Havana - Folia

havana
#03
Fietskrat
nieuwe stijl
Hbo-rechten
lanceert nieuwe
vereniging
Avondje LAX
Bier is goedkoop.
Wijn ook
Amstelcampus
Politiek wil wel
des
Inclu ges
a
two p glish
in En
Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam
8 september 2010
-advertentie-
Studentenaanbiedingen
regionale advertentiepagina
advertentie drukklaar 50 x 90.indd 1
07-06-10 11:59
Snel een tijdelijke
studentenwoning?
www.ymere.nl
deze maand:
Comedy Explosion
Op Sterk Water
Killing Sisters
Open Podium
Nightwriters
www.comedytheater.nl Worst of the 80ies
pagkkl
op]npanoskjejcajej
=iopan`]i
`ena_p^ao_deg^]]n
sss*aecajd]]n`*jh
Studentenwitgoed
tudentenwitgoed
voor de huur van je witgoed
goedkoop en snel, wij bezorgenhet wel!
Ons assortiment bestaat uit:
• Kookplaten
• Gaskachels
• Geisers
• Koelkasten
• Wasmachines
• Vaatwassers
!
ageren
Snel re 85150
8
06 - 51
Voordelen:
• 24uurreparatieservice.
• Volleserviceindeperiodedatjehet
apparaathuurt.
• Vastbedragpermaand
• Goedkperdanhetkopenvaneen
nieuwapparaat.
• Mogelijkheidtotkoopinhet2dejaar
vanhuur.
www.Studentenwitgoed.nl
inhoud
Handig mandje 10
Yanti Slaats won de publieksprijs van de HEMA designwedstrijd.
Hbo-onderzoekers 12
Hoio’s – tegenhangers van de wetenschappelijke aio’s – doen na hun afstuderen praktijkgericht onderzoek.
Altijd gezellig 14
Na college kun je in De Lax terecht voor een biertje. En binnenkort ook
voor thee en Senseo-koffie.
Nieuwe verenigingen 15
Bij Maatschappij & Recht krijgt de studentenparticipatie een boost.
Amstelcampus? Ja graag 16
Vanuit de Amsterdamse politiek krijgt de nieuwbouw van de HvA overwegend bijval.
Havanaweb.nl gehackt 18
Keurige medewerkers van de HvA braken in op de site van Havana.
Waarom?
Samenwerken, grenzen verleggen 19
Eerstejaars HES-studenten gingen survivallen in de Belgische Ardennen.
Jaloezie?
Hoewel ik doorgaans geen last heb van ijverzucht, kijk ik toch af en toe
met enige jaloezie naar de redactie van Folia, het weekblad van de UvA. De
redacties van Folia en Havana zitten bij elkaar in dezelfde ruimte en dat
zorgt ervoor dat ik een beter beeld heb gekregen van hoe de UvA omgaat
met haar blad. Meer in het bijzonder heb ik het over de bereidwilligheid
en het enthousiasme van UvA-personeel om een bijdrage te leveren aan het
blad. Als een redacteur van Folia een medewerker of student van de UvA
om een mening vraagt, dan wordt die ook voluit geventileerd. Het schrijven
van een stevig gekruid opiniestuk? De UvA’ers staan bij wijze van spreken
in de rij om hun pagina in te leveren bij de eindredacteur. Een deskundige
nodig? Voor elk denkbaar onderwerp is er wel iemand op de UvA die er
verstand van heeft. Er zijn trouwens nogal wat UvA’ers die gewoon overal
verstand van hebben, althans dat stralen ze uit. Wat dat betreft kan de redactie van Folia koersvast varen op een oceaan van mogelijkheden. Nu wil
ik mij natuurlijk niet vastklinken aan het idee dat het bij de buren beter is
en dat het gras aan de andere kant van de berg groener is. Tenslotte is deze
kant vanaf de overkant ook de andere kant. Bovendien kan ik moeiteloos
allerlei dingen bedenken die wij als HvA echt veel beter doen dan de UvA.
Toch moet ik vaststellen dat het bij de HvA soms beduidend minder is. Een
klein voorbeeld uit onze uitpuilende koffer met ervaringen. Vorige week
hebben we een pagina besteed aan de problemen bij Inholland. Ik bedoel de
kwestie rond de diplomering van langstudeerders. Wat is een langstudeerder
eigenlijk? Welke definitie hanteert de HvA? Die vraag werd eerst aan een
beleidsmedewerker van de afdeling Planning & Financiën gesteld. Die wilde
de vraag niet beantwoorden. Na een stuk of drie verwijzingen naar telkens
één niveau hoger in de hiërarchie kwam de redacteur uiteindelijk terecht
bij de directeur van de afdeling en die verwees hem door naar Paul Doop,
vicevoorzitter van het College van Bestuur. Tja, die vallen we natuurlijk
niet lastig met dit soort simpele kwesties. Is dit gedrag kenmerkend voor de
HvA-cultuur? Nee, zou ik willen roepen. Ja, daar begint het op te lijken, zeg
ik fluisterend. Dat stemt mij niet vrolijk. Ik hoop snel te mogen ervaren dat
ik mij schromelijk vergis.
Paul van de Water
Hoofdredacteur
Havana is het weekblad voor studenten en medewerkers
van de Hogeschool van Amsterdam 8 september 2010 jaargang 16 / #03
En verder...
04 nieuws
20 english pages
25 zwartwit
09 ingezonden
23 passie
26 short intro’s
09 vraag van de week
24 recensies
27 weekgast
09 column fen
25 eten
28 afstuderen
Redactieadres Vendelstraat 2, 1012 XX Amsterdam, 020 595 39 91 havana@hva.nl. Hoofd­
redactie/management Paul van de Water p.l.van.de.water@hva.nl Eindredactie Wim de
Jong w.de.jong@hva.nl Redactie Carlijn van Donselaar c.van.donselaar@hva.nl, Lisa Hartog
(redactie-assistent), Nina Manuhutu (stagiair), Jeff Pinkster j.pinkster@hva.nl, Ron Santing
r.d.santing@hva.nl, Annemarie Vissers a.m.w.t.vissers@hva.nl Medewerkers Miriam Bons, Kim
Bos, Kirsten Dorrestijn, Anouk Kemper, Kirsten van der Kolk, Emma van Laar, Thomas van
Manen, Harmen van der Meulen (correctie), Fen Verstappen ­Fotografen Bram Belloni, Fred
van Diem, Marc Deurloo, Jelmer de Haas, Jan-Maarten Hupkes, Bas Uterwijk Illu­stratoren
Pepijn Barnard, Martien Bos, Enkeling, Aimée Groen, Marc Kolle, JeRoen Murré, Pascal Tieman
Vormgeving Hannah Weis Lay-out Death Valley Advertenties Bureau Van Vliet, Postbus 20,
2040AA, Zandvoort, telefoon 023 571 47 45 fax 023 571 76 80 of zandvoort@bureauvanvliet.
com Abonnementen € 18,15 per jaar, opgave via de redactie-assistent of per e-mail Drukkerij
Dijkman Offset Diemen.
Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder toestemming van de hoofdredacteur
­artikelen of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen. ISSN - 1385-5670
De volgende Havana verschijnt woensdag 15 september
havana
3
nieuws
Carlijn van Donselaar / Anouk Kemper / Jeff Pinkster (coördinatie) / Ron Santing / Annemarie Vissers / Paul van de Water / Dirk Wolthekker
HvA’er studentondernemer Dikke van
2010
Dale online
Abel Vegter (27, commerciële
economie) is vorige week in
het Circustheater in Den Haag
uitgeroepen tot studentondernemer 2010.
Met zijn bedrijf StreetSurfing BNLX
importeert hij waveboards, een soort
skateboard uit twee delen. De jury
roemde zijn doorzettingsvermogen
en slimme promotie via het basisonderwijs. De student mag zich een jaar
lang studentondernemer van het jaar
noemen en krijgt vijfduizend euro bijgeschreven op zijn rekening. De prijs
bestaat verder uit een aantal advies-
‘Meer fixussen niet uitgesloten’
De groei van het aantal studenten aan de HvA wordt in de
toekomst mogelijk beperkt.
Bestuursvoorzitter Karel van der
Toorn sluit dan ook niet uit dat er
voor bepaalde opleidingen een numerus fixus wordt vastgesteld.
De HvA heeft het aantal studenten in
vijf jaar tijd zien toenemen met tienduizend en ook dit jaar zet de groei
zich door. Ruim veertienduizend
studenten hebben zich tot nu toe
aangemeld, tien procent meer dan in
dezelfde periode vorig jaar. Ook de
UvA ziet de studentenaantallen jaar
na jaar stijgen en daarmee lijkt een
numerus fixus voor een studie als
rechten onvermijdelijk.
De hogeschool kampt nog niet
direct met problemen, maar ziet zich
wel genoodzaakt na te denken over
mogelijke maatregelen. ‘De HvA
verwelkomt iedere student, maar
wil ook garant staan voor heel goed
onderwijs,’ aldus Van der Toorn.
‘Dan moet de groei soms beheerst
worden. Het is niet uitgesloten dat
in de toekomst sommige andere
opleidingen een fixus krijgen.’ Dat
idee is niet nieuw. Van der Toorn:
‘Er zijn nu al opleidingen bij de HvA
waarvoor een bovengrens aan de instroom is afgesproken. Fysiotherapie
bijvoorbeeld, en media, informatie &
communicatie.’
Aan de toename van het aantal studenten kunnen volgens de HvA nog
geen conclusies worden verbonden.
Het gaat om de vooraanmeldingen,
de komende maanden wordt duidelijk hoeveel nieuwe studenten zich
daadwerkelijk hebben aangemeld.
(JP)
4
havana
uren van KPMG en Ruig & Partners.
Vegter startte zijn bedrijf drie jaar
geleden, nadat hij in de Verenigde
Staten op het fenomeen was gestuit.
Hij importeerde de waveboards en
promootte ze via het basisonderwijs.
Op ruim tweeduizend scholen gaven
Vegter en zijn compagnons waveboardlessen. Daarmee creëerden ze
een hype.
Aan afstuderen komt Vegter voorlopig
niet toe; met zijn bedrijf is hij zeven
dagen in de week bezig. Bovendien
loopt hij al met een nieuw plan rond,
al wil hij daar nog niets over loslaten.
(JP)
De Dikke van Dale is door de Mediatheek online gezet voor alle studenten en medewerkers. De woordenboeken op het interne HvA-netwerk
zijn daardoor vanaf 15 september
niet meer te gebruiken. Het gaat
om de woordenboeken Nederlands,
Engels, Frans, Duits en Spaans.
De Dikke van Dale is te vinden op
www.bib.hva.nl. (JP)
Geen beurs, niet studeren
Ruim tien procent van de havo- en vwo-leerlingen zegt niet te gaan
studeren als de studiefinanciering wordt afgeschaft.
Dat blijkt uit onderzoek van onderzoeksbureau Newcom onder ruim vijftienhonderd havisten en vwo’ers vanaf de vierde klas. Van de havisten zegt zelfs
vijftien procent niet aan een studie te beginnen als de studiefinanciering
wordt afgeschaft of omgezet in een lening. Gemeten naar de profielen van
de middelbare school zijn het vooral de havo-scholieren met de richting cultuur & maatschappij die zeggen niet te gaan studeren (22 procent). Onder
de vwo’ers is het totale aandeel dat zegt niet aan een studie te beginnen
9 procent.
Van alle scholieren die zijn ondervraagd is bijna de helft van plan meer te
gaan werken naast de opleiding als ze geen studiefinanciering meer krijgen.
Newcom verwacht dat studenten daardoor langer over hun studie zullen
doen. Onder deze groep zijn het vooral de vwo’ers (natuur & gezondheid
60 procent en cultuur & maatschappij 69 procent) die meer gaan werken om
niet of weinig te hoeven lenen.
De basisbeurs voor uitwonenden vanaf 18 jaar, bedraagt momenteel 266
euro. Thuiswonenden krijgen 96 euro. Verwacht wordt dat de studiefinanciering de komende kabinetsperiode wordt aangepakt. Ook een aantal linkse
partijen wil het stelsel veranderen. (JP)
?
Vraag/Antwoord
Geen koekje erbij
In de toekomst moet niet alleen het bier maar ook de koffie en thee rijkelijk gaan vloeien in studentensoos De Lax,
het honk van studentenvereniging ASVL. Havana belde
met soosvoorzitter Michael Bosscha.
Zijn koffie en thee het nieuwe bier?
‘Het idee om koffie en thee te gaan schenken in de middag ligt al
een tijd op de plank, maar staat nog steeds in de kinderschoenen.
Het vorige bestuur wilde het eigenlijk al invoeren, maar dat kwam
niet rond. Nu gaan we het hele plan opnieuw bekijken. Maar er zitten nogal wat kinken in de kabel.’
Kinken in de kabel? Om een bakje koffie?
‘Het gaat verder dan een kopje koffie of thee. Ik zou graag een
omslag in de uitstraling van de ASVL willen bewerkstelligen. In
mijn visie moeten we zeker een studentengezelligheidsvereniging
met bier blijven, maar ik zou ook graag laten zien dat we met studenten en studie bezig zijn. Er ligt al langer een plan om de soos
als tutorruimte aan te bieden. De Leeuwenburg-locatie kent een
gigantisch ruimtegebrek, wij hebben in de middag 180 vierkante
meter “over”.’
Klinkt als een goed idee.
‘Er zitten wel wat haken en ogen aan. Ten eerste moeten leden dan
bereid zijn diensten te draaien. Daarnaast vormt onze gratis koffie
en thee wel een mogelijk concurrentieprobleem voor Sorbon.’
Gaan jullie hetzelfde bocht aanbieden als de Leeuwenburg-automaten?
‘In eerste instantie zullen we ons behelpen met Senseo-koffie. Als
blijkt dat het loopt, dan komt er misschien ooit een DE-automaat.’
Krijgen we er ook een koekje bij?
‘Helaas, dan zitten we echt in het vaarwater van Sorbon.’ (AV)
Volgend jaar duidelijkheid
cateraar
Begin 2011 is duidelijk welk bedrijf de catering en automaten van
de HvA en de UvA gaat verzorgen.
Studenten en medewerkers van beide instellingen stellen op dit moment
eisen samen waaraan de cateraar moet voldoen. Aan het einde van het jaar
kunnen cateringbedrijven een offerte indienen.
Onderwijsinstellingen zijn bij wet verplicht om de catering Europees aan te
besteden. Elk bedrijf krijgt zo de kans om een offerte in te dienen. Dat is een
delicate procedure, waarbij een kleine procedurefout er al toe kan leiden dat
de catering opnieuw moet worden aanbesteed.
‘Daarom kan ik niets loslaten over de eisen die studenten en medewerkers
op dit moment opstellen,’ zegt Ineke Veenstra, directeur IT & Voorzieningen.
‘Wel kan ik vertellen dat veel studenten het belangrijk vinden om in de toekomst fairtrade producten te kunnen kopen zoals Max Havelaar en halalen vegetarische maaltijden.’
De HvA en UvA kiezen na de aanbesteding voor een nieuwe cateraar of
cateraars. Veenstra: ‘Iedereen krijgt een kans. Het is dus mogelijk dat we opnieuw een contract aangaan met Sorbon als dat bedrijf wordt geselecteerd
aan de hand van de vooraf gestelde criteria. Maar het zou net zo goed een
andere cateraar kunnen zijn.’
Vanaf 1 juni moeten de nieuwe cateraar en automatenleveranciers het eten
en drinken gaan verzorgen. (JP)
Publieksprijs voor
HEMAnd
Student Product Design Yanti Slaats (30) heeft de publieksprijs
van de Hema-designwedstrijd met een ruime meerderheid gewonnen. Slaats won de prijs met een fietskrat, dat ook als mandje te
gebruiken is.
In nog geen twee weken tijd ontwikkelde Slaats de HEMAnd.
Het idee sloeg aan bij de juryleden van de designwedstrijd, maar
Slaats kreeg slechts een eervolle vermelding. De vrachtpatser, een
bagagedrager voor grote of zware spullen, ging ervandoor met de
hoofdprijs.
De combinatie van fietskrat en winkelmandje werd vervolgens op
internet het beste beoordeeld door het publiek. Van de zestien ontwerpen die door de Hema werden geselecteerd, kreeg de HEMAnd
het meeste aantal stemmen. De Hema onderzoekt nog of de mand
in productie kan worden genomen. (AK)
Lees verder op pagina 10.
nieuws
Tijdelijke kamers
blijven nog even staan
Zo’n drieduizend tijdelijke studentenwoningen blijven nog
een paar jaar staan om in de groeiende vraag te kunnen
voorzien.
Het gaat om de containers en woningen aan de Wenckebachweg,
de NDSM-werf, Houthavens en de Bergwijkdreef in Diemen. Dat
meldt Het Parool.
De woningen werden in 2005 opgeleverd. Wettelijk mag tijdelijke
huisvesting maar vijf jaar bestaan op één locatie. De meeste containers moesten om die reden dit jaar al tegen de vlakte, maar inmiddels zijn de vergunningen verlengd. De containers in de Houthavens
blijven staan tot volgend jaar zomer. Die aan de Wenckebachweg
blijven staan tot 2014 en die aan de Bergwijkdreef tot 2013.
Daarmee komt een voorlopig einde aan de acute woningnood van
een groot aantal studenten. Om aan de stijgende vraag te voldoen
verwacht de gemeente de komende vijf jaar nog eens negenduizend studentenwoningen op te leveren. Daarvoor worden nieuwe
woningen gebouwd en bestaande woningen verbouwd. Dat aantal
komt bovenop de woningen die sinds 2006 zijn gerealiseerd. Toen
werd het tekort tot 2010 op 7600 geraamd. Inmiddels zijn hier bijna
zevenduizend woningen van gerealiseerd. De laatste zeshonderd
worden volgend jaar gerealiseerd.
Het totale tekort ligt tussen de 20.000 en 30.000 kamers, met
wachttijden die oplopen naar meer dan een jaar. Volgens LSVbvoorzitter Sander Breur heeft de overheid de groei van het aantal
studenten ‘totaal onderschat’. De vakbond wil daarom dat de overheid een nieuw actieplan opstelt om de kamernood tegen te gaan.
Als dat niet gebeurt zal de kamernood nog verder toenemen.
De gemeente Amsterdam begon in 2006 met een grootschalig project om de kamernood aan te pakken. Bijna drieduizend studenten
vonden dankzij containers, voormalige asielzoekerswoningen en een
studentenschip woonruimte in Amsterdam. De plaatsing van de woningen bleek een gouden greep, in verschillende delen van de stad
groeide de containerdorpen uit tot ware campussen. (JP)
De docent met 70.000
leerlingen
De 33-jarige Amerikaanse internetdocent Salman Khan is een
hit op internet. Zijn video’s over
wetenschap bereiken dagelijks
meer studenten dan er aan de
hele HvA studeren.
Ieder dag kruipt Khan voor zijn computer in een verbouwde inloopkast.
Daar geeft hij voor de camera uitleg
over allerhande wetenschappelijke
onderwerpen, van wiskunde tot
biologie. De tien tot vijftien minuten
durende filmpjes plaatst hij op khanacademy.org. Bijna zeventienhonderd video’s telt de site inmiddels.
Alle filmpjes zijn hetzelfde van opzet.
Een elektronisch schoolbord toont
een probleem, dat hij stap voor stap
toelicht en oplost. Bill Gates noemde
de internetdocent een sensatie.
‘Het is fantastisch hoeveel hij heeft
gedaan, met zo weinig middelen,’
reageerde Bill Gates in Fortune Magazine. De op-één-na-rijkste man op
aarde volgt de video’s nu al een tijdje
met zijn 11-jarige zoon Rory.
Khanacademy.org wordt langzamerhand een virtuele school, die volgens
experts zou kunnen uitgroeien tot een
alternatieve onderwijsvorm. Bijvoorbeeld in gebieden waar nauwelijks
geld is voor de bouw van scholen.
De internetdocent zou zijn video’s om
die reden graag laten vertalen. Want
vooralsnog verdient hij geen geld met
zijn onderwijsvideo’s. Hij leeft van
verschillende donaties, maar weigert
zijn website te voorzien van advertenties. ‘Ik heb al een mooie vrouw, een
hilarische zoon, twee Honda’s en een
net huis,’ zegt Khan in Fortune.
Harvard-mba Khan ontdekte zijn gave
om lastige problemen eenvoudig
uit te leggen min of meer bij toeval.
In 2004 hielp hij zijn nichtje met
wiskunde, vanwege de afstand legde
hij de problemen uit via internet en
de telefoon. Zijn nichtje begreep de
stof snel en tipte haar broers, die
hun vrienden weer doorverwezen.
Vanwege de afstand besloot Khan
zijn lessen op te nemen. De video’s
plaatste hij op YouTube, de rest is
geschiedenis.
Bill Gates geeft met zijn foundation
jaarlijks al zevenhonderd miljoen dollar uit aan het Amerikaanse onderwijs
en is voornemens met Khan om de
tafel te gaan zitten. Het doel van
Salman Khan is om zijn website uit te
bouwen tot een virtuele school, waar
iedereen alles kan leren. (JP)
Hardere straf voor fraude
De HvA gaat strenger optreden
tegen studenten die ernstige
fraude plegen. Een nieuwe wet
maakt het mogelijk studenten
van een opleiding te verwijderen.
Onderwijsinstellingen konden frauduleuze studenten in het verleden
maximaal een jaar de toegang tot de
tentamens ontzeggen. Een nieuwe wet
biedt nu de mogelijkheid de inschrijving van een student te beëindigen
ingeval van tentamenfraude. ‘Het gaat
dan wel om studenten die érnstige
fraude plegen,’ nuanceert Kees Koppenol, hoofd Juridische Zaken. ‘Zelf
denk ik daarbij aan iemand die een ander persoon naar een tentamen stuurt.
Maar ook het plegen van plagiaat kan
een vorm van ernstige fraude zijn.’
Om te voorkomen dat elke examencommissie aan het begrip ernstige
fraude een eigen invulling geeft, onderzoekt de afdeling juridische zaken
momenteel wat examencommissies
zoal onder ernstige fraude verstaan.
‘De nieuwe wet definieert namelijk niet
wat ernstige fraude precies is,’ aldus
Koppenol. ‘Het lijkt ons goed om daar
wat richtlijnen voor te hebben en die
in een reglement vast te leggen.’
In het geval van ernstige fraude
brengt de examencommissie een advies uit aan de domeinvoorzitter over
de betreffende student. Deze bepaalt
vervolgens of een student van de
opleiding wordt verwijderd. Koppenol: ‘Maar ik verwacht dat dit in de
praktijk hoogst zelden zal voorkomen.
Gelukkig genieten studenten ook voldoende rechtsbescherming om een
dergelijk besluit aan te vechten. Er is
dus altijd een onafhankelijke partij die
de fraude kan onderzoeken.’
Onderwijsinstellingen krijgen de
laatste jaren steeds meer vat op
frauduleuze studenten, onder meer
door software die plagiaat opspoort.
Bedrijven als Turnitin en Ephorus
vergelijken ingeleverde verslagen,
papers en scripties met bronnen uit
een database. Zo wordt snel duidelijk
hoeveel tekst een student heeft gekopieerd. Ephorus wordt op de HvA
gebruikt door de domeinen Bewegen, Sport & Voeding en Economie &
Management. (JP)
‘Geef die man een nieuwe bul’
Beeld Fred van Diem
Freek de Jonge heeft Karel van
der Toorn van zijn stuk gebracht
tijdens de opening van het academisch jaar van de UvA. De cabaretier riep de collegevoorzitter
tot de orde over een tot man
getransformeerde oud-studente
die een nieuwe bul eist.
Honderden eerstejaars schaften afgelopen week hun boeken aan
in de boekenwinkel in de Leeuwenburg. Ook dit jaar is het aantal
studenten weer toegenomen. Ruim veertienduizend studenten
hebben zich tot nu toe aangemeld, tien procent meer dan in dezelfde periode vorig jaar. (JP)
De Jonge, die eerder tijdens de
plechtigheid op 6 september een
cabaretesk intermezzo verzorgd
had, nam na de toespraak van Van
der Toorn onverwachts opnieuw het
woord. ‘Ik zou willen voorstellen dat
hij als de wiedeweerga een nieuwe
bul krijgt.’ De interruptie bracht Van
der Toorn volledig van zijn stuk. ‘Dit
had ik niet verwacht.’ Vlug ging hij
verder: ‘Ik nodig u allen uit voor een
drankje in de hal van het Maagdenhuis.’
De oud-UvA-student heeft een klacht
ingediend bij de Commissie Gelijke
Behandeling (CGB) omdat hij geen
nieuwe bul van de UvA krijgt. Toen
de man nog aan de UvA studeerde
was hij een vrouw. Op zijn bul stond
daarom een vrouwenvoornaam, maar
die is inmiddels niet meer van toepassing. Bij sollicitaties leidt dit tot
verwarring. De man wil daarom een
andere bul met daarop zijn nieuwe
geslacht en voornaam.
Maar de UvA heeft hem laten weten
slechts één keer een bul te verstrekken. De UvA beroept zich daarbij op
de wet. Het antwoord moet nu komen van het CGB. Het is de eerste
keer dat de commissie een dergelijk
geschil behandelt. De zaak dient op
5 oktober. (DW/JP)
havana
5
nieuws
Opnieuw problemen
ov-chipkaart
Beeld Bas Uterwijk
Zo’n 17.500 eerstejaarsstudenten kunnen niet
overal reizen door een productiefout met de
ov-chipkaart. Trans Link Systems, het bedrijf dat
de ov-chipkaart produceert, hoopt de problemen
uiterlijk deze week verholpen te hebben.
In Amsterdam kregen eerstejaarsstudenten ruim een
week geleden al te maken met het probleem, zo bevestigde een woordvoerster van het GVB. De apparatuur
herkende de ov-chipkaarten niet. Door een aanpassing
Toekomstige collega’s
op de foto
Studenten van de pabo kunnen hun toekomstige collega’s tot eind oktober
bewonderen in de aula van het gebouw aan de Wenckebachweg. Fotograaf
Rosa Verhoeve exposeert er met een serie dubbelportretten van onderwijzers
en leraren.
Verhoeve, die in 2006 een Zilveren Camera won, portretteerde afgelopen
schooljaar onderwijzers, kleuterleidsters en docenten uit het middelbaar
onderwijs. De foto’s laten duo’s zien die elkaar iedere dag weer ondersteunen
in het onderwijs. Daarmee moet de serie de moderne leraar verbeelden: geen
tiran, maar een collega.
De foto’s zijn gemaakt in opdracht van het onderwijsvakblad Didaktief. (JP)
Princeton op bezoek
vanwege sleutel
Vertegenwoordigers van de Amerikaanse Princeton University hebben het
Singelgrachtgebouw bezocht om ervaring op te doen met de sleutelloze toegang. Aan het einde van dit jaar besluit de universiteit of ze het HvA-systeem
kopiëren.
De hogeschool hanteert het systeem waarbij ruimtes toegankelijk zijn via
pasjes sinds 2007. Een groot voordeel van het systeem zijn de rechten die
eenvoudig kunnen worden toegekend aan een pasje. Daarmee kan je iemand
zelfs op afstand de toegang verlenen of ontzeggen. De UvA heeft het systeem inmiddels ook toegepast in het faculteitsgebouw op het Science Park
en op het Roeterseiland.
Het zogenaamde Salto-systeem heeft de traditionele sleutel op de HvA
vrijwel overbodig gemaakt. (JP)
Interim-domeinvoorzitter
MCI
Harm Noordhof volgt Peter van Gorsel tijdelijk op als voorzitter van het
domein Media, Creatie & Informatie. Dat heeft het College van Bestuur (CvB)
dinsdag bekendgemaakt.
De 64-jarige Noordhof gaf eerder leiding aan verschillende hbo-opleidingen
in de gezondheidszorg. Ook is hij voorzitter van het College van Bestuur van
de Hogeschool voor Economie en Management Utrecht geweest.
Noordhof vervult de taak tot het CvB een nieuwe domeinvoorzitter heeft
gevonden. (JP)
6
havana
in het systeem was het probleem hetzelfde weekend
alweer verholpen.
De eerstejaars krijgen geen nieuwe pas. De betrokken
studenten krijgen een brief toegestuurd, die ze moeten
laten zien als ze niet kunnen inchecken. Monteurs van
Trans Link Systems passen de apparatuur door heel het
land aan zodat de kaarten weer werken.
Studenten die toch reiskosten hebben gemaakt kunnen
die declareren via de site studentenovchipkaart.nl (JP)
Commotie om introductiegids
Uitgever Mediadam van de Studie Introductiegids heeft zich de woede op de hals gehaald
van een aantal hogeschoolbesturen.
In de gids staat een advertentie met als titel ‘Geld
verdienen met lullen’, waarin vrouwelijke studenten
worden gevraagd voor werk achter de webcam. De
introductiegids, die al negen jaar verspreid wordt
op hogescholen en universiteiten, is bestemd voor
eerstejaars studenten. Angelo Grooten, directeur
van uitgever Mediadam, is geschrokken en noemt
de advertentie een inschattingsfout van zijn bedrijf.
‘Toen wij de advertentie aangeboden kregen, zagen
we geen kwaad in een baantje waarmee studenten
vanuit huis 24 euro per uur kunnen verdienen. De
link met webcamseks hebben we niet gelegd. Ik heb
begrip voor de reactie van de hogescholen.’
De Hogeschool Leiden beraadt zich op stappen
tegen Mediadam. De Hogeschool voor de Kunsten
in Amsterdam en de Avans Hogeschool in Breda
hebben een klacht ingediend bij de uitgever. De
onderwijsinstellingen distantiëren zich openlijk van
de inhoud van de gids.
Op de HvA was men pas laat op de hoogte van alle
commotie rondom de introductiegids. De gids was
vorige week nog niet verspreid onder studenten.
Jeroen Jongsma, teamleider evenementen, heeft de
verspreiding van de gidsen op de hogeschool tegengehouden. (CvD)
CMR tegen extra kosten chipknip
Na 1 januari kan er niet meer met de HvA-pas
betaald worden, maar alleen nog met de chipknip, voor vijf cent per transactie. De Centrale
Medezeggenschapsraad (CMR) wil er alles aan
doen om dit te voorkomen.
Dit stelt Astrid de Jager van de CMR. ‘Wij gaan
ons zeer sterk verzetten tegen de maatregel. Het is
toch ook niet zo dat je in een restaurant zit, dat je de
rekening krijgt, en plots vijf cent extra moet betalen?
Dat is een absurde manier van handelen. Ik heb er het
volste vertrouwen in dat dit niet in stand kan worden
gehouden. Dit moet worden teruggedraaid, want dit
is gewoon onredelijk.’
Volgens de HvA brengen alle banken binnen Ne-
derland voor iedere betaling met een chipknip een
dergelijke toeslag in rekening. Dit zou dus niet alleen
op de HvA het geval zijn, maar voor alle bedrijven
waar met een chipknip betaald kan worden.
Leon van ’t Lam, projectleider van de overgang naar
de chipknip: ‘De HvA besloot dat de betaalfunctie van
de pas afgeschaft zou worden, omdat de HvA “geen
bankje meer wilde spelen”. Eerder stortte je geld op
de rekening van de HvA, waarmee de leveranciers
betaald werden. Nu gebeurt dat dus direct. Om
de HvA-pas destijds te promoten, was er besloten
korting te geven. Dat was die vijf cent, een bedrag dat
normaal gesproken al verdisconteerd is in de prijs.
Maar het project loopt nu nog, we zijn nog aan het
kijken hoe het anders kan per 1 januari.’ (RS)
CvO mogelijk naar Damrak
Het Centrum voor Ondernemerschap (CvO) aan
de Vijzelstraat verhuist mogelijk naar de vijfde
verdieping van het C&A-pand aan het Damrak.
Alle gebruikers moeten het pand verlaten vanwege een aanstaande renovatie.
Martin Haring, coördinator van het Centrum voor
Ondernemerschap, houdt nog een slag om de arm.
‘De ruimte aan het Damrak is beschikbaar vanaf 1
november, maar de hogeschool moet nog toestemming geven. Een nieuwe locatie hebben we hoe dan
ook nodig. Alle gebruikers worden uit het voormalige
ABN Amro-gebouw gezet.’
Dat treft vooral de studenten van de minor ondernemerschap. De Wenckebachweg en het Science Park
zijn wat de hogeschool betreft goede opties om naar
toe te verhuizen. ‘De HvA heeft alle activiteiten liever
centraal,’ licht Haring toe. ‘Maar juist voor de studenten van de minor ondernemerschap is het belangrijk
is het belangrijk in een omgeving te zitten waar ze
beïnvloed worden door ondernemers.’
De minor schoolt studenten op alle mogelijke manieren in het ondernemerschap. De studenten schrijven
een ondernemingsplan en voeren dat ook uit. De minor wordt gevolgd door zowel studenten van de HvA
als van de UvA. Vanaf volgende week schitteren acht
studenten van de minor weer in het AT5-programma
Elevator Pitch, waarin de studenten een product of
dienst aan de man proberen te brengen. (JP)
nieuws
Beeld Fred van Diem
Blij met tegenwind
De Spirit of Amsterdam. Dat klinkt prachtig en dat is het ook. Het is de naam van een auto die
uitsluitend wordt voortbewogen door de wind waartegen hij inrijdt. Speciaal voor dit soort auto’s
wordt in Denemarken de Wind Turbine Race georganiseerd. Studenten van het domein Techniek
van de HvA hebben een tegenwindauto ontwikkeld. Een technisch hoogstandje, helemaal zelf
vervaardigd, waarmee zij verwachten de race te winnen. Net als vorig jaar. (PvdW)
havana
7
-advertentie-
0,1
€
r
o
o
v
s
et
k
c
i
t
nu
ur
0:00 u
2
p
e
s
g 22
data;
ende r, woensda
g
l
o
v
r de
0 uu
”, voo 1 sep 20:0
ie
t
c
a
dag 2
enten
“stud 0 uur; dins
.
v
.
v
.
14:0
ren o
serve ag 12 sep
e
r
h
d
fonisc
, zon
t tele 20:00 uur
n
u
k
Je
1 sep
dag 1
r
e
t
a
z
l
e
t
s
e
b
*
humor, virtuositeit en spektakel
“don quichot is een hit” - de telegraaf
* Voor de andere data (zie website) kan je bij niet uitverkochte
voorstellingen vanaf 90 minuten voor aanvang van de voorstelling, op
vertoon van een geldige studentenkaart een kaart kopen voor � 10,ongeacht de rang.
Bij uitverkochte voorstellingen worden er volgnummers uitgedeeld.
het cultureel studentencentrum van UvA & HvA
muziek, theater
muziek
CREA Open podium
XXY
DO 09/09 20.30 uur
Een afwisselende avond met singer songwriters, stand up comedians, theatermakers
en cabaretiers. Zelf een keer optreden? Stuur
een email naar openpodium@crea.uva.nl.
toegang gratis
Debat
Vr 10/09 20.00 uur
De Kloof
De verdeeldheid van Nederland wordt
verkend in confrontaties tussen prominente
sprekers: Herman Pleij, Salah Edin, Rita
Verdonk (o.v.), David Van Reybrouck en Femke
Halsema. Daarnaast wordt het boek ‘De
Kloof’ uitgereikt aan schrijver en columnist
Bas Heijne - een serie dubbelinterviews door
Daan Heerma van Voss en Daniël van der
Meer, die maandelijks zullen verschijnen in
De Groene Amsterdammer.
studenten gratis, e 5,- alle anderen
COmeDy
Vr 10/09 20.30 uur
Easy Laughs - Improv Comedy
Comedy improvisation in a ‘gezellige’ atmosphere. ‘The Friday Show’ at 20:30 and an
‘Unplugged’ at 22:30, with different formats
and guest players. New: a free quick extra
show after the second performance. Shows
every Friday. English spoken.
e 8,- (20:30)/e 5,- (22:30)/both e 12,-
Di 14/09 20.00 uur
De Argentijnse film XXY (2007, Lucía Puenzo)
gaat over de vijftienjarige hermafrodiet Alex.
Zijn ouders ontvluchtten kort na zijn geboorte
Buenos Aires om aan de kust van Uruguagy te
gaan wonen, maar als een bevriend plastisch
chirurg en zijn zestienjarige zoon langskomen
brengt dat veel spanning met zich mee. De film
wordt geïntroduceerd door Robby Davidson,
PhD in Leiden. Hij verdiept zich in de relatie
tussen maatschappelijke seksuele normen en
interseksualiteit. I.s.m. UvA Pride.
studenten gratis, e 5,- alle anderen
muziek, theater
WO 15/09 20.00 uur
Tijd
om je...
...punt
te maken
Particolarte Improvisatie
Festival
Op het Particolarte Improvisatie Festival, dat
drie keer per jaar plaats vindt, tonen leden van
Particolarte hun creativiteit. Je kunt cabaret,
livemuziek, dans en theater verwachten, maar
ook film, voordrachten en improvisatie. Eigenlijk is niets onmogelijk op de PIF. Niet-leden
zijn welkom!
toegang e 6,-
Meer informatie over de CREA agenda:
WWW.Crea.uVa.nl
Op zoek naar een leuke voetbalvereniging?
Kom eens kijken bij ons of train een keer mee!
T.O.S.-Actief
Sportpark Middenmeer, Radioweg 63
020 6928314 / info@tos-actief.nl / www.tos-actief.nl
actueel
ingezonden
brieven
Vraag van de week
De kabinetsformatie, die al negentig dagen duurt, beheerst nog steeds het nieuws.
Ben jij al formatie-moe?
Betaalpas (3)
Geachte heer Karel van der Toorn,
Iris de Vries (18)
Binnen vier jaar de beste hogeschool
van Nederland? Een lofwaardig streven.
Maar hoe wilt u dat bereiken?
Mag ik u aanraden om eens te rade te
gaan bij de kennis die wordt onderwezen
binnen uw eigen HvA? Zo leren wij bij
sociaal pedagogische hulpverlening (sph)
dat kwaliteitsbeleid begint met luisteren
naar de cliënt.
Uw missie is duidelijk. U zegt namelijk
dat u meer uit de student wilt halen. Dat
merken wij: voor een kopje koffie uit de
automaat en elk kopietje betalen wij nu
minstens tien procent meer. Gevolg van
het afschaffen van de gratis betaalfunctie
op de HvA-pas: studenten betalen nu
voor alles vijf cent extra, dat tikt aan
voor de HvA! Oh ja, en readers bestellen?
0,72 euro transactiekosten extra, dankzij
uw deal met Océ.
Wij zijn benieuwd wat u nog meer voor
ons in petto heeft! Nu al stuurt u mensen
voor een kopje koffie naar Albert Heijn.
En binnenkort voor hun diploma naar
een Inholland.
U dacht misschien: studenten klagen niet?
U vergist zich!
Nederige groet,
Henkjan van Schaijik, student sph
P.S. Ben benieuwd wat de opleidingscommissie hiervan vindt.
Tweedejaars media, informatie & communicatie
‘Het duurt veel te lang. Ik heb op de VVD gestemd
vanwege interessante punten in het verkiezingsprogramma. Mijn ouders stemmen trouwens op dezelfde
partij als ik. De formatie is één grote mislukking, want
de samenwerking met links en rechts is erg moeilijk.
Ze hebben heel verschillende denkbeelden, dus het
is logisch dat ze er niet uit komen. Het verbaast me
niks als er opnieuw gestemd moet worden, maar dan
blijf ik wel bij mijn partij.’
Marian Peereboom
Docent sociaal pedagogische hulpverlening
‘Dat de formatie lang duurt, is logisch. De verkiezingsuitslag is gewoon ingewikkeld. Ik denk dat er
ook meer mogelijk is in linkse hoek. Van mij mag er
best een kabinet komen met de PvdA, GroenLinks
en de SP. Een gedoogkabinet met de PVV geeft
Geert Wilders te veel macht. Ik ben erg blij dat die
mogelijkheid niet geslaagd is. Wilders noemt de
islam namelijk een ideologie in plaats van een religie.
Daarmee demoniseert hij een hele groep binnen onze
samenleving.’
Charlotte Meijssen (19)
Tweedejaars sociaal pedagogische hulpverlening
‘Ik ben zéker formatie-moe. Het duurt me gewoon
te lang. De PVV komt toch niet in een kabinet, ze proberen het wel, maar dat gaat toch niet gebeuren. Ik
heb de afgelopen verkiezing op de SP gestemd. Van
nature ben ik een GroenLinks-stemmer, maar ik ben
voor behoud van de studiebeurs. Als er weer verkiezingen zouden zijn, zou ik dezelfde stem uitbrengen.
Ik hoop dat andere mensen anders of tactischer
gaan stemmen, zodat er niet zo’n ongelijke verdeling
ontstaat.’
Daniël Hoeksema (18)
Eerstejaars commerciële economie
‘Laat ze het zelf uitzoeken, want het komt altijd goed.
Het land moet toch een keer worden geleid. De politici moeten over hun eigen schaduw heen stappen en
tot compromissen komen. Gewoon een aantal punten laten vallen en tot een gezamenlijk besluit komen.
Nieuwe verkiezingen zouden, als het al mogelijk was,
echt een laatste redmiddel zijn. Dat moet zo lang
mogelijk uitgesteld worden. Stem duidelijk op links
óf rechts. Aan te veel verschillende stemmen heb je
niets. Dat werkt niet, die hoopjes.’
Daan Veeloo (18)
Eerstejaars innovation, design & engineering
‘Bij de vorige verkiezingen hield ik me nog niet zo met
politiek bezig, ik mocht nog niet stemmen. Maar ik
denk dat ze best met de PVV in zee kunnen gaan. Ik
ben toch wel voor een rechts kabinet. Het komt voor
ons beter uit, bijvoorbeeld voor mijn ouders en mij.
Vooral de economische standpunten spreken mij aan.
Wie meer werkt of een betere baan heeft, verdient
meer. Dat lijkt me niet meer dan logisch. Thuis wordt
er VVD gestemd.’ (NM)
Fen
Roze panter
Een zonnig terras in Noord. Zojuist heb ik
twee stoere rockmadammen uit Los Angeles
geïnterviewd en nu borrel ik nog wat na.
Geen beroerde bezigheid.
Nu is deze naborrel extra feestelijk. Dat
komt doordat ik me tegenover een journalist
verschanst heb die uit Manchester komt. En
alle clichés over Mannen uit Manchester zijn
waar: ze zijn verschrikkelijk lelijk, ze zijn
onverstaanbaar en ze dragen brillen waar
Paul Weller vijftien jaar geleden al niet mee
wegkwam. Maar vooral: ze zijn de meest
hilarische mensen op aarde.
Nu is het zo dat ik tot vandaag óók altijd
maar weinig inhoudelijks kon bespeuren in
de verbale lawines van die Mannen uit Manchester. Ze praten over pints en over knobbers, over nicked en over tossers en dat doen
ze met een bezieling die evenredig toeneemt
naarmate er meer halve liters over tafel
worden geschoven. Buikpijn van het lachen?
Jawel. Enige intellectuele verdieping? Mwa.
Dat ik deze zonnige middag op een terras
in Noord dat laatste cliché lichtelijk moet
bijpunten, blijkt wanneer aan de tafel naast
ons – de tafel waar de twee rockmadammen uit LA nog steeds resideren – een
volgende journalist plaatsneemt. Deze man
is uitgesproken knap, draagt een afgezakte
spijkerbroek en een strategisch gescheurd
hemd, gezichtsbeharing van een paar dagen
en – o horror – een hoedje.
‘Knobhead,’ gromt de Man uit Manchester.
‘That guy is exactly what’s so wrong in
your culture’
Jaloers, denk ik. En ook: de Man uit
Manchester reduceert zichzelf tot stumpert.
Totdat hij verder praat, zo hard dat ook
Petmans het hoort. ‘In Manchester, when
a girl with a pink panther pattern on her
head enters a pub, she’ll be asked what the
fock she’s wearing that pink panther pattern
on her fockin’ head for. If she has a proper
explanation; if she feels like she has her own
personal reasons for walking around with
a shithead like that, than she’s proven she’s
got some character. I’m sure that knobhead
over there,’ hij wijst weinig subtiel naar
het hoofddeksel, ‘does NOT have a proper
explanation for that knob on his head…’ Hij
kijkt Petmans recht aan. ‘Or do you?’
Petmans kijkt onzeker terug.
‘Our culture’s about meaning, yours is just
about what you WANT things to seemingly
mean.’
En verdomd. Petmans zegt niets.
n Fen Verstappen is freelance filosoof
& tekstschrijver
havana
9
interview
‘Ontwerpen
voelt als vrije
Met een ruime meerderheid van stemmen won ze de
publieksprijs van de Hema-designwedstijd, voor haar
nieuwe fietskrat. Maar betekent dat ook een gouden
ontwerperscarrière voor Yanti Slaats? Anouk Kemper
Eigenlijk had ze het al bijna opgegeven. De
Hema-designwedstrijd zou over twee weken
sluiten en Yanti Slaats (30) had nog niets
gemaakt. Geen tijd. ‘Maar het leek me toch
een mooie kans, dus ik ben alsnog aan de
slag gegaan.’ En dat is maar goed ook, want
haar ‘fietskrat-nieuwe-stijl’ won vorige week
dinsdag de publieksprijs.
Iedereen doet boodschappen en kent het
ritueel. Tas mee, winkelmand pakken, boodschappen in het mandje, boodschappen uit
het mandje en op de band leggen, betalen,
boodschappen weer in de meegebrachte tas,
tas in de fietstas of in een fietskrat. Behoorlijk omslachtig, zo vindt ook Slaats. Daardoor kwam de student product design op
het idee van een nieuw soort fietskrat dat je
ook nog eens mee de winkel in kunt nemen:
de HEMAnd. ‘Ik heb ‘m zo gemaakt dat je er
gemakkelijk flessen in kan zetten. Normaal
gesproken vallen die altijd om. Nu kun je
vier flessen kwijt aan de zijkant, waardoor
het krat meteen een goed zwaartepunt heeft
en beter blijft zitten op de bagagedrager.’
Klinkt als de ideale oplossing voor het boodschappengedoe. Het idee had Slaats dan ook
vrij snel, de uitwerking liet echter wat langer
op zich wachten. ‘De ellende begon met het
10
havana
krijgen van het juiste materiaal. Ik had twee
winkelmandjes besteld op internet, die zouden de volgende dag geleverd worden. Uiteraard was dat niet zo.’ Ze raakte al aardig
in tijdsnood, maar durfde geen mandjes te
stelen van de Albert Heijn. Gelukkig bood
een Turks winkeltje in Bos en Lommer de
uitkomst. ‘Die man had één geel mandje en
ik heb gevraagd of ik dat mocht lenen. Nou
ja hébben, want ik ging ‘m kapot maken natuurlijk. Hij zou dan mijn bestelde mandjes
krijgen, zodra ik ze binnen had. Dat vond
‘ie goed! Dankzij hem bestaat de HEMAnd
nu’, lacht ze.
Bubbelwijn
De juryleden van de designwedstrijd kregen
begin april een propvolle mand aangeleverd. Slaats had haar creatie namelijk tot
de nok toe gevuld met Hema-spulletjes.
Bij de vestiging in de Kinkerstraat sloeg ze
haar slag: rosé, frisdrank, bronwater, Jip
en Janneke bubbelwijn, een picknickkleed,
bordjes, theedoeken, bonbons en ga zo maar
door. Alle benodigdheden voor een geslaagde
picknick zaten in de mand. Een slimme zet.
De bedenkster vindt dat echter niet meer dan
logisch. ‘Op de studie krijgen we ook styling
en marketing. Dan leer je dat de aankleding
net zo goed een rol speelt.’ Toch won ze op
1 juni geen prijs, hoewel de jury enthousiast
was over haar idee. Wel kreeg ze een eervolle
vermelding. ‘Dat vond ik al heel leuk. Er
waren namelijk 283 inzendingen vanuit heel
Nederland en België.’ Vervolgens kon het
publiek via internet zijn stem uitbrengen
op de zestien beste ontwerpen die door de
Hema waren geselecteerd. Slaats won met
grote voorsprong. ‘Ruim tienduizend mensen
hebben gestemd, waarvan zo’n 1760 op de
HEMAnd. Dat waren er wel 500 meer dan
op het ontwerp dat tweede werd’, vertelt ze
met enige trots. Of haar geesteskindje straks
daadwerkelijk te koop is, is nog onduidelijk.
‘Het is wel de intentie om ’m in productie
te nemen’, weet Slaats. ‘Hema wil het graag,
maar ze zijn nu eerst aan het kijken of dat
rendabel is. Op zich blijkt uit deze prijs dat
er eventueel een markt is voor de HEMAnd.
Alleen het maken van de mallen schijnt heel
duur te zijn. Het is dus afwachten, ik heb
geen idee hoe lang.’ Rijk denkt de ontwerpster er sowieso niet van te worden. Naar
eigen zeggen is dat ook niet de intentie.
‘Vooral de naamsbekendheid is leuk, de eer
dat jouw product straks misschien in het
schap ligt. Hoewel ik niet ontken dat een
financieel steuntje in de rug uit deze onverwachte hoek heel mooi zou zijn.’
Bovendien weet Slaats nog helemaal niet zeker of ze wel verder wil als product designer.
De tweedejaars student heeft zich de afge-
interview
Beeld Jan-Maarten Hupkes
tijd’
lopen jaren met heel andere dingen beziggehouden. Tegenwoordig loopt ze dan wel met
veel plezier door de gangen en ateliers van
de hogeschool, niet lang daarvoor liep ze in
een witte jas door een ziekenhuis. ‘Ik heb ge-
protocollen volgen, maakt heel veel uren,
waardoor ik steeds minder tijd had om te
knutselen en te zingen. Ook bleven sommige
patiënten heel erg in mijn hoofd zitten. Dat
kon ik niet loslaten.’ Zo volgde de beslissing
‘Mijn definitieve keuze heb ik nog
steeds niet gemaakt’
neeskunde gestudeerd en een tijd als zaalarts
gewerkt.’ Ze zegt het alsof het niets is. ‘Het
gaf me te weinig voldoening, want ik kon
mijn creativiteit er niet in kwijt. Je moet veel
voor haar nieuwe studie. ‘De ene dag was ik
nog in het ziekenhuis, een dag later was ik
op de introductiedag.’ Slaats had verwacht
er na een paar maanden wel genoeg van te
hebben, maar niets bleek minder waar. ‘Dit
doe ik echt met veel plezier. De uitslag van
de Hema-wedstrijd gaf nog eens een extra
boost. Ontwerpen vind ik zo leuk, dat voelt
als een soort vrije tijd.’ Ze laat een korte
stilte vallen. ‘Mijn definitieve keuze heb ik
nog steeds niet gemaakt,’ bekent ze dan.
‘Ik zou best graag revalidatiegeneeskunde
willen doen. Volgens mij kun je daarmee
veel beter maatwerk leveren aan patiënten
en dat zou me meer voldoening geven. Dat
miste ik heel erg bij mijn vorige baan. Maar
goed, ik ben nu lekker aan het genieten van
het student zijn, en wie weet kan ik ooit het
beste uit beide vakgebieden combineren.’
Volgend jaar hoopt ze een leuke stageplek
te vinden, ergens waar de nadruk meer op
vormgeving ligt dan op techniek. Die kant
van ontwerpen spreekt haar immers het
meest aan. ‘Maar ik vind het vooral heel
leuk om voor de hand liggende dingen te
bedenken, die het leven een beetje aangenamer maken. Denk bijvoorbeeld eens aan
melkpakken. Ze bestaan al jaren, maar er zit
nu pas een doorzichtige strip op waardoor
je kunt zien hoeveel er nog in een pak zit.
Zo logisch!’ Slaats geniet zichtbaar van dit
soort vondsten. Voorlopig lijkt ze dan ook
niet klaar met haar nieuwe beroepsveld. Er
borrelt zelfs alweer een nieuw idee in haar
hoofd. ‘Het heeft ook iets met een fiets te
maken.’ Meer wil ze er niet over kwijt. ‘Soms
moet je je gedachtekindjes een beetje laten
broeden.’ n
havana
11
hoio’s
Van
student
naar
onderzoeker
Niet nieuw, toch nog relatief onbekend binnen de HvA:
hoio’s, voluit hogeschool onderzoekers in opleiding.
Deze tegenhangers van de wetenschappelijke aio’s
doen na hun afstuderen praktijkgericht onderzoek. ‘Hier
worden geen hypotheses in ivoren torentjes bedacht.’
Carlijn van Donselaar
Degenen die er na hun afstuderen nog geen
genoeg van hebben, konden altijd al kiezen
voor een master. Maar binnen het domein
Maatschappij & Recht zijn meer mogelijkheden. Afgestudeerden kunnen daar een
gooi doen naar het hoio-schap. Dit houdt
in dat ze een door de HvA betaalde master
combineren met onderzoek binnen kenniscentrum De Karthuizer, het kenniscentrum
van de opleidingen maatschappelijk werk &
12
havana
dienstverlening (mwd), sociaal pedagogische
hulpverlening (sph), culturele & maatschappelijke vorming (cmv) en sociaal juridische
dienstverlening (sjd).
Volgens Wilfred Diekmann, hoofd van het
kenniscentrum, ontstond het idee van de
hoio’s vijf jaar geleden door een samenloop
van omstandigheden. ‘Uit een samenwerking
tussen HvA en UvA was eerder de master
social policy and social work in urban
Paulina Sedney
area’s ontstaan. We zochten een manier om
er zeker van te zijn dat jaarlijks een groep
HvA-studenten zou instromen. Daarnaast
leek het ons goed als ook pas afgestudeerden betrokken raakten bij het onderzoek
binnen De Karthuizer. Reden genoeg om de
hoio’s in het leven te roepen.’
Eerste lichting
Paulina Sedney (33) was een van de eerste
hoio’s. Na haar studie sph begon ze aan het
twee jaar durende leerwerktraject. Paulina:
‘Ik vond het een mooie deal: wij kregen de
kans op kosten van de HvA te studeren, zij
de beschikking over een aantal onderzoekskrachten. De Karthuizer was pas net opgericht en niemand wist wat hoio’s waren, we
hebben ons plekje echt moeten veroveren.’
De overgang van student naar onderzoeker
in opleiding was een snelle. Paulina: ‘Opeens werkten we samen met professionele
onderzoekers en echte opdrachtgevers, dat
vond ik wel spannend. Ik hield me bezig met
outreachend werken, de preventie van huisuitzetting door schulden, en mantelzorg.’
Naast haar eigen onderzoek en studie hielp
Paulina met de ontwikkeling van minoren
en gaf ze college aan eerste- en tweedejaars
sph. ‘Stond ik daar als pas afgestudeerde
voor een groep studenten. Gelukkig vond ik
het ontzettend leuk.’
Diekmann vindt dat de hoio’s nu, vijf jaar
later, een belangrijke schakel zijn in de wisselwerking tussen HvA en UvA. Intussen
zijn sommige dingen veranderd. Zo mogen
hoio’s inmiddels ook een andere master
kiezen. Wel een binnen de UvA, want de
doorstroomminor sociaalwetenschappelijk
onderzoek die hoio’s ter voorbereiding op
de master doorlopen is een samenwerkingsverband tussen beide onderwijsinstellingen.
Een van de hoio’s met een afwijkend profiel
is Tamara Boering (23). Niet alleen doet ze
de master opvoedingsondersteuning, ze is
als enige gekoppeld aan een promotieonderzoek. Tamara: ‘Ik onderzoek of en hoe
hoio’s
Beeld Maarten Brante
Beeld Fred van Diem
Tamara Boering
Marokkaanse hoogopgeleide meisjes bidden
inzetten in het omgaan met problemen.’
Hiërarchie
Over de vraag of ze hoio wilde worden
hoefde Tamara vorig jaar niet lang na te
denken. Tijdens stages die ze tijdens haar
opleiding sph liep, zag ze dat de professionals van de werkvloer maar weinig te zeggen hadden over het beleid: ‘Ik merkte dat
veel zorginstellingen een strikte hiërarchie
kennen. Hbo’ers zijn er om uit te voeren,
niet om zelf met ideeën te komen. Ik zag hoe
gefrustreerd sommigen hierdoor raakten.
Dit triggerde mij me na mijn afstuderen
verder te ontwikkelen.’
In het geval van Tamara’s kamergenoot
Marieke Goede (29) was het hoio-schap een
toevallige kans: ‘Als vierdejaars mwd klopte
ik aan bij mijn studieloopbaanbegeleider,
ik was benieuwd of zij nog ideeën had
voor een scriptieonderwerp. Een suggestie
kreeg ik niet, wel verwees ze me door naar
een docent die betrokken is bij een van de
onderzoeksprogramma’s van De Karthuizer.
Hij vroeg of ik wel eens overwogen had
hoio te worden. Een maand later begon ik.’
Als hoio heb je veel contact met mensen uit
de praktijk, ondervinden Tamara en Marieke. Marieke: ‘Ons onderzoek is praktijken actiegericht. Vanmiddag heb ik bijvoorbeeld een bijeenkomst met hulpverleners en
andere mensen uit het veld. Wij varen op de
input van die mensen, hypotheses bedenken
we niet achter ons bureau. Dat onderscheidt
ons misschien van aio’s.’
Hard werken vinden de hoio’s het wel,
die combinatie van werken en studeren.
Tamara: ‘In dit afstudeerjaar gebeurt het
nooit dat ik na mijn colleges eens lekker op
de bank kan liggen, elk uurtje moet benut
worden.’ Gelukkig is de HvA een flexibele
werkgever voor hoio’s. Marieke: ‘Als het
druk is met tentamens, werk ik gewoon
wat minder. Dat haal ik daarna dan weer
in. Tegenover die vrijheid staat natuurlijk
Marieke Goede
wel dat we gedisciplineerd en gemotiveerd
moeten zijn.’
Hoewel ze blij is met de kansen die het
hoio-schap biedt, verlangt Tamara wel eens
terug naar het werkveld. Tamara: ‘Onderzoek doen is interessant, ik raad het iedereen aan. Maar de hulpverlener in mij mist
het contact met cliënten. Interviews afnemen
is toch iets anders dan een echt gesprek met
ze voeren.’ Ook Marieke wil uiteindelijk
aan het werk in de praktijk: ‘Maar ik ben
blij dat ik nu hoio ben. Hierdoor heb ik
straks een rugzak vol tools om te komen
waar ik wil.’ n
Hoio’s in de toekomst
Kenniscentrum De Karthuizer zal in het
najaar onderdeel worden van het Kenniscentrum Maatschappij & Recht. Ook
hbo-rechten en toegepaste psychologie
(tp) zullen hier deel van uitmaken. Op dit
moment kunnen alleen studenten met een
bachelor cmv, mwd en sph hoio worden;
toegepaste psychologie heeft nog geen
hoio’s. Volgens Diekmann is het de bedoeling het concept binnen het domein verder
uit te rollen naar de juridische opleidingen.
Hbo-rechten zou er volgend jaar mee willen
beginnen. Of ook andere domeinen volgen,
weet Diekmann niet zeker. Op landelijk
niveau is in elk geval veel belangstelling.
Diekmann: ‘Het model van De Karthuizer
en de rol van hoio’s daarbinnen spreekt veel
andere hogescholen aan. De HvA is de enige
hogeschool die afgestudeerde studenten het
hoio-schap biedt. De Hogeschool Utrecht
heeft een vergelijkbaar traject gehad, maar
is daar weer mee gestopt.’ In de toekomst
hoopt Maatschappij & Recht volgens Diekmann zelf een master social work te kunnen
aanbieden. Hierbinnen zal dan een actieve
rol voor de hoio’s zijn weggelegd.
havana
13
Gezellig tot op
het toilet
Je kan er vanuit college, vanuit de trein, metro en bus zo
naartoe rollen, het bier is maar één euro, er wordt voor
je gekookt en er zijn gekke verkleedfeestjes. Wat wil je
nog meer? De Lax heeft het allemaal. Havana dronk een
avondje mee.
Eveline van Heumen
Als we om zes uur binnenstappen bij De
Lax zit de studentenkroeg in de kelder van
gebouw De Leeuwenburg al aardig vol. Studenten drinken aan de bar een biertje, spelen
een kaartspelletje aan een van de grote tafels
of kijken voetbal vanaf grote banken die achter in de ruimte staan. Wanneer de barman
Mannenspoor Karrespoor draait, zetten de
mannelijke bezoekers direct luidkeels het refrein in. ‘Mooi man!’ Naast de bar staan twee
studenten ondertussen vol overgave te roeren
in grote ketels vol dampend voedsel. ‘Je hoeft
je niet op te geven als je mee wilt eten,’ zegt
Matthijs van Ling (25 jaar, vierdejaars biologie aan de UvA) van de kookcommissie van
De Lax. ‘Als je lid bent van de ASVL staat er
iedere dinsdag een bordje eten voor je klaar.
Vaak serveren we stamppotten want die zijn
makkelijk klaar te maken. Iedere week eten
er zo’n vijftig tot honderd mensen mee. De
chili met tortillachips en onze sla-wraps met
mango zijn de echte succesnummers.’
Vandaag is het goulash wat de pot schaft.
Wanneer er rond zevenen door de microfoon
wordt geroepen dat het eten klaar is, haast
iedereen zich naar de grote pan. De hongerige
studenten gaan netjes in de rij staan, pakken
een bordje en Matthijs vult het bord met een
14
havana
goede schep goulash. Gezond is het ook nog.
Een pittig sausje, grote stukken vlees en aardappel en flink wat groente. Iedereen zoekt een
plekje aan de bar of aan een van de tafels en
spoelt het maaltje weg met een biertje. Vaste
bezoekers bestellen hier geen bier per glas,
maar per pitcher. Die zijn maar vijf euro dus
ook voor een student niet te duur.
Martijn de Jong (20, tweedejaars technische
bedrijfskunde) kwam tot kort geleden wel
vier keer per week in De Lax. ‘Ik vind het
hier altijd gezellig. Eerst kwam ik hier zo
vaak dat m’n studie eronder begon te lijden,
ik miste wat discipline. Nu kom ik hier nog
bijna iedere dinsdag. Het is zo lekker dichtbij.
Je eet mee, je drinkt een biertje, dat worden
veel biertjes en dan wordt het één groot feest.’
Ook Niek Pelsser (19, tweedejaars sportmarketing) is in zijn vrije uurtjes vaak in De Lax
te vinden. Niek is de penningmeester van
de soos. ‘Ik ben hier soms wel zeven dagen
per week. Het is enorm veel werk, maar ook
heel gezellig. Als ik geen college heb of moet
werken, dan ben ik hier. Ik heb hier veel
goede vrienden gemaakt en heb hier ook mijn
vriendin leren kennen.’
Barman Bart de Wit (eerstejaars technische
bedrijfskunde) heeft ondertussen ook zijn
bordje goulash naar binnen geschoven en zit
nu even achter de toog een Rode Oortjesstripboek te lezen. Bart staat ongeveer
een keer per week vrijwillig achter de bar.
‘Meestal ben ik hier op dinsdag want dan
kan ik meteen mee-eten. Op vrijdag met
feesten ben ik er ook wel vaak. Ik ken zo’n
beetje iedereen die hier regelmatig komt, het
zijn allemaal erg betrokken mensen. Maar er
komen hier ook genoeg mensen die maar af
en toe een drankje komen doen. Er komen
hier voornamelijk jongens, dat zal wel door
het goedkope bier komen. Al hebben we ook
goedkope wijn.’
Ongeveer een keer in de twee maanden
organiseren de verschillende disputen van
de ASVL een themafeest. Deze worden altijd
druk bezocht en vrijwel iedereen komt
de soos zegt dat er aardig wat studenten gebruik van maken. ‘Ze komen hier om even te
ontsnappen aan het volle schoolgebouw. Zo
kunnen ze met een muziekje op de achtergrond aan hun studie werken en ze kunnen
elkaar nog helpen ook. Vanaf dit studiejaar
gaan we ook koffie en thee schenken in de
middag dus ik denk dat het dan nog drukker
en gezelliger wordt hier.’ n
Feesten tot diep in de nacht
De Lax bestaat sinds 1998, het jaar dat de
HvA gebouw De Leeuwenburg betrok. De
Leeuwenburg bevindt zich direct naast het
Amstelstation en is dus makkelijk te bereiken. De Lax is de soos van de Amsterdamse
‘Er komen hier voornamelijk jongens,
dat zal wel door het goedkope
bier komen’
uitbundig verkleed. Naast wijn en bier vindt
dan ook de Flügel gretig aftrek. Op zulke
feesten, zoals een superheldenfeest, komen
altijd ruim vierhonderd bezoekers af.
Koffie en thee
De Lax heeft zelfs sfeer op het toilet; de
kranen zijn biertaps – er komt gelukkig wel
water uit – de dames-wc heeft roze muren
met bloemetjes én een grote spiegelwand.
Sinds een tijdje heeft De Lax ook wifi. Michael ‘Mighty Mike’ Bosscha (25 jaar, vierdejaars interactieve media), voorzitter van
Studentenvereniging Leeuwenburg, de ASVL.
De vereniging heeft zo’n vijfhonderd leden
en verschillende disputen. De Lax opent
iedere weekdag om drie uur en is tot elf uur
open. Op vrijdag gaat de kroeg een uurtje
eerder open en sluit om elf uur. Feesten gaan
door tot diep in de nacht.
Een lidmaatschap van de ASVL kost 50 euro
per jaar. Daarvoor kan je iedere week samen
met de andere leden eten op de soos. Actieve
leden betalen 1 euro voor een glas bier, fris
of wijn. Alle anderen betalen slechts 0,50
euro meer per drankje.
Beeld Fred van Diem
reportage
Beeld Enkeling
studieverenigingen
Niet meteen naar huis
Vlak voor het zomerreces was er een borrel ter gelegenheid van de studievereniging Rechten, de eerste in
een serie van drie nieuwe verenigingen die het domein
Maatschappij & Recht binnenkort hoopt te bezitten.
Olivier Hofman
Aan een tafeltje in de kantine van het
Europahuis zitten twee studenten. ‘Ik wil de
baas worden,’ zegt een van hen. Rodney is
eerstejaars hbo-rechtenstudent en geïnteresseerd in een bestuursfunctie bij de nieuwe studievereniging rechten. Naast hem zit Crystel,
tweedejaars hbo-rechten. Ze heeft naar eigen
zeggen een wijntje te veel op, maar we zijn
dan ook op een borrel. Bestuursambities heeft
ze niet, wel spreekt ze nadrukkelijk een paar
verwachtingen uit over de studievereniging in
oprichting. ‘Ze zouden excursies moeten organiseren, bijvoorbeeld naar het gerechtshof
in Den Haag. Je wilt niet alleen dingen uit
boeken lezen, maar ook dat je je samen meer
kan verdiepen.’
er moet gebeuren op de HvA om meer studentenparticipatie te krijgen. Een onderdeel
daarvan zijn de studieverenigingen. Kort
geleden zijn we daarom naar de domeinen
gestapt en hebben we aan de voorzitters
duidelijk gemaakt waarom deze verenigingen
zo belangrijk zijn.’ Voordenberg benadrukt
ook het belang van de randvoorwaarden: het
centraal regelen van zaken als bestuursbeurzen en financiële ondersteuning door de HvA
zelf. Deze notitie zwerft momenteel zonder
deadline door de HvA. De ASVA wil voor
het einde van dit kalenderjaar helpen door
op ieder domein minstens één studievereniging op te richten. Die hulp wordt volgens
Voordenberg proactief aangeboden en komt
‘Je wilt niet alleen dingen
uit boeken leren’
Het initiatief voor het oprichten van nieuwe
studieverenigingen aan de HvA komt van
de ASVA studentenunie. Matthijs Voordenberg, scheidend vicevoorzitter, ziet graag dat
studenten meer doen dan alleen studeren.
‘Een jaar geleden heeft de ASVA samen met
de Centrale Medezeggenschapsraad een plan
geschreven waarin wordt onderzocht wat
vooral in de vorm van kennis, ervaring en
een uitgebreid netwerk.
Gezellig
Willem Baumfalk, domeinvoorzitter van
Maatschappij & Recht, bevestigt de woorden
van Voordenberg. Hij verwijst ook naar de
UvA, waar de studenten niet na de lessen di-
rect hun biezen pakken om weer huiswaarts
te keren. ‘Een studievereniging is een goed
middel om samen te leren. Bijvoorbeeld door
activiteiten te organiseren voor de HvA. Studenten komen namelijk vaak met hele andere
ideeën dan docenten. En daarnaast is een
vereniging natuurlijk ook gewoon gezellig.’
In totaal moeten er drie nieuwe studieverenigingen binnen het domein komen. Rechten
is daarvan de eerste, toegepaste psychologie
zal snel volgen en over de derde bestaat
nog enige onduidelijkheid. In het verleden
is er al een studievereniging aan het domein
verbonden geweest, genaamd Kult. Die
was gehuisvest in de sociëteit van het Jan
Bommerhuis. Volgens Baumfalk had Kult
leuke initiatieven, zoals debatten en lezingen.
Helaas werd de vereniging langzamerhand
meer een kroeg dan een vereniging. Op het
moment dat er geen horecavergunning meer
werd verstrekt, hield deze dan ook al snel op
te bestaan. De sociëteit kan echter volgens
Baumfalk zo weer in gebruik genomen
worden. Hij belooft dat het domein meer zal
investeren om de continuïteit van de nieuwe
verenigingen te waarborgen. Zo denkt hij erover om studiepunten en een beurs tegenover
een bestuursfunctie te stellen, de vereniging
financieel te ondersteunen en het aanstellen
van een mentor als vast aanspreekpunt binnen de HvA.
De opleidingscommissies (oc’s) van toegepaste psychologie en hbo-rechten binnen
het domein Maatschappij & Recht zijn nu
aan het werk gezet om op zoek te gaan naar
bestuursleden. De borrel in de kantine van
het Europahuis was een idee van laatstgenoemde. Thom van Maastrigt is eerstejaars
en net lid geworden van de oc. Op de vraag
of hij zelf bestuurslid wil worden, volgt een
volmondig nee. Wel kan hij vertellen hoe het
nu verdergaat. ‘We gaan eerst kijken of er
genoeg mensen interesse hebben. Als dat zo
is proberen we een commissie van studenten
op poten te zetten en ze aan die commissie
over te dragen. Hopelijk is die dan initiatiefrijk genoeg om het allemaal te regelen.’
Komkommertijd
Baumfalk had oorspronkelijk verwacht dat
de eerste studenten deze of volgende maand
lid konden worden. Maar de komkommertijd heeft geen vruchten afgeworpen, dus laat
de oprichting nog even op zich wachten. Wel
is er al besloten dat er een docent wordt aangewezen om het bestuur tijdens de oprichting
te begeleiden. Hoeveel leden uit welke jaren
zich aan zullen melden blijft voorlopig een
mysterie. In ieder geval zien hbo-rechtendocenten Figen Yaka en Natalie Graham
meer een rol weggelegd voor de tweedejaars
studenten dan voor de eerstejaars. Graham:
‘Vanwege het bindend afwijzend studieadvies en het feit dat ze voor het eerst gaan
studeren.’ Rodney en Crystel zijn het daar
niet mee eens. ‘Juist in het tweede jaar is het
drukker in verband met stage. Helemaal
voor de eerstejaars is het leuk omdat ze nog
niet veel mensen kennen.’ Aldus Crystel. Dan
geeft ze ruiterlijk toe: ‘Het is dat je projectgroepen hebt dat je verplicht bent met elkaar
om te gaan, maar heel eerlijk gezegd weet
ik nog steeds niet hoe iedereen in mijn klas
heet.’
Hoewel het initiatief dus breed wordt gesteund, is het nog even afwachten of Rodney
de baas mag worden, wanneer en over wie.
En natuurlijk of zijn toekomstig lid Crystel
er genoegen mee neemt om in de sociëteit
haar wijn in te ruilen voor een cola. Maar
dát er een nieuwe vereniging komt, daar is
iedereen het roerend over eens. n
havana
15
amstelcampus
Politiek ziet camp
De oplevering van de Amstelcampus is vertraagd. De
extra kosten komen voor rekening van de HvA. Volgens
criticasters had de onderwijsinstelling de campus nooit
zelf mogen bouwen. Maar vanuit de Amsterdamse politiek krijgt de HvA overwegend bijval.
Het moet het pareltje van de Wibautstraat
worden. Een stadscampus, aan de kop van de
straat, met woningen, winkels en ruimte voor
meer dan 25.000 studenten. Een deel van het
onderwijs is al verplaatst naar het terrein,
maar de nieuwbouw laat op zich wachten.
Onder meer omdat de HvA het projectbureau
dat de bouw coördineerde heeft geloosd, wegens mogelijke betrokkenheid bij vastgoedfraude aan de Zuidas.
Al met al moet het project nu in 2015 klaar
zijn. Een vertraging van zo’n drie jaar die de
HvA miljoenen euro’s zal kosten. De onderwijsinstelling moet voor tijdelijke huisvesting
zorgen zolang studenten nog niet terecht
kunnen in de nieuwbouw.
De criticasters zijn vooral bezorgd over de
manier waarop de Amstelcampus wordt gebouwd. De HvA bouwt en renoveert in eigen
beheer, daardoor blijft ze in de toekomst ei-
Jeff Pinkster
Brounen van
de Erasmus Universiteit Rotterdam toe. ‘De
afgelopen drie decennia is dat ook het
geval geweest, maar inmiddels is dat helemaal niet meer zo zeker.’ Om die reden is het
volgens Brounen verstandiger om te huren.
‘De verantwoordelijkheid voor ontwikkeling, de bouw en het onderhoud ligt bij een
andere partij.’
Maar de Amsterdamse politiek maakt zich,
evenals de HvA zelf, geen zorgen, zo geven
verschillende raads- en deelraadsleden aan.
‘Signalen van financieel wanbeleid hebben
mij niet bereikt,’ zegt Marjolein Moorman,
onderwijswoordvoerster van de PvdA. ‘Zover
ik weet heeft de Hogeschool alles onder
controle. Zolang het onderwijs er maar niet
‘De campus zet Amsterdam op het
gebied van onderwijs op de kaart’
genaar van de panden. Dat lijkt een voordeel,
zeggen tegenstanders, maar het brengt grote
risico’s met zich mee. Zeker in economisch
slechte tijden. Onderhoudskosten zijn voor
de HvA, maar ook de kosten die gemoeid zijn
met een vertraging moeten door de onderwijsinstelling worden opgehoest.
‘De veronderstelling is dat het ontwikkelen
van vastgoed in eigen beheer op den duur
geld oplevert,’ licht vastgoedeconoom Dirk
16
havana
onder lijdt.’ De PvdA staat positief tegenover
het project. ‘De campus zet Amsterdam op het
gebied van onderwijs op de kaart. Voor het
onderwijs zelf is het ook een impuls, op een
campus zitten alle voorzieningen bij elkaar.’
Toch refereert de VVD aan het adagium
schoenmaker blijf bij je leest. ‘Het is goed
dat er een sterke onderwijsinstelling komt,’
zegt VVD-raadslid Werner Toonk. ‘Maar het
geniet de voorkeur om grote bouwprojecten
aan experts over te laten.
Doe waar je goed in bent,
en voor de HvA betekent dat onderwijs geven. Toch vind ik het te gemakkelijk
om te zeggen dat dit nu ten koste van het
onderwijs zou gaan. Dat is niet het geval, we
blijven het volgen.’
CDA-raadslid Marijke Shahsavari-Jansen
voegt daaraan toe dat het voor de gemeente
überhaupt lastig na te gaan is of het bouwproject gevolgen heeft voor de kwaliteit
van het onderwijs. ‘De verantwoordelijkheid voor de kwaliteit van het onderwijs op
hogescholen berust niet bij gemeentelijke
overheden. Wat onverlet laat dat wij een
dergelijke ontwikkeling als buitengewoon
ongewenst beschouwen.’ De vertragingen
die nu ontstaan worden volgens ShahsavariJansen ook niet verholpen door de verantwoordelijkheden over te hevelen naar de
gemeente. ‘Het trackrecord van de gemeente
wat betreft grote projecten is immers ook
niet vlekkeloos.’
Ook GroenLinks-raadslid Tamira Combrink
stelt dat de gemeentepolitiek er in dit stadium weinig over te zeggen heeft. ‘Dat is een
HvA-aangelegenheid’, zegt ze over de gekozen bouwconstructie. ‘De GroenLinks-fractie
in de deelraad heeft destijds wel ingestemd
met het plan. Zij herinneren zich dat het een
mooi plan is
waarin broodnodige studentenhuisvesting
gerealiseerd wordt.’
Commotie
Voor Kees Nederhoff, docent bouwtechnische bedrijfskunde aan de HvA, komt
de commotie uit de lucht vallen. ‘Als je
het proces in eigen hand houdt, krijg je de
gunstigste prijs. Stel dat de HvA mij zou
inhuren als projectontwikkelaar, dan vraag
ik een aantal procent provisie. Dat gebeurt
ook bij andere betrokken partijen, zo wordt
het project al gauw duurder.’ Daarom is de
gekozen constructie volgens Nederhoff heel
gangbaar. ‘Veel bedrijven ontwikkelen hun
eigen panden, zoeken daar een financierder
bij en huren het vervolgens terug.’
De docent verwacht dat de HvA hetzelfde
stramien zal volgen. ‘Zodra de bouwvergunningen binnen zijn kan al gezocht worden
naar een financierder, zodat de HvA de
panden uiteindelijk huurt. Dat lijkt mij het
verstandigst, want dan kun je je weer richten
op de core business: onderwijs. Bovendien
amstelcampus
brengt een
eigen pand veel
kosten met zich mee. Na
tien jaar gaat er van alles stuk, daar
ben je als instelling dan verantwoordelijk
voor, terwijl je daar helemaal niet mee bezig
wilt zijn.’
De SP, die de kwestie vooral binnen stadsdeel Oost volgt, is positief gestemd over
de ontwikkeling van de Amstelcampus.
‘Het bestuur van de HvA heeft ons onlangs
toegezegd binnenkort te beginnen met de
bouw,’ aldus SP-deelraadslid Gerard van de
Molen. ‘Daar vertrouwen we op. Want de
bouwput die er nu ligt is een ramp, ook voor
de winkeliers in de omgeving. Die waren
gewend aan de honderden werknemers uit
het gesloopte Wibauthuis.’
De partij juicht de manier waarop de HvA
de Amstelcampus ontwikkelt zelfs toe. Van
de Molen: ‘De HvA ontwikkelt de campus
zoals wij het graag zien, in eigen beheer.’ De
SP pleit ook voor een Gemeentelijk Vastgoedbedrijf, dat op dezelfde manier sociale
woningbouw kan realiseren. ‘Zo heb je veel
beter toezicht. De huidige vertragingen zijn
daar ook helemaal niet door ontstaan, de
economische crisis speelt nu natuurlijk ook
een rol.’
Ook D66, die de kwestie evenals de SP
voornamelijk in de deelraad volgen, wijst
de door de HvA gekozen constructie niet
van de hand. ‘De manier waarop de hogeschool het aanpakt kan ik niet afwijzen,’
zegt deelraadslid Thomas van Egmond. ‘Je
voorkomt dat er allerlei partijen tussen gaan
zitten die het project alleen maar duurder
maken. Maar het is nog maar de vraag of ze
de juiste expertise in huis hebben. Dat kan ik
niet beoordelen.’
Bewoners
Toch stemde D66 tijdens de vorige raadsperiode tegen de bouw van de campus. ‘Wij
zijn nooit tegen het campusplan op zich
geweest, maar dan moet er wel goed met
bewonersparticipatie worden omgegaan.
Dat gebeurde aanvankelijk ook. Er is een
bewonersplan geweest, dat was heel constructief. De HvA heeft dat uiteindelijk naast
zich neergelegd,’ aldus Van Egmond. ‘Toen
konden we niet anders dan tegenstemmen.
Het nieuwe projectbureau heeft veel meer
aandacht voor wensen van omwonenden en
dat is heel positief.’
Die signalen krijgt GroenLinks inmiddels
ook. Volgens raadslid Combrink is er voor
de inbreng van de buurtbewoners een goede
oplossing gevonden. Voor de HvA een goede
zaak. Rust in de tent betekent ongestoord
verder werken aan de voltooiing van de
Amstelcampus. En daar is niet alleen de
HvA bij gebaat. De gemeente heeft talloze
projecten opgezet om de Wibautstraat op te
kalefateren: de straat moet zich de komende
jaren gaan meten met promenades in Parijs
en Berlijn. n
havana
17
Beeld Pascal Tieman
mpus wel zitten
Beeld Pascal Tieman
hackers
‘Samenwerken,
niet slopen’
Alarm op de redactie: www.havanaweb.nl bleek
gekraakt. Door medewerkers van de HvA nog wel.
Waarom doet een zinnig mens zoiets? ‘Dat jij slimmer
bent dan de webmaster, dát wil je ermee aantonen.’
Annemarie Vissers
Een mooi staaltje serendipiteit, zo zou je het
voorval kunnen noemen. Op zoek naar een
voorbeeld uit de dagelijkse digitale praktijk,
om zijn abstracte presentatie over softwarekwaliteit, codegeneratoren en dynamische
websites wat te verhelderen, stuitte promovendus Jeroen Arnoldus (lectoraat Softwarekwaliteit, domein Techniek) op de website
van Havana.
Een perfecte illustratie voor zijn presentatie,
bleek na nadere bestudering van de site.
Want wat bleek: studenten en medewerkers
konden niet alleen reageren op nieuwtjes
en filmpjes, maar Arnoldus zag ook dat het
mogelijk was een ‘stukje script’ achter te
laten. En dat onschuldig klinkende ‘stukje
script’ zorgde ervoor dat de redactie een
melding binnenkreeg van Arnoldus en collega Arnim Eijkhoudt (docent informatica,
tevens lectoraat E-discovery). Conclusie van
de heren: ‘De site was zo lek als een mandje.’
Of we daar meteen iets aan wilden doen.
Nadat code oranje bijkans op de burelen
was ingegaan, rees de vraag ter redactie:
heeft de HvA hackers in huis?
Noem het hacken, docent Eijkhoudt spreekt
in het geval van scripts achterlaten, liever
van ‘een computer truken’. De term hacken
heeft een negatieve connotatie, niet zelden
ingegeven door media en Hollywood, meent
het tweetal. Arnoldus: ‘Schimmige types,
die in het geniep bij het schijnsel van een
18
havana
beeldscherm extreem gevoelige informatie
achteroverdrukken en digitale chaos achterlaten.’ Eijkhoudt: ‘Geloof me: het leven van
een hacker heeft niks te maken met glitter en
glamour.’ Zuchtend: ‘Wás dat maar zo.’
‘Je kunt je inderdaad afvragen of het moreel
gezien kan wat we doen.’
De jurisprudentie is volgens het tweetal ontoereikend om er een oordeel over te geven.
‘Wij zeggen: er is geen sprake van inbreken.
Wij constateren alleen dat er meer mogelijk
is met de software dan de maker bedoeld
heeft. We veranderen niets, tasten de functionaliteit van software en sites niet aan.’ Voor
Eijkhoudt persoonlijk is het duidelijk: ‘De
vraag is altijd: wat is je doel? Wie doelbewust te werk gaat om gegevens te stelen en
te gebruiken zonder te melden, zit voor mij
meteen in het zwarte vak.’ Arnoldus: ‘Voor
ons is het doel waarschuwen en melden voor
er ernstiger problemen ontstaan.’
Daar zit de lol ook in voor het tweetal: in
hun bezoekers, aangetoond door hackers.
Dat zijn juridisch lastige kwesties.’
Of Arnoldus en Eijkhoudt zelf ook deel
uitmaken van een groter opererend team
houden ze wijselijk – en met een uitgestreken
gezicht – in het midden. ‘We stuiten wel eens
op wat sites en software hier en daar. Ook
wel eens van de HvA, ja. Meer kan ik er
niet over zeggen,’ aldus Eijkhoudt. Duidelijk
wordt wel dat Arnoldus en Eijkhoudt hun
twijfels hebben over de software van SIS/
SaNS, het miljoenen euro’s kostende, nieuw
in te voeren studenteninformatiesysteem
op de HvA en drie andere hoger onderwijsinstellingen. Arnoldus: ‘Het gaat om een
enorm complex softwaresysteem. Daar moeten haast wel lekken in zitten. Soms gaan
Witte hoeden
De scene is volgens het tweetal onder te
verdelen in zij die kwaad in de zin hebben
en zij die willen waarschuwen en ernstiger
beveiligingsfouten willen voorkomen. ‘De
zogenoemde white hats zullen hun kennis
nooit voor iets kwaads inzetten, de black
hats daarentegen maken er misbruik van.
De laatste categorie, dat zijn voor mij
cybercriminelen.’
Het ‘stukje script’ dat Arnoldus achterliet
bleek uiteindelijk te resulteren in vervelende
pop-ups en meldingen dat de site niet veilig
was. De promovendus: ‘Je ziet het vaker
bij dynamische sites en web 2.0. Pop-ups
zijn vervelend, maar veelal niet bedreigend.’
Dat wordt het volgens hem wél als na een
gerichte aanval, ongezien creditcardgegevens
of wachtwoorden opgeslagen en gestolen
worden.
Dat het duo zichzelf onder de ‘withoeden’
schaart en hun ‘aanvallen’ niet beschouwt
als inbraak op privacygevoelige informatie,
mag in de oren van een digibeet raar klinken. Dat ze daarmee een juridisch en ethisch
grijs gebied betreden, beamen ze echter wel.
‘Het leven van een hacker heeft niks
te maken met glitter en glamour’
het ontdekken van een lacune. Niet meer en
niet minder. ‘Als je merkt dat je vermoeden
klopt is dat eigenlijk al genoeg. Dat jij slimmer bent dan de webmaster, dát wil je ermee
aantonen. Daarna meld je je ontdekking
en houdt het op.’ Eijkhoudt: ‘Ik heb geen
behoefte verder te rommelen, dat is niet mijn
insteek. We willen samenwerken, niet slopen.
Doe je dat wel, dan ga je de grens van wat
toelaatbaar is over.’
Die grens blijkt diffuus. ‘Er zijn multinationals die hackers zeer erkentelijk zijn dat ze
meldingen sturen dat het bedrijf de software
beter moet beveiligen. Of instellingen die
zelfs testteams installeren. Zijn dat dan
criminelen of niet?’ Arnoldus: ‘Kijk naar
een grote site als Amazon.com. Die kregen
een boete aan hun broek omdat bleek dat
ze hun site niet goed beveiligd hadden voor
softwaresystemen ook de makers boven de
pet. Dan bouwt iemand een andere laag in
en is het bijna ondoenlijk de complexiteit
nog te overzien. Ik ben in ieder geval erg
benieuwd hoe SIS/SaNS gaat werken.’
Afgesloten kist
‘Wil je zeker weten dat je informatie veilig is,
dan moet je alle gegevens in een afgesloten
stalen kist bewaren op de bodem van de oceaan. En dan nog.’ Arnoldus wil maar zeggen:
wie bewust en goed zoekt, vindt vrijwel in
alle gevallen wel een digitaal lek of lacune.
Dat neemt niet weg dat instellingen en
bedrijven zelf al heel veel kunnen doen om
gevoelige informatie veilig te stellen volgens
hem. Maar dan moeten ze softwarebeveiliging wel serieus nemen. ‘En dat ontbreekt
nog te vaak.’ n
reportage
Klimmen
voor een
studiepunt
Ooit hooiboeren, lucifer stapelen, commando pinkelen of krantje meppen gedaan? Dan ben je vast met
de introductieweek van de HES mee geweest naar de
Belgische Ardennen. Ruim 1400 eerstejaars beleefden
eind augustus op elf locaties de outdoor & adventuredriedaagse. Rian Lanenga
In de stromende regen komen vijftig studenten van accountancy (ac) aan op Adventure
Hill in het Belgische Barvaux. Een beetje stil
zijn ze nog, maar dat zal vast veranderen
in de komende dagen. Bij het klimmen en
abseilen worden ze echter alleen maar stiller.
De rotsen zijn door de regen spiegelglad en
het vergt heel wat concentratie om zonder
glijpartijen boven te komen. ’s Avonds gaat
dan toch de rem eraf bij de kennismakingsspelletjes. Vooral de mededeling dat er één
hele studiepunt kan worden verdiend in de
de ‘goeroe’ van de Ardenner HES-week langs
op de locatie. Fred Stakelbeek, nu een jaar
gepensioneerd, komt vrolijk met z’n oude
Volvo langsrijden. Vijftien jaar lang heeft
hij zich ingezet om de introductieweek tot
een groot spektakel te maken en hij kan het
niet laten om even te komen kijken. Docente
Milica Zolak is verheugd over zijn komst:
‘Hij is tomeloos positief. Hij begrijpt de studenten en vindt ze gewoon leuk!’ ’s Avonds
zit Fred als vanouds tussen de studenten het
spelletje Hooga te begeleiden. De meeste her-
‘Van binnen vloek ik,
maar van buiten blijf ik lachen’
Ardennen zet menig student aan tot actie.
Binnen een uur komen alle namen zo vaak
voorbij, dat iedereen ze moet kunnen dromen. Maar namen onthouden is lastig. Geef
maar eens vijf mensen een hand en weet
vervolgens alle vijf namen nog. Amir vestigt
het record met dertig namen, waarmee hij de
glorieuze winnaar wordt.
Vast niet
Al snel blijkt dat intensief klimmen, fietsen
en vlotten bouwen niet goed samengaat met
de ramadan, de vastenmaand voor moslims.
Het vasten sneuvelt dan ook bij een aantal
jongens. Gelukkig kan dat, want ze zijn niet
thuis en mogen overslaan. De dagen worden
na het suikerfeest ingehaald. Petje af voor
diegenen die én actief meedoen én toch de
ramadan in ere houden.
De echte bikkels drijven trouwens boven bij
het mountainbiken. Het parcours is zwaar
na de hevige regenval, de weg is versperd
door omgezaagde bomen, kettingen breken
en de blubber zit tot in de haren. Maar
klagen is er niet bij. De mooiste uitspraak is
van Janine: ‘Van binnen vloek ik, maar van
buiten blijf ik lachen.’ Opgelucht en trots
halen alle fietsers de eindstreep.
Tomeloos positief
Beeld Rian Lanenga
Halverwege de week wisselt het gezelschap.
Accountancy maakt plaats voor sportmarketing (spm) en commerciële economie (ce).
Wonderbaarlijk genoeg is de ac-groep bij
vertrek nog steeds een beetje stil. De nieuwe
studenten daarentegen komen onder luid
gelach en vol bravoure binnengestormd. En
on top of that komt ’s avonds ook nog eens
19
havana
rie en het hardste gelach komt van zijn tafel.
De namenwedstrijd van deze avond wordt
met glans gewonnen door Maarten, die tot
ieders stomme verbazing ruim veertig namen
weet te noemen aan het einde van de avond.
Hij wordt het snoepje van de week en krijgt
een spekketting omgehangen, waar alleen de
meiden van mogen afhappen. Voor de rest
van de week zit Maarten op een versierde
troon. Ere wie ere toekomt.
Ten onder
Was ‘droog de wal bereiken’ het doel bij de
ac-studenten, bij de spm’ers gaat het anders
bij het onderdeel vlot bouwen; allemaal de
plomp in en zo hard mogelijk roeien (of
zwemmen) om als eerste de eindstreep te
halen. Ingenieuze creaties gaan te water,
evenals alle deelnemers. Eenmaal weer
droog maakt iedereen zich op voor het
Hawaiiaanse slotfeest. Er wordt hevig gelimbodanst, zelfs door zeer soepele mannen.
’s Nachts wordt middels een kussengevecht
beslecht wie welk meisje mag hebben en
Sven wordt op de laatste ochtend wakker,
bedolven onder al z’n kleren en een opengeklapte paraplu.
Deze ochtend is het voor de meesten zwaar.
Het lichaam wil niet zo, het hoofd is niet
helder en het regent wederom pijpenstelen.
De meeste jongens zijn ‘chickens’ bij de pamperjump; een tien meter hoge wiebelpaal,
vanwaar je naar een trapeze moet springen.
Pas als Noortje de klimgordel aantrekt en
de sprong waagt, ontwaakt een aantal uit de
lethargie. Doodmoe rollen de studenten om
13.00 uur de bus in. De kop is eraf, de HES
is begonnen! n
havana
19
english pages
Out of the classroom,
straight onto the stage
Taking classes or interning during the
daytime and performing for a full house
at night – lately that’s just a typical day
in the life of Aino Vehmasto (22, fourthyear in the English teacher training
programme). Together with singer and
guitarist Janna Coomans she forms The
Secret Love Parade.
The band’s album of the same name has
been declared a smashing success, thanks
in part to the exposure it has received on
the music portal site Luisterpaal / 3voor12.
Using little more than a piano and a guitar
– and two voices that seem to melt into one
– The Secret Love Parade makes music best
described as romantic.
Blueberries
Singer and pianist Aino credits the influence
of her Finnish roots: ‘My father is Finnish,
my mother half-Finnish. I feel happy in
Finland. There’s so much nature, so much
forest; perfect for things like blueberry picking. Finnish people are very different from
the Dutch. They are a bit more introverted,
but still very warm. Dutch people are very
fun-loving. I like having that balance between Finnish and Dutch, and I feel lucky to
have this background and to live here.’
Self-taught
Aino and Janna met when they were both
around 15 and attending different secondary
schools. ‘Janna and I had a band that mostly
just played really loud music. But we had
fun doing it, especially as lots of our friends
were doing the same thing.’ A love of music
is something that comes naturally to Aino,
whose mother is a violinist. Even so, it was
not until after leaving school that she started
playing the piano. Neither Aino nor Janna
receive voice training, though, says Aino, ‘I
did have singing lessons when I was younger.
Janna and I are both self-taught, and so we
make our music intuitively. I think that the
fact that we let ourselves be guided by our
intuition is what makes our music different.
‘It was a bit hairy, especially when we
were performing all the time. I’d be at my
internship in the morning and on stage at
the Paard van Troje in the evening. It’s hard
work. Luckily for me, my friends understand
that. And I believe that if you really want
something, you just have to make it work.
Good planning is important as bookings
can be unpredictable. Janna and I are good
at coordinating our schedules and we often
play with bands we know. And, since we’re
best friends, we’re together almost constantly anyway.’ (NM)
Complicated
The young musician admits that balancing
academics and music is not always easy.
‘Learning English is about more than just
learning words’
The Hogeschool van Amsterdam, University of Applied Sciences has many
different lecturers, each with their own
style of teaching. This week we talk to
British-born Michael Adams.
Employed by the Hogeschool van Amsterdam, University of Applied Sciences (HvA)
since 2004, Michael Adams teaches English
to Media, Information & Communication
students. ‘I’m also a tutor, study advisor,
thesis supervisor and member of the propaedeutic year team. I like having that variation
in my work. I wouldn’t last in a nine-to-five
job – I don’t like sitting still.’ Adams is inquisitive by nature. He has no less than four
degrees to his name, including a teaching
certification for applied higher education
(HBO). ‘When students have trouble with
20
havana
the material, I spend extra time with them.
I tell them that it’s OK to make mistakes,
but that they do have to make an effort to
improve their language skills. Whether in or
out of class, students can always come to me
to borrow dictionaries or get tips on improving their English. As I see it, it’s a matter of
hard work and removing the fear of failure.
They have to gain greater confidence in
themselves. And for that, regularity is key.’
Though he has never stood before a class
in Britain himself, Adams has no difficulty
distinguishing the difference between the
British and Dutch education systems. ‘In
England there are many more stimuli to
excel in school, such as more prizes for
outstanding students. It is mostly down
to a cultural difference. Whereas Dutch
students will be satisfied with earning a 6,
their British peers aim for an 8 or higher.
Moreover, students in the Netherlands don’t
hold teachers in the same regard as they
do in Britain.’ That is borne out in Dutch
students’ tendency to address their lecturers
on familiar terms, for example, and to not
bother with being polite in emails. ‘What
really strikes me is how students sometimes
forget to apologise and ask if they can still
come in when they arrive late for class. My
students know enough by now to realise
that I expect this.’
Yes, please
‘I do like the informality here, but you also
have to know when formality is called for.
For example, when you want a lecturer to
do something for you. Sometimes, students’
informality does bother me. I want people to
pay attention, to listen to what I’m saying.
I also want students to raise their hands
when they have a question. Dutch lecturers
may be less intent on formality than I am.’
According to Adams, learning a language is
not just about learning words, but requires a
dose of culture, too. ‘As soon as you’re in an
international setting, you’ve got to be very
careful about informality. After all, you have
only one chance to make a good impression,
all the more when you’re approaching prospective employers. English has many more
forms of polite address than Dutch. If you
really want to make the most of speaking
English, you also have to know when to
say “yes, please” and “may I?”’ I want to
make students aware of those differences.
Speaking English with Dutch forms of address won’t do you any favours.’ (NM)
Beeld Bas Uterwijk
with contributions from Nina Manuhutu and Jeff Pinkster
english pages
Code of Conduct for the
International
Student
Once upon a time, the international education sector occasionally found itself up
against situations that were as strange as
they were undesirable. International students
might find themselves unable to decipher
the English spoken by their lecturers, there
were students whose ‘Yes’ in response to
the question ‘Do you speak English?’ was
all the English they actually knew, or they
received important notices written only in
Dutch. Quality, in short, was by no means
guaranteed. One thing students could count
on, by contrast, was high tuition fees; and,
not surprisingly, they expected something
in return. A remedy came in the form of
the Code of Conduct for the International
Student (Gedragscode voor de internationale
student), aimed at raising and safeguarding
standards of quality. Signed by the majority
of Dutch higher education institutions, an
amended Code of Conduct has been in force
since December 2009. So what does this
Code say, and how do international students
benefit? Driven by the Dutch education
sector’s intention to show the world that it is
making real investments in quality, the Code
of Conduct sets out what students have a
right to expect from their chosen research
university or university of applied sciences.
Amongst other things, it lays down rules
for communicating with foreign students,
sets out the language requirements imposed
on both incoming students and the lecturers who will be teaching them, and places
restrictions on the recruitment agents who
are employed by some institutions. And the
results? To start with, teaching staff who
speak good English and students who can
understand it. Essentially, the Code of Conduct provides international students with
an assurance that institutions meet a certain
standard of quality. To see for yourself what
the Code of Conduct is about, please visit
www.hva.nl, where the text is available in
Dutch and English.
Leonard van der Hout
Head of International Affairs, HvA
A day at the
office
The School of Media Creation and Information has four departments dedicated
to internationalisation. This week, we
are shining the spotlight on the Media,
Information & Communication (MIC)
programme.
Babette Leeh is an expert on Eastern Europe
and An Goegebuer is originally from Belgium. Having previously worked at Ghent
University, An spent three years staffing the
MIC Programme Office before transferring
to Internationalisation.
‘We started out with four foreign partner
schools, with whom we had established
agreements, on 1 September 2009’, says Leeh.
‘Now, one year on, we have seven partner
schools abroad where our students can go to
study and that send students here. Students
can opt to go abroad for five months to do
their minor, for example. We can advise them
about that. The Media, Information & Communication programme offers three Englishtaught minors through which we hope to
attract European partner schools with their
own English-taught programmes.’
The HvA also works with the University
of Amsterdam in running the Isep Study
Abroad programme. ‘A semester in the
United States is a very expensive undertaking’, explains An Goegebuer. ‘Isep provides
a more economical option for students
who want to do a semester there. It still
costs 3,500 euros, but that’s not very much
considering that it includes registration,
housing and meals. Also popular amongst
students are Scandinavia and Spain.’ ‘For
our part’, Leeh adds, ‘we currently have
four international students enrolled in our
English-taught minor in International Journalism, including one from Turkey, two from
Antwerp and one native-English speaker. Up
until recently, there was little interest in Belgium. With partner schools in Antwerp and
Brussels, we’re now seeing a slight increase
in its popularity. We get all sorts of students,
from those who know only that they want
“something” abroad to those who come
armed with detailed information. It’s great
to be able to help them along.’ (NM)
Protest over
smart card
As the university prepares to make a fullscale transfer from the HvA Pass to the
Chipknip, the 5 cent surcharge on payments made using the smart card have
elicited protest from students and staff.
While HvA Passes can still be used for payments up until 1 January, they can no longer
be topped up. Consequently, many students
and staff already have no choice but to start
paying by Chipknip – and therefore to pay
5 cents extra every time. For students who
do a lot of printing, that small sum could
quickly have them in the red. Arguing that it
has no choice, because all banks in the Netherlands impose a surcharge of more than 5
cents on every Chipknip payment, the HvA
also points out that most businesses simply
calculate that amount into the price.
But students and staff disagree with this
conclusion. ‘A parking space certainly does
not cost more when you pay by Chipknip as
opposed to cash. And you don’t pay more
than cash when you use a Chipknip at the
supermarket either’, asserts Ingrid Dokter,
who manages the propaedeutic year programme and admissions at the Amsterdam
Fashion Institute (AMFI). ‘I think it’s unfair
to put students to such expense. I have no
doubt that it’s bound up with some HvA
cost-cutting measure.’ (JP)
Alexander the Great and Roxanne, by Pietro Antonio Rotari (1707-1762)
© State Hermitage Museum, St Petersburg
Language no problem
The Immortal Alexander the Great
Hermitage Amsterdam, 18 September 2010 - 18 March 2011
The second major exhibition at the Hermitage Amsterdam, The Immortal Alexander the
Great, will open on 18 September and run until spring 2011.
Warrior, leader, inspiration
Alexander the Great appeals to the imagination like no other. If the history books are to be
believed, he was a fierce warrior, a valiant leader and an inspiration to all who followed.
From Greece in the west to the Indus River in the east, his domain was vast – it was truly the
greatest empire in antiquity.
Beyond the earthly
Alexander the Great’s fame lived on long after his death, ensuring his immortality. He
became a figure of inspiration for countless European, Russian and Islamic rulers and, after
his demise, paintings, tapestries and decorative art continued to depict Alexander’s life and
history.
Exhibits
This extensive exhibition at the Hermitage Amsterdam covers all aspects of Alexander the
Great’s life. It features an enormous array of objects from Classical Antiquity right up to the
modern day and of both Western and non-Western origins.
Erwin Olaf
Dutch photographer Erwin Olaf provides an intriguing addition to The Immortal Alexander
the Great. Commissioned by the Hermitage Amsterdam to photograph and film a number
of objects from the exhibition, Olaf’s images have been combined with shots of a real face,
bringing the immortal Alexander back to life.
For more info go to www.iamsterdam.com/whatson.
Recommended by the Amsterdams Uitburo
havana
21
-advertentie-
De HvA pakt Office 2007 uit!
Wat is er
veranderd?
Wat is
‘het lint’?
Microsoft Office is een geregistreerd handelsmerk van Microsoft Corporation
Kan ik mijn oude
bestanden openen?
Waar vind ik
ondersteuning?
www.hva.nl/office-2007
Vanaf half augustus 2010 is Office 2007 beschikbaar op alle studenten
PC’s. Kijk op www.hva.nl/office-2007 voor ondersteuning zoals Quick
Reference Cards en filmpjes met uitleg over de diverse applicaties.
Voor de medewerkers zal het nieuwe image met Office 2007 in het
najaar beschikbaar komen.
Havana:Mercator kwart pagina 22-04-10 12:00 Pagina 1
Hotel Résidence Le Coin
HOTEL RESIDENCE LE COIN, gevestigd in hartje
centrum van Amsterdam en al jaren een pleisterplaats voor gasten van de UNIVERSITEIT VAN
AMSTERDAM en van de HOGESCHOOL VAN
AMSTERDAM draagt deze gasten een warm hart toe
en daarom kunnen zij rekenen op een gereduceerd tarief. Zij die op vertoon van deze advertentie bij ons
komen overnachten ontvangen tevens een extra korting op het ontbijt.
Het hotel ligt in het oude centrum en is een uitstekend
vertrekpunt voor het ontdekken van alles wat de stad te
bieden heeft, van het bijwonen van een theatervoorstelling tot een rondvaart in een van de vele monumentale grachten.
Gastvrijheid in een karakteristieke sfeer
Bel voor een brochure of voor nadere informatie 020 - 5246800.
passie
e
over j
n
e
l
l
e
a?
ert
zelf v e in havan
passi ail naar
m
va.nl
h
@
a
havan
‘Als ik vroeger door een stad liep dacht ik: “mooie
gebouwen” of “leuke wijk”. Ik keek naar het omhulsel in plaats van naar de mensen die in dat omhulsel leven. Anderhalf jaar geleden liep ik stage
bij stadsdeel Oost en daar leerde ik Amsterdam
van heel dichtbij kennen. Ik deed onderzoek naar
plannen van de gemeente voor de Dapperbuurt
en kwam er door heel veel met buurtbewoners te
praten achter dat hun belangen vaak helemaal niet
worden behartigd. Eerder hield ik me vooral bezig
met projectontwikkeling en andere bouwkundige
zaken. Toen zag ik ineens: het gaat om de mensen
die ergens wonen. Ik begon om me heen te kijken,
zag hoe mensen bewegen, dat ze op straat ruzie
met elkaar maken, waar ze hun boodschappen
doen. Ik fiets regelmatig een blokje om gewoon om
naar mensen te kijken. Tijdens mijn stage woonde
ik nog in Loosdrecht en had geen plannen om
naar Amsterdam te verhuizen, maar ineens was ik
verliefd geworden op de diversiteit van de stad en
besloot ik mijn koffers te pakken. Vrienden waren
verbaasd dat ik vanuit het veilige Loosdrecht
verhuisde naar Geuzenveld. “Wat moet je nou in
zo’n verpauperde wijk?” vroegen ze. Ik vind het
juist mooi om in een wijk te wonen met niet alleen
maar dezelfde mensen. Bij mij in het trappenhuis
staat heel vaak een groepje van vijf jongens. Ze
hangen een beetje, drinken biertjes. Veel mensen
in de flat nemen een andere ingang omdat ze bang
zijn. Vroeger, voor die stage, had ik dat misschien
ook gedaan maar nu niet meer. De eerste paar keer
dat ik er langsliep zei ik ze vriendelijk gedag en
op een gegeven moment boden ze me een biertje
aan. We maakten een praatje en ik kwam tot de
ontdekking dat ze daar maar wat hingen omdat
ze met heel veel mensen in één huis wonen. Als ’s
avonds hun kleine broertjes gaan slapen mogen ze
geen lawaai meer maken in huis en gebruiken ze
de hal als woonkamer. Nog een voorbeeld van wat
ik nu anders doe is waar ik mijn boodschappen
haal. Voorheen liep ik standaard naar de Albert
Heijn, lekker makkelijk. Nu ga ik liever naar een
kleine groenteboer of naar de Turkse slager. Ik
besef ineens dat een straat als de Javastraat zonder
die mensen leeg en saai zou zijn. n Kim Bos
Beeld Fred van Diem
Anderhalf jaar geleden liep Maarten Markus (23, vierdejaars bouwtechnische bedrijfskunde) stage bij stadsdeel Oost en sindsdien kan hij niet
meer door Amsterdam lopen zonder zich continu bewust te zijn van de mensen om zich heen.
23
havana
recensies
Televisie
Oh Oh Cherso
RTL5
Elke donderdag t/m 4 november,
21. 35 uur
HHHHH
Boek
De laatste
liefde van mijn
moeder
Dimitri Verhulst
Contact
HHHHH
Theater
Het eeuwige nachtcafé
2 september t/m 9 september, Theater Bellevue
Wel gaan Bier, hapjes en konijnen aan de bar. De Nachtclub van het Fringe-festival
neemt je mee naar een oneindig lijkende avond vol theater, live muziek en acts waar
verveling geen optie is.
Niet gaan Een avond in jouw eigen stamkroeg is al theatraal genoeg.
Film
Four Lions
Vanaf 9 september, The Movies
Wel gaan Eindelijk een terroristenfilm waar je wél om kan lachen.
Niet gaan Een komedie over zelfmoordterroristen? Die controversiële rimram hoeft
van jou echt niet.
Wie Vier jongens uit Den Haag met flitsende
bijnamen als Jokertje en Sterretje en vier net
zo Haagse meiden met minstens zo mooie
bijnamen: Little Princess, Barbie en Kabouter. Maar ook gewoon Elize. Allemaal gaan
ze netjes drie keer per week onder de zonnebank en Barbie slaat haar maandelijkse
peroxidebeurt natuurlijk niet over. Haar
ideaalbeeld is ‘een lekker anabooltje’.
Wat RTL vond het kunstje van MTV wel
leuk en besloot een Nederlandse Jersey Shore
te maken. Zoek acht Hagenezen bij elkaar,
vlieg ze naar een eiland en laat ze maar
feesten. De acht hebben een villa ter beschikking en gaan drie weken lang feesten in
Chersonissos. De mannen ‘kunnen wel een
truukje’ op een meid met dubbel-D en Tony
(‘Sterretje’) heeft genoeg aan ‘iemand met
een hartslag’. Je begrijpt, het gaat er heet aan
toe op het Griekse eiland.
Waarom wel Hou je van reality en van Jersey Shore of was je groot fan van het oude
TMF Summer Base? Dan zit jij gebakken
op de donderdagavond. De aflevering van
afgelopen week was nog maar een voorstelrondje, het echte feest barst deze week los en
gaat nog door tot en met 4 november.
Je kan meteen je vocabulaire uitbreiden
met woorden als ‘daggeren’. Barbie daggert
namelijk graag; al dansend tegen iemand
oprijden. Op de eerste avond wordt er
meteen genoeg gedronken zodat Joey niet
meer weet of hij nou heeft gescoord of toch
niet. Een van de andere mannen is populair
bij twee van de Haagse dames, misschien
wordt dat volgende week een catfight? En
zal ‘Kabouter’ Bibi écht niet vreemdgaan
tijdens de vakantie op Cherso? De soap is
nog maar net begonnen en Nederland zit al
in spanning.
Waarom niet Het is allemaal wel erg over
the top. Er bestaat geen reality meer waar
geen heel script omheen hangt, en deze
mensen zijn al erg genoeg van zichzelf.
Oppassen geblazen voor zonnebankbruine
huidjes, overmatige spieren, doodgeblondeerd haar en liters lipgloss. RTL5, ordinair
zoals je gewend bent. Stichting Alcoholpreventie vreest overigens nu al voor overmatig
alcoholgebruik onder alle kijkers van het
programma. ‘Zien drinken doet drinken,’
zegt de stichting. Jullie zijn gewaarschuwd.
n Eveline van Heumen
24
havana
Schijtende, pissende en walmende wijven,
‘nonkels’ en straalbezopen kroegmaten, met
thema’s als de mensheid in het algemeen
en de intens trieste jeugd in het bijzonder:
dat zijn ongeveer de ingrediënten die de
Belgische schrijver Dimitri Verhulst nodig
had om zijn eerdere roman De helaasheid
der dingen tot pareltje om te toveren. Om
niet te spreken over zijn Godverdomse
dagen op een godverdomse bol, waarin de
lezer in sneltreinvaart door de geschiedenis
van die vermaledijde mensheid raast, een
universum waar het zo ongeveer vanaf de
oerknal al misging. In De laatste liefde van
mijn moeder weidt Verhulst nog eens uit
over die verschrikkelijke jeugd, maar dan
nu in een ultra-traag tempo. Hoofdpersoon
is de elfjarige Jimmy, die met zijn verse
stiefpa Wannes en moeder Martine voor het
eerst op vakantie gaat. Jimmy is echter niet
bereid zich te voegen naar de wensen van
deze indringer. Als dan ook nog blijkt dat
moeder zwanger is en het nieuwe kind zijn
plek moet gaan innemen – Jimmy wordt
uiteindelijk op straat gegooid – is de ellende
wederom compleet. Of je het als lezer nu
wilt of niet, de vergelijking met Verhulsts
eerdere boek dringt zich bij het ontvouwen
van zijn nieuwste roman De laatste liefde…
onherroepelijk op. En dat wringt, want waar
de lezer in De helaasheid… nog de liefde
voelt voor het verschrikkelijke milieu waarin
de schrijver is opgegroeid, moet die in De
laatste liefde… eerst door een paginalange
verhandeling over het uitkiezen van de
zomerreis. Wanneer uiteindelijk besloten
is dat de reis richting Zwarte Woud voert,
volgt een ellenlange beschrijving van de
busreis ernaartoe. Een scène zo legendarisch
beschreven als zijn alcoholische Ronde van
Frankrijk uit De helaasheid… zit er niet bij.
Na zo veel mosselvreters en dronken losers
ben je als lezer redelijk murw geraakt – hoe
weergaloos die rauwe en typische stijl van
Verhulst ook is. De vraag is dan ook of
Verhulst ook met andere onderwerpen dan
de arbeidende white thrash overweg kan. n
Annemarie Vissers
Festival
Noorderpark Festival
Zaterdag 11 en zondag 12 september
Wel gaan Vuurwerk, muziek, en vrijmarkt. Zelfs in regenachtig september heb jij
de festivalzomer nog in je bol.
Niet gaan Met optredens van Joris Linssen en Peter Beense. Wie zijn dat?
Dance
Cowboys ’N Angels
Zondag 12 september, Club Air
Wel gaan Met panterleggings, glimmende bloesjes en strakke pakjes kunnen ze jou
wel van je zondagavondbank lokken. Lekker losgaan met roodkapjes, zeemeerminnen
en brandweermannen, kon dat elke zondag maar!
Niet gaan Van die glimmende stofjes krijg jij pijn aan je ogen, van leggings krijg je
een beroerte, van een stampende beat stress en van cowboys krijg je jeuk.
Cabaret
Bies
Maandag 13 september, Theater Bellevue
Wel gaan Bies is de plek waar cabaretiers voor het eerst hun nieuwe werk uitproberen.
Eigenlijk een soort première dus!
Niet gaan Je bent toch geen proefkonijn?
Tentoonstelling
Pretty Much Everything
t/m 15 september, Foam
Wel gaan Het wereldberoemde fotografenkoppel Inez van Lamsweerde & Vinoodh
Matadin presenteren na 25 jaar hun werk. De tentoonstelling is als een reis door de
meest bijzondere en verrassende fashionfotografie van de afgelopen 25 jaar.
Niet gaan Jij houdt niet van mode en ook niet van fotografie, trouwens.
zwart-wit
Beeld Annemarie Vissers
eten
Lekker en duur
Bij Japans eten denk je waarschijnlijk aan rijst, rauwe vis,
sushi en soja. Er is natuurlijk veel meer dan dat. Teppanyaki
bijvoorbeeld.
Een teppan is een bakplaat en yaki is het
Japanse woord voor gebakken. In een
teppanyakirestaurant is tegen de tafel een
grote bakplaat geplaatst met daarachter de
man die ter plekke het eten maakt en serveert. In Nederland is teppanyaki een werkwoord geworden: teppanyaki’en. Hetzelfde
verschijnsel zie je ook bij woorden als
steengrill, kaasfondue en wok. Daar hadden
we geen zin in maar teppanyaki’en leek ons
wel een culinaire uitdaging. Wij kozen voor
Japans restaurant Teppan Yaki Hosokawa
in Amsterdam, vlakbij het Leidseplein.
De kaart biedt verschillende menu’s. Voor
zestig euro heb je het goedkoopste. Wie niet
op een tientje meer of minder hoeft te letten, kan een menu van een dikke honderd
euro kiezen. A la carte kan natuurlijk ook.
Een rijke keuze maar alles is duur. Voor
een Japans kipsateetje moet je 21 euro op
tafel leggen. Wat kun je er eten? Soep, vlees,
vis, schaaldieren, groenten, rijst, zoetzuur
en verschillende frutsels waar ik de namen
niet van kan onthouden. Op tafel staan
allerlei smakelijke sausjes in kabouterhoeveelheden maar vreemd genoeg is het toch
niet te weinig. Alles wordt dus aan je tafel
klaargemaakt. Interessant om te kijken hoe
dat allemaal gaat en bovendien prettig als je
even geen zin hebt om mee te praten of als
het gesprek stokt. Je kunt het namelijk altijd hebben over de man die aan het werk is
met dat vlijmscherpe mes. Hoe de Japanse
kok gebakken rijst met groente en ei maakt
is ronduit fascinerend om te zien. Als hij
daarmee klaar is, krijg je een leuk kommetje met rijst en dat mag je met stokjes
proberen leeg te eten. Voor mij is dat toch
zoiets als soep lepelen met een vork. Westers eetgerei is desgevraagd wel verkrijgbaar. Het eten is lekker, gevarieerd en vrij
licht. Het nadeel is de prijs. Teppanyaki’en
is duur, althans bij Hosokawa. Maar toch,
wie nooit heeft geteppanyakied moet echt
een keer naar Hosokawa gaan. Na afloop
ga je weg met een lege portemonnee maar
wel met het prettige gevoel dat overblijft als
je met leuke mensen erg lekker hebt gegeten
in een aangename omgeving.
n Paul van de Water
Hosokawa
Max Euweplein 22
1017 MB Amsterdam
020 6388086
Naar bed met
Facebook’
Jelle de Weert (23, vierdejaars Amfi)
Humor ‘Ik lig helemaal dubbel bij het programma Fans, van SBS6. In het programma
ga je mee op pad met fans die hun leven
volledig in het teken van hun idool zetten.
Hilarisch was de aflevering van de BZNfans. Die mevrouw was al drie jaar boos
op zanger Jan Keizer omdat hij zangeres
Carola toch weer had ingeruild voor Annie Schilder. Hoe had Jan Keizer dat nou
kunnen doen? Ook zie je kift tussen fans
onderling, tot ruzies aan toe. Met stand-up
comedy heb ik niks: te geforceerd leuk doen
op een podium. Het is te gemaakt, te nep.’
Film ‘Johnny Depp kan bij mij echt
helemaal niks fout doen. Hij heeft vaak
dezelfde soort rollen. In zijn laatste films
speelt hij iedere keer een beetje typische
weirdo. Het past hem wel, ik heb nooit het
idee dat ik naar hetzelfde personage zit te
kijken, het blijft geloofwaardig. Als ik dan
toch een iets mindere film moet noemen
van Depp dan is het Alice in Wonderland.
Te voorspelbaar en saai.’
Tv ‘Vreselijk zijn van die hulpprogramma’s
als Uitstel van executie of Een dubbeltje
op z’n kant. Al dat medelijden dat we met
die mensen moeten hebben. Dan zie je een
stel dat volledig door eigen toedoen in de
grootste financiële problemen is gekomen,
maar wel zes mobiele telefoonabonnementen heeft en spullen blijft kopen. Het is je
eigen schuld, denk ik dan. Net5-avonden
daarentegen vind ik geweldig. Series van de
zender ABC, zoals Lost of Alias, daar blijf
ik voor thuis. Of ik koop ze op dvd.’
Moment ‘Het moment dat ik te horen
kreeg dat een zeer dierbare van mij overleden was. Ik stond in de rij voor het ophalen
van mijn ov-jaarkaart. Het zat er al maanden aan te komen maar als het dan zover
is, komt het toch nog als een mokerslag.
Later bedacht ik me dat ik op dat moment
gewoon in de rij ben blijven staan voor het
postkantoor, nog foto’s heb gemaakt voor
op de kaart. Bizar. De dag dat mijn huis
in Amsterdam eindelijk klaar was na een
maandenlange verbouwing was super.’
Kunst ‘De Franse ontwerper Sophie Albou
heeft een prachtige collectie. Ik zie het
meteen als iemand een Paul & Joe – zo heet
haar kledinglijn – aanheeft. Albou denkt
verder dan de standaard blousjes en broeken voor mannen. Ik draag het bijna altijd,
de pasvorm is perfect. Het is heel subtiele
kleding. Ik haat het als er grote logo’s van
merken op kleding staan. Zie je iemand
lopen met loeigroot Prada op zijn shirt.
Kleding van ketens als Coolcat, dat vind
ik ook helemaal niks. Maar goed, er is een
publiek voor dat het wel kan waarderen.’
Gadget ‘Apple is eigenlijk speelgoed voor
volwassenen, maar ik verzin iedere keer dat
ze met een nieuw product op de markt komen gewoon weer een nieuw excuus. Mijn
laatste aanwinst is de iPad, een fantastisch
apparaat. Ik heb het ding nodig voor mijn
afstudeeronderzoek, echt waar. Ik onderzoek de mogelijkheden voor modemagazines via de iPad. Socialemediasites vind ik
ook geweldig: je ben met iedereen verbonden. Facebook is mijn favoriet. Ik sta ermee
op en ga ermee naar bed. De vraag is nu
wel: waarop lees ik de site het eerste? Op
mijn iPhone? MacBook? Of nu dus mijn
iPad? Wat een keuzestress!’
n Annemarie Vissers
25
havana
gekeurd
very short introductions
Mooi
speelgoed
De iPad is stijlvol en handzaam en werkt
met dezelfde interface als de iPhone. Het
toetsenbord is echter groter en typt net zo
lekker als een gewoon toetsenbord. Dit
maakt het apparaat ideaal voor aantekeningen tijdens colleges. Naast typen
kan je ook schetsen met je vingers in bijvoorbeeld de iPad-versie van Photoshop,
heel prettig om creatieve ingevingen
gelijk digitaal uit te werken. Een ander
pluspunt is het scherm. Lezen op de iPad
is vele malen prettiger dan op een laptop
of desktop. In plaats van zware boeken
download je dus gewoon even de pdf’s
van je lesmateriaal en zo heb je die overal
en altijd tot je beschikking. Verder is de
iPad met duizenden betaalde en gratis
games ook een prima console.
Tot zover de loftrompet, tijd voor kritiek. Ten eerste zijn de mobiel-internetabonnementen van de iPad belachelijk
duur: de prijs voor een abonnement met
onbeperkt dataverkeer is vijftig euro.
Dat is vijf keer meer dan het reguliere
3G-abonnement van je mobiel. Studenten
krijgen overigens wel vaak korting. Daarnaast ontbreekt Flash waardoor sommige
websites en video’s onleesbaar zijn.
Multitasken (het draaien van meerdere
apps tegelijk) is ook nog geen optie, dit
wordt wel verwacht in de gratis update
in oktober.
De iPad heeft geen functies waarvan je
stijl achteroverslaat. Het maakt alleen
alles wat je dagelijks doet op een laptop
of desktop intuïtiever, makkelijker en
mobieler. Surfen op de bank, lezen in de
trein of gamen tijdens colleges, het was
nog niet eerder zo prettig. Daar staat
tegenover dat de iPad wel prijzig is: vanaf
499 tot 799 euro. Hou je liever vast aan
het collegeblok en het papieren boek om
je studie door te komen? Dan is de iPad
niets voor jou. Sleep je elke dag je laptop
mee naar college en werk je veel online?
Dan is de iPad het mooiste stuk speelgoed dat je jezelf cadeau kan geven.
n Thomas van Manen
26
havana
Ondernemers en leefbaarheid
Beeld Fred van Diem
De iPad kende, vooral in Amerika, een enorme hype rond
de lancering. Ik heb de eerste
mainstream tablet nu alweer
twee maanden in gebruik. Wat
heeft een student nou eigenlijk
aan een grote iPhone waarmee
je niet kan bellen? Het antwoord
is: best veel.
Wie? Willem van Winden (38) is lector Amsterdamse Kenniseconomie.
Wat? Onderzoek naar de rol van ondernemers binnen de ontwikkeling van achterstandswijken.
‘Het vertrekpunt van het onderzoek dat ik
samen met collega Dennis van den Berg doe,
is een opdracht van de gemeente Amsterdam. Die lanceerde anderhalf jaar geleden
de zogeheten kansenzones in verschillende
Amsterdamse achterstandswijken. Ondernemers in deze zones krijgen een gemeentelijke
subsidie voor investeringen in hun bedrijf.
Denk aan geld voor een nieuwe toonbank,
gevel of snijmachine. Met de regeling hoopt
de gemeente ondernemers te stimuleren de
wijken niet te verlaten. Aan ons de taak uit
te zoeken of dit beleid effectief is. Hiernaast
hebben we het onderzoek nog iets verbreed.
De gedachte van de gemeente is dat ondernemers zorgen voor levendigheid, vitaliteit en
sociale controle in hun directe omgeving. De
vraag waar we ons nu over buigen is daarom
of en hoe ondernemers bijdragen aan de
leefbaarheid binnen achterstandswijken.
In juli zijn we begonnen in de Indische
Buurt: de pilot van ons onderzoek. We werken vanuit de Buurtwinkel voor Onderwijs,
Onderzoek en Talentontwikkeling (BOOT),
een HvA-locatie middenin de buurt. Interessant aan de Indische buurt is de ontwikkeling die nu gaande is: steeds meer hoogopgeleiden en creatieve geesten gaan er wonen.
Dit leidt natuurlijk tot een veranderend
aanbod in winkels en horeca. Ondernemers
die al gebruikmaakten van de subsidieregeling hebben we geïnterviewd. De resultaten
van deze gesprekken hebben we op een
tussentijdse bijeenkomst aan de gemeente
gepresenteerd. Hier bleek dat de uitvoer
van het beleid nog beter kan. Zo wachten
sommige ondernemers maanden op hun
subsidie, terwijl ze de kosten zelf al gemaakt
hebben. Nu zijn we bezig de ervaringen van
buurtbewoners in kaart te brengen. Dit doen
we bijvoorbeeld door enquêtes in kapperszaken achter te laten. Het is interessant om te
zien wat het ondernemerschap voor mensen
betekent. De gedachte vanuit de gemeente
dat ondernemerschap iets positiefs is, wordt
natuurlijk niet vanzelfsprekend gedeeld door
iedereen. Eind september zijn we hier klaar,
dan gaan we naar de Van der Pekbuurt in
Noord. Ook Nieuw-West en Zuid-Oost
staan nog op het programma. Het belangrijkste doel van ons onderzoek vind ik dat
de gemeente haar beleid straks beter kan
afstemmen op de verschillende wijken.’
n Carlijn van Donselaar
Studenten,
ctoren
docenten of le
imaal
ax
m
vertellen in
hun
er
ov
en
ut
vijf min
Very Short
onderzoek bij
. Meer weten?
Introductions
eb.nl/vsi
www.havanaw
weekgast
Jan-Pieter Zuiderveen (20, eerstejaars interactieve media) doet mee aan de introductieweek van zijn studie. Hij voert opdrachten uit met zijn nieuwe medestudenten, zodat ze elkaar ook gelijk leren kennen.
Maandag 30 augustus
Het was eindelijk zover: mijn eerste dag als student van de Hogeschool van Amsterdam. Vandaag kreeg ik een HvA-tas met allemaal spullen die nog eens van pas kunnen komen tijdens
je studie. Het kennismakingsprogramma duurt anderhalve week. Gisteren moesten we veel
luisteren, maar daarnaast hebben we ook een opdracht uitgevoerd. De klas werd ingedeeld
in groepjes, dus je leert elkaar gelijk een beetje kennen. We moesten een logo ontwerpen,
iets wat ik ongetwijfeld vaker zal doen tijdens mijn studie. Deze week doen we elke dag een
projectje. Het rooster ziet er tot nu toe goed uit, ik heb meestal maar één college op een dag.
Binnenkort ga ik het huis uit, dan woon ik echt vlakbij school, vijf minuten met de fiets of
tien minuten lopen. Ik weet haast zeker dat ik elke dag ga fietsen. Ideaal, toch? Hiervoor heb
ik wel eens vier maanden op een huis gepast, samen met een vriend van me.
Dinsdag 31 augustus
De opdracht van vandaag stond in het teken van de stad Amsterdam. Iedere groep kreeg
een buurt binnen de stad toegewezen, waarover ze een kort filmpje moesten maken. Onze
ijkpersoon was Isa, een rechtenstudente, die lid is van het corps. Isa heeft bepaalde voorkeuren en interesses. Ze houdt bijvoorbeeld van shoppen en uitgaan. We zochten uit waarom de
Jordaan een leuke buurt zou zijn voor haar. De plekken die we voor haar bedenken, moeten
in ieder geval wel bij haar passen. Eerst deden we onderzoek achter de computer, waarbij
we op zoek gingen naar locaties, daarna gingen we eropuit om te checken of het écht wel zo
leuk was in de Jordaan. Ons onderzoek wordt verwerkt in een storyboard, daar krijgen we
morgen een college over.
Woensdag 1 september
Eerste college, het is nu echt uit met de pret. Het was een hoorcollege ‘idee en storyboard’,
door dat vak leer je hoe je ideeën ontwikkelt en hoe je daarover kan brainstormen. De
docent was eerder klaar met uitleggen dan ik dacht. Al met al duurde het een half uurtje.
We moeten nu bedenken wat dat meisje, Isa, allemaal gaat doen en dat verwerken in een
storyboard. Daarna moesten we een paar uur besteden aan ideeën ontwikkelen. De rest van
het storyboard moeten we thuis uitwerken en het moet morgen ingeleverd worden. Voordat
ik deze studie ging doen, heb ik twee jaar gewerkt. Dus deadlines zijn niet nieuw voor mij.
Morgen is de taaltoets, als je die niet haalt moet je taallessen volgen. Ik vind het wel goed
dat ze die ingevoerd hebben, want het is niet handig als je zakelijke brieven opstelt die vol
zitten met fouten. Vanmiddag ga ik weer even schilderen in mijn nieuwe huis en ik moet een
nieuwe computer hebben. Het wordt waarschijnlijk een Mac.
Donderdag 2 september
De taaltoets ging goed. Je moet minimaal een acht halen om vrijstelling te krijgen voor
spelling, maar ik denk niet dat ik zo’n hoog cijfer haal. Ik ga het storyboard uitwerken over
het corpsmeisje. Het wordt een filmpje met daarin haar huisgenoot. Ze vertelt dat Isa is
afgetakeld door haar shopverslaving. Morgen moet ik het inleveren en iedereen houdt een
korte presentatie erover. Tot nu toe vind ik de opdrachten nog vrij onschuldig, maar ik heb
wel mijn best gedaan. Het is niet zo dat ik tegen de opdrachten opzie.
Vrijdag 3 september
Beeld Bram Belloni
Ik heb vanaf vandaag weekend, dus ik was een beetje aan het surfen op internet. Vandaag
presenteerden de groepjes hun storyboards aan elkaar. We gingen stickers plakken om te
bepalen wie het beste storyboard had. Wie minder stickers had, kreeg te horen wat de verbeterpunten waren. Het ging niet om de eer, hoor. Het werk werd beoordeeld op realisme en
of het idee erachter wel haalbaar was. Mijn groep werd tweede. Vanmiddag ga ik maar weer
mijn huis schilderen, het klussen duurt toch iets langer omdat ik aan mijn studie ben begonnen. Het is niet supergroot, ongeveer 42 vierkante meter, maar het is wel helemaal van mij.
Ik moet wel eerst vijf trappen op, dat is goed voor mijn conditie. Er is geen lift, dus ik zal
waarschijnlijk ook minder bier mee naar huis nemen, haha. Ik heb trouwens wel pure mazzel
met dit huis, ik had namelijk de mogelijkheid om het te kopen. Vanavond ga ik even uit bij
Studio 80. Dat is trouwens ook mijn werkgever, want ik ben daar webmaster. Gelukkig kan
ik mijn werktijden zelf indelen, dus ik ga mooi op zondag aan de slag. n
havana
27
afstuderen
Debora Pasveer (26)
Beeld Jan-Maarten Hupkes
Amfi
Onderwerp ‘Eigenlijk zou ik vorig jaar al afstuderen, maar ik besloot te gaan backpacken. Achteraf
een goede keuze, want tijdens die reis kwam ik op
het idee voor mijn afstudeerproject: een kledinglijn voor backpackers. Het huidige aanbod is niet
bepaald modieus: kakikleurige afritsbroeken en
vormeloze fleecetruien in foute kleurtjes. De kleding
die ik voor ogen heb, moet eruitzien als gewone
vrijetijdskleding, maar dan met de functionaliteit
van reiskleding. Dus: wind- en waterdicht en licht
van gewicht. Ik heb onderzoek gedaan naar de
behoefte aan dit soort kleding onder backpackers,
28
havana
door hen te interviewen op Schiphol en Amsterdam
Centraal. Ook heb ik een online enquête opgesteld.
Vooral vrouwen blijken warm te lopen voor mijn
idee, daarom besloot ik me op hen te richten. Ik
ben nu bezig de resultaten van mijn enquête te
analyseren, mijn onderzoeksverslag is bijna af. Het
eindproduct wordt een concept van de kleding.
De positieve reacties die ik krijg hebben me zo enthousiast gemaakt dat ik van plan ben hier na mijn
afstuderen mee door te gaan. Hopelijk lukt het de
lijn zelf op de markt te brengen.’
HvA + ‘Amfi-studenten krijgen veel vrijheid in het
bedenken van concepten. Ik vind het fijn dat mijn
afstudeerproject niet gebonden is aan regels en dat
er geen externe opdrachtgever is die zijn goedkeuring moet geven.’
HvA – ‘De verschillen tussen opleidingen binnen
de HvA zijn te groot. Zo denk ik dat het Amfi veel
zwaarder is dan bijvoorbeeld interactieve media.
Een beetje scheef dus, dat iedereen uiteindelijk wel
hetzelfde papiertje krijgt.’
n Carlijn van Donselaar