er op de shortlist?
‘In ieder geval heeft Rita Verdonk
toegezegd. Ze heeft dan wel geen
zetels gehaald laatst, maar het is een
persoon die genoeg discussie oplevert. Ook Marianne Thieme (Partij
voor de Dieren) en Fred Teeven
(VVD) zullen er zijn. Tja, en iemand
van de PvdA zou ik ook leuk vinden.
6
havana
Wat kunnen studenten verwach­
ten die avond?
‘Twee jaar geleden heb ik voor het
eerst een debatavond georganiseerd,
dat was een groot succes. Ik vroeg
me toentertijd vaak af: waarom hoor
ik zo weinig over politiek onder
studenten. Zijn ze er niet mee bezig?
Willen ze de discussie niet aangaan?
Het hoger onderwijs is ook een plek
waar je de discussie over thema’s
aangaat. Het politieke bewustzijn
van studenten vergroten, daar is het
me om te doen. Studenten kunnen
me mailen of naar www.verkiezingentweedekamer.nl gaan om onderwerpen aan te dragen.’ (AV)
en niet op de huidige eerstejaars. ‘Er zijn door
het jaar heen weinig mogelijkheden voor huidige
eerstejaars om nog eens langs te gaan bij verenigingen,’ zegt AkvV-voorzitter Lotte Keikes. ‘Nu kunnen
ze dus alsnog kennismaken met het Amsterdamse
verenigingsleven.’
Of er ook veel HvA’ers lid gaan worden aankomend
jaar weet Keikes nog niet te melden. ‘Bij vrijwel alle
verenigingen in Amsterdam zijn er meer universitaire studenten lid dan HvA’ers. Ik denk dat ongeveer een kwart van alle leden aan een hogeschool
studeert. De laatste jaren worden het er wel steeds
meer.’ (EvH)
TEDx grijpt naast
Gouden Giraffe
Eigenlijk had Jurriaan Gorter (docent bij Economie & Management)
met zijn tweede HvA-verkiezingsavond ingezet op 2011, maar de val
van het kabinet gooide roet in eten. Vervroegen dus, die avond. Op
20 april hoopt hij op een bomvolle Leeuwenburgkantine.
Wat dacht jij, toen na Kant en
Eurlings ook Bos afgelopen vrij­
dag besloot de politiek te laten
voor wat het is? ‘Daar gaat mijn
geplande avond?’
‘Het was wel even schrikken ja. Ik
kwam net uit vergadering en hoorde
dat na de andere politici ook Bos bekend had gemaakt op te stappen. Maar
goed: voor de Verkiezingsavond die
ik organiseer heeft dat natuurlijk geen
direct gevolg. De politici die ik heb
gevraagd, hebben nog geen melding
gemaakt van opstappen. Gelukkig.’
aan het testen en finetunen. ‘We verwachten dat de
test binnen een maand is afgerond. De testapparatuur moet heel secuur zijn afgesteld om optimaal
te kunnen werken. Dat is nu nog niet zo. Daarom
wordt de oude draadloze omgeving teruggeplaatst
na de testperiode,’ zegt Groot. ‘Het draadloze internet werkt dan weer helemaal zoals het hoort. In de
tussentijd kunnen studenten terecht bij de servicebalies. Het helpt ook om je drivers te updaten.’
Op het intranet van IT&V is een handleiding te
vinden waarin wordt uitgelegd hoe je snel en simpel
de drivers van je netwerkkaart kunt updaten zodat
alles weer soepel werkt. (EvH)
moet een klein bedrag betaald worden.
Marian Spier, teammanager bij interactieve media en
een van de initiatiefnemers van TEDx Amsterdam,
was verrast door de nominatie. ‘Niemand van ons
team komt uit de eventindustrie. Verder waren alle
1200 mensen bij de uitreiking eventprofessionals.
Toen we hoorden dat de Hermitage ook genomineerd was, vonden we het vooral een grote eer om
daar naast te mogen staan. Volgend jaar hopen we
wel te winnen,’ aldus Spier. TEDx vindt dit jaar
plaats op 30 november, de locatie is nog geheim.
De Gouden Giraffe ging inderdaad naar Xsaga, dat
de opening van de Hermitage organiseerde. Deze
opening werd landelijk op televisie uitgezonden en
wereldwijd door miljoenen bekeken. (AG)
Wat doet Karel?
Collegevoorzitter Karel van der Toorn laat wekelijks op Havanaweb.nl weten wat hij doet voor de
HvA. Deze week praat hij onder meer over het vertrek van burgemeester Job Cohen.
‘Ik was net als iedereen ontzettend verrast door het
plotselinge vertrek van Job Cohen. Voor de HvA
en de UvA is het natuurlijk – gezien zijn relatie met
ons – bijzonder jammer. Voor het land lijkt het me
goed dat iemand als Cohen beschikbaar is voor
de landelijke politiek. Er is behoefte aan iemand
met zijn statuur en ervaring. Ik had deze week een
paar afspraken met hem maar ik denk dat die niet
doorgaan, althans dat Lodewijk Asscher hem gaat
vervangen. Ook Asscher is natuurlijk bij de HvA en
de UvA goed bekend.’ (PvdW)
nieuws
Beeld Bas Uterwijk
Lopend archief
Docent geschiedenis Klaas Kalkwiek (62) zet op 17 april voor de laatste keer zijn beste beentje
voor als voorlichter van de open dag. Bij het domein Onderwijs & Opvoeding is hij een soort
lopend archief: sinds 1975 sloeg hij niet één open dag over. Kalkwiek kan bovendien zo opdissen wat hij in de jaren zeventig voor de HvA deed. Niet vanwege een fotografisch geheugen,
maar omdat hij zijn oude agenda’s bewaart tussen zijn pc en de archiefkast. (TdO)
havana
7
-advertenties-
Kleur je studie met een minor
Kom naar de HvA minorenmarkt
op 18 maart 2010
Op donderdag 18 maart vindt van 16.00 - 18.00 uur
de HvA minorenmarkt plaats in het restaurant van
de Leeuwenburg.
De inschrijving voor het eerste semester van 2010-2011
is van 29 maart tot en met 11 april 2010.
Kijk voor meer informatie op: www.minoren.hva.nl
maart
2010
CREA is het cultureel studentencentrum van de UvA en HvA. Turfdraagsterpad 17, 0205251400
film en debat
openbare masterclass
The Circle of Genocide
(2): Foreshadowing
Genocide
Retorica masterclass (2)
Geef tekst betekenis
The film Conspiracy (Frank Pierson, 2001) is
about the 1942 Wannsee conference in Nazi
Germany, where the high officers planned
the holocaust. After the film the discussion
asks the question how ordinary people can
become mass murderers and how certain circumstances enable genocides to occur. With
Christophe Busch (Center for Holocaust and
Genocide Education, Gent). English spoken.
Location: CREA Theater. Admission: students
free, e 5,- all others. No reservations.
Regisseuse Erika Bilder geeft rechtstreekse
feedback, suggesties en tips aan studenten
die een voordracht houden, zodat het ook
leerzaam is voor het publiek. Ze zal zich in het
bijzonder toespitsen op ‘het leggen van betekenis in een uitgesproken tekst’. Hoe blijft een
spreker authentiek en oorspronkelijk als hij zijn
rede heeft voorbereid? Of nog erger: als hij een
rede van iemand anders uitspreekt? Plaats:
Heydrich and Eichmann, portrayed in the movie by Stanly Tucci and Kenneth Branagh.
do 25 maart, 19.30 u, CREA Theater
CREA Muziekzaal. Toegang: studenten gratis,
e 5,- alle anderen. Reserveren niet mogelijk.
di 30 maart, 20.15 u, CREA Muziekzaal
www.crea.uva.nl/agenda
actueel
ingezonden
brieven
Allochtoon talent
Fijn dat Havana schrijft over de nominatie van nieuws & media-student Rachid
Bouazzaoui voor de NOS Media Award.
Alleen is het natuurlijk niet zo dat hij
‘door zijn docenten’ is genomineerd. Zijn
docenten hebben hem weliswaar voorgedragen, maar Rachid is genomineerd
door de jury van de Echo-prijs (categorie
NOS Media Award), die onder voorzitterschap staat van Tweede Kamerlid
John Leerdam. Uit tal van kandidaten
is hij een van de vier studenten uit het
hele land die tot de finale van deze prijs
is doorgedrongen. Dat is op zich al een
hele eer, want als finalist treedt hij toe
tot het Ambassadeursnetwerk van de
Echo Foundation, dat onder andere tot
doel heeft andere allochtone talenten te
stimuleren om te excelleren en optimaal
te presteren. Tijdens de finale op 22
maart wordt duidelijk of Rachid ook
de hoofdprijs krijgt, maar hij kan nu al
trots zijn op zijn nominatie.
Emely Nobis, profielmanager nieuws
& media, opleiding media, informatie &
creatie
Vraag van de week
Tijdschrift, televisie en telefoon in één: een laptop is een bron van afleiding, vindt een
Amerikaanse hoogleraar die laptops tijdens zijn colleges verbiedt. Horen laptops thuis
in de collegezaal?
Pauline Drost (46)
Docent technische bedrijfskunde
‘Ik sta ze niet toe, ze gaan allemaal dicht. Als de laptops opengetrokken worden aan het begin van de les
loop ik een rondje: doe maar dicht, doe maar dicht!
Het gebeurt zo vaak dat ik mensen naar hun beeldscherm zie staren, ijverig aan het typen. Stel ik een
vraag, is het van: huh, huh? Even erg zijn trouwens
die smartphones die studenten dan zo sneaky onder
de tafel houden. Alsof wij dat niet zien.’
Murat Yazici (21)
Eerstejaars bedrijfseconomie
‘Deels wel, deels niet. Waar het niet hoeft vind ik dat
mensen ze niet moeten gebruiken. Misschien doet
vijftig procent andere dingen dan dat hij hoort te
doen op de laptop, zoals MSN’en. We hebben hier
ook internet en dan doen mensen al gauw andere
dingen dan gewenst. Maar je hebt ook lessen waarvoor een computer nodig is. Als je dan geen laptop
mee mag nemen moet je hier steeds een computer
zoeken en dat is ook niet fijn.’
Leon Dekker (19)
Eerstejaars management, economie & recht
‘Ik vind van wel. Voor sommige mensen is het
gewoon een stuk makkelijker. Je maakt aantekeningen, kunt altijd even terugscrollen en direct opslaan.
Dat werkt gewoon beter dan met de hand. Ik heb ’m
meestal aan, want typen gaat een stuk sneller dan
schrijven. Tijdens een college ben ik niet met andere
dingen bezig, anders zou ik er niet heengaan. Maar
ik kan me voorstellen dat de verleiding groot is.
Zéker als het lang duurt of niet interessant is.’
Giro 860
Fred van Lier (57)
Docent reclame, marketing & communicatie
‘Laptopgebruik is niet per se storend, als het maar
functioneel is. Ik wil niet dat ze met andere dingen
bezig zijn. Sommigen beweren misschien dat ze twee
dingen tegelijk kunnen doen, maar voor de docent
is dat niet leuk. Toch heb ik de indruk dat de meeste
studenten hun laptop zinvol gebruiken. Als ik iets
uitleg over reclamecampagnes kunnen ze dat opzoeken. En als iemand zelf iets vindt en wil laten zien,
juich ik dat alleen maar toe.’
Aimée de Vries (21)
NA EEN BEROERTE BEN JE
NIET MEER WIE JE WAS,
TERWIJL JE NOG WEL
HETZELFDE LIJKT.
Vraag de folder
‘Leven na een beroerte’
aan op hersenstichting.nl
Gratis advertentie
Derdejaars media, informatie & communicatie
‘Laptops verbieden lijkt me niet de oplossing. De
meeste studenten typen graag omdat ze het dan
beter bijhouden. Wat wel zou kunnen werken is een
blokkering op internet in de collegezalen. Want het
kan erg verleidelijk zijn om je mail te gaan checken
als het even niet interessant is. Dat doe ik zelf trouwens nooit. Ik ken eigenlijk ook niet zoveel mensen
die vaak andere dingen doen. Misschien komt dat
omdat ik een minor doe en dus zelf mijn vakken
kies.’ (RR)
Jolanda
Door de beugel
Het Financieele Dagblad onthulde dat
orthodontisten veel meer verdienen dan het
norminkomen van 140.000 euro. Zoiets
vermoedde ik als dertienjarige puber al.
Mijn tanden stonden schots en scheef en ik
had een overbeet. Zonder recht gebit tel je in
Nederland niet mee. Ik kreeg een plaatjesbeugel en een buitenboordbeugel; die laatste
droeg ik uit schaamte alleen binnenshuis.
De orthodontistenpraktijk zat in een klein
gebouwtje dat stamde uit de jaren zestig in
een Zuid-Limburgs stadje. In dit gebouwtje
kwam ik altijd mijn halve klas tegen.
Ik had een enorme hekel aan de tandartsassistenten. Terwijl ze met elkaar aan het kletsen
waren over hun vakantie, draaiden ze het
slotje in je mond te hard aan. Dan kwam er
een onverhoopt ‘sorry’ uit. Daarna zetten ze
het gesprek weer voort. Zo nu en dan bogen
ze voorover om met een tang in je mond te
wroeten. Zover dat je ogen ongevraagd hun
hele voorgevel te zien kregen. Als ze klaar
waren kwam mevrouw de orthodontist
kijken of het goed was. Dan keek ze het even
na met een tandartsspiegeltje, maar meestal
volstond een knikje.
In de praktijk stonden drie stoelen die permanent bezet waren. De orthodontist liet het
meeste werk aan haar assistenten over. De
vervelende klusjes, zoals nieuwe elastiekjes
om de plaatjes zetten. Of ze nog steeds het
specialistentarief declareerde bij de ouders
van de beugelende pubers? Ik vermoed van
wel. Dat komt door de auto waarin ze rondreed: een donkerblauwe cabrio van het merk
BMW. De wagen glom op de parkeerplaats
voor de praktijk. Ook had zij haar praktijk
ondergebracht in een besloten vennootschap
(bv). De grootaandeelhouder – oftewel: de
orthodontist – krijgt hierover meestal dividend uitgekeerd. Volgens het FD gemiddeld
twee ton. Dit is natuurlijk naast de riante
reguliere inkomsten voor de beugelzetter.
Kan zoiets wel door de beugel?
Ik weet niet hoe groot haar huis is. Of ze
nog een tweede vakantievilla laat bouwen.
Ze werkt er in ieder geval nog steeds en de
praktijk is uitgebreid. Stel dat haar klanten
zouden weten hoeveel zij per jaar verdient…
Probeer dan nog maar eens je tandpastaglimlach in de plooi te houden.
n Columniste Jolanda te Roller (20)
studeert Nieuws en Media. Zeg maar
Journalistiek.
havana
9
buitenland
Leven als
God in China
met de taxi en aanbeden worden als een filmster: dit
zorgeloze leven kan ook aan jou besteed zijn. Het enige
wat je hoeft te doen is 8000 km vliegen om een deel
van je studie in China te volgen. Fanny van de Reijt
Toen Sander Bolt tien was wist hij al dat hij
later wilde emigreren. Bij zijn buurjongetje uit
Hong Kong keek hij altijd naar kungfufilms.
’s Nachts in bed droomde hij dan van een
toekomst in Azië waar hij als kungfustrijder
door het leven zou gaan. Zijn kungfudroom
verdween maar zijn liefde voor Azië bleef
bestaan. ‘Natuurlijk is Nederland best een fijn
land om een paspoort van te hebben,’ zegt
Sander (26) maar een leven lang hier wonen
kan hij zich nog steeds ‘niet voor­stellen’.
Sander ging trade management Asia
studeren, een studie die zich richt op het
bedrijfsleven in Azië. De uitwisseling met
een Aziatische universiteit was vast onderdeel van het programma. Sander vertrok in
januari 2009 voor een semester naar Hong
Kong. ‘Het leuke aan Hong Kong is dat je
dicht genoeg tegen China aan zit om mee
te genieten van de economische groei en
mogelijkheden, maar dat de cultuur ook nog
een beetje westers is.’
Zijn westerse gewoontes moest Sander toch
laten voor wat ze waren. In Hong Kong
kennen ze geen bruine boterhammen met
pindakaas; het was drie keer per dag rijst
eten. Alleen bij het ontbijt at hij noodles,
met twee eieren en een kopje koffie. Het leven in Hong Kong beviel hem uistekend. En
dan met name het culinaire leven. Sander: ‘Ik
ben dol op Aziatisch eten. Het is leuk dat er
zo veel kleine eettentjes zijn’. Sander at vier
keer per dag buiten de deur. Al was het maar
omdat hij niet over een eigen kookgelegenheid beschikte.
In Hong Kong leidde Sander net als de Hong
Kongers een gestructureerd leven. Zo stond
hij elke dag stipt om kwart voor zeven op.
Sander: ‘Dan met de bus of taxi naar school,
de hele ochtend lessen volgen. ’s Middags op
school een bak rijst met kip en dan trainen
in de sportschool. Op weg naar huis maakte
ik dan nog even een stop bij mijn favoriete
restaurant waar ze de lekkerste omeletten met garnalen ter wereld hebben. Even
rusten, studeren, een babbeltje maken met
10
havana
mijn medestudenten en dan ’s avonds weer
aan tafel voor mijn laatste portie rijst,’ lacht
Sander.
Eenzaam heeft Sander zich geen moment
gevoeld. Hij woonde met allemaal internationale studenten en in de gang waren altijd
leuke mensen om een babbeltje mee maken.
In de Chinese cultuur werd hij ondergedompeld door een speciale buddy die hij kreeg
aangewezen door de universiteit: Hoho. Zij
liet hem bijvoorbeeld de karaokebar zien,
want op karaoke zingen zijn de Chinezen
dol. Op hoge uitzondering werd hij zelfs
voor een etentje bij Hoho en haar familie
thuis uitgenodigd. ‘In Hong Kong is het huis
toch een privé ding. Hong Kong-nezen leven
vaak heel klein.’
En werd hij nog aanbeden door de meisjes? ‘Ja, je ligt wat beter in de markt,’ zegt
Sander lachend. ‘Je hebt wat meer waarde.’
Meisjes waggelden in groepjes giechelend
achter hem aan en anderen wilden met hem
op de foto. Maar hij is er niet op ingegaan
want hij is gelukkig met zijn Cindy die hij
ontmoette tijdens zijn studie. ‘Een van de
betere dingen die me is overkomen aan
de HvA’
Mandarijn
Ook voor Tim Knook (21) hing de fascinatie
voor Azië samen met zijn liefde voor kungfu.
Tim: ‘Mijn interesse voor Azië is tijdens
mijn basisschoolperiode ontstaan. Een van
mijn vrienden uit die tijd was Vietnamees
en liet mij een hele nieuwe cultuur zien vol
met exotisch eten, kungfufilms en Aziatische
tradities.’ Toch liet hij zich bij de keuze voor
zijn studie trade management Asia niet enkel
door zijn persoonlijke interesse leiden. ‘Tijdens mijn middelbareschoolperiode begon
ik met oriënteren op een vervolgstudie, op
dat moment was ik vrij ondernemend en
zocht naar kansen en mogelijkheden voor
mijn toekomstige carrière. Na een bezoek
aan een Chinees seminar van de Universiteit
van Maastricht was ik overtuigd van de
kansen in China. De studie trade management Asia koos ik vervolgens omdat er een
uitstekende balans is tussen bedrijfskunde en
de Aziatische culturen. Dat betekent ook het
leren van een Aziatische taal, in mijn geval
het Mandarijn.’
Tim zit momenteel in Guangzhou, de
provinciehoofdstad van Guangdong, waar
hij stage loopt bij het consulaat-generaal
Guangzhou. Erg verloren voelt hij zich niet
in het Verre Oosten. Hij geniet erg. ‘Ik leef
hier met de dag,’ zegt hij. En hij ziet het wel
voor zich om hier nadat hij is afgestudeerd
een baan te gaan zoeken.
Ook hij wordt door de Chinese meisjes aanbeden. ‘Ja, je krijgt als Nederlandse jongen
veel aandacht van de meisjes. Het is iets waar
je aan moet wennen. Voor ons is het vanzelfsprekend om iemand uit een ander land te
zien, maar in China is dat niet zo. Vooral als
een stad uit een miljoen Chinezen bestaat, en
maar een handjevol b
­ uitenlanders.’
Gratis drankjes
Ook Frances Wijsman (23) ging een tijdje
op uitwisseling naar een Chinese universiteit. De liefde voor het Chinese voedsel
‘Sommige studenten gaat het om de universiteit, sommigen om de plek. Mij ging het duidelijk om de plek. De universiteit van Macau was niet bepaald een superuniversiteit.
Ik heb niet zo hard gestudeerd en ik kwam
met allemaal negens terug,’ lacht Frances.
Enthousiast vertelt ze over haar tijd in Macau. ‘De stad is geweldig. Macau is het Las
Vegas van China. Ze hebben zelfs bepaalde
gebouwen en hotels precies nagebouwd. Er
zijn heel veel plekken in Azië waar gokken
verboden is dus iedereen komt naar Macau.
Dus dat betekent een heel goed nachtleven.
Voor een vrouw is het heel makkelijk om
gratis drankjes te krijgen,’ lacht ze.
Maar hoe vond ze het om ondergedompeld te zijn in zo’n andere cultuur waar je
de taal niet verstaat? ‘Dat je de taal niet
verstaat is heel raar,’ zegt Frances. ‘Je moet
je voorstellen dat je in een taxi stapt en dat
je vervolgens niet kan zeggen waar je heen
moet. Wij kennen ook alleen Engelse namen
voor plaatsen en straten. Vooraf moesten
we aan Chinese studenten vragen of ze het
adres waar we heen moesten voor ons op
een briefje wilde schrijven of we lieten een
foto zien van de plek waar we heen wilden.’
Meisjes waggelden giechelend achter
hem aan en wilden met hem op de foto
deelt ze niet met Sander: ‘Dat eten in China,
dat is het vreselijkste wat er bestaat,’ roept
Frances uit. ‘China is best een arm land en
als je daar kip bestelt krijg je ook echt alles
van een kip. Een hoofd op je bord is geen
uitzondering, foeyonghai ben ik nergens
tegengekomen.’
Frances studeert international business management en zat van augustus 2008 tot februari 2009 in Macau. Eerder zat ze al voor
langere tijd in Istanboel en voor een stage in
Vancouver. Nu is ze bijna afgestudeerd en
droomt ze er al weer over om een master in
Zweden of Londen te doen. Frances: ‘In het
buitenland studeren werkt verslavend.’
In tegenstelling tot Tim en Sander droomde
zij er vroeger niet over om kungfustrijder
te worden. ‘Maar het was ook geen toeval
dat ik naar China ging. Op school leerden
we natuurlijk heel veel over Azië omdat het
land zo’n opkomende economie heeft. Ik
dacht: ik ben zelf West-Europees opgevoed,
het is goed om ook eens de oosterse cultuur
te leren kennen.’
Frances had een geweldige tijd in Macau.
Eenzaam of verloren voelde Frances Wijsman zich dan ook niet: ‘Het was eigenlijk
zoals het overal is waar je gaat studeren:
er zijn een heleboel andere internationale
studenten, die allemaal zin hebben om leuke
dingen te doen.’ En dat leidde voor Frances
vooral tot veel tripjes. ‘Het fijne aan Macau
is dat het ontzettend centraal ligt, dus je kan
heel makkelijk vluchten boeken naar andere
landen in Azië. We hadden vaak een weekje
vakantie dus gedurende die periode ben
ik naar Thailand, Vietnam, Cambodja en
Singapore geweest. China zelf deden we dan
in het weekend. Vrijdag had ik geen college
dus dan hadden we steeds drie dagen om
een nieuwe plek te verkennen.’
Of ze haar levensstijl niet een beetje decadent vond? Frances lacht: ‘Ja, vergeleken bij
de Chinese studenten leefden wij ontzettend
decadent. Maar ja, natuurlijk was alles daar
een stuk goedkoper. Daarbij was mijn huur
maar 110 euro per maand en had ik van
tevoren ontzettend veel gewerkt dus ik had
veel uit te geven. Dan neem je toch wat makkelijker een massage dan in Nederland!’ n
Beeld Aimee Groen
Lekker weer, vier keer per dag uit eten, naar school
havana
11
opinie
Islamitisch
hbo is
onwenselijk
Beeld Pascal Tieman
Een islamitische universiteit of hogeschool kan nooit
‘de’ islam vertegenwoordigen, hoogstens een richting.
Bovendien draagt islamitisch hoger onderwijs bij aan
het arabiseringsproces.
Pogingen islamitische universiteiten en hogescholen op te richten zijn telkens weer weinig
succesvol. Als instrumenten voor emancipatie
en integratie zijn dit soort instituties ongeschikt. Het gemakkelijkst valt dit te illustreren aan het fenomeen ‘islamitische partij’.
‘De’ islam bestaat niet. Dat is namelijk een
constructie van denkers als Geert Wilders en
islamitische machtspolitici. In onze mooie
stad Amsterdam roept de ene moskee de
‘officiële’ Turkse Nederlanders van Dianet
op tot gebed en een andere de gelovigen van
Milli Görüs. Weer een andere richt zich tot
Arabischtalige Marokkaanse Nederlanders.
Honderd meter verder beperkt de muezzin
zich louter tot Berberse Marokkanen die onder elkaar Tamazigh spreken. Elders wil een
moskee eigenlijk alleen Surinaamse Hindoestanen naar binnen praten. En vergeet ook
niet de moslims uit Somalië, India, Pakistan,
Indonesië en Maleisië die hier allen hun eigen
moskee hebben en eveneens andere talen dan
Arabisch voeren.
Behalve deze nationale, regionale en etnische
verschillen bestaan er onder moslims ook
nog eens theologische en dogmatische
­denominaties.
Bovendien geven steeds meer Nederlandse
moslims aan dat zij een seculiere vorm
van religie beleven: een individuele, spirituele aangelegenheid die tot de woning
en de gebedsruimte beperkt is. Zij voelen
zich ook zeer wel bij de vrijheden die hun
door een democratische rechtstaat worden
­geschonken.
Al deze verschillende moslims zouden elkaar
moeten vinden binnen één partij? De kleine,
onsympathieke Staatkundig Gereformeerde
12
havana
Partij bestaat juist omdat zij zich beperkt tot
één religieuze denominatie. De kleine, sympathieke Partij voor de Dieren ontleent haar
bestaansrecht aan de radicale concentratie
op het item dierenwelzijn. Nederlandse moslimpartijen richten zich in laatste instantie
toch vaak op een bepaalde etnische groep.
Overigens ook de moslims die voor partijen
als de PvdA kiezen, geven hun voorkeurstemmen vaak aan leden van hun eigen etnische
groep. Dat bleek onlangs weer bij de gemeenteraadsverkiezingen.
Want de gemiddelde Nederlandse moslim is
zich immers van al die verschillen heel goed
bewust. Die trouwt niet met een moslim uit
een andere groep en erkent als voorstander
van islamitisch onderwijs evenmin gemakkelijk andere richtingen.
aan niet-confessionele instellingen.
In een werkelijke behoefte zal een islamitische universiteit of hogeschool dus niet
voorzien. Maar dat is bekeken vanuit de
vraag. Vanuit het aanbod ligt het anders. Een
richting die hecht aan de ostentatieve waarde
van een islamitische onderwijsinstelling, tegenover openbare, katholieke en protestantse
concurrenten, daarvoor zijn in binnen- en
buitenland wel wat moslimpolitici te vinden.
De meer assertieve roepers om islamitische
universiteiten en hogescholen baseren zich
vaak op de ideeën van islamoloog Tariq
Ramadan. Die stelt dat een Europese islam
Islamitische studenten studeren
naar alle tevredenheid aan
confessionele hogescholen
Arabisering
Daarom zal een beoogde ‘islamitische’
universiteit of hogeschool, nooit ‘de’ islam
vertegenwoordigen, hoogstens ‘een richting’. Want het merendeel van de Nederlandse moslims kan zich heel wel vinden in
openbaar onderwijs of in moslimonderwijs
met een gematigde signatuur. Anders dan
islamofobe politici en hun machtsbeluste
islamitische collega’s suggereren. Dat geldt
eveneens voor de bestaande universiteiten en
hogescholen. Islamitische studenten die hun
religieuze identiteit voorop willen stellen en
benadrukken, studeren zo te zien naar alle
tevredenheid aan confessionele Nederlandse
universiteiten en hogescholen, die hun naar
hartenlust allerlei godsdienstige faciliteiten
verlenen. Hun wat meer seculiere moslimcollega’s studeren zonder identiteitsproblemen
zijn ingevoerd in de wereld van de Nederlandse politiek. Dus uiteindelijk besluiten
naar een brede, pluralistische partij te streven, waarin religieuze normen en waarden
een inspirerende rol spelen. De paradox
is dat zij voor dit marketingconcept geen
islamitische partij meer hoeven op te richten.
Hun partij bestaat al bijna dertig jaar en heet
CDA. Zoals hun universiteiten en hogescholen, waar religieuze normen en waarden een
rol spelen en soms nog veel langer bestaan en
VU, Radboud, Tilburg, Windesheim, Ichtus
of InHolland heten.
Een laatste bezwaar. Je kunt allerlei ­morele
Paradox
en ethische bezwaren hebben tegen de mate
waarin de Nederlandse samenleving is
geïndividualiseerd. Maar de tijd van zuilen,
volksdelen, gemeenschappen en collectieven
is voorgoed voorbij. Wie dus in de geïndividualiseerde kennissamenleving succesvol wil
worden, heeft behalve een goede opleiding
die hem de juiste kennis en vaardigheden
bijbrengt, een zo breed mogelijk netwerk
nodig. Plus de sociale kennis en vaardigheden om dat te onderhouden. En die vind
je moeilijk op een islamitische hogeschool
of universiteit.
Terug naar het voorbeeld van een islamitische partij. Die krijgt pas kans van slagen als
de betrokken politici en kiezers voldoende
August Hans den Boef is docent media,
informatie & communicatie n
zich in moderne, democratische landen thuis
voelt als een vis in het water. Zijn tegenstanders opperen dat Ramadans moderniseringsproject misschien een tactiek is om al de
nationale, regionale en etnische, dogmatische
en denominale verschillen op te nemen in één
(Euro)Arabische identiteit.
Ik ben bang dat islamitisch hoger onderwijs
aan dat arabiseringsproces bijdraagt, waardoor veel Nederlandse moslims nog verder
van hun etnische wortels verwijderd raken.
reportage
Een echt
Amsterdams
havenlied
Beeld Co de Kruijf
Studentenband Zorita had geen schijn van kans
bij de finale van het Amsterdamse Havenlied. De
afgeladen, dampende Melkweg had alleen oor voor
Nederlandstalige meedeiners. Marcel van Roosmalen
Een optreden van zanger Harry Slinger bij
De Wereld Draait Door zorgde voor een
onverwachte toeloop naar de finale van
het nieuwe Amsterdamse Havenlied in de
Melkweg. Een half uur voor aanvang was
de kleine zaal al gevuld met een dampende
massa. Mensen van de organisatie probeerden bij de ingangen wanhopig zo veel
mogelijk mensen buiten te houden.
Dat deden ze met verve.
We moesten ons een weg naar binnen vechten, dreigen en schelden.
We kwamen voor Zorita, een jonge Belgisch/Nederlands/Hongaarse band, die volledig bestond uit (ex)studenten van de UvA.
Ze waren als eerste aan de beurt en speelden
met hun mix van gypsy, pop, latin en folk
met een vleugje Balkan beats, door de bandleden zelf omschreven als ‘Tom Waits meets
Manu Chao’, de zaal volledig plat.
Tenminste dat was de indruk die wij
­hadden.
Knalrood pak
De drukte in het zaaltje was zo groot dat
veel energie opging aan het halen van bier,
en het uitdelen van elleboogstoten om te
blijven staan waar je stond. Het publiek
bestond uit een bonte mengeling van fans
van alle finalisten, liefhebbers van het
levenslied, havenwerkers en bobo’s. Vooral
de leden van een zeemanskoor uit Zaandam
– ze waren met tourbussen gekomen om het
lied van volkszanger Mick Harren vocaal
te ondersteunen – trokken de aandacht met
hun knolneuzen en grote voorliefde voor
bier. Ruim voordat ze zelf moesten optreden,
waren de meesten al aangeschoten.
Presentatrice Ellen ten Damme – voor de
gelegenheid versierd met zeemanstatoeages
– droeg een knalrood pak en probeerde de
boel zo goed mogelijk aan elkaar te praten.
Ze was amper te verstaan. De pauzes tussen
de optredens van de acht bands duurden
lang. Telkens moest het podium worden verbouwd. De onderbrekingen werden gevuld
met het draaien van Hollandse zeemansliederen, die zonder uitzondering werden
meegebruld door de massa.
Carlos Zorita Diaz, de zanger van Zorita,
had vooraf in een zelfgeschreven persbericht laten weten dat de band zich ‘niet gek
liet maken’ en dat ze zichzelf zagen als underdog.
Dat leek me een understatement.
Halverwege de avond was al duidelijk dat
Zorita, het zou moeten afleggen tegen een of
andere Nederlandstalige meedeiner, want dat
was de sfeer.
Onder het bier en in de drukte probeerden
we ons werk te doen.
We spraken:
• Iemand van de Amsterdamse haven:
‘Jaaaaaa, dit is wel geslaagd hoor. Ik versta
je niet. ZORiTa? Welke band was dat? De
eerste? O, dat heb ik niet kunnen horen.’
voor de finale. Ik had de indruk dat het
aansloeg, maar de winnaar is ongetwijfeld
iets met een accordeon, een man met een
baard en een meezingrefrein.’
Dat klopte.
Meezingen
Na uitvoerig juryoverleg schreeuwde Ellen
ten Damme dat de band Zanph had gewonnen met het nummer ‘In de haven van Amsterdam’. Ze vond vooral het refrein goed.
‘In de haven van Amsterdam...’
Het leidde tot ongekende blijdschap op ­
het podium.
‘Iets met een accordeon, een man met
een baard en een meezingrefrein’
• Iemand van het zeemanskoor uit Zaandam: ‘Weet ik veel. Ken jij Mick Harren
niet? Nee? Weet ik veel hoe laat wij moeten... Ze roepen me wel.’
• En ten slotte, na lang zoeken, Joost Abbel
(25), ex-student sociologie en bandlid van
Zorita. Hij droeg bretels en maakte tussen
de rest van het publiek een frisse indruk.
Hij dacht niet dat ze zouden gaan winnen.
‘Nou nee, we hadden als enigen een nietNederlandstalig nummer. Ons speciaal voor
dit festival geschreven liedje ‘Lost at Sea’
is in het Engels, toch een vreemde taal. We
deden mee om onszelf onder de aandacht
te brengen en zijn er trots op dat we uit
tweehonderd inzendingen zijn gekozen
De bandleden knuffelden elkaar uitvoerig en
balden hun vuisten naar het publiek.
Het was dus een echt Amsterdamse
­havenlied.
De winnaars mochten het nummer nog een
paar keer spelen.
Net zo lang tot iedereen de zin ‘In de haven
van Amsterdam’ kon meezingen. Achter in
de zaal stonden de bobo’s van het havenbedrijf in hun pakken met stropdassen. Ze
zongen uit volle borst en zeiden daarna dat
het lied de essentie goed samenvatte. ‘We
wilden een havenlied over Amsterdam. De
winnaars zijn erin geslaagd om die boodschap uit te dragen.’
Geen speld tussen te krijgen. n
havana
13
Kleur je studie
Overzicht Minorenaanbod 2010 - 2011
Als je volgend studiejaar een minor gaat doen en alles wilt weten over de
minoren van de HvA, kom dan naar de HvA Minorenmarkt op donderdag
18 maart van 16.00 tot 18.00 uur in het restaurant van de locatie Leeuwenburg (Weesperzijde 190, naast het Amstel station).
Informatie over alle minoren vind je ook op www.minoren.hva.nl. Inschrijven voor de minor van jouw keuze doe je ook via deze site. De inschrijving
voor minoren van het eerste semester 2010-2011 loopt van 29 maart
tot 11 april 2010.
Let op: Wijzigingen voorbehouden.
Raadpleeg de website voor een actueel overzicht van minoren.
Overzicht 2010 - 2011
Bewegen, Sport en Voeding
(DBSV)
 Bewegen en Gezondheid 1+2
 Bewegen en Project Management 1+2
 Bewegen en Vrije Tijd 1+2
 Bewegen in het Speciaal Onderwijs 1+2
 Eetcultuur (HvA-brede minor) 2
 Evidence based Diëtetiek 2
 Food Quality Management 2
 Health and Lifestyle 2
 Sport and Business Administration 1+2
 Sport and Public Administration 1+2
 Sport as a Global Language (Engelstalig) 1+2
 Werken met groepen 2
Doorstroomminor:
 Sport & Science 1+2
Economie en Management
(DEM)
 Accountancy voor BE’ers (MACBE) 1+2
 Accountancy voor BE’ers (deeltijdminor) (dtMACBE) 1+2
 Actief merkenmanagement voor de retailbranche (MAMR)
1+2
 Arbeidsrecht 1+2
 Bedrijfsjournalistiek (nieuw) (MBJS) 1+2
 Bedrijfsovername (nieuw) 1+2
 Beleggen breed (MBELB) 1+2
 Beleggen diep (MBELD) 1+2
 Beleggen (deeltijdminor) (dtMBEL) 1+2
 Business Consultancy (MBCO) 1+2
 Business English (deeltijdminor) (dtMBEN) 1+2
 Business Intelligence (deeltijdminor) (dtMBIN) 1+2
 Business Intelligence in de praktijk (MBIN) 1
 Business Process Integration Extended – Engelstalig
(MBPIE e) 1+2
 Business Process Integration Extended – Nederlandstalig
(MBPIE n) 1+2
 Business Process Integration Finance – Engelstalig (MBPI fe) 1+2
 Business Process Integration Finance – Nederlandstalig
(MBPI fn) 1+2
 Business Process Integration Management – Engelstalig
(MBPI me) 1+2
 Business Process Integration Management – Nederlandstalig (MBPI mn) 1+2
 Business Spanish (deeltijdminor) (Engelstalig) (dtMSPA) 1+2
 China: Fact-finding mission (Engelstalig) (MCHIN) 1+2
 City Marketing in Europe (MCME) 1
 Coachend Leiderschap (deeltijdminor) (dtMCL) 1+2
 Communicatie & Futuremanagement in de publieke sector
(nieuw) (MCFPdt) 1+2
 Criminaliteit, Integriteit en Recht (MCIR) 1+2
 Crises als uitdaging (MCRI) 1+2
 Cross Cultural Business Skills (deeltijdminor) (dtMCCBS) 1+2
 Entrepeneurship (Engelstalig) (MENT) 1+2
 Experience- en Eventmanagement (MEEM) 1+2
 Global Business Ethics (nieuw) 1+2
 Global Communication (deeltijdminor) (dtMGC) 2
 Human Resource Management voor niet HRM-ers (HRVRIJ) 1+2
 Inspirerend Leiderschap (MINLE) 1
 International Financial Management (Engelstalig) (MINFI) 1+2
 International HRM (HRINT) 1
 International Marketing (MINTM) 1+2
 Latin America Business Studies (Engelstalig) (MLABS) 1+2
 Learning & Development (HRL&D) 1
 Leidinggeven (deeltijdminor) (dtMLED) 1+2
 Loopbaancoaching 1
 Management Control (deeltijdminor) (dtMMCO) 1+2
 Management Control (MMCO) 1+2
 Management van Creativiteit & Innovatie (MMCI) 1+2
 Marketing en management van de (sport)vereniging
(MMSV) 1+2
 Marketing voor niet-marketeers (nieuw) 1
 Ondernemerschap (MOND) 1+2
 Online Marketing (MONLM) 1+2
met een minor
 Personal Financial Planning (Professional) (Engelstalig)
(MPFP) 1+2
 Projectmanagement (deeltijdminor) (dtPRRM) 1+2
 Reputatiemanagement (MREP) 1+2
 Sales 2.0 (MSAL) 1+2
 Sociologie van de arbeid (HRDOOR) 1
 Sponsoring, Fundraising and International Sportevents
(MSFS) 1+2
 Srananistiek (nieuw) (MSRAN) 1+2
 Sustainable Leadership & Entrepeneurship (nieuw) (MSLE) 1+2
 Trends en ontwikkelingen in het HRM (deeltijdminor)
(HRDEEL) 1
Doorstroomminoren:
 Accountancy AOT (MACC) 1+2
 Financiële dienstverlening (deeltijd) (dtMFIB) 1+2
Gezondheid (DG)
 Arbeid en Gezondheid 1+2
 Digital Health and Wellbeing (i.s.m. DMCI) 1
 European Multiprofessional Health Care 1
 Global Occupational Therapy 1
 Global Nursing 1
 Health Promotion 1+2
 Kinderen 2
 Omgeving 2
 Verpleegkundige Praktijkondersteuner Huisarts 2
(Verpleegkundige Public Health)
Doorstroomminor:
 Wetenschappelijke doorstroomminor 1
Media, Creatie en Informatie
(DMCI)
 Advanced Software Development (Informatica) 1+2
 Advanced System and Network Engineering (Informatica) 1
 Ambient Interaction (nieuw) 1
 AMFI Design 2
 AMFI Exchange 1+2
 AMFI Fashion & Entrepeneurship (nieuw) 2
 AMFI Fashion Magazines 2
 AMFI Individuals 1+2
 AMFI Make & Buy 1
 AMFI Production 2
 AMFI Retail and Research 1
 AMFI Textile & Forcasting 1
 AMFI Visual Culture 1
 Archieven (MIC) 1
 Beeld (MIC) 2
 Consumermarkets, loyalty and design (MIC) 1
 Content in motion (CIM-IAM) 2
 Contentmanagement en ePublishing (MIC) 2
 Creative, content & crossmedia production (nieuw) 2
 Creatief schrijven (MIC) 2
 Datavisualisatie (nieuw) 1+2
 Digitale Cultuur (MIC) 1
 Digital Entrepreneurship (IE) 1+2
 Digital Health and Wellbeing (i.s.m. DG) 1
 Digital Life (IIE) 1+2
 E-discovery (nieuw) 1
 Forensic Intelligence & Security 2
 Game Design 2
 Game Production 2
 Game Technology 2
 ICT Management 2
 Industrial Computing 1
 International journalism (MIC) 1+2
 Jeugd en Media (MIC) 1+2
 Marketing van de culturele sector (MIC) 2
 Media Event Management (MIC) 2
 Media Ondernemerschap (MIC) 2
 Merkenmanagement (MIC) 1
 Nieuwsjournalistiek en hypes (MIC) 2
 Ondernemerschap, Onderzoek & Beleid (IE) 1+2
 Online Management (nieuw) 2
 Praktische filosofie (MIC) 1+2
 Projectmanagement Information Engineering (IE) 1+2
 Radio (MIC) 2
 Schrijven en redigeren (MIC) 2
 Sociale kracht van interactieve media 2
 Sourcing (i.s.m. HES en HRM) 1 (vt.), 2 (dt.)
 Spaanse taal en cultuur (MIC) 1+2
 Special Editions/ Books & More (MIC) 2
 Technical computing 1
 Televisie (MIC) 1+2
 Trends in the media (nieuw) 2
 Web 2.0/3.0 and Knowledge Sharing (MIC) 2
Doorstroomminoren:
 Business Information Systems (IE) 1
 Communicatiewetenschap (MIC) 1
 Digital Media Minor (IAM) 2
 Science Research Competences (AMFI) 2
Maatschappij en Recht (DMR)
 Community Development (nieuw) 2
 Diversiteit in de grote stad (HvA-brede minor) 1
 Ethiek voor de beroepspraktijk (HvA-brede minor) 1
 Gedwongen hulpverlening: forensische psychiatrie en
justitiële jeugdzorg 1
 Handhaving van recht en regelgeving 1
 Huiselijk en seksueel geweld 1
 International Social Work and Community Development 1
 Jeugdrecht 1
 Jeugdzorg en hulpverlening 1
 Jongerenwerk in de grote stad: leefwereld, beleid en
methodiek 1
 Kernthema’s van het menselijk gedrag 1
 Kinderopvang: beleid en management 1
 Kunst in de wijk (nieuw) 1
 Mediation 1
 Mensen met een verstandelijke beperking 1
 Outreachend werken (HvA-brede minor) 1
 Social work and law: “Civil Society and Human Rights”
(HvA-brede minor) 2
 Sociale kracht van interactieve media (HvA-brede minor) 2
 Sociale Psychiatrie: GGZ agogiek in cliëntperspectief 1
 Training, coaching en begeleiding (HvA-brede minor) 1
 Urban Management and Social Innovation 2
 Werken bij de overheid – publiekrecht 1 (vt.), 2 (dt.)
 Werken bij de rechtbank – procesrecht 1 (vt.), 2 (dt.)
 Werken in het bedrijfsleven – privaatrecht 1 (vt.), 2 (dt.)
 Werken met gezinnen 1
 Who cares? Over de nieuwe professional en de mantelzorg 1
 Wonen 1
 Working in an international legal environment 1
 Zingeving en Samenleving (HvA-brede minor) 1
Doorstroomminoren:
 Doorstroominor Rechten (voor studenten HBO-Rechten) 1
 Sociaal wetenschappelijk onderzoek 1+2
Onderwijs en Opvoeding (DOO)
EHvA (Educatieve Hogeschool
van Amsterdam)
1+2* = doorlopend over beide semesters
 A classroom with a view 1 (vt.); 1+2* (dt.)
 Arabische taal en cultuur 1 en 2 (vt.); 1+2* (dt.)
 Coachen en begeleiden in het pedagogisch werkveld 1
(vt. en dt.)
 Cultuureducatie 1 (vt. en dt.); 1+2* (vt. en dt.)
 De docent als coach 1+2* (vt. en dt.)
 Docent in het MBO 1+2* (vt. en dt.)
 Docent in het VMBO 1+2* (vt. en dt.)
 Internat.: werken in het Engelse taalgebied in Europa 1 en
2 (vt.)
 Internationalisering: werken in ontwikkelingslanden 1 en
2 (vt.)
 Jeugdzorg en onderwijs 1 (vt. en dt.)
 Kinderen met speciale behoeften 1 (vt. en dt); 1+2*
(vt. en dt.)
 Kinderopvang: beleid en management 1 (vt. en dt.)
 Levensbeschouwing en Maatschappij 1 (vt.); 1+2* (dt.)
 Morele opvoeding in een democratische samenleving 1
(vt.); 1+2* (dt.)
 Opvoedingsondersteuning 1 (vt. en dt.)
 Schoolmanagement 1 (vt. en dt.); 1+2* (vt. en dt.)
 Taal en stad 1 (vt. en dt.); 1+2* (vt. en dt.)
 Trainer and coach on the workfloor 1 (vt.)
 Wetenschap en techniek 1 (vt. en dt.); 1+2* (vt. en dt.)
Techniek (DT)
AHT (Amsterdamse Hogeschool
voor Techniek)
 Airport Seaport Logistics Amsterdam 2
 Architectuur en beelde kunst 1
 Aviation Design, Built & Fly 1+2
 Business Management 1+2
 Design and Engineering 1+2
 Duurzame logistiek en mobiliteit (nieuw) 1+2
 Energie en duurzaamheid 1
 Engineering 1
 Engineering and Investigation 2
 Extreme projectmanagement of space 1+2
 Interieurarchitectuur 1
 Lighting 1
 Maritime Engineering 1
 Material World 1
 Modelleren en simuleren 1+2
 Navigation 1
 Ondernemen in Techniek 1+2
 Operationele Technologie 1
 Operations and Maintenance 1+2
 Spader 1+2
 Stedelijke Vernieuwing (HvA-brede minor) 1+2
 Van Plaats Delict tot rechtszaal 1+2
 Veranderkunde 1
 Visualisatie 1
 Werken aan vastgoed (nieuw) 1+2
Doorstroomminoren:
 Bouwkunde 1
 Civiele Techniek (TU Delft) 1
 Water in de stad (nieuw) 1
havana
15
oudere studenten
Niet iedereen begint meteen na zijn eindexamen aan een studie. Soms zit daar een heel leven tussen. Vier dertigplus
HvA’ers aan het woord. ‘Als je nog één keer u tegen me zegt, breekt hier onmiddellijk de pleuris uit.’ Kirsten Dorrestijn
42 jaar
Weer in de klas
Feike Zandinge
Hamid Ghasemian Safai
vierdejaars culturele & maatschappelijke vorming
‘Voordat ik aan deze opleiding begon, heb ik van alles gedaan. Ik wist lang niet wat ik wilde.
Eerst wilde ik in de grafische sector, daarna heb ik een tijdje sociaal pedagogisch werk gedaan en vervolgens een hoveniersopleiding. Die laatste opleiding heb ik afgerond. Vervolgens
heb ik in een tuincentrum, bij de gemeentedienst en drie jaar in de horeca gewerkt. Op een
gegeven moment zag ik geen toekomstperspectief meer en toen ben ik op zoek gegaan naar
een hbo-opleiding. Het werd cmv. Aangezien ik niet eerder een hbo-opleiding had gedaan en
eerstejaars forensisch onderzoek
‘Tien jaar geleden ben ik met mijn vrouw en kinderen vanuit Iran naar Nederland gevlucht.
In Iran heb ik aan de beste universiteit geneeskunde gestudeerd en vervolgens had ik mijn
eigen praktijk. Indertijd had ik bij geneeskunde één vak forensisch onderzoek gevolgd en dat
is me altijd blijven fascineren. Ik doe deze studie puur uit interesse. Als ik geld zou willen
verdienen, zou het verstandiger zijn om hier een baan als arts te zoeken, maar mijn carrière
heb ik al gemaakt toen ik jonger was. Er zijn trouwens weinig banen voor forensisch onder-
‘Ik geniet enorm van
het studentenleven’
‘Na de lessen moet ik koken
en voor de kinderen zorgen’
ik me vóór m’n dertigste heb aangemeld, krijg ik tot mijn 34e studiefinanciering.
Ik vind steeds meer m’n plek, maar ik blijf onrustig. Al mijn vrienden werken. Ik mis vastigheid, de bevestiging van “dit heb ik gestudeerd, dit zijn mijn competenties en daarvoor krijg
ik betaald”. Maar tegelijkertijd geniet ik enorm van het studentenleven. Dat heb ik nooit eerder op deze manier meegemaakt. Ik heb een aanlooptijd nodig gehad om erachter te komen
wat ik wilde. Als ik dat eerder had geweten, had ik eerder mijn leven op poten gehad.
Ik voel me gelijkwaardig aan mijn klasgenoten. Zij zijn zich ook aan het ontwikkelen. Bij
hen zie ik dezelfde zoektocht en onzekerheden. Met studenten die er de kantjes van aflopen
heb ik weinig. De fase van “ik woon in een studentenhuis en ik doe de hele dag geen fuck”
ben ik lang voorbij. Bij de serieuzere studenten in mijn klas vind ik aansluiting. We doen geen
leuke dingen na de les, daar is nauwelijks tijd voor. Ik ben al blij als ik een gaatje vind om
mijn vrienden te zien. Of om te daten, want dat is nu ook aan de orde.’
16
havana
zoekers. Hoe ik mijn studie bekostig, daar wil ik niks over zeggen.
We volgen nu een vak chemie. Daarin heb ik 24 jaar geleden al les gehad. Toen waren mijn
medestudenten nog niet eens geboren. Ik moet me aanpassen aan mijn studiegenoten. Soms
ben ik het ergens niet mee eens en dan denken zij: “Misschien snapt hij het niet door de
taal”. Ze nemen me niet honderd procent serieus. Ik moet de anderen leren begrijpen en zij
moeten oefenen om met buitenlanders te werken.
Doordat ik pas de tweede keer werd ingeloot, ben ik een maand later begonnen. De eerste
weken waren een hel. Er werden allemaal afkortingen gebruikt die ik nog niet kende, zoals
‘p.d.’ voor ‘plaats delict’. De anderen dachten dat het aan mijn taalachterstand lag of dat ik
dom was. Tot nu toe heb ik allemaal goede cijfers gehaald.
Ik zoek bij mijn studie niks anders dan kennis. Ik ben getrouwd, ik heb kinderen en ik heb
mijn carrière al gemaakt. Na de lessen moet ik koken en voor de kinderen zorgen.’
Beeld Maarten Brante
32 jaar
oudere studenten
Oude studenten, jonge studenten
Domein
■■Bewegen, Sport & Voeding
■■Economie & Management
■■Gezondheid
■■Media, Communicatie & Informatie
■■Maatschappij & Recht
■■Onderwijs & Opvoeding
■■Techniek
47 jaar
Jonger dan 35
2126
13621
2626
6495 5638
4136
4879
35 of ouder
10
432
105
174
357
1230
162
51 jaar
Jorge Pattantyus
Cynthia Heus-Sabajo
eerstejaars interactieve media
‘Afgelopen augustus was ik op zoek naar een cursus websites bouwen en toen stuitte ik op
deze studie. Ik dacht “wauw, dit kan ik niet laten liggen.” Ik was altijd al benieuwd hoe
internet werkt. Het is de toekomst. De studie is enorm zwaar, zeker omdat ik er nog een heel
leven naast heb. Ik ben een eigen bedrijf aan het opzetten. Laatst heb ik een week vrijgenomen van de studie om bij te komen. Ik wist van tevoren niet dat het zo zwaar zou zijn. Het is
een dagelijkse strijd om door te zetten.
derdejaars voeding & diëtetiek
‘Dit was voor mij een goed moment om te gaan studeren. Na mijn middelbare school ben ik
gaan werken en vervolgens kreeg ik een man en kinderen. Mijn jongste dochter is nu negentien en studeert ook aan de HvA.
Mijn man heeft een eigen praktijk voor fysiotherapie. Mijn besluit om te gaan studeren kwam
toen hij zei hij dat hij graag een diëtist in zijn praktijk zou willen, er komen namelijk vaak
patiënten met voedinggerelateerde klachten. Ik ben geïnteresseerd in alles wat met voeding te
‘Ik dacht: goh, ben ik zo oud?’
‘Mijn man sponsort mijn studie’
Ik dacht van tevoren dat ik het moeilijk zou vinden om tussen achttienjarige studenten te
zitten, maar het valt mee. Het zijn ontzettend leuke jongens en meisjes. In bepaalde opzichten
zijn ze heel onzeker. Ze hebben zich nog niet helemaal ontwikkeld en weten niet wat ze van
hun leven kunnen verwachten. Ergens kijk ik ook naar mezelf van vroeger. Dat is leerzaam.
Mijn medestudenten hebben trouwens vaak veel meer ervaring met computers. Ik kreeg mijn
eerste computer pas toen ik veertig was, zij zijn ermee opgegroeid.
Ik denk dat de studenten in het begin wel dachten: “Wat doet hij hier?” Sommigen zeiden
“u” tegen me. Dat vond ik heel moeilijk. Ik heb dat gemakkelijk opgelost door te zeggen:
“Als je nog één keer u tegen me zegt, breekt hier onmiddellijk de pleuris uit.”
Ik heb elke dag les, maar ik ga niet altijd. Dat lukt niet. Ik kan van geluk spreken dat ik geen
vrouw en kinderen heb, maar met mijn bedrijf ben ik 24 uur per dag bezig. Tijd om buiten
school iets leuks te doen, is er niet. Mijn vrienden vinden het vaak wel inspirerend dat ik dit
doe, maar ook hoor ik vaak het woord “zorgwekkend”. Ze zeggen: “jongen, dit kan niet”.’
Jorge Pattantyus heeft inmiddels zijn studie gestaakt.
maken heeft. Mijn man sponsort mijn studie helemaal. Ik krijg geen studiefinanciering.
In het eerste jaar werkte ik vaak ’s nachts door. Ik moest een gigantische inhaalslag maken en
leren omgaan met Word en PowerPoint. Ik denk dat het studeren mij meer moeite kost dan
iemand van twintig. Ik heb als ik thuiskom ook nog een gezin en een relatie. Ik heb andere
verantwoordelijkheden. Maar het feit dat ik ouder ben, gebruik ik nooit als excuus hoor.
Jongeren hebben ook hun verplichtingen.
In mijn jaar zit nog een mevrouw van 54, maar het is niet zo dat wij door onze leeftijd naar
elkaar toetrekken. Ik ga gewoon om met de mensen uit mijn groep. Ik word ook wel eens
uitgenodigd op hun verjaardagen. Doordat ik kinderen van hun leeftijd heb, weet ik wat er
speelt en welke films er draaien. Ik kan dus gezellig meekletsen.
Deze studie geeft mijn leven meer basis, meer diepgang. Ik vind het leuk dat ik mensen kan
helpen door over voeding te praten. Veel mensen staan er niet bij stil wat voeding kan betekenen. Het liefst praat ik er met iedereen over, maar op de HvA leer je dat je niet ongevraagd
advies mag geven.’
havana
17
domeinportret
Jan Bommerhuis
En maar groeien
Met populaire jonge opleidingen als hbo-rechten en
maatschappelijk werk en dienstverlening aan
de HvA. Zo moet het ook zijn.’
Wat de overlap van de opleidingen betreft, is
het bij Maatschappij & Recht anders geregeld dan bij bijvoorbeeld Bewegen, Sport &
Voeding. Er zijn weliswaar minoren waaraan
studenten uit verschillende opleidingen meedoen, zoals bij de social work-opleidingen.
Maar het is niet zo dat rechtenstudenten de
deur platlopen bij vakken van maatschappelijk werk & dienstverlening (mwd). Het
devies bij het domein is ‘klein binnen groot’:
onder de paraplu van Baumfalk opereren de
opleidingen min of meer zelfstandig.
Niet alleen in stijl, maar ook fysiek is de
afstand tussen de zakelijke opleiding hborechten en de sociaal-agogische opleidingen
toegepaste psychologie is het domein Maatschappij &
Recht een van de snelste groeiers van de HvA. En er
staat alweer een nieuwe opleiding in de steigers.
Thijs den Otter en Eveline van Heumen
Nieuwe opleidingen zijn volgens Willem
Baumfalk goed voor de samenhang van zijn
domein Maatschappij & Recht. Hoewel de
domeinvoorzitter ervoor past om zijn opleidingen tot één grote familie te smeden. ‘We
zien het domein vooral als een bestuurlijke
Aantal
medewerkers 2005
constructie. Toen we begonnen met de domeinvorming, heb ik wel een verhaal gehouden over de inhoudelijke samenhang. Daarvoor bleek de tijd nog niet rijp. Los daarvan
denk ik dat het niet iets is dat veel studenten
bezighoudt: die studeren hbo-rechten of
Aantal
medewerkers 2009
Leeftijdopbouw
2005
Leeftijdopbouw
2009
groot: de hbo-juristen zitten (samen met sociaal juridische dienstverlening) in het Europahuis, de andere opleidingen zijn gehuisvest
in het Jan Bommerhuis. Een bewuste keuze
is dat niet. ‘Er is geen plan geweest waarin
we de juridische opleidingen en de sociaalagogische opleidingen bewust hebben willen
scheiden ten bate van een eigen cultuur. Dan
zou de keuze om toegepaste psychologie in
het Bommerhuis te plaatsen ook niet juist
zijn: dat is een hele andere opleiding dan bijvoorbeeld cmv. Het is gewoon een vervelend
historisch feit waarmee we tot de oplevering
van de Amstelcampus moeten leven. Dan
gaan studenten veel meer door elkaar lopen,
al zullen de opleidingen er worden verspreid
over verschillende gebouwen.’
Begonnen in hoofdfase:
Studenten:
235
(165,5 fte)
91 144
(64,9 fte)
(100,6 fte)
60>
381
(278,7 fte)
134 247
(100,4 fte)
(178,3 fte)
60>
20-30
31-40
31-40
41-50
18
havana
41-50
2001
527
446
68%
70%
20-30
51-60
51-60
2000
afgestudeerd
na 4 jaar
afgestudeerd
na 4 jaar
domeinportret
Beeld Bas Uterwijk
Europahuis
Uitgraven
Studenten en docenten blijken overigens niet
zo veel moeite te hebben met de bestaande
panden. ‘Het Europahuis ziet er natuurlijk
uit als een blokkendoos,’ zegt de zeventienjarige eerstejaars Matthias Wonesehanseher
over de locatie van hbo-rechten. ‘Ik voel me
hier veilig en er heerst een leuke sfeer. Er
zijn alleen te weinig werkplekken waar je je
laptop kunt inpluggen.’
Docent Sophie Polderman (hbo-rechten)
vindt de faciliteiten van het Europahuis
‘prima’, al stelt ze vast dat het pand vol zit.
‘We groeien hier echt uit het gebouw. We zitten met zijn vieren op een klein kamertje.’
In het Jan Bommerhuis is het al niet veel anders. ‘Nergens is het echt rustig. De mediatheek is erg klein. Ik vind het wel fijn werken
in de kelder. Nog niet iedereen lijkt die te
hebben ontdekt,’ zegt derdejaars sociaal pedagogische hulpverlening Marieke Vervoort.
Baumfalk kent het probleem. ‘Met ruim
zesduizend studenten komt dit domein qua
2002
2003
­ mvang al in de buurt van een hogeschool
o
als die van Leiden. En we blijven maar
groeien. Onze huidige gebouwen zitten overvol: in het Bommerhuis hebben we door de
komst van toegepaste psychologie de kelder
bij wijze van spreken moeten uitgraven.
Anders kunnen we de studenten gewoon niet
kwijt. Onze bedrijfsvoerder liet me al een
aantal foto’s zien van panden waar we wellicht naar kunnen uitwijken.’
Het domein is ook een beetje een slachtoffer van het eigen succes. Vorig jaar bleek de
nieuwe opleiding toegepaste psychologie een
schot in de roos: het regende aanmeldingen,
maar de opleiding kon er maar 250 kwijt.
Baumfalk: ‘We hebben afgesproken een fixus
te hanteren, maar dat heeft alleen te maken
met de kwaliteit die we willen leveren. Het
gebrek aan ruimte is geen argument.’
Schoonheidsfoutjes
Toegepaste psychologie loopt volgens
opleidingsmanager Marja Blaazer gesmeerd.
572
695
69%
67%
62%
afgestudeerd
na 4 jaar
afgestudeerd
na 4 jaar
bieden om via de HvA richting een universitaire
master te komen. Maar volgens Willem Baumfalk klopt dat beeld niet. ‘Hoewel studenten die
het willen proberen natuurlijk de ruimte krijgen
om een deficiëntieprogramma te volgen. Bij
hbo-rechten praten we over vijf tot tien procent
van de hoofdfasestudenten. De rest stroomt uit
met een hbo-bachelor. Om die groep in de toekomst verdieping te bieden, zijn we bezig met
de ontwikkeling van een hbo-master.’
Oudejans heeft wat dat betreft nieuws. ‘De
master heeft als werktitel “organisation of
legal services” en wordt op zeer korte termijn
ter goedkeuring aan het College van Bestuur
voorgelegd. Het wordt echt iets anders dan
de masters van de UvA. We zetten in op de
organisatie van juridische processen: het
wordt een verdieping van onze opleiding.
Onze alumni komen toch vooral terecht op
posities waarin ze op doortastende wijze juridische processen organiseren, waar bijvoorbeeld advocaten dan weer handig gebruik
van kunnen maken.’
Uitvallers hoofdfase
2004
488
afgestudeerd
na 4 jaar
‘Kinderziektes hebben we nauwelijks aangetroffen. Natuurlijk zijn er wel schoonheidsfoutjes: sommige vakken stonden
ingeroosterd in een verkeerd blok. Maar
dat is normaal. We zijn goed beslagen ten
ijs gekomen: het empirisch onderzoek is
bijvoorbeeld een universitaire kwestie. Daar
komen wij niet aan. Studenten weten ook
waar ze aan beginnen: het is glashelder dat
ze geen patiënt op een sofa krijgen.’
Toen hbo-rechten een kleine tien jaar geleden begon, was dat wat anders. ‘De HvA
was aan het pionieren. We kwamen allemaal
uit het wo,’ zegt opleidingsmanager Ellen
Oudejans. ‘Dus wat deden we? We gingen
rechtbankje spelen met onze studenten.
Inmiddels doen we dat niet meer. We plaatsen onze studenten in beroepsrollen van de
hbo-jurist. We kennen die beter dankzij de
ervaringen van onze stagiairs en alumni.’
Vooral bij hbo-rechten, maar ook bij toegepaste psychologie, werd het beeld geschetst
van opleidingen die havisten de mogelijkheid
137
2003/2004
198
2004/2005
209
2005/2006
275
2006/2007
211
2007/2008
havana
19
-advertentie-
Onderwijsconferentie
De dag van alle
medewerkers!
Donderdag 8 april 2010
organiseert de Hogeschool
van Amsterdam de jaarlijkse
onderwijsconferentie in de
Beurs van Berlage.
Het thema van deze
conferentie is:
Koers op Kwaliteit
Voor meer informatie:
http://onderwijsconferentie.hva.nl
Aanmelden vòòr 30 maart
20
havana
domeinportret
Vooraf was het ook afwachten hoe de hbojurist in de markt zou landen, maar alumni
blijken hun weg op de arbeidsmarkt goed te
vinden: juridische vacatures worden door de
opleiding bijgehouden: steeds vaker worden
juristen op hbo/wo-niveau gezocht. Iets waar
zeker de buitenwereld bij aanvang van de
opleiding sceptisch over was.
Toegepaste psychologie is nog niet zo
ver. Daar is men eerst eens aan het kijken
welke instellingen en bedrijven interessante
stageplekken kunnen bieden. ‘Anders dan
bij rechten is de opleiding niet één op één
naar een arbeidsmarkt te vertalen. We zijn
dus breed georiënteerd,’ zegt Marja Blaazer.
‘Onze studenten kunnen terecht bij bureaus
voor marktonderzoek, maar ook op een
p&o-afdeling. Zonder dat we het risico
lopen dat de opleiding te vaag wordt.’
Vaagheid
Bij culturele en maatschappelijke vorming (cmv), een van de op het oog ‘softe’
opleidingen van het domein, heeft men
weinig moeite met de vaagheid van het vak.
‘Studenten die “iets met mensen willen”,
komen bij cmv volop aan hun trekken,’ zegt
interim-opleidingsmanager Ellen Hommel.
Cmv is volgens Hommel veel meer dan de
klassieke plek waar mensen studeren om
opbouwwerker te worden in buurten. ‘Studenten kunnen met onze opleidingen allerlei
kanten op: ondernemerschap is verankerd
in het profiel, wat betekent dat ze ook te
maken krijgen met de concrete verankering
van hun plannen.’
Willem Baumfalk ziet ook een nieuwe trend
in de studentenpopulatie van cmv. ‘Veel
van de mensen die voor dat vak kiezen, zijn
geïnspireerd door poppodia en culturele
centra. In het verlengde van Idols-achtige
programma’s worden in de buurten van
veel grote steden vergelijkbare wedstrijden
gehouden. Die worden vaak georganiseerd
door mensen met een cmv-achtergrond.
Jongeren vinden dat leuk werk, dus komen
ze bij ons terecht.’
De studentenpopulatie van Maatschappij
& Recht is al even divers als het opleidingsaanbod. Baumfalk: ‘Je ziet in ons domein
een goede afspiegeling van Amsterdam:
wie bij een instelling in het voortgezet of
het beroepsonderwijs de kantine in loopt,
constateert dat ongeveer zestig procent van
de leerlingen een niet-westerse achtergrond
heeft. In sneltreinvaart zie je die ontwikkeling ook bij onze opleidingen.’
Dat heeft twee oorzaken: in de eerste plaats
heeft een ‘harde’ opleiding als rechten een
enorme aantrekkingskracht op niet-westerse
allochtonen. ‘Dat heeft te maken met status,’
zegt Baumfalk. ‘Studenten uit bevolkingsgroepen die voor het eerst de kans krijgen
zich te bewijzen in het hoger onderwijs, zullen niet snel voor een softere studie kiezen.’
Paradoxaal genoeg hebben juist ook de
sociaal-agogische opleidingen veel studenten
met een niet-westerse achtergrond. Maar ook
dat is volgens Baumfalk te verklaren. ‘Traditiegetrouw zijn de sociaal-agogische opleidingen
behoorlijk verweven met het beroepsonderwijs
van de roc’s. Tegenwoordig wordt vooral
gesproken over samenwerking tussen hogescholen en universiteiten, maar de connectie
tussen mbo en hbo is minstens even belangrijk.
We hebben warme banden met de roc’s in de
regio, en zorgen dat de programma’s goed op
elkaar aansluiten.
De instroom vanuit het mbo is door de
samenhang van de sociaal-agogische opleidingen buitengewoon hoog: grofweg veertig
procent van de eerstejaars komt van de
roc’s. ‘Het is natuurlijk best aantrekkelijk,’
vindt Baumfalk. ‘Vanuit mbo-niveau 4 kun
je instromen in een versneld traject: als alles
goed gaat, heb je in drie jaar tijd je diploma.’
Toch lukt het maar weinig studenten om
daadwerkelijk in drie jaar af te studeren,
wat weer te maken heeft met het gebrek aan
theoretische kennis.
Om die problemen het hoofd te bieden heeft
het domein van Baumfalk voor alle opleidingen programma’s in het kader van Sturen
op Studiesucces (SoS). Maar hij wil niet de
indruk wekken dat deze programma’s alleen
voor allochtone studenten en mbo’ers zijn
bedoeld. ‘Als je een overzicht maakt van de
resultaten, zie je bovendien dat de allochtone
meisjes het gemiddeld beter doen dan de
autochtone jongens. Alle studenten hebben
problemen met rekenen en Nederlands. Ook
de havisten. Dat heeft te maken met het feit
dat er in het voortgezet onderwijs jarenlang is geconcentreerd op begrijpend leren.
Taalfouten zijn van minder belang geweest.
Gelukkig is die trend aan het keren: vooral
in de juridische wereld word je keihard
afgerekend op je taalbeheersing.’
Verdieping
Over de hele linie genomen is Baumfalk
content met de bijspijkerprogramma’s. Hij
schrikt ook niet van het rendement van zijn
opleidingen, dat de laatste jaren wat daalde:
van de studenten die in 1999 begonnen aan
de hoofdfase, had 73 procent na vier jaar
zijn diploma. Van de groep die in 2004 begon was dat 62 procent. ‘We hebben SoS natuurlijk niet voor niets zo breed ingezet. En
als je kijkt naar het rendement na vijf jaar
ligt het rendement ergens tussen de zeventig
en 75 procent. Dat had slechter gekund.’
Naast alle tijd die het bijspijkerwerk kost,
neemt men bij het domein ook nog de tijd
om verder te bouwen aan het opleidingsaanbod. Voor de bachelorfase is een opleiding
bestuurskunde in voorbereiding. ‘Die is er al
in vijf andere steden, maar de HvA had er
nog geen. Vreemd eigenlijk,’ zegt opleidingsmanager David de Vries. ‘De focus van de
nieuwe opleiding – die hopelijk in 2011 van
start gaat – komt te liggen op grootstedelijke
bestuurlijke vraagstukken. Het wordt een
strakke combinatie van rechten, economie en
sociale vakken voor mensen met een hands
on-mentaliteit.’ ‘Het werd duidelijk dat er nu
nog te weinig aansluiting is bij de maatschappelijke problematiek en complexiteit van het
openbaar bestuur,’ aldus Willem Baumfalk.
Daarbovenop komt de master urban management. Die zal zich vooral richten op
deeltijdstudenten. ‘We mikken daar op de
groep die al enkele jaren werkervaring heeft
en wil doorgroeien tot een managementfunctie op dit gebied.’ Onder welke domeinvlag
de studie van start gaat, is nog niet geheel
duidelijk. Want voor de gelegenheid wordt
samengewerkt met het domein Economie &
Management.
Uiteindelijk moeten alle opleidingen van het
domein een vervolg krijgen op masterniveau.
‘Het nieuwe hbo moet all the way gaan, van
bachelor tot master. Social work is er al,
rechten staat als gezegd in de steigers, urban
management komt eraan en voor toegepaste
psychologie zijn we ook bezig. De nadruk
ligt steeds op de professionals: mensen die al
een paar jaar aan het werk zijn en behoefte
hebben aan verdieping. Want het blijft
natuurlijk gek dat je nu met een hbo-achtergrond vaak bent aangewezen op de masters
van de universiteit.’ n
Aantal ingeschreven hoofdfasestudenten en hun vooropleiding
Bron: Planning & Control HvA
Peildatum: 31 augustus 2008
= 100 studenten
449
385
342
459
430
481
435
311
339
245
havo
mbo
55
53
vwo
overig
2004/2005
havo
mbo
53
65
vwo
overig
2005/2006
91
havo
mbo
vwo
2006/2007
107
overig
havo
mbo
61
74
vwo
overig
2007/2008
havo
mbo
50
71
vwo
overig
2008/2009
havana
21
instellingsplan
Kosmopolitisch
Amsterdams
Het beleid van de HvA tovert collegevoorzitter Karel
van der Toorn niet uit een hoge hoed, dit ligt vast in
een instellingsplan. Eind december loopt het huidige
plan af. Hoogste tijd dus om het CvB wat suggesties te
doen voor de nieuwe versie. Carlijn van Donselaar
Dat de naam van het huidige instellingsplan Leren excelleren is, weten de meeste
medewerkers en een handjevol studenten
nog wel. Maar daar houdt het vaak mee op.
Toch heeft bijna iedereen desgevraagd wel
degelijk ideeën over wat er in het plan voor
de komende vier jaar zou moeten staan. Zo
zijn er bijvoorbeeld gemengde gevoelens
over de samenwerking tussen en binnen
de domeinen, die in september 2007 in het
leven werden geroepen. De medewerkers
lijken tevreden over de heldere structuur die
de domeinen met zich meebrengen, maar
veel studenten zijn kritischer.
Ale Bles (22), vierdejaars information engineering en lid van de domeinraad Media,
Creatie & Informatie, vraagt zich af of en
hoe studenten nu eigenlijk profiteren van de
samenwerking tussen de opleidingen binnen
een domein: ‘Wat zijn de intenties achter deze
structuur? Moeten de verschillende opleidingen elkaar versterken? In dat geval moet de
waar studenten van verschillende opleidingen
samen in participeren. En aan de opzet van
de minoren: ‘Er zijn nog onvoldoende brede
minoren, waardoor studenten te vaak een
minor binnen de eigen opleiding kiezen. Zonde, want juist een minor zou de kans moeten
bieden te leren van andere expertises.’
Babyboomers
Een aspect dat vooral door medewerkers
belangrijk wordt gevonden, is onderzoek.
Van de gestelde doelen op het gebied van
onderzoek in het huidige instellingsplan is,
wat lector vraaggerichte methodiekontwikkeling en onderzoek Louis Tavecchio betreft,
maar weinig terechtgekomen. Maar dit kon
ook bijna niet anders: ‘Het CvB is veel te
ambitieus geweest. Dat is niet erg, maar er
moet wel van geleerd worden door dit keer
concretere doelstellingen binnen een breder
tijdsbestek te formuleren.’ Volgens Tavecchio
moet er ook rekening worden gehouden met
‘Het CvB is veel te ambitieus geweest’
HvA dit de komende jaren beter en actiever
gaan faciliteren. Zodat kennis bijvoorbeeld
gedeeld kan worden via een intranet dat
voor alle medewerkers en studenten van
een domein beschikbaar is.’ Ook Lex Sietses
(23), vierdejaars information engineering
en lid dagelijks bestuur Centrale Medezeggenschapsraad (CMR), pleit voor betere
samenwerking binnen de HvA en de domeinen. Hierbij denkt hij bijvoorbeeld aan het
opzetten van afstudeerprojecten bij bedrijven
22
havana
de samenstelling van het personeelsbestand.
‘De grootste groep medewerkers bestaat uit
babyboomers die tegen hun pensioen aanzitten. Zij laten zich echt niet meer vertellen dat
ze aan hun onderzoeksvaardigheden moeten
werken, laat staan dat ze nog promoveren.
De vernieuwing zal de komende jaren dus
van de jongere generatie moeten komen.
Denk bijvoorbeeld aan onderzoek als belangrijk criterium in sollicitatie­procedures.’
Ook belangrijk voor onderzoek is volgens
Tavecchio internationale uitwisseling. ‘De
HvA moet de komende jaren meer participeren in internationale projecten. Op het gebied van armoedebestrijding en schuldsanering kan veel worden geleerd van ervaringen
van collega’s uit Europese steden.’
Tavecchio’s roep om internationalisering zal
veel studenten als muziek in de oren klinken.
De vraag naar meer studiemogelijkheden
in het buitenland is onder hen veelgehoord.
Sander Vermaak (24), vierdejaars information engineering en lid van de CMR, hoopt
dat het CvB zich de komende jaren hard
zal maken voor bredere uitwisselingsprogramma’s met hogescholen en universiteiten
in het buitenland. Nu verschilt het nog te
veel per opleiding welke mogelijkheden
er zijn, vindt hij. Tweedejaars technische
bedrijfskunde Hidde Moes (21), ook lid
van de CMR, wil vooral dat studenten in de
toekomst al eerder in hun studie buitenlandervaring kunnen opdoen. ‘Nu is het vaak
alleen mogelijk om een deel van je minor of
stage in het buitenland te doen. Terwijl het
juist voor degenen die het bedrijfsleven in
gaan belangrijk is zo vroeg mogelijk te zien
hoe het er elders aan toegaat,’ zegt hij.
Een ander belangrijk punt van aandacht
voor het CvB: de relatie tussen de HvA en
UvA. Samenwerken prima, maar we zijn niet
‘het kleine broertje van’, vinden zowel medewerkers als studenten. Hoofd Huisvesting
Jeroen Baris noemt het zonde dat het personeel van de HvA en UvA elkaar op facilitair
gebied nog maar weinig ondersteunt: ‘Ik
denk dat er op dit gebied veel voordeel voor
beide partijen blijft liggen en hoop dat dit
wordt meegenomen in het nieuwe beleid.’
Dave van der Pol (24), voorzitter ASVA
en oud-HvA-student, vindt dat ook de
studenten de afgelopen jaren nog veel te
weinig hebben gehad aan het verbond
tussen hogeschool en universiteit. ‘Goede
doorschakelprogramma’s zijn er nog altijd
niet. Studenten die overstappen lopen veel
studievertraging op.’
Eigen identiteit
Lex Sietses hoopt dat in het nieuwe instellingsplan expliciet wordt stilgestaan bij de
identiteit van de HvA: ‘Wat maakt ons uniek
en waarin onderscheiden we ons van de
UvA? Het specifieke karakter van de HvA
moet worden omschreven en ook terugkomen in de achtergrond van de docenten. Veel
studenten hebben meer behoefte aan iemand
met ervaring in de top van het bedrijfsleven
dan aan iemand met een doctorstitel.’
Ook Martin Haring denkt dat een focus op
het bedrijfsleven de identiteit van de HvA
kan versterken. Als manager van het Amsterdam Center for Enterpreneurship (ACE)
binnen de HvA zet hij zich in om het ondernemerschap als serieuze carrièreoptie onder
de aandacht van studenten te brengen. ‘Een
ondernemende houding bij studenten moet
worden aangemoedigd en gestimuleerd. Dit
kan bijvoorbeeld door er meer ruimte voor
in te richten in het curriculum: vergroot het
aantal stagemomenten en biedt de mogelijkheid af te studeren op een eigen bedrijf. Ik
hoop dat er over tien jaar veel meer jonge
ondernemers afstuderen dan nu.’
In het benadrukken van een eigen identiteit
moet de HvA zich de komende jaren ook
meer profileren als een instelling die haar
verantwoordelijkheid neemt voor het welzijn
van groot Amsterdam en omgeving, vindt
Simon Gribling, interim-domeinvoorzitter
Bewegen, Sport & Voeding. Bij het opzetten
van maatschappelijke projecten in bijvoorbeeld achterstandswijken snijdt het mes
volgens hem aan twee kanten: ‘De kwaliteit
van het leven in Amsterdam verbetert en
studenten kunnen belangrijke praktijkervaring opdoen.’
Gribling wil nog iets meegeven aan het CvB:
‘Laat je niet verleiden steeds meer nieuwe
opleidingen aan te bieden. Dit gaat op den
duur ten koste van het niveau en imago.
Ons aanbod moet herkenbaar blijven voor
nieuwe studenten.’ Dit punt van Gribling
past in de breed gedragen opvatting dat de
HvA zich primair moet blijven richten op
haar eigen doelgroep. Jet Benjamins, hoofd
Instroommanagement, vindt dat ook moet
worden gewaakt voor een te grote focus
op excelleren: ‘We dragen als openbare
instelling ook de verantwoordelijkheid voor
een grote groep studenten met gemiddelde
capaciteiten. Als na de instroom blijkt dat
iemand moeite heeft met bepaalde aspecten
van de studie, moet de HvA mogelijkheden
tot bijspijkeren aanbieden en faciliteren.’
instellingsplan
De kerntaak van de HvA, het bieden van
‘kwalitatief hoogstaand onderwijs’, wordt
in de ogen van sommigen bedreigd door
het grote aantal instromers. Dave van der
Pol is vooral bang dat dit zal leiden tot
meer ‘managementdenken’. Ook Lex Sietses
maakt zich zorgen: ‘Ook als een van de
velen verdient een student een persoonlijke
benadering. Ik kan me niet voorstellen dat
een opleiding als media, informatie & communicatie, met een instroom van negenhonderd studenten per jaar, nu volledig aansluit
bij de wensen van al die individuen. Meer
in het bevorderen van samenwerking tussen
opleidingen binnen domeinen. ‘De insteek
was juist om op bestuurlijk niveau een meer
decentrale structuur te krijgen. Laat medewerkers dus eerst zelf eens kijken in hoeverre ze kunnen samenwerken met collega’s
binnen hun domein. Wij sturen wel actief
in de samenwerking tussen de verschillende
‘Het is niet in het belang van de HvA
dat er straks zeven eilandjes zijn’
differentiatie in aanbod en meer ruimte voor
studieloopbaanbegeleiding is essentieel.’
Collegevoorzitter Karel van der Toorn is blij
met de input van studenten en medewerkers.
Hoe belangrijk hij een breed draagvlak
vindt, blijkt bijvoorbeeld uit de brainstormsessie met student-leden van de CMR die
volgende week op het programma staat.
Maar, benadrukt hij, nieuw beleid betekent
ook: keuzes maken. Niet iedereen zal zijn
persoonlijke voorkeur straks terugzien in het
plan. Waar hij bijvoorbeeld weinig in ziet, is
de rol die voor het CvB zou zijn weggelegd
domeinen. Het is niet in het belang van de
HvA dat er straks zeven eilandjes zijn.’
Amsterdams gezicht
Waar Van der Toorn vooral op in wil zetten, is een duidelijk profiel. ‘De HvA moet
als relatief jonge organisatie nog meer een
eigen Amsterdams gezicht krijgen. Hier
passen aandacht voor ondernemerschap en
maatschappelijke betrokkenheid uitstekend
in. Maar ook de ligging van de Amstelcampus in het centrum van de stad wordt een
belangrijke factor.’
Het idee van een ongelijkwaardige relatie
tussen de HvA en UvA wuift hij weg: ‘Je
moet als HvA’er niet toegeven aan zelfonderschatting. Beide organisaties hebben hun
eigen kracht.’ De identiteit van de HvA zit
volgens Van der Toorn in haar kerntaak: het
bieden van kwalitatief hoogstaand onderwijs. Maar hoe verhoudt dit zich tot de almaar groeiende instroom? ‘Ik zie het aanbod
vanuit ons aan die grote groepen vooral als
een uitdaging. Er moeten inderdaad meer
keuzemogelijkheden komen die recht doen
aan de verschillen tussen mensen.’
Onderzoek staat hoog op het prioriteitenlijstje van de collegevoorzitter: ‘We hebben
de afgelopen jaren geëxperimenteerd met
de plek van onderzoek binnen de organisatie. Nu is het tijd voor volgende stappen.
Ook voor de studenten. Veel van hen gaan
straks aan de slag binnen een complexe
beroepspraktijk die zich snel ontwikkelt.
De houding die hen als onderzoeker wordt
aangeleerd komt dan goed van pas.’ In de
Beeld Pascal Tieman
eigen organisatie zal onderzoek een grotere
rol gaan spelen in de selectie van nieuwe
mensen. ‘Het liefst nemen we docenten aan
die al gepromoveerd zijn.’ Het zittende personeel krijgt meer scholingsmogelijkheden
en kansen om hun onderzoeksvaardigheden
te ontwikkelen.
Van der Toorn ziet in het nieuwe plan
tenslotte ook een grotere rol voor internationalisering weggelegd. De komende jaren
zal daarom actief geïnvesteerd worden in
internationale uitwisselingsprogramma’s en
projecten: ‘Door een beperkt aantal kwalitatief goede buitenlandse partnerinstellingen
aan ons te binden, hopen we studenten en
docenten er vaker op uit te kunnen sturen.
Want ook dat past bij ons nieuwe kosmopolitisch Amsterdamse gezicht.’ n
havana
23
24
havana
instellingsplan
We praten met Karel van der Toorn en Arjan Trommel
over het nieuwe instellingsplan. Beide heren – respectievelijk voorzitter en secretaris van het College van
Bestuur – zijn zeer gemotiveerd om iedereen ervan te
overtuigen dat er op 27 mei iets unieks gaat gebeuren.
D-Day maar dan anders. Paul van de Water
Karel van der Toorn (rechts op de foto)
reageert een beetje verbaasd op de vraag
waarom we eigenlijk een instellingsplan
nodig hebben. ‘Het klinkt een beetje flauw
maar het is gewoon een wettelijke verplichting. Natuurlijk is dat niet de enige reden.
Wij vinden dat zo’n instellingsplan een
prachtig instrument is om te laten zien wie
we zijn, wat we willen en wat voor hogeschool we zijn. Het is eigenlijk een actieplan
voor de komende vier jaar met daarin een
beschrijving van de keuzes die we gezamenlijk maken. Zo’n plan mag natuurlijk wel
een droom bevatten over waar we over tien
jaar willen staan maar het moet zeker geen
window dressing zijn. Het gaat toch vooral
om de thema’s en onderwerpen die we met
z’n allen belangrijk vinden en waar we de
komende jaren keihard aan gaan werken.
Je kunt tegenwerpen dat alle domeinen hun
eigen plannen hebben. Dat is ook zo maar
het is toch beter als de HvA een centraal
plan heeft dat als een kader dient voor de
plannen van de domeinen. Het instellingsplan wordt natuurlijk niet van hoger hand
gedicteerd. Het is geen plan voor de hogeschool maar wel van de hogeschool.’
Arjan Trommel vult aan: ‘Wat we cruciaal
vinden is dat het instellingsplan geen papieren tijger wordt. Het plan komt natuurlijk
wel op papier te staan, maar aantrekkelijk
en helder geschreven. Ons vertrekpunt is de
vraag hoe we het in de hoofden en harten
van alle HvA’ers krijgen. We gaan dus meer
doen dan een papieren instellingsplan maken. Wat dat “meer” is, weten we natuurlijk
nog niet precies maar het lijkt ons leuk als er
een begeleidend filmpje bij wordt gemaakt
Beeld Fred van Diem
D-Day en
snelkookpan
wel sprake zijn van invoer, bijvoorbeeld de
missie en de toekomstvisie van de HvA zoals
die al eerder zijn ontwikkeld zijn door het
College, de Centrale Medezeggenschapsraad
en allerlei andere groepen. We doen D-Day
op een passende locatie en we huren mensen
‘Het is cruciaal is dat het instellingsplan
geen papieren tijger wordt’
en zo kun je nog aan allerlei andere toepassingen denken.’
De bedoeling is het instellingsplan bottomup tot stand te laten komen. Trommel: ‘We
willen dat zo veel mogelijk medewerkers van
de HvA erbij betrokken zijn zodat iedereen
straks kan zeggen dat het echt zijn of haar
instellingsplan is. Om dat te bereiken gaan
we iets doen dat volstrekt uniek is voor de
HvA en wellicht zelfs voor het gehele hoger
onderwijs. We gaan namelijk niet wekenlang
allerlei praatsessies en klankbordbijeenkomsten organiseren. Integendeel, we kiezen
voor de snelkookpanmethode. Dat betekent
dat we met pakweg tweehonderd medewerkers en studenten gedurende één intensieve
werkdag het plan gaan bouwen.
‘We noemen die dag maar even D-Day,’
zegt Van der Toorn. ‘Er moet natuurlijk
in die ervaring hebben in het opzetten en begeleiden van zo’n dag. Aan het einde van de
dag is dan het instellingsplan klaar. Oké, er
zal heus nog wel geschaafd en gevijld moeten worden maar iedereen gaat straks naar
huis met het gevoel dat de klus goeddeels is
geklaard. Deze aanpak past eigenlijk heel
goed bij deze hogeschool. Kortom, vanaf nu
staan de schijnwerpers gericht op het maken
van het nieuwe instellingsplan.’
Trommel benadrukt nog even dat iedere
HvA’er meer dan welkom is om 27 mei –
D-Day – tot een groot succes te maken. ‘De
grens ligt wel bij tweehonderd deelnemers.
We weten zeker dat het gaat lukken. Je ziet
immers ook bij de HvA steeds meer het
gemeenschappelijke gevoel van dit is mijn
hogeschool en ik wil meebepalen waar we
naartoe gaan.’ n
havana
25
ondertussen in...
very short introductions
Gent
Wieteke van Hooijdonk (21, media, informatie & communicatie)
studeert voor een semester in Honolulu, Hawaii.
Tsunami
Ik volg hier lessen op Hawaii Pacific University. De universiteit is
erg anders dan de HvA. In het begin was dat erg wennen, maar nu
gaat het steeds beter.
Op een zaterdagavond kwam ik rond twee uur thuis van een
feestje, om twee uur later wakker gebeld te worden met de boodschap dat er een tsunami aankwam. (De persoon in kwestie was
even vergeten te vertellen dat die pas de volgende dag om elf uur
zou arriveren.) Daarna zag ik dat ik al verscheidene oproepen had
gemist waaronder een van mijn moeder. Dus ik in paniek wat spullen in een tas gegooid en naar vrienden toegegaan die op de zeventiende verdieping in een flat wonen. Helaas stond die flat maar drie
straten van het strand vandaan en was het waarschijnlijk – alles
was erg onduidelijk op dat moment – niet helemaal veilig daar. En
aangezien we nog tijd genoeg hadden om daar weg te gaan, hadden
we vrienden gebeld die ons konden ophalen. Toen met zeven man
in een auto de bergen ingereden om daar te ‘schuilen’ bij vrienden
van onze chauffeur. Daar hebben we heerlijk op de veranda gezeten
en naar de zee staan turen… waar totaal geen beweging te bekennen was. Gelukkig bleek om twaalf uur dat er geen vloedgolven
zouden komen en dat we weer veilig naar huis konden. Dat was
een hele opluchting en na twee uur slaap was ik blij terug naar bed
te kunnen. Maar dat ging niet helemaal door. Die dag was eigenlijk
de verjaardag van een Spaanse jongen hier die om twaalf uur zou
beginnen. Die tijd was verschoven naar vier uur en het feest had
natuurlijk een tweede reden gekregen, iedereen had de tsunami
overleefd! Het werd uiteindelijk een topfeest, dat helaas door
ieders slaapgebrek een beetje vroegtijdig werd afgebroken…
Loes
Wieteke
Annemarie
Kelly
26
havana
Kyra
Aardie
Beeld Fred van Diem
Samen strijden
tegen de kilo’s
Wie? Amely van Bavel, docente bij voeding & diëtetiek
Wat? Counswell-onderzoek, het effect van groepsbegeleiding en individuele begeleiding op afvalsucces
‘Met vijf afstuderende studenten vroegen we ons af: wat
werkt nou beter, afvallen in een groep of alleen? Dit is
een interessante vraag voor zowel afvallers als diëtisten.
Want mensen die een diëtist in de arm nemen, kunnen
maximaal vier contacturen declareren bij de zorgverzekeraar. Dat is niet heel erg veel. Maar als die mensen in
een groep van acht bij de diëtist komen, zijn er opeens
32 uren te declareren. Als blijkt dat groepsbegeleiding
beter werkt, is het een win-winsituatie. Diëtisten zouden
dan vaker groepsbegeleiding kunnen aanbieden.
Voor ons onderzoek zochten we mensen met een beetje
overgewicht die graag wilden afvallen. We hebben meer
dan vijfduizend flyers in Nieuw-West verspreid. Uiteindelijk meldden 103 mensen zich voor de proef, waarvan
we er 64 ook echt konden gebruiken. De deelnemers
mochten bijvoorbeeld niet te licht zijn, borstvoeding
geven of diabetes hebben. Vooraf hebben we zo’n beetje
alles van ze gemeten: gewicht, lengte, middelomtrek,
bloeddruk, noem maar op. En om het vetpercentage te
meten hebben we ze ook nog in de Bodpod gezet, een
toestel dat gebruikt wordt om de lichaamssamenstelling
in vet, water en resterende massa te bepalen.
Ook kreeg iedereen een persoonlijk voedingsadvies, gebaseerd op het eigen eetpatroon. De helft van de mensen
kreeg acht weken groepsbegeleiding, de andere helft
acht weken individuele begeleiding. Uiteindelijk bleek
dat mensen in de groepsbegeleiding gemiddeld 2,5 kilo
waren afgevallen, terwijl mensen in de individuele begeleiding twee kilo kwijt waren. Toch kunnen we er geen
harde conclusies aan verbinden omdat het gewichtsverlies per persoon erg wisselde.
Opvallend was dat mensen uit de groepsbegeleiding
een hoger rapportcijfer gaven aan tevredenheid over de
gehele begeleiding. We concluderen dat afvallen in een
groep ongeveer even goed werkt als alleen afvallen in
een tijdsbestek van acht weken. Met andere woorden:
groepsbegeleiding is – gezien de financiële voordelen –
een goed alternatief. Dit bleek ook al uit eerdere studies
in het buitenland. We zijn nu onze conclusies aan het
opschrijven voor het vakblad Nutrition. Als we geluk
hebben plaatsen ze het artikel, zodat diëtisten hier hun
voordeel mee kunnen doen.’ n Merel Straathof
Studenten,
ctoren
docenten of le
l vijf
aa
im
die in max
len over
el
rt
ve
en
minuten will
k kunnen zich
hun onderzoe
or Very Short
aanmelden vo
. Meer weten?
Introductions
eb.nl/vsi
www.havanaw
de hoogste bieder
k iets l?
o
o
j
i
j
Heb van af wi at
e
j
ts w
waar skoop, ie in een
i
n
Een mt te stoffe dan bij
g
e
i
j
weg l je? Meld
va.nl
h
@
k
a
hoe p havan
ons o
Beeld Fred van Diem
Beeld Fred van Diem
Staat: nieuw / Prijs: ieder aannemelijk bod / Af te halen in: Amsterdam, Vendelstraat / Interesse? Mail naar havana@hva.nl
Wat? De Sony eBook reader PRS-600. Super hip, slechts tien millimeter dik en handzaam.
Geen gezeul meer met boeken. De e-reader is het boek en de krant van de toekomst. Maar
voor Emmeline Beker (20, derdejaars media, informatie & communicatie) werkt het flitsende
ding toch niet zo goed. ‘Ik wil een boek kunnen ruiken en dat gaat niet met elektronische
boeken en al helemaal niet bij Bol.com.’ Emmeline stapt liever weer over naar ouderwetse
boeken en knisperende kranten. Na bijna vier uur opladen kan je ruim zevenduizend pagina’s
bekijken op het zes inch grote scherm.
Reden van verkoop? ‘Ik heb ’m gekocht omdat in Havana een artikel over e-book readers
stond. Toen ik het had gelezen, dacht ik wow, zo’n ding wil ik ook hebben. Geen gesjouw
met boeken meer en altijd elk boek binnen handbereik. Het leek mij heel handig en interessant. Het heeft natuurlijk ook allemaal voordelen en ik kan mij goed voorstellen dat allerlei
mensen het hartstikke leuk vinden, maar ik ben er toch wat minder geschikt voor. Ik wil
eigenlijk gewoon een boek of een tijdschrift in mijn handen hebben en niet zo’n kil elektro-
nisch ding.’
En verder? ‘Er zijn geen Nederlandse kranten voor het apparaat beschikbaar. Straks waarschijnlijk wel en dan heb ik er misschien spijt van dat ik ’m heb weggedaan. Elektronische
boeken zijn eigenlijk vooral bij Bol.com te koop. Daar is niks mis mee maar ik loop liever door
een boekwinkel. Het aanwijspennetje is wel cool. Hoef je trouwens niet te gebruiken want het
is een touchscreen. Gaaf. Toch gebruik ik ’m niet. Dan bied ik ’m liever te koop aan. Ik kan het
geld goed gebruiken. Ik kan mij heel goed voorstellen dat veel mensen het wel een heel bruikbaar apparaat vinden. Het is in ieder geval een gadget waarmee je nu nog aandacht trekt. Als
je ’m in de trein gebruikt, vraagt iedereen wat het is. Hij is natuurlijk ook erg mooi. Sony is een
heel goed merk. Bij mij ligt ie te verstoffen en dat is zonde.’ n Eveline van Heumen
havana
27
recensies
Cd
Gorillaz
Plastic Beach
(EMI)
HHHHH
Boek
Spaghetti
Spoetnik
(Podium)
HHHHH
Tentoonstelling
Kamagurka
18 maart t/m 2 mei, Museum Jan van der Togt, Amstelveen
Wel gaan Je kent Kamagurka van de absurdistische strips in NRC Handelsblad. Maar
wist je dat hij ook schildert? Zijn kunstwerken zijn te zien tijdens deze tentoonstelling in
Amstelveen.
Niet gaan Je houdt van Kamagurka of je vindt hem verschrikkelijk. Mocht je bij de
laatste partij horen dan is de tentoonstelling af te raden.
Museum
Over arbeiderspaleizen en
zeekastelen
19 maart, Museum Het Schip
Wel gaan Wil je op een originele manier het oude Amsterdam leren kennen? Tijdens deze
Wie Gorillaz, de virtuele, Britse band bestaande uit 2D (zanger, toetsenist), Noodle
(gitarist), Russel Hobbs (drummer) en de
zelfgekroonde leider Murdoc Niccals (bassist). Achter de stripfiguurtjes gaan wisselende artiesten schuil, maar het is Damon
Albarn (frontman van Blur) die het meeste
muzikale en vocale werk levert.
Wat Plastic Beach is alweer het derde
album. Best bijzonder voor een band die niet
bestaat. Het titelloze debuut uit 2001 en Demon Days uit 2005 brachten respectievelijk
de hits ‘Clint Eastwood’ en ‘Feel Good Inc.’
voort, dus de verwachtingen zijn hooggespannen. Niet in de laatste plaats omdat het
derde studioalbum voor echte bands nog wel
eens een probleem kan zijn.
Waarom wel Albarn heeft al zijn bekende
vrienden bij elkaar geroepen voor het derde
‘deel’ Gorillaz. Na de verwoesting van de
Kong Studios (het eerste album) en het
verlaten van het vliegende vuurtoreneiland
(Demon Days) heeft Murdoc zich nu terug
getrokken op een plastic eiland, samen met
robot Noodle en de andere leden. Ook
Snoop Dogg, De La Soul en Mick Jones en
Paul Simonon van The Clash zijn ingevlogen, maar nog veel opmerkelijker is de
deelname van de stokoude Bobby Womack
en ultra hippe Mos Def. Of wat dacht je
van het fijne brabbelwerk van Lou Reed
op ‘Some Kind of Nature’? Maar goed, de
muziek. Gorillaz zijn stiekem op hun best
zonder alle bekende aanhangsels in zweverige nummers als ‘Rhinestone Eyes’ en
‘On Melancholy Hill’. Ook de eerste single
‘Stylo’ (met Womack en Def) spreekt aan,
met als extraatje een stoer optreden van
Bruce Willis in de video. Toch blijft een echte
monsterhit vooralsnog uit.
Waarom niet De tweede helft van het
album is misschien wel wat te rustig en
zonder veel uitschieters. Zestien nummers
is eigenlijk iets te veel van het goede; vanaf
het eenzame ‘Broken’ kruipt de luisteraar
naar het einde toe. En dan zijn er nog vijf
nummers te gaan. Ook de goede titelsong
‘Plastic Beach’ met de mannen van The
Clash kan de pit niet terugbrengen. Het is
het op het nippertje niet, maar de fictieve
creatie bewijst hiermee meer een échte band
te zijn dan ooit tevoren. Knap gedaan. n
Jeffrey Visser
28
havana
Wat Terwijl sterrennerd Thomas verlekkerd naar het stukje blote huid tussen Silkes
(fotograferend kunstacademietypje) broek
en jas kijkt, blijft zij met haar fietsband in
de tramrails hangen en gaat languit op haar
muil. Thomas treedt op als reddende engel
en brengt Silke naar de eerste hulp. Haar
afgebroken tand bewaart hij ter bescherming
urenlang in zijn mond. Ja, dat schept een
band. Met trillende vingers – een casanova
kan de sterrenkundige niet genoemd worden
– schuift Thomas na het afscheid een briefje
met daarop zijn gegevens onder haar bagagedrager. Een maand later belt Silke hem op
en dat is het begin van een gecompliceerde
liefdesrelatie. Want zij is lekker gek en hij
een klungelige antiheld. Daarbij likt Thomas
zijn lippen af bij de gedachte aan een stevig
robbertje ketsen maar is Silke bezitter van
een onzichtbare kuisheidsgordel.
Wie Auteur Tonie Mudde (1978) studeerde
lucht- en ruimtevaarttechniek en is journalist
voor verschillende bladen. Vorig jaar werd
hij uitgeroepen tot talent van het jaar bij De
Tegels, zo’n beetje de Oscars van de Nederlandse journalistiek. Spaghetti Spoetnik is
zijn eerste roman.
Waarom wel Leestijd: twee uur (oké,
misschien drie). Mudde schrijft korte zinnen, draait er niet omheen maar weet de
ingewikkelde relatie tussen de twee jonge
hoofdpersonen toch pijnlijk en scherp bloot
te leggen. Het gevolg is dat het boek leest als
een razende en spannend blijft. De botsende
karakters zijn ijzersterk uitgewerkt. Redelijk
wat stijve piemels en een gortdroog kutje
maar de beschrijvingen van de seksscènes
worden nooit banaal of onrealistisch.
Waarom niet De eerste pagina van het boek
wordt begin volgend jaar de ruimte ingestuurd. Echt. Plastic eromheen en mee met
de spaceshuttle. Want auteur Tonie Mudde
wilde vroeger astronaut worden maar dat
is nooit gelukt. Zo gaat een deel van zijn
gedachtebrouwsels toch de lucht nog in.
Het riekt naar een goedkope pr-stunt. Beetje
flauw en absoluut onnodig: zonder fratsen
wordt dit boek vast ook een succes.
n Kim Bos
dag vaar je met een rondvaartboot langs alle belangrijke architectonische hoogstandjes die
onze hoofdstad rijk is. Ook bezoek je museum Het Schip.
Niet gaan Je vindt het Amsterdam van nu en het Amsterdam van de toekomst interessanter.
Nightlife
Benefietavond Radio Mortale
20 maart, Pakhuis Wilhelmina
Wel gaan Radio Mortale wordt gerund door vrijwilligers en biedt beloftevolle muzikanten, dj’s en producers die nog niet door de landelijke media zijn opgepikt een platform om
hun muziek op de radio te krijgen. Dit radioprogramma verkeerd in een slechte financiële
positie en kan alle hulp gebruiken om te blijven bestaan. Vanavond is de benefietavond.
Niet gaan Je hebt geen behoefte aan het redden van een radioprogramma waar je nog
nooit van gehoord hebt.
Lezing
OBA Live
22 maart, Centrale Bibliotheek
Wel gaan Heb jij altijd al eens een radio-uitzending van dichtbij willen meemaken? Je
kunt elke week bij de OBA zien hoe bekende radiopresentatoren werken. Om de beurt zijn
radiozenders Human, LLink, NIO/NMO en IKON in de OBA om live radio te maken. Een
uitgelezen kans om te leren van professionals.
Niet gaan Je kijkt liever hoe Matthijs van Nieuwkerk DWDD presenteert, gewoon vanuit je tweepersoons bed.
Theater
Texel Texas
23 maart t/m 18 april, Theater Bellevue
Wel gaan Een stoffige woestijn. Je vader wordt in een kist naar je toegebracht. Je wacht
en wacht. De voorstelling gaat over mislukken, de schoonheid van het mislukken en de
betekenis van mens zijn in deze wereld. Een prachtige muzikale en poëtische voorstelling
waar je nog dagen mee in je hoofd loopt.
Niet gaan Je wilt niet geconfronteerd worden met dood, mislukken en de betekenis van
menszijn in deze wereld. Feesten spreekt jou meer aan.
Nightlife
Woohoo
21 maart, Jimmy Woo
Wel gaan Een lekker begin van je week maak je zondagnacht in de Jimmy Woo. Dansen
en sjansen in de hipste club van Amsterdam!
Niet gaan Je bent niet zo hipperdepip.
zwart-wit
Beeld Hans van Vinkeveen
Beeld Eveline van Heuemen
eten
Echt Amsterdams
La Place kennen we allemaal. Maar de chique mangerie in
Amsterdam heeft net wat meer allure dan de gemiddelde La
Place-vestiging. Ook serveren ze er naast de bekende broodjes heel veel heel erg verse maaltijden.
Sfeer Het drie verdiepingen tellende La
Place-restaurant, midden in de Kalverstraat,
doet Amsterdams aan. In alle verschillende ruimtes hangt een bordje met een
van de vele pleinen die Amsterdam rijk is.
Je kunt ervoor kiezen om aan het raam te
gaan zitten met zicht op de Kalverstraat.
Ook kun je ervoor kiezen om knus aan de
kant van de gracht aan het Rokin te zitten.
Doordat het restaurant in meerdere oude
grachtenpanden is gevestigd kan je aardig
verdwalen. De verschillende verdiepingen
en ruimtes zijn geschakeld met kleine
gangetjes. Iedere ruimte heeft een eigen
inrichting en sfeer.
Publiek Iedereen die een dagje op bezoek
is in Amsterdam. Toeristen, winkelend
publiek, gezinnen, groepen, ouderen.
Sommigen komen voor een vlug broodje
tussendoor, anderen genieten uitgebreid van
een warme maaltijd. Ondanks dat het met
al deze mensen erg druk is zit je toch wel
lekker rustig. Je kan even bijkomen van een
drukke winkeldag.
Menu La Place heeft een uitgebreide kaart.
Of je nu zin hebt in pasta, pizza, belegde
broodjes, soep, taart of patat: het is er allemaal. De versgeperste sappen staan mooi
opgesteld in een ijsbar, waardoor het lastig
is om ze te laten staan. Iedereen kent natuurlijk wel: de ciabatta’s met beenham en
de donkere broodjes kruidenkaas. Maar La
Place heeft veel meer te bieden. Bij de wok-
bar kan je zelf een schaaltje groente vullen
(veel keus!). Daarna kies je uit kip, tofu,
garnalen of biefstukreepjes en dan wordt
het allemaal vers voor je gewokt met wat
noodles of rijst. Verser kan het niet. Ook
is er keuze uit verschillende grillmaaltijden
zoals kipsaté (met atjar, kroepoek en gebakken uitjes) of verse zalmfilet met aardappels
uit de oven en een flinke berg groente.
Jammer Sommige broodjes zijn wel erg dik
belegd. Je hapt daardoor niet in een broodje
maar in een dikke laag roomkaas. Die
overigens wél heel lekker is. En o ja, kiezen
tussen al het lekkers is moeilijk.
Kortom Een goeie plek om de hongerige
magen van het winkelende publiek te stillen. De chocoladecroissant is een aanrader,
al hoef je daarna bijna niets meer te eten.
Prijs Voor een luxe broodje betaal je vier
euro, voor een pizza ongeveer negen euro.
Warme maaltijden zijn zo’n tien tot dertien
euro. Als je toch in Amsterdam bent om een
dagje te shoppen is het prima om dit geld
voor een goede lunch neer te leggen.
n Aoife Groenewegen
Waar La Place
V&D Warenhuis
Kalverstraat 203
1012 XC Amsterdam
‘Afschuwelijk,
die vrouwendingen’
Lynn Mager (19), tweedejaars ALO
Moment ‘Het ALO-gevoel waarvan ik
op de middelbare school een voorproefje
kreeg. Dat is supergemotiveerd met z’n allen ergens de schouders onder zetten en iets
voor elkaar boksen.’
Hebbeding ‘Mijn rode leren jasje. Op de
ALO zie je er negen van de tien keer als
een slons uit. Dan is het heerlijk je een dag
vrouw te voelen in een mooi jasje en rokje.’
Film ‘Up, een Disney kinderfilm, die me
inspireert te kiezen. Ik wil altijd zo veel
mogelijk tegelijk doen: baantjes, voetbal,
dansen, badminton. Ben bang dat als je
iets wegstreept je het nooit meer kan doen.
Maar je kunt op je veertigste gewoon nog
leren paardrijden. Bridget Jones’s Diary,
daar kan ik niet langer dan tien minuten
naar kijken. Dat schaapachtig gepraat van
actrice Renée Zellweger en doorzeiken over
vrouwendingen als te dik zijn. Afschuwelijk! Dat zijn we ook niet gewend op de
ALO. Wij zijn stevige tantes die zich niet
omver laten blazen, geen typische DAverkoopsters.’
Sport ‘Snowboarden. Dat heb ik tijdens
een ALO-uitje geleerd. Ik was niet meer
van de piste weg te slaan. Het geeft zo’n
vrij gevoel. Korfbal is heel raar. Zodra de
bal buiten je vak is, moet je toekijken hoe
de rest bezig is. En het heet een gemengde
sport, terwijl mannen geen vrouwen mogen
verdedigen en andersom.’
Kunst ‘Norman Rockwell. Zijn realistische
schilderijen lijken wel foto’s en er zit altijd
humor in. Favoriet werk is The Tattoo
Artist, waarop een man de naam van zijn
nieuwe vriendin krijgt getatoeëerd onder de
namen van zijn exen met een streep erdoor.
Naar de drippings van Jackson Pollock kan
ik niet lang kijken; er moet een verhaal in
zitten.’
Boek ‘Hoe ik nu leef van Meg Rosoff, dat
gaat over een meisje dat een wereldoorlog
weet te overleven. Mooi is haar puurheid
en onschuld, wat me doet denken aan
de meisjes van mijn stage. Die doen nog
dingen vanuit hun eigen plezier. Bij Kleine
ontwikkelingspsychologie van Rita Kohnstamm denk ik steeds: schiet op, kom ter
zake, het is heel langdradig.’
Muziek ‘Liesbeth List, Jenny Arean, musicalmuziek, die categorie. Maar mijn idool
is Ramses Shaffy, om zijn vrije levensstijl,
zijn diepgaande teksten en zijn mooie
uitspraak. Mijn favoriete nummer is “Zonder bagage”, waarin hij zingt over failliet
gaan en hoe opgelucht je daarvan raakt.
Heerlijk, dat je alles gewoon los kunt laten.
Heavy metal klinkt depressief en dat word
ik er ook van.’
Stokje ‘Ik geef het stokje aan docent
ALO Grethil Post. Ze praat heel jolig met
een Gronings accent, waar ik tijdens de
eerste lessen dubbel om lag.’ n Hans van
Vinkeveen
Oproep Ben je uit eten geweest? Stuur dan je recensie naar havana@hva.nl. Als je recensie
geplaatst wordt, krijg je de kosten van het etentje tot 50 euro vergoed.
havana
29
varia
check ook
Havana begint aan zijn
vijftiende jaargang.
Genoeg verleden tijd voor
een wekelijkse duik in het
stoffige archief.
15 havanaweb.nl
gekeurd
• In 1999 studeren er 18.000 studenten
aan de HvA. De begroting bedraagt 220
miljoen gulden. Een docent verdient
ongeveer 100.000 gulden per jaar en er
werken 1000 docenten op de HvA. Het
personeel is aan het vergrijzen. Naar verwachting gaat over vijftien jaar een grote
groep met pensioen en het is nog maar
de vraag of er voldoende jonge docenten
zijn om hen op te volgen. Financieel
is 1999 niet bepaald een topjaar: de
HvA staat dik in de rode cijfers. Dat
alles blijkt uit een onderzoek van HBO
Journaal.
• De sociaal-agogische opleidingen
hebben een zwaar jaar achter de rug. Ze
zijn net verhuisd naar een ‘oerlelijk en
sfeerloos gebouw’. Andere problemen?
Dalende studentenaantallen, slecht rendement en lage klasseringen in de Keuzegids. Ze gaan wel verhuizen naar een
mooier gebouw. Vandaag de dag gaat
het wel wat beter met wat ondertussen
‘domein Maatschappij & Recht’ heet.
• Havana is een week niet verschenen
omdat drie redacteuren ontslag hebben
genomen. Er is namelijk een arbeidsrechtelijk conflict tussen de toenmalige
hoofdredacteur Wim Crezee en het
College van Bestuur. Crezee wordt op
staande voet ontslagen en zijn redacteuren nemen uit solidariteit ook ontslag.
Daarna wordt Havana gemaakt door
een reclamebureau waarvan het verhaal
gaat dat het er waanzinnig veel geld
aan over heeft gehouden. De Centrale
Medezeggenschapsraad is boos en pleit
ervoor Havana onder te brengen in een
onafhankelijke stichting.
• Studentenvereniging [‘endzjin] (information engineering, Almere) heeft een
introductie voor de nieuwe eerstejaars
studenten georganiseerd. Belangrijk
onderdeel is een kroegentocht. De sfeer
was goed en dat er niet zo veel kroegen
in Almere zijn mag de pret niet drukken.
• Waarom heet De Lax, sociëteit van
studentenvereniging ASVL, eigenlijk
De Lax? De naam is ontleend aan de
zalmsoort gravad lax, die gewend is om
tegen de stroom in te zwemmen. Verder
wordt beweerd dat deze vis tegendraads
en eigenwijs is. Precies wat de ASVL ook
wil zijn. n Paul van de Water
30
havana
HvA
to do’s
Kersverse commissie
Tijdens de algemene introductie van de HvA
vindt elk jaar eind augustus een festivaldag
plaats met als afsluiter een groot feest. Kan
dit volgens jou beter? Grijp dan nu de kans
om lid te worden van de Kersverscommissie. Dan mag je meedenken over de dj’s en
het dagprogramma. Maar daarbij houd je je
ook bezig met sponsoring en promotieacties.
Aanmelden en meer informatie: kersvers@
asva.nl of www.asva.nl
Gravad lax
Augustus – september 1999
hva-agenda
‘Mijn nier werkt maar
voor een kwart’
Studenten van de opleiding Voeding gingen
vorige week tijdens World Kidney Day aan
het kokkerellen met een groep nierpatiënten.
Missie van de workshop: nierpatiënten leren
met een minimum aan zout, toch lekker te
kunnen eten. Dat valt nog niet mee: ‘In een
pizza zit al 2000 milligram zout.’
De kracht van het verhaal
Studenten en docent Mike de Kreek van de
minor ‘sociale kracht van ict’ togen naar het
Amsterdams Historisch Museum voor het
symposium Het Geheugen van Oost, over
websiteverhalen voor en door bewoners
van het Amsterdamse stadsdeel. Havana en
Campus TV sloten zich aan. ‘Het gaat over
de kracht van verhalen in een buurt.’
Chatroulette
De laatste hype in de media en
al wat langer op internet heet
Chatroulette. De meest anonieme
vorm van chatten tot nu toe. Twee
webcams, een chatvenster en een
next knop.
Chatroulette.com is bedacht door een zeventienjarige Russische jongen die samen met
zijn vrienden wel eens wat nieuwe mensen
wilde leren kennen. Dat is min of meer
gelukt. Tienduizend mensen zetten dagelijks
hun webcam aan om het gesprek aan te gaan
met de totale onbekende aan de andere kant
van de wereld. Met de next-knop (F9) zap je
als het ware tussen personen tot je een kop
tegenkomt die je aanspreekt. Geen inlog,
geen namen, alleen twee webcams. Het heeft
meer weg van vleeskeuren dan van chatten.
Een interessant concept, maar nu de realiteit.
Net als zo veel internetplatforms is Chatroulette inmiddels overspoeld met spam. Een
rondje op Chatroulette lijkt meer op een
online freakshow. Spam nam trouwens nog
nooit zo’n menselijke vorm aan; mannen die
zichzelf bevredigen, jonge gasten die zich
suf klikken tot er een meisje voorbijkomt en
gasten met maskers, kroppen sla of ninjapakken. Vooral de ‘wankers’ en geile jongens
komen vaak voorbij. Beschermd door de
anonimiteit kunnen ze hier vooralsnog ongestraft mee wegkomen. Hier lijkt nu trouwens
verandering in te komen: via de mashup van
Google Maps en Chatroulette, chatroulettemap.com, worden gebruikers en hun locatie
in kaart gebracht. Tip: in Flevoland wordt
gespamd.
Ondanks de spam bracht Chatroulette een
aantal nu al legendarische internetfenomenen voort waaronder een dikke neger in een
catsuit, beter bekend als de Cat Chat. Voor
meer hoogtepunten kijk je op bestofchatroulette.net. Ook hippe marketeers zijn inmiddels op de hype ingesprongen. Kledingmerk
French Connection beloont de eerste die een
date regelt via Chatroulette met een kledingpakket van 250 euro.
Maar oké, is het nou wat of niet? Ik kan
iedereen aanraden zeker even een uurtje op
Chatroulette rond te zappen. Je zal ongetwijfeld enkele keren hard lachen of met
afgrijzen naar je scherm kijken. Pas wel op
met de gekkigheid, je IP-adres is erg makkelijk traceerbaar en voor je het weet sta je
op Google Maps. Wat betreft de hype en de
toekomst van Chatroulette: next!
n Thomas van Manen
26 maart
Kohnstammlezing
De elfde Kohnstammlezing heeft als thema
‘het belang van emotioneel kapitaal’. Tijdens deze lezing zal Christien Brinkgreve,
hoogleraar sociale wetenschappen aan de
Universiteit van Utrecht, wijzen op het belang van emotioneel kapitaal, het vermogen
om gedrag en emoties te beheren. Vandaag
de dag wordt een groot beroep gedaan op
zelfsturing en zelfbepaling. Juist nu is het
dan ook belangrijk om dit vermogen goed
te ontwikkelen. Volgens Brinkgreve moeten
zowel de ouders als de school zich hiermee
bezighouden.
15.00 uur, Aula van de UvA, Singel 411.
Aanmelden www.fmg.uva.nl/pedagogiekenonderwijskunde.
6 april
Halve finale Make More
Music
Make More Music is een muziekwedstrijd,
opgezet door docenten en studenten van het
Instituut voor Information Engineering (IIE)
van de Hogeschool van Amsterdam in 2002
in Almere. Tijdens deze competitie strijden
(studenten)bands met uitsluitend eigen
composities tegen elkaar. Dit festival biedt
jonge bands de kans om door te groeien in
hun muzikale loopbaan. Nieuw aan deze
editie van Make More Music is dat dit jaar
vijf hogescholen zich hebben verenigd in een
samenwerkingsverband.
6 april, halve finale Heeren van Aemstel,
23 april: finale Melkweg, www.makemoremusic.nl
21 april
SM&O Summit
De opleiding sport, management & ondernemen organiseert jaarlijks een congres
waar ondernemen in sport centraal staat.
(Sport)bedrijven uit heel Nederland komen
bijeen om kennis te vergaren rondom actuele
thema’s. Dit jaar is het thema: nieuwe media
in de sport. Op deze dag komt onder andere
aan bod hoe PSV fans aan zich bindt met
inzet van sociale netwerken zoals Hyves en
Facebook.
13.00 uur tot 19.30 uur, Dr Meurerlaan 8,
www.smosummit.nl
weekgast
Jeroen Schuiten (24, tweedejaars interactieve media) is deze week druk met een
aantal projecten, waaronder SIS, de Amstelcampus en zijn eigen iPhone-applicatie.
Maandag 8 maart
De opdracht dit blok was: bedenk een plan waardoor het Student Informatie Systeem (SIS)
bekend(er) wordt onder studenten en docenten. De klas is opgedeeld in een aantal groepen,
met elk een eigen doelgroep. Onze doelgroep is docenten. Mijn team bestaat uit vier personen. We gaan een website opzetten, posters en flyers bedrukken en een filmpje maken om
SIS onder de aandacht te brengen. In de onderzoeksfase hebben we interviews met docenten
gehouden over hun kijk op SIS. We willen de voor- en nadelen tegenover elkaar zetten.
Daarnaast ben ik bezig geweest om mijn iPhone-applicatie uit te breiden. Samen met een
vriend heb ik die bedacht. Hij is verantwoordelijk voor het programmeren, ik voor de vormgeving en het animeerwerk. Het is een soort virtuele tamagotchi. Het huisdier waar je voor
zorgt is een klein varkentje dat Oinko heet en in je iPhone leeft.
Dinsdag 9 maart
Vanochtend hebben we eerst de camera opgehaald op school omdat we vandaag de filmpjes
op hebben genomen voor de demo. Dit hebben we gedaan aan de hand van ons storyboard.
In het filmpje laten we docenten de voor- en nadelen van SIS benoemen. Wij spelen zelf de
docenten en maken er een demo van. Aan het einde van deze maand moeten wij dit presenteren aan de opdrachtgevers. Het is aan de HvA wat zij er verder mee doen.
Iedereen in het groepje heeft een andere taak. Een persoon is manager, een is verantwoordelijk voor het concept en de andere twee zijn verantwoordelijk voor de techniek en uitwerking
van het idee. ’s Middags had ik een werkgroep waarin we bespraken hoe het er voor staat.
Aangezien wij al snel een ‘go’ hadden gekregen van de opdrachtgevers konden we snel aan
de slag dus wij liggen voor op het schema. Rond half vijf waren we klaar. Het was een lange
dag, maar wel leerzaam. In een eerder blok heb ik wel uitleg gehad over camera’s maar die
had ik nog nooit toegepast. ’s Avonds heb ik wat series en films gekeken.
Woensdag 10 maart
Woensdag is mijn roostervrije dag. Ik ben rustig opgestaan en heb ontbeten. Vervolgens ben
ik thuis aan de slag gegaan met het uitbreiden van de iPhone-applicatie. Op dit moment is
er maar een locatie waar je Oinko eten kunt geven en blij kunt maken met speeltjes. We zijn
bezig om een keuken en tuin te maken, waarin je aan de slag kunt met planten. Als deze
ruimtes af zijn versturen we ze naar Apple. Zodra Apple ze goedkeurt komt de update online
te staan. Oinko gaat nooit dood, en werkt pas als je het programma opstart. Je zit dus niet
continu vast aan je virtuele huisdier. Sinds oktober is het te koop bij de Apple Store en het
gaat best goed. Een paar weken geleden hadden ongeveer vierduizend mensen de applicatie
gekocht. In Japan stonden we op nummer drie met meest gedownloade kinderapplicaties. In
Nederland en Amerika hebben we de top tien bereikt.
In de avond ben ik gaan zwemmen. Dit doe ik iedere woensdag, samen met een vriend.
Donderdag 11 maart
Vandaag ben ik bezig geweest met de tdi-case. Dit is het tweede project waar ik dit blok mee
bezig ben. Technologie, design & interactie is de afstudeerrichting die ik heb gekozen en alle
tweedejaars zijn bezig met deze case. In ons gebouw, het Singelgrachtgebouw, staat een grote
maquette van de Amstelcampus. Onze opdracht is om hier een interactieve maquette van te
maken, zonder gebruik van muizen of toetsenborden. We moeten zorgen dat bezoekers informatie over de Amstelcampus en de omgeving krijgen. Met mijn groepje hebben we bedacht
dat we dit door middel van infraroodstraling gaan doen. We hebben vandaag de sensoren
getest. Alle benodigdheden kunnen we van school lenen.
Op de Amstelcampus zijn ontzettend veel faciliteiten, het is eigenlijk een stad in Amsterdam.
Huizen, winkels, restaurants en cafés: noem iets en het is er. Doordat bezoekers met hun
hand de infraroodstraling die elk gebouw uitzendt onderbreken, verschijnt er informatie over
het gebouw op een scherm. Aan het einde van dit blok moeten we ons plan presenteren aan
de opdrachtgevers. Het beste idee wordt – hoogstwaarschijnlijk – uitgevoerd.
Vrijdag 12 maart
Beeld Bram Belloni
Ik heb heerlijk uitgeslapen. Om één uur had ik een werkgroep over de tdi-case. Normaal gesproken krijgen we uitleg over het project maar omdat we nu in het uitwerkproces zitten was
het vandaag vooral een vragenuur aan de docent. Vervolgens had ik afgesproken met mijn
groepje van het SIS-project om de planning van volgende week door te nemen. ’s Avonds ben
ik naar Alice in Wonderland in 3D geweest. Ik ben een groot fan van Pixar en de film was
echt geweldig. De kostuums, de animaties, de omgeving: hij zit heel mooi in elkaar. n
havana
31
afstuderen
Noortje de Jonge (21, links) en Joline Versteegen (22)
Beeld Jan-Maarten Hupkes
Voeding
Onderwerp Noortje: ‘We doen een onderzoek naar
de mogelijkheden op het gebied van maatschappelijk verantwoord ondernemen (mvo) bij Royaan,
een producent van kroketten, kaassoufflés en andere
snacks. Zij maken onder andere kroketten voor Van
Dobben en Kwekkeboom. Wij onderzoeken de betekenis van mvo, de verschillende aspecten die erbij
komen kijken en hoe breed mvo kan zijn. Gaan we
de kant op van milieubeleid of energiebesparing of
doen we iets in de richting van grondstoffen? Royaan doet overigens al wel iets op mvo-gebied. Het
steunt The Hunger Project, dat mensen helpt om
32
havana
op eigen kracht een toekomst op te bouwen zonder
honger. Momenteel zitten we in de tweede fase van
de opdracht waarin we het bedrijf induiken om te
kijken wat er al gebeurt. In de vorige fase hebben
we het plan van aanpak, deelvragen en literatuurlijst bepaald. Als we klaar zijn met de analyse van
het bedrijf gaan we de leveranciers en afnemers
bevragen om te kijken wat zij kunnen betekenen.
Uiteindelijk maken we een adviesrapport waarin
we niet te sturend willen zijn. Het wordt een pakket
van haalbare mogelijkheden en hoe deze geïntegreerd kunnen worden binnen het bedrijf.’
HvA+ ‘Je kan bij ons in drie richtingen afstuderen: diëtetiek; lifestyle, voorlichting & media; en
commercie, kwaliteit & management. Wij doen
de laatste en binnen die richtingen hebben we een
bepaalde vrijheid om buiten het gebaande pad te
gaan. Onze opdracht past bijvoorbeeld niet direct
bij voeding, het is meer een ondernemersvraagstuk.
Het is wat dat betreft een vrij bijzondere opdracht.’
HvA – ‘Het nadeel is gekoppeld aan het voordeel,
want de richting diëtetiek krijgt veel meer aandacht
dan de andere twee. Dat zijn echt ondergeschoven
kindjes en dat vind ik jammer.’ n Gijs Hardeman